Vísir - 27.01.1973, Síða 20

vísm
Laugardagur 27. janúar 1973
Héldu órúsar-
mdnni unz lög-
reglan kom
— lögreglan neitar að
gefa upplýsingar
„Þaö er orðiö Iskyggilegt,
hversu likamsárásir færast i vöxt
I borginni”, sagöi maður, sem
hringdi til Visis i gær. Sjálfur
haföi hann átt þátt I að hafa
hendur i hári árásarmanns fyrr
um daginn.
„Um klukkan niu fyrir hádegi
sá ég mann berja unga stúlku i
höfuðið”, byrjaöi hann. ,,Hann
hafði staðið i portinu á móts.viö
hús númer 33b við Njálsgötu, og
þegar stúlkan gekk þar i gegn, lét
hann höggið ríða”.
Stúlkan féll niður og gaf um leiö
frá sér mikið sársaukaóp. Við þaö
var eins og allur vigamóðurinn
rynni skyndilega af árásarmann-
inum, og hann tók til fótanna.
Ég og nokkrir fleiri vegfarenda
tókum á rás á eftir honum, en
náöum honum ekki fyrr en á
næstu götu fyrir neðan.
Þar tókst okkur að halda hon-
um, þar til lögreglan kom á stað-
inn. Svo virtist sem maöurinn
væri undir áhrifum”, sagði
sjónarvotturinn aö lokum.
Lögreglan vildi engar upplýs-
ingar gefa Visi um mál þetta,
þegar blaðið vildi leita frekari
upplýsinga i gærkvöldi, þar sem
aftan : bókun um málið i dagbók-
inni stæði, að ekki mætti gefa fjöl-
miölum upplýsingar um það.
Slikum leyndarmálum hefur farið
fjölgandi upp á siðkastið. — ÞJM
Eyjabörn fá
lelkhúsboð
Börnum frá Vestmannaeyjum
veröur boöið i leikhús á mánu-
daginn til aö sjá barnaleikritið
„Feröin til tunglsins”. Þeir sem
vilja fá miöa á þessa sýningu
Þjéöleikhússins geta náö i þá I
dag, miili 13,00 og 16,00. Miðarnir
fást endurgjaldslaust.
Það er ekki svo oft sem krökk-
um úr Vestmannaeyjum gefst
kostur á aö fara i Þjóðleikhúsið,
aö margir munu án efa þiggja
þetta boö. Sagan, sem leikritið er
gert eftir, var lesin fyrir skömmu
i útvarpið, og liklegt er að börnin i
Eyjum hafi fylgzt með henni og
hyggi gott til aö fá aö sjá alla
skrýtnu fuglana, sem koma fyrir i
sögunni. Vart er að efa, að aldin-
borinn, Oli lokbrá, karlinn I
tunglinu og allir hinir munu
vekja kátinu hjá ungviðinu.
i fyrrakvöld mun unglingum úr
Eyjum hafa verið boðið i Tónabæ,
einnig endurgjaldslaust. Það er
auðséð, að einhverjir hafa gert
sér grein fyrir, að Vestmannaey-
ingar hafa fleiri þarfir en þær
efnalegu. —Ló
500-1000 býðst vinna
- en aðeins 11
Mikið hefur verið
boðið fram af störfum
fyrir Eyjabúa og sifellt
koma fleiri og fleiri boð
um vinnu. óskirnar um
að fá fólkið i vinnu hafa
borizt viðs vegar að af
landinu og er til dæmis
áberandí mikið, sem
Austfirðingar hafa
látið i sér heyra. í dag
Eyjamenn hafa
var sett á stofn sérstök
vinnumiðlun i Hafnar-
búðum.
A Austfjörðum er bæði boðizt
til að taka fólk i vinnu og eins
er sagt, að ákveðinn fjöldi báta
geti komizt að til útgerðar.
Alls mun vera til vjnna fyrir-á
milli 500 og tOOO'manns, en ekki
hefur verið gerð nákvæm niður-
röðun á öllum tilboðunum, svo
að fjöldinn er ekki vitaður ná-
kvæmlega. t gær mun talan þó
hafa verið nær þúsund.
sótt um ennþó
Þeir, sem þegar eru byrjaðir
að starfa, eru starfsmenn á
bæjarskrifstofunni, þeir vinna
allir i Hafnarbúðum, og starfs-
fólk sjúkrasamlags, Sparisjóðs
Vestmannaeyja, og Otvegs-
bankaútibúsins. Einnig vinnur
margt fólk úr ýmsiim-starfs-'
gteinum i Háfnarbúðum við
margvislegustu störf.
Sérstök sjúkradeild?
1 gær var haldinn fundur
fólks, sem unnið hefur að heil-
brigðismálum. Fundurinn var
haldinn i Domus Medica og
kom þar fram áhugi á að hefja
störf við heilsugæzlu Vest-
mannaeyinga i höfuðborginni.
Ekkert var ákveðið á þessum
fundi og eru þessi mál öll i at-
hugun ennþá. Mikill hugur kom
fram á að drifa i að koma
þessum málum i gott horf. Til
greina-mun koma, að.jsérstök
sjúkradeild verði i húsnæði
"Landspitalans, en það er ekki
komið á lokastig ennþá.
Eins og komið hefur fram i
fréttum hafa tveir læknar verið
starfandi til að þjóna Eyjabúum
eingöngu, það eru þau Einar
Guttormsson og Ingunn Stur-
laugsdóttir.
—LÓ
300 millj.
— ef allir gefa eins
og Grímseyingar
Óskipuiögð söfnun er nú hafin
til styrktar Vestmannaeyingum.
Kikisstjórnin hefur ekki enn skýrt
frá þvi, á hvern hátt hún telji eðli-
legt að safna til styrktar Vest-
mannaeyingum, með frjálsum
samskotum eða meö sérstökum
skatti, sem lagöur yröi á meö öör-
um sköttum. Þar til þetta liggur
ljóst fyrir, má ekki búast við þvi,
aö söfnun fari verulega af staö.
Meðal þeirra, sem þegar hafa
sent fé, eru Grfmseyingar. Þeir
sendu 121.500 krónur, sem sam-
svarar um 1500 krónum á hvert
mannsbarn i Grímsey, Ef allir
aðrir landsmenn gæfu jafnt og
Grimseyingar, mundu safnast
með frjálsum samskotum um 300
milljónir króna frá almenningi.
Auk Grimseyinga hafa all-
margir aðilar sent fé. Stærstur
einstaklinga er Lúðvik Storr með
300 þús. kr. Stærsta upphæðin
hins vegar frá V-Þýzkalandi, 3
milljónir röskar. Framlög til
Vestmannaeyinga má leggja inn
á giróreikning Rauða krossins,
nr. 90.000. — VJ
9 milljónir
hafa safnazt
,,Ég lifi, og þér rounuð lifa”. Vestinaniiaeyjar inunu einnig iifa. þótt
þær séu sumpart i jörðu grafnar sem stendur. Ljósm. Visis: BG I gær.
Niu milljónir, tvö hundruö og
átlatiu þúsund krónur höföu i
gærkvöldi borizt Rauöa kross-
inum sem framlög til styrktar
Vestmannaeyingum.
Samanlögð útgjöld Rauða
krossins vegna hjálparstarfsins
höfðu þá numið fjórum og hálfri
milljón.
Stórar fjárhæðir bárust i gær til
viðbótar þeim, sem áður höfðu
borizt. íslenzkir aðalverktakar
lögðu fram þriár milli-
ónir króna, og margir aðilar
lögðu fram um eitt hundrað
þúsund krónur.
—HH
„Steini kemur ekki
„Nei, ég get ekki fariö aftur til
Vestmannacyja. Mamma vill
bara ekki fara þangað aftur. Hún
var svo hrædd, þegar lætin byrj-
uðu — og afi llka. Nei, ég var ekk-
ert hræddur. Og ég Hka sagöi
þeim að vera ekkert hrædd. En
svo varö ég veikur i skipinu, en
þaö var ailt i lagi. Ég fékk sko
poka”, þannig fórust honum orö i
viötali við blaðamann Visis I gær,
fjögurra ára gamla Vestmanna-
eyingnum, sem hefur fengiö inni
á barnaheimilinu Bakkaborg i
Breiöholti.
„Pabbi er ennþá úti i Eyjum til
að passa flugvélarnar. Ég er ekk-
ert hræddur um hann. Hann er
svo duglegur”, hélt Jón Páll
áfram. Hann sagði, að pabbi sinn
héti Halli „eða sko Hallgrimur
eins og afi”. Og Jón Páll segir
okkur lika, aðhann hafi átt heirha
við Kirkjuveginn.
Við spurðum hann, hvort hann
saknaði ekki einhvers, sem hann
átti i Vestmannaeyjum? „Jú, ég
sakna kisunnar minnar soldið”,
var svarið. Og þegar við spurðum
hann, hvort hann ætlaði ekki að
sækja hana út i Eyjar, svaraði
hann: „Ja, þá verð ég nú að flýta
mér voða mikið”.
Svo varð Jón litli enn daprari á
svipinn en áður. Svo sagði hann.
„Steini kemur aldrei meir”.
Löng þögn.
Þá spurðum við hann að þvi,
hvernig hann kynni við sig á nýja
barnaheimilinu. „Allt i lagi”, var
svarið — og Vestmannaeyingur-
inn teymdi okkur ljósmyndarann
þangað sem eggjabakki stóð á
borði málaður i öllum regnbogans
litum. A hann voru lika limdir
misháir hólkar og kubbar af ýms-
um stærðum og gerðum, einnig
málaðir.
„Þetta eru hús, sem ég var að
búa til”, útskýrði Jón Páll. „Svo
hef ég lika verið að teikna. Stund-
um hef ég búið til smávegis
myndir um lætin heima. Ekki
samt margar, bara nokkrar”.
Svo sneri hann skyndilega tal-
inu að öðru: „Það var tjörn fyrir
framan leikskólann minn i Eyj-
um. Hér er engin svoleiðis. En ég
veit um eina i Hafnarfirði. Hún er
samt ekki eins fin og min”, sagði
hann. Og enn þurfti hann að
hugsa pinulitið.
Að lokum spurðum við Jón Pál
þeirrar klassisku spurningar,
hvað hann ætlaði að verða, þegar
hann væri orðinn stór. Hvort hann
meirf #
ætlaði kannski að fljúga með
pabba sinum. „Nei”, var svarið.
„Ég verð nefnilega stýrimaður á
togarabát og svoleiðis. . .”
Forstöðukona Bakkaborgar
tjáði okkur, að tveir litlir Vest-
mannaeyingar myndu að öllum
likindum koma á heimilið til við-
bótar. Kvað hún heimilið að visu
vera fullskipað, en ómögulegt
væri að úthýsa litla flóttafólkinu
eins og kringumstæður væru.
Hjá Sumargjöf höfðu þeir ekki
upplýsingar i gær um fjölda
þeirra barna, sem kynnu að hafa
verið tekin inn á barnaheimilin.
P’orstöðukonur heimilanna ættu
ennþá eftir að láta vita af þeim til
félagsins.
—ÞJM
rabbað við fjögurra
ára gamlan
Vestmannaeying
..Þetta þyrfti ég eiginlega að
mála lika rautt”, sagöi Jón litli
hugsandi. Hann hefur lika „búið
til smávegis myndir um lætin
heima......”