Tíminn - 20.01.1966, Blaðsíða 13

i' t, > : , v'.
FIMMTUDAGUR 19. janúar 1966.
ÍÞRÓTTIR
TÍEVflNN
13
Beizkur ésigur fyrir Dönum
Mögulelkar íslands til að komast í lokakeppni HM hafa
minnkað eftir ósigur gegn Dönum í gærkvöldi, 12:17
Alf—Reykjavík.
íslenzka landsliðið í handknattleik mátti bíta í það súra
epli að tapa fyrir Dönum í gærkvöldi með fimm marka mun,
12:17, í undanrásum heimsmeistarakeppninnar, sannarlega
beizkur ósigur fyrir íslenzka liðið, bví að með þessum úr-
slitum eru hverfandi litlar líkur til þess, að ísland komist
í lokakeppnina.
Ingóifur Óskarsson — skoraði 4 mörk í leiknum í gærkvöidi.
keppnina, þótt svo, að báðir leik-1 Staðan í riðlinum er þessi:
irnir hér heima vinnist, því þeir Danmörk 2 leikir 4 stig
þurfa að vinnast með svo miklum Pólland 2 leikir 2 stig
mun,__________________ ísland_2 leikir 0 stig
Jón Þ. ekki langt
frá heimsmetinu
Leikurinn í gærkvöldi, sem
fram fór í fjónsku borginni Ny-
borg, var æsispennandi og jafn
allan tímann, nema undir lokin,
að sögn Sigurðar Jónssonar, for-
manns landsliðsnefndar, og eins
og Sigurður komst að orði í sím-
tali eftir leikinn, „var hreinasta
synd að tapa fyrir Dönunum, sem
verðskulduðu ekki að sigra með
svo stórum mun eftir gangi leiks-
ins.“
Og við gefum Sigurði orðið:
„Ég var óánægður með frammi-
stöðu okkar pilta í þessum leik.
Þeir léku „taktiskt" nær allan
tímann og tókst að útfæra hana
sæmilega, nema hvað hraðinn var
ekki nógur. En það, sem brást
fyrst og fremst, voru skotin. í
leiknum var skotnýtingin um 30%,
sem auðvitað er allt of lítið. Skot-
in voru yfirleitt ekki nógu föst
og átti danski markvörðurinn Er-
ik Holst auðvelt með að verja
sum þeirra. íslenzka liðinu tókst
hins vegar vel upp í vörninni og
gat að mestu girt fyrir hið hættu-
lega iínuspil dönsku leikmann-
anna, en tókst ekki eins vel að
hefta skyndiupphlaup þeirra. Að
mínu áliti lék danska liðið ekki
það vel, að við hefðum þurft að
tapa fyrir því, en því miður fundu
ísl piltarnir sig aldrei og léku
undir getu eins og í fyrri leikn-
um gegn Pólverjum.
Leikurinn var allan tímann
jafn og skildu yfirleitt tvö mörk
á milli fyrir Dani. f liálfleik skildu
3 mörk á milii, 11:8, en strax
í byrjun síðari hálfleiks skoraði
fsland 9. mark sitt. Og á næstu
mínútum bjóst maður við, að ís-
lenzka liðið mundi jafna metin.
Birgir Björnsson komst framhjá
dönsku vörninni og skoraði mark,
en það undarlega skeði, að v-
þýzki dómarinn dæmdi markið af.
Og litlu síðar komst aðalskytta
ísl. liðsins í þessum leik, Ingólf-
ur Óskarsson, í gott skotfæri.
Dönsku leikmennirnir brutu á hon
um, en þrátt fyrir það tókst Ind-
ólfi að rífa sig lausan og skora
fallegt mark. En aftur skcður það,
að dómarinn dæmir markið af —
fyrir skref, — en það gat eng-
inn okkar séð, og ekki einu sinni
dönsku leikmennirnir, sem hristu
höfuðin.
Þetta álit ég að hafi verið ör-
lagaríkasti kaflinn í öllum leikn-
um. Ekki er gott að segja hvern-
ig hefði farið, hefði dómarinn ekki
dæmt þessi tvö mörk af okkur.
Alla vega hafði þetta afar slæm
áhrif á okkar lið, Danir náðu að
auka forskotið aftur eftir þetta,
og á síðustu mínútunum sýndi
hinn snjalli leikmaður þeirra, Jörg
en Petersen, afar góðan leik og
skoraði 3 síðustu mörkin, en alls
skoraði hann 6 mörk í leiknum
og var langbezti maður danska
liðsins ásamt markverðinum Erik
Hoist.“
Á þessa leið var lýsing Sigurð-
ar Jónssonar á leiknum. Sigurð-
ur sagði, að byrjunin hefði verið
frekar slæm hjá ísl. liðinu. Dan-
ir hefðu skorað fyrsta markið, en
ísland jafnað. Eftir 9 mínútna leik
var staðan orðin 6:3 Dönum í hag.
Á þessum fyrstu mínútum var
skotanýtingin afar slæm, ísl liðið
átti 15 upphlaup en skoraði ekki
nema 4 mörk úr þeim!
Að sögn Sigurðar voru þeir Ing-
ólfur Óskarsson og Hjalti Einars-
son beztu menn íslands í leikn-
um. Ingólfur skoraði flest mörk
4 talsins. þar af tvö með föstum
gólfskotum. Hjalti var í markinu
allan tímann og varði m.a. tvö
vítaköst. Mörk íslands skoruðu:
Ingólfur 4, Ilörður 2, Gunnlaugur
2(1 víti, eina vítið, sem dæmt
var á Dani), Ragnar, Þórarinn,
Sigurður E. og Birgir 1 hver.
Sem fyrr segir, fór leikurinn
fram í Nyborg. Áhorfendapallarn
ir voru þéttskipaðir og hvöttu
áhorfendur, sem voru um 1500
talsins, danska liðið ákaft. Þess,
má geta, að leiknum verður sjón-
varpað í danska sjónvarpinu í dag.
Með úrslitunum í gærkvöldi má
segja, að Danir séu nú cina von
íslands, þótt það hljómi annar-
lega. Viniii Danir Pólverja í síð-
ari Ieiknum, sem fram fer í Pól-
landi í næsta mánuði, getur ís-
Iand tryggt sér 2. sæti í riðlinum
með því að vinna Pólvtrja hér
heima og annað hvort ná jafn-
tefii gegn Dönuin eða vinna þá.
Takist Dönum hins vegar ekki að
sigra Pólverja, er næstum því úti-
lokað að fsland komist í loka-
Á innanfélagsmóti hjá ÍR s.I.
Iaugardag náði Jón Þ. Ólafsson
mjög góðum árangri i hástökki án
atrcnnu en nann stökk 1.74 m.,
sem ei aðeins 3 sentimetrum frá
heimsmeti Norðmannsins J. Ev-
andt, en heimsmet hans er 1.77
mctrar
Jón átti ágæta tilraun við met-
hæðinr 1.77, og var ekki langt
frá þvi að fara yfir þá hæð í ann
arri tiiraun. Verður gaman að
fylgjast með Jóm í vetur. og hver
veit, nema hann eigi eftir að
setja heimsmet i þessari grein
Fjórii fyrstu menn í hástökks
keppninni urðu.
Jón Þ Ólafsson 1.74 cn
Björgvin Hólm 1.55 m
Karl Hólm 1.50 m
Bergþói Halld.lgestur) 1.45 m
Þá var keppt í þrístökki án
atrennu, ug urðu úrslit þessi
Jón Þ Ólafsson 9.75 m
Björgvin Hólm 9.10 m
Stefán Þormar 9.04 m
Þórarinn Arnórsson 8.72 m
Á laugardaginn kemur efnir ÍR
aftur til mótsi svo og næsta laug
ardag þar á eftir.
FRIÐRIK ÓLAFSSON SKRIFAR UM REYKJAVÍKURMÓTIÐ
5. umferð
0‘Kelly-—Guðmundur P. %—Vz
Björn Þorst.—Böök V2—V2
Friðrik—Guðm. S. biðskák
Vasjúkof—Kieninger biðskák
Jón Kristinss.—Wade V%—V2
Freysteinn—Jón H. biðskák
Það bar helzt til tíðinda í þess
ari umferð, að Vasjúkof rataði í
talsverðar ógöngur gegn „altmast-
er“ Kieninger, en tókst að halda
velli og snúa skákinni sér í hag.
Þá mátti 0‘Kelly víst þakka fyrir
jafntefli gegn Guðmundi Pálma-
syni, sem átti kost á vænlegu
áframhaldi, þegar hann samdi jafn
tefli.
Freysteinn náði fljótlega betri
stöðu í skák sinni við Jón Hálf-
dánarson, en tókst ekki að nýta
yfirburði sína sem skyldi og hafði
staðan jafnast, þegar leiknir höfðu
verið um það bil 25 leikir. En
Adam var ekki lengi í Paradís.
Jón missti peð og lenti í óhag-
stæðu endatafli og í biðstöðunni
hefur hann litla björgunarmögu-
leika.
Vasjúkof beitti eftirlætis af-
brigði sínu gegn franskri vörn
Kieningers, þ. e. a. s. 1. e4—e6
2.d3 og fékk upp úr byrjuninni
trausta stöðu, en fremur þrönga.
Eitthvað hefur hann tekið lífinu
með of mikilli ró, því honum yfir-
sást einföld leikflétta, sem gaf
andstæðingnum endurgjaldslaust
peð í aðra hönd og alla stöðuna.
En þar með upphófst raunasaga
Kieningers. Fullur sigurvilja, en
jafnframt ófús að spilla fyrir sér
cneð ótímabærri atlögu. tókst hon
um ekki að finna neina haldgóða
áætlun, en eyddi tímanum mest
í tilgangslaust rangl með menn
sína. Vasjúkof gafst á meðan tóm
til að endurskipuleggja lið sitt
og búast til atlögu. Kieninger varð
að snúast til varnar, en rétt fyrir
biðið lék hann af sér skiptamuni
og stendur nú uppi með vonlitla
biðskák.
O’Kelly og Guðmundur Pálma-
son tefldu byrjun skákar sinnar
meö allfrumlegum hætti og virtist
0‘Kelly fá heldur vænlegri stöðu
m.a. vegna þess að hann átti góða
möguleika til sóknar á kóngs-
vængnum. Flestum til mikillar
furðu kaus hann heldui að halda
kóngsvængnum lokuðum, og flutt-
ist þá þungamiðja viðureignarinn-
ar af kóngsvængnum yfir á drottn
ingarvænginn, þar sem Guðmund-
ur stóð vel að vígi. Guðmundur
virtist samt ekki hafa álitið mögu-
leika sína þar það mikla, að
ástæða væri til að reyna að gera
sér mat úr þeim og sættist því á
jafntefli. í lokastöðunni mun hann
þó hafa misst af leið, sem hefði
komið 0‘Kelly í töluverða klípu.
Guðmundur Sigurjónsson beitti
Griinfeltsvörn gegn Friðriki og
tókst hinum síðarnefnda að byggja
sér upp heldur liðlegri stöðu. í
miðtaflinu þrengdist hagur Guð-
mundar enn nokkuð og sá hann
sig tilneyddan að grípa til rót-
tækra aðgerða á kóngsvængnum.
Við þetta mynduðust allmiklir
veikleikar í stöðu hans og reyndi
Friðrik að notfæra sér það með
aðgerðum á báðum vængjum. Ekki
er gott að segja hvort Guðmund-
ur hafi á einhverju stigi málsins
getað varizt betur en hann gerði,
en útkoman varð sú, að Friðriki
tókst að næla sér í mikilvægt peð
á miðborðinu og stendur nú betur
að vígi í drottningarendatafli með
fjögur peð á móti þremur
Jón Kristinsson stóð allan tím-
ann betur að vígi í skák sinni
við Wade. sem fékk það lítt öf-
undsverða hlutverk 1 hendur að
verja veikt bakstætt peð á d-lín-
unni. Með snoturri drottningar-
fórn tókst Wade að jafna nokkuð
metin og endataflið. sem fylgdi
í kjölfar hennar þ.e. drottningar-
fórnarinnar, tókst Jóni ekki að
vinna, þrátt fyrir hagstæðari að-
stöðu.
Björn blés snemma til atlögu í
skák sinni við Böök og fórnaði
peði fyrir sóknarmöguleika á
kóngsvængnum. Böök varð að tefla
vörnina vel til að verjast áföll-
um, en honum tókst það. Eftir
nokkrar sviptingar í miðtaflinu
tókst Birni að vipna peðið aftur,
en mikil uppskipti urðu þá á
mönnum og sömdu keppendur um
jafntefli, þegar komið var upp
jafnt hróksendatafl.
Sjötta umferð var tefld í gær-
kvöldi, en sjöunda umferð verður
tefld í kvöld. Þá tefla saman.
Björn—Guðmundur P.
Friðrik—0‘KeIly
Vasjúkof—Böök
Jón Kr.—Guðmundur S.
Freysteinn—Kieninger
Jón Hálfdánarson—Wade