Vísir - 09.03.1974, Síða 2
2
Vísir. Laugardagur 9. marz 1974.
táusm:
Teljið þér rétt að tslendingar taki
þátt i hjálparstarfi erlendis með
peningaframlögum og matar-
gjöfum?
Elsa Kristjánsdóttir, húsmóðir:
— Að visu mættum við hugsa
meira um þá, sem eru illa staddir
hér á landi, þvi þeir eru margir.
En ég er siður en svo á móti þvi,
að við reynum að hjálpa.
Þrándur Thoroddsen, kvik-
myndatökumaður: — Já, við
verðum að skipta þvi, sem við
eigum, á milli þeirra, sem eiga
bágt, bæði hérna heima og
erlendis.
Tóinas Þorvaldsson, útgerðar-
maður: — Ég tel það alls ekki
óeðlilegt, að við reynum að leggja
það fram til erlends hjálparstarfs
sem viðerum aflögufærir með, og
reyndar höfum við lengi gert það.
Svo höfum við lika sjálfir þegið
framlög erlendis frá, eins og
dæmi eru nýjust eftir gosið i Eyj-
um.
Sigursteinn Guðjónsson, starfs-
maður i Straumsvlk: — Já, þvi
mér finnst við ekki vera það að-
þrengdir, aö við getum ekki verið
aflögufærir. Sjálfur hef ég alltaf
gefið i slik hjálparstörf og ætla
mér að gera slikt nú i fórnarviku
kirkjunnar.
Hrönn Jónsdóttir, húsmóðir: —
Já, þvi öllu, sem er gert vel, er
ég fylgjandi. Auðvitað þarf hjálp
á ýmsum stöðum hérlendis, en
neyöin erlendis er bara meiri. .
össur Stefánsson, verzlunar-
maður: —Já,ég tel þaö. Og ég tel
þaö verðugt verkefni fyrir kirkj-
una aö standa fyrir sliku hjálpar-
starfi. Mér finnst fólk hér vera til
tölulega örlátt á fé I svona tilvik-
um. Þó mætti fólk muna eftir
þessu I öllu verzlunaræðinu, sem
rikir núna.
Loftlelðir h.f. þrítugt á morgun
Amcriska herflugvélin, sem tólf Loftleiðamenn björguðu af Vatnajökli og græddu fé á — henni var breytt I farþcgaflugvél og
seld til Spánar.
Loftlciðir h.f. verður þritugt á
morgun, 10. marz. Saga þessa
unga flugfélags er sennilega
einsdæmi i islenzkri samgöngu-
og viðskiptasiigu, en vegna þessa
afmælis hafa Loftleiðir rifjað upp
ýmis atvik úr sögu sinni.
Þegar nokkrir Loftleiðamenn
lögðu á Vatna jökul til að ná þaðan
flugvélinni Jökli, sem þar festist
nokkru áður, töldu flestir þá ferð
biræfið feigðarflan.
Raunin varð samt önnur. Tólf
menn fóru á jökulinn, eftir að
Loftleiðir höfðu keypt vélina á 700
dollara. Frá þessu öllu segir i
bókinni ,,Geysir á Bárðarbungu”.
,,Við fengum hana á 700 doll-
ara, penni fyrir pundið. Þetta var
brotajárnsverð,” sagði Kristinn
Olsen, flugreksturstjóri Loftleiða,
sem var einn tólfmenninganna.
,,Og við seldum A'élina ágætlega
Spánverjum nokkrum. Ég man
nú ekki hvað við fengum fyrir
hana — en það var ágætt verö.
Seinna frétti ég, að Spánverjarnir
hefðu ekki átt hana lengi. Hún
hrapaði hjá þeim.
Það verður ekki annað sagt en
að Vatnajökulsævintýrið hafi
fleytt okkur nokkuð áfram. Sá
björgunarleiðangur ásamt öðru”.
Myndirðu leggja i aðra slika
ferð, ef þyrfti?
,,Ætli maður sé ekki orðinn
nokkuð roskinn til þess. En það
var gaman i björgunarferðinni.
Sérstaklega eftir á.
Ég man, að fáir trúðu á þetta.
Við áttum t.d. i erfiðleikum með
að fá ýtu til að fara með upp á
jökulinn. Fengum hana loks hjá
Klausturs-bræðrum.
Sleða fyrir vélina smiðuðum við
sjálfir. Þeir reyndust illa, og við
urðum að gera við þá á leiðinni.
vélina og ætluðum að fljúga henni
niður af jöklinum, lenda á
Klaustri.
Loks komum við henni á braut,
sem við höfðum áður troðið, en þá
var komið vitlaust noröanbál, og
stóð þvert á brautina. Við færðum
vélina og ætluðumað fljúga henni
niður af jöklinum, lenda á
Klaustri.
Og við gáfum henni eins og
aldrei hafði áður verið gert — hún
reif sig á loft og flaug eins og eng-
ill. Þá tókum við stefnuna beint á
Reykjavik.”
Fyrsta vélin, sem Loftleiðir
eignuðust, var sjóflugvél af
gerðinni Stinson Reliant. Fyrsta
millilandavélin, Hekla, var af
gerðinni DC-4 Skymaster. Og
varla þarf að kynna hina viöa-
miklu starfsemi sem Loftleiðir
reka nú eða taka þátt i, svo sem
flutningaflug, hótelrekstur og
bilaleigu. — Félagið hélt starfs-
mönnum sinum hóf i gærkvöldi.
— GG
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Bretarnir höfðu sitt gamla lag
Húsmóðir skrifar:
,,Allt frá þvi að þátturinn ,,Með
eða móti” var i sjónvarpinu, hef
ég beðið eftir að sjá I blöðunum
einhverjar athugasemdir við
hann. Ég vil segja þetta viö þá,
sem sátu og sögðust vera menn til
þess að forða okkur frá innrás
Rússa,eða frá svipuðum örlögum
og Kúba beið.
Við Svavar Gestsson vil ég
segja þetta. Þar sem hann er rit-
stjóri Þjóðviljans, þá held ég
ekki, að %ann sé meiri Is-
lendingur en samstarfsmenn
hans, Einar Olgeirsson og Sigfús
Sigurhjartarson. Þeir tóku sig til
og börðust gegn innrás Breta
1940, þvi að þá voru þeir vinir,
Stalin og Hitler. Bretarnir höfðu
sitt gamla lag og fluttu þá i fang-
elsi i Englandi, og veit ég ekki um
marga íslendinga, sem hafa þurft
að þjást eins mikið fyrir nazism-
anum.
Helga Sæmundsson langar mig
til að fræða svolitið. Alþingi Eist-
lendinga bað aldrei Rauða herinn
um vernd, svo að það verður
aldrei saga suður fyrir
Mundiafjöll að Eistlendingar
skori á rússneska setuliðið að
vera áfram. 1 dag eru I Eistlandi
ekki margir Eistlendingar eftir i
landinu. Þeir hafa veriö fluttir
nauðungarflutningum svo tug-
þúsundum skiptir til Rúss-
lands, svo að eftir eru
sennilega bara menn með
sömu skoðanír og ritstjóri Þjóð-
viljans. Við þessa menn, sem eru
svo hræddir við Keflavíkursjón-
varpið, vil ég segja þetta: Þvi i
ósköpunum er ekki fyrir langa-
löngu búið að setja lög, sem
skylda kennara I öllum
barnaskólum landsins að láta
börnin lesa allar íslendingasög-
urnar með gömlu stafsetning-
unni, sem hvert barn lærir á
einum klukkutima? Eða að
bannað sé að lesa fréttir i útvarp-
inu á islenzku, sem er þannig, að
aldrei heyrist i henni K eða T
nema i upphafi orða. Þetta hvort
tveggja er ósköp einfalt.”
ARABAR í BOÐI
STÚDENTARÁÐS
Vísi hefur borizt eftirfarandi
yfirlýsing frá E1 Amin, túlki
sendinefndar Araba, vegna
skrifa BB á baksíðu Visis
mánudaginn 4. marz 1974.:
,,Ég vil lýsa þvi yfir að það,
sem birtist i dagblaðinu Visi,
4. marz 1974, er algerlega
slitið úr samhengi. i stuttu
máli voru orð min þau, að til-
gangur ferðar okkar hingað
væri að stuðla að tengslum
sendinefnda frá Arabarikjun-
um og Stúdentaráðs Háskóla
Islands og milli þjóöa okkar.
Ég fordæmi harðlega flug-
vélarán sem baráttuaðferð.
Engu að siður lit ég svo á, að
Palestinumenn hafi rétt til að
gripa til þess örþrifaráðs að
heyja vopnaða baráttu, sem er
áhrifamesta leiðin til að
frelsa hernumin lönd þeirra.”
E1 Amin.
Athugasemd:
Ég vii itrcka það i tilefni af
þessari athugasemd, sem ég
sagði við El Amin I sima og
einnig við fulltrúa stúdentaráðs,
að cg hafði nákvæmlega það
eftir honum, sem hann sagði
mér: ,,Ef Palestinumcnn þurfa
að gripa til vopna i frelsis-
baráttu sinni við israelsmenn,
er áhrifarikast fyrir þá að ræna
flugvélum.”
Raunar finnst mér þetta ekki
stangast á við þá skoðun hans,
,,að Paiestinumenn hafi rétt til
að gripa til þess örþrifaráðs að
heyja vopnaða baráttu.” Þetta
er ekki heldur andstætt full-
yrðingeins samferðamanns Sa-
click A1 Shafi i sjónvarpinu, sem
sagöi, að Arabar hefðu rétt til að
ráðast á heimsvaldasinna hvar
sem er, svo framarlega sem það
þjóni pólitiskum hagsmunum.
110 þúsund krón-
ur í verðlaun
fyrir bezta fréttaefnið, sem okkur er bentá
4
OKKUR hungrar og þyrstir eftir
fréttum. og i fréttaleit okkar vilj-
nm við hala sem Dezt samoancl
viö lesendur okkar, sem ott a tíb-
úm luma 4 miofgú fréttnæmu eða
vita, hvert skal snúa sér til þess
' ess.
mánuði, og verða verðlaunin tiu
þúsund krónur. Nú skulu allir les-
endur blaösins leggja höfuðiö
bleyti og velta þvi fyrir séiv'
þeir minnast af ske
fréttaefni, er hsejj
rakið, og hr
Ekki er ráð nema i Tíma sé tekið,
á Tímanum eru því flestir í önnum.
Nú hefur að endingu að því rekið,
að þeir óska eftir tveimur blaðamönnum.
Ég bendi ykkur á það konum og körlum
— öll kankvísi er niðurlögð
að besta fréttin af fréttunum öllum
er fréttin, sem aldrei er sögð.
Ben. Ax.