Vísir - 07.09.1973, Side 3

Visir. Föstudagur 7. september 1973
3
KRISTALSVORUR
handskorið — mótað
POSTULÍNSSTYTTUR
í gömlum stíl og spœnskum stíl
ANTIK-KRISTALL
Rauður kristall í gömlum stíl
Lítið ó okkor
fjölbreytta og fallega
gjafaúrval
vörur fyrir olla - verð fyrir alla
4 TÉKK - KRISTALL
Skólavörðustig 16 simi 13111
ALLT AÐ 400 MANNS í AUSTUR-
STRÆTI EFTIR „OPNUNINA"
„Það er óhætt að fullyrða, að
þessi tilraun hefur tekizt mjög
vel. Við höfum sárafáar kvartan-
ir fengið, en það eru helzt strætis-
vagnarnir, sem menn vilja burtu
úr götunni. Nú er aðeins rúm vika
eftir af fyrsta áfanga tiiraunar-
innar, en um aðra helgi fara
strætisvagnarnir alveg úr göt-
unni”, sagði Hilmar Ólafsson hjá
Þróunarstofnuninni, er við rædd-
um við hann i gær um Austur-
strætis,,opnunina”.
Upphaflega var gert ráð fyrir,
að ef tilraunin tækist vel, yrði göt-
unni aftur lokað fyrir bilum næsta
vor. Sagði Hilmar, að ekki væri
gert ráð fyrir að gatan yrði lokuð
fyrir bilum i vetur, enda þyrfti þá
að gera ýmsar breytingar á henni
fyrir veturinn.
„Við höfum stöðugt mælt um-
ferðina i kringum Austurstrætið
og fólksfjöldann á götunni. Hann
hefur verið allt að helmingi meiri
en áður en bilarnir fóru, eða allt
að 400 manns um kl. 5”, sagði
Hilmar ennfremur.
ÞS.
VIÐ ERUM ÖLD Á EFTIR
ÖÐRUM í DÝRAVERND"
„Það er hringt til min á ótrú-
legustu timum sólarhringsins út
af veikum dýrum”, sagði Jórunn
Sörensen, formaður Sambands
dýraverndunarfélaga islands.
„Einu sinni seint á laugardags-
kvöldi kom kona til min með kött,
sem öngull hafði festst uppi i. Ég
hafði ekki önnur ráð en senda
konuna á slysadeild Borgarspit-
alans með köttinn, og þar tók á
móti henni Haukur Arnason lækn-
ir. Hann svæfði köttinn og fjar-
lægði öngulinn, og finnst mér að
hann eigi heiður og þökk skilið. A
þessu m.a. sjáum við, hvort ekki
er þörf fyrir dýraspitala”, sagði
Jórunn ennfremur.
Þú ert nýkomin frá Danmörku,
þar sem þú hefur skoðað dýra-
spitala?
Jú, ég er nýkomin þaðan, og
kynnti ég mér starfsemi dýra-
spitala þar. Hans Hvass, formað-
ur „Foreningen for dyrenes be-
skyttelse i Danmark”, sem er
heimsfrægur maður og hefur
skrifað fjöldann allan af bókum
um dýr, tók á móti mér.
Mig langar gjarnan að lýsa ein-
um dýraspitala, sem við komum
á. Fyrst var komið inn i móttöku-
herbergi dýranna, þar sem þau
eru skoðuð. Siðan gengum við inn
i röntgenherbergi, en röntgen er
geysimikið notað við sjúkdóms-
greiningu á dýrum, hvort sem
heldur er við brot eöa kýli. Þarna
inni biðu hundar eftir meðferð.
Næst fórum við á skurðsfofuna,
þar sem litil kisa lá á skurðar-
borðinu, en hún hafði lent fyrir bil
og fótbrotnað, og átti að laga það.
Þarna voru svo lika legudeildir
fyrir hunda, ketti, fugla,
hamstra, nagdýr, skjaldbökur og
fleiri dýr.
Sérdeild er fyrir hunda og ketti,
sem finnast á viðavangi. Þeir
sem mest villast frá eigendum
sinum eru hálfstálpaðir hvolpar.
Þá er lika geymsludeild fyrir dýr,
þar sem eigendur geta komið
dýrum sinum fyrir, ef þeir fara i
sumarfri eða geta ekki haft dýrin
hjá sér af einhverjum ástæðum,
t.d. veikindum.
Ég var afskaplega hrifin af þvi,
hvað dýralæknar og dýrahjúkr-
unarkonur stunduðu dýrin af
mikilli alúð.
Eftir að hafa talað við marga
dýralækna og alls konar fólk i
Danmörku komst ég að þeirri nið-
urstöðu, að við á tslandi værum
lOOárum á eftir nágrannaþjóðum
okkar i dýravernd.”
Sprenghlægilegt að
skera kisu upp?
Jórunn sagði okkur, að hún
hefði orðið vör við það, að fólk i
Danmörku sem ætti ekki dýr og
getur ekki einu sinni hugsað sér
að eiga dýr, hafi samt ekkert haft
út á það að setja, að nágrannarnir
ættu þau. Aftur á móti væri þeir
hér á tslandi, sem ættu dýr, af-
skaplega þakklátir nágrönnun-
um, ef þeir væru ekki að kvarta
yfir þeim. t Danmörku þætti sá
hlægilegur, sem væri að skipta
sér af dýrahaldi annarra að á-
stæðulausu.
Hún sagði, að ef dýr væri kært i
Danmörku fyrir að valda ónæði
eða öðru, þá væri ekki alltaf sá
sem dýrin á sjálfkrafa talinn vera
hinn seki, heldur væri málið
rannsakað hlutlaust.
„Hér á landi hef ég oft orðið vör
við i samtölum við fólk, að talað
er með litilsvirðingu um þá, sem
lært hafa mikið um meðferð og
hegðun dýra. Og slagorðum rign-
ir yfir mann eins og t.d.: hundar
— segir Jórunn
Sörensen,
formaður
Sambands
dýravernd-
unarfélaga í
viðtali við Vísi
og kettir eiga að vera i sveit, þeir
eiga að vera frjálsir. Hver er eig-
inlega frjáls? Nei, þetta er þröng-
sýni og skilningsleysi og einkenn-
andi skoðun manna gagnvart
dýrum i þéttbýli.”
Jórunn sagði okkur, að það
væru mjög margir hér á landi,
sem fyndist það alveg gjörsam-
lega ónauðsynlegt og alveg
sprenghlægilegt að leggja i þann
kostnað að skera litlu kisu upp við
fótbroti.
„Burtséð frá allri dýravernd,
þá skulum við bera virðingu fyrir
tilfinningum annarra manna
gagnvart dýrum sinum og skilja
að við gerum þeim, sem á litinn
veikan kött, mikiðgott með þvi að
vilja lækna hann. Þetta á ekki sizt
við hið opinbera að skilja þannig,
að þarfir þegnanna eru svo marg-
vislegar”, sagði Jórunn að lok-
um.
— KVl.
BANKAMENN GEGN
ARNARHÓLSBANKA
— fundur ó mónudaginn
Þá er búið að ákveða, hvenær
mótmælafundurinn gegn Seðla-
bankabyggingunni verður hald-
inn. Timinn hefur verið valinn kl.
5 á mánudaginn 10. september.
„Við erum að visu ekki búnir að
fá leyfi hjá lögreglunni og garð-
yrkjustjóra, en ef þeir gefa sitt
leyfi, þá verður fundurinn haldinn
á Arnarhóli”, sagði Þorsteinn O.
Stephensen i viðtali við blaðið i
gær.
„Við höfum fengið um 14 fé-
lagasamtök I lið með okkur og
fjöldann allan af einstaklingum.
Það má t.d. nefna Bandalag is-
lenzkra listamanna og Samband^
islenzkra bankamanna. Margir af'
höfuðsnillingum islenzkra bók-
mennta hafa sent okkur orðsend-
ingar, sem verða svo lesnar upp á
fundinum”, sagði Þorsteinn
ennfremur.
Hann sagði, að fundurinn færi
fram i formi nokkurra ræðna, og
svo yrðu ályktanir væntanlega
samþykktar.
Eins og fyrr hefur verið sagt frá
I fréttum, þá er það starfsmanna-
félag Útvarpsins, sem stendur
fyrir fundinum.
— óll.
Jórunn Sörensen formaður Sambands dýraverndunarfélaga tslands
býr í Garðahreppi, en þar er hundahald leyft. Við sjáum þarna lika
hundinn hennar, Snata, og köttinn Sisko, og auk þess eru á heimilinu
páfagaukar og fiskar.
Þeir fyrír norðan
búa í nýrri húsum
Norðlendingar byggja mikið
miðað við fólksfjölda þar i sveit.
Aukning á ibúðabyggingum á
Norðurlandi varð 45 af hundraði
1970— 71 og 50 af hundraði
1971- 72. En ibúafjöldi á þéttbýlis-
stöðum óx aðeins um 2,5 af
hundraði árin 1970-72.
Fjórðungssamband Norðlend-
inga gekkst nýlega fyrir könnun á
húsnæðismálum á þéttbýlisstöð-
um. Svipaðar kannanir hafa verið
gerðar áður á Vesturlandi og
Vestfjörðum, og eru þær þáttur i
viðleitni landshlutasamtakanna
til að knýja á um húsnæðisáætl-
anir, sem gerðar yrðu fyrir dreif-
býlið i samstarfi við Húsnæðis-
málastofnunina og Fram-
kvæmdastofnunina.
A Norðurlandi kom i ljós, að 28
af hundraði Ibúðarhúsanna voru
byggð fyrir 1930. Þar eru hús þvi
tiltölulega yngri en er á Aust-
fjörðum og Vestfjörðum. Á
Austurlandi reyndust 35,5 af
hundraði ibúðarhúsa byggð fyrir
1930 og á Vestfjörðum 40,7 af
hundraði. Norðlendingar eru þvi
betur staddir i þessum efnum.
A tveimur þéttbýlisstöðum á
Norðurlandi, þorpunum Hofsósi
— en
Austfirðingar
°g
Vestfirðingar
og Svalbarðsströnd, hafði meira
en helmingur ibúðarhúsa þó verið
byggður fyrir 1930. Á átta þétt-
býlisstöðum var hins vegar að-
eins tæpur fjórðungur byggður
fyrir 1930.
Norðlendingar byggðu 39,8 af
hundraði ibúðarhúsa sinna
áratugina 1950-69, en Aust-
firðingar byggðu 47,3% sinna
ibúðarhúsa á þeim tima og Vest-
firðingar 33,3%.
Norðlendingar eiga fleiri ibúð-
arhús úr steini. Þar eru 70,9 úr
steini, en 60,3% á Austfjörðum.
—HH.