Tíminn - 25.02.1966, Qupperneq 12

12 TÍMINN
MINNING
Oiafur Sveinsson
vélsetjarí
Knn fækkar í !hópi eldri prent-
ara. í öag er borinn til hinztu
frrfldar Ólafnr Sveinsson vélsetj-
ari í FéJagsprentsmiðjunni, sem
andaðist nýlega, eftir stutta legu.
Óiafur var fæddur 1. nóvember
1890 aS Hvammi í Andakíl í Borg-
arfirðL Foreldrar hans voru merk-
ishjánin Valgerður Einarsdóttir
wmboðsmanns í Kaldaðarnesi og
Sveinn skólastjóri á Hvanneyri
Sveinsson bónda að Firði í Mjóa-
firðL
Prenfcnám hóf Ólafur í ísafold-
arpa-entsmiðju 24. júní 1904. Á
næsta ári hætti frann námi í fsa-
fold, flutti sig yfir í Félagsprent-.
smáðjuna og lauk þar námi sem
setjari. Um áramótin 1916—1917
fór hann í prentsmiðjuna Rún og
lærði þar vélsetningu hjá Jakobi
Kristjánssyni. Varð Ólafur fyrst-
ur til að læra vélsetningu hér á
landi, enda stundaði hann þá iðn
álla ævi. — Hann gerðist félagi
Hins íslenzka prentarafélags 13.
sqpt. 1908.
Á yngri árum var Ólafur fram-
ariega í frjálsíþróttastarfsemi hér
á landi. Hann vann víðavangs-
hlaup íþróttafélags Reykjavikur
árin 1918 og 1919. Einnig kenndi
hann fþróttir í ýmsum námskeið-
um viðsvegar á landsbyggðinni.
Hann sótti Olympkáeikana 1920,
1936 og 1956, á vegum fþrótta-
starfseminnar, sem þjálfari 1936,
en flokksstjóri 1956. Álls átti
hann fjórum sinnum sæti í Olym
píunefnd íslands. Jafnframt rit-
aði hann talsvert um íþróttir í
bíðð og timarit, þar á meðai í
eriend tfmarit, samdi þar rftgerð-
ir á ensku, enda var hann góður
tungumálamaður.
Ólafur var tvíkvænfcur. Síðari
fconu sinni, Guðrúnu, fcvæntist
hann 18. maí 1940. Meðal uppfcom-
BÍLAKAUP
FORD RAIRLANE 500 ‘63
Allskonar skipti koma til
greina.
MOSKWITCH ‘64, ekinn 19000
km. Skipti óskast á VOLVO.
TAUNUS 12 M ‘64. Skipti ósk-
ast á CHEVROLET ‘62, milli-
gjöf greiðist út.
OPEL KADETT ‘64 skipti æski
leg á jeppa.
MERCEDES BENZ 219 “58 Stór
glæsilegur einkabíll allur
sem nýr.
MEROEDES BENZ 220 S ‘58
Skipti möguleg á nýlegum 5
manna bíl.
VÖRUBÍLAR:
SCANDIA VABIS ‘63 — 9 —
Tonna.
BEDFORD ‘63. Ný vél og drif.
Stærri gerð af vél.
TRADER ‘64 7 — Tonna, 17
feta stálpallur.
BIFREIÐAEIGENDUR. komið
og látið skrá bifreið yðar, vegna
óvenju örar sölu undanfarið
kemur til að vanta nýjar og
nýjar bifreiðir.
n BÍLAKAUP
[-| BÍLASALA
n BÍLASKIPTI
Bflar við alira hæfL
n Kjör við allra hæfi.
BÍLAKAUP
Skúlagötu 55 — Símj 15812.
inha barna Ólafs er Agnar Ólafs-
son, framkvæmdastjóri dagblaðsins
Vísis.
Ég vil enda þessar fáu línur með
því að þakka Ólafi fyrir ánægju-
lega samfylgd í liðnum áratugum.
Ekkju hans og börnum votta ég
inniiega samúð við hið sviplega
fráfall hans.
Hittumst heilir hinum megin
fortjaldsins.
Jón Þórðarson.
JÓN EYSTEINSSON
lögfræðingur
sími 21516
lögfræðiskrifstofa
Laugavegi 11
HLAÐ
RCM
HlaBrúm henta allstaSar: { hamáher>
bergití, unglingahcrbergiS, hjináher*
bergiS, sumarbústabinn, veitlihúsiS,
bamaheimili, heimavistarshóla, hótei,
Helztu kostir hlaðnimanna eru:
■ Rúmin má nota eitt og eitt sér eða
hlaða þeim upp i tvaac eða þijir
haeðir.
■ Hægt er að H aukalega: Náttborð,
stiga eða hliðarborð.
■ Innaúmál Túmanna er 73x184 sm.
Hægt er að fá rúmin með baðmull-
ar og gúmmidýnum eða án dýna.
■ Rúmín ha£a þrefalt notagildi þ. e.
kojur.einstaklingsrúmog'hjónarúm.
■ Rúmin eru úr tekki eða úr br'enni
(brennir'úmin eru minni ogódýrari).
■ Rúmiu eru öll í pörtum og tekur
aðeins um tvaac minútur að setja
þau saman eða taka I sundur.
HÚSGAGNAVERZLUN
REYKJAVJKÚR
BRAUTARHOLTI 2 - SÍMI11940
RÁNYRKJA
Framhald al 9 síðu
ekki geta borgað meira. Þarna
stendur því allt fast.
Við þessar aðstæður kann su
spurning að vakna hjá ýmsum,
hvort þjóðhagslega borgi sig bet
ur, að gera fjárfrekar ráðstafanir
til bjargar þessum bátum, sem
að miklum hluta verður að taka
frá því opinhera og verkunarstöðv
unum ellegar láta þá lönd og leið
og leggja áherzluna á rekstur sí-
hækkandi síldveiðiflota, sem brátt
notar alla sjómannastéttina mest-
an hluta ársins fari svo fram enn
sem verið hefir.
Stórvægilegir hagsmunir
krefjast aðgerða.
Ég held, að svo stórvægilegir
þjóðarhagsmunir séu bundnir við,
að aðrar bolfiskveiðar en síldveið
ar einar séu stundaðar, að sjáif-
sagt sé að leggja nokkuð af mörk
um frá því opinbera til að svo
megi verða.
Ég álít-að í Verðlagsráði sjávar
útvegsins eigi sérstaklega að verð
leggja línu- og handfærafisk, sem
óumdeilanlega er bezta vinnslu
hráefnið, eins og gert var allt til
1962, en þá horfið frá illu heilli.
Ég álít ennfremur að sérstyrkur
frá því opinbera o. fl. til þessara
veiða sé réttlætanlegur ef með
þarf, og þá sérstaklega á sumar og
haustútihaldinu, þegar aflavon er
minni en á hávertíð. Þannig væri
hægt að stytta hinn dauða tíma
bátanna og leggja fiskvinnslustöðv
unum hráefni á þeim tíma, sem
þau vanhagar það mest.
Hugsanlega gæti opnun nýrra
svæða fyrir smærri togbáta innan
landhelginnar og rýmkun á veiði
tíma o. fl. hjálpað eitthvað, en á
því máli eru margar hliðar, sem
athuga verður vel t. d. má það
ekki verða til þess að toryelda
’óídkur baráttuna fyrir víðáttumeiri
fiskveiðilandhelgi, né auka . á
smáfiskadrápið.
Lánstíma Fiskveiðisjóðs ætti
að lengja t. d. í 20 ár og lækka
vexti. Lækka eða fella niður
ábyrgðargjald bankanna af lánum
vegna bátakaupa, þar sem Fisk-
veiðasjóður baktryggir lánin, en
gjald þetta nemur nú 1%, að ég
held, af ábyrgðarfjárhæðinni og
er krafið á hverju ári af henni
eins og hún stendur hverju sinni.
Þá þarf að endurskoða trygging
arkerfi þessara báta, sem flestir
eru að lögum bundnir við trygg
ingar hjá Samábyrgð fslands á
fiskiskipum og breyta þannig, að
þeir njóti ekki lakari tryggingar-
kjara en stærri bátarnir. Draga
þyrfti og úr álögum hins opipbera
á þá.
Mörg fleiri atriði koma til
greina, svo sem ráðstafanir til
að minnka reksturskostnað bát-
anna og tilkostnaði við veiðarnar,
sem ná mætti fram með meiri
samvinnu útvegsmanna og hag-
ræðingu á mörgum sviðum. Svo
að vikið sé aftur að línuveiðinni
má fullyrða, að margir af erfið-
leikum hennar stafi beinlínis af
því, að hún hefir orðið á eftir
í tæknikapphlaupi hinna ýmsu
veiðaðferða og geldur þess nú
grimmilega.
StöSva verður óðaverð-
bólguna.
Ég vil að endingu aðeins segja
þetta:
Sjávarútvegurinn á meira undir
því en aðrar atvinnugreir\'r að
landsstjórninni takist sæmillga um
stjórn innanlandsmála. Óifiverð-
bólgan, sem geisar nú, er þfcssum
atvinnuvegi þyngri i skauti en öðr
um einfaldlega vegna þess, að
þeir sem að honum vinna verða
að sæta erlendu markaðsverði fyr
ir vinnu sína og afrakstur, mark
aðsverði, sem hefir ekki vaxið í
hlutfalli við innlendan framleiðslu
FÖSTUDAGUR 25. febrúar 1966
Sjötugur í dag:
Karl Þórhallason
Karl fæddist í Reykjavík fyrir
réttum sjötíu árum þann 25. febrú-
ar 1896, sonur hjónanna Þórhalla
Þórhallasonar og Guðrúnar Hjálm
arsdóttur. Mun ég ekki rekja ætt-
ir hans frekar, enda á þetta að
vera heillaósk en ekki ættartala.
Ævistarf Karls hefur verið bif-
reiðaakstur og að sjá fyrir stóru
heimili, sem er hið venjulega hlu-t
skipti í lífinu. Hefur hann ásamt
hinni ágætu eiginkonu sinni, Sig-
ríði Þorsteinsdóttur, komið upp
níu mannvænlegum börnum, sem
nú eru öll komin í hjónaband og
fyrir bragðið á hann nú orðið hátt
í 50 barnabörn.
Aðaláhugamál Karls fyrir utan
fjölskylduna, um ævina hefur ver
ið hestamennska og yfirleitt allt
í sambandi við dýr. Lýsir þetta
manninum vel, því að sá, sem er
góður við dýrin, hlýtur að vera
með góða sál, því að eins og við
vitum eru dýrin minni máttar og
háð duttlungum okkar mannanna.
Karl hefur um ævina fengið mörg
verðlaun í kappreiðum og hér á
yngri árum sýndi hann hindrunar-
hlaup á hestum, en segja má,
að sú íþrótt sé að mestu niður-
lögð hér á landi nú, þó að hún
sé í góðu gengi erlendis.
Karl reynir aldrei að kenna
manni, hvernig maður á að lifa
eða segja manni hvernig maður
á að hegða sér, enda veit hann
það, sem langflestir vita ekki, að
enginn veit með vissu, hver er sú
rétta aðferð við lífið, og ennþá
er engin mælistika örugg fengin
um það, hvað er gott og vont.
Karl er glettinn í viðræðu og
víllaus, sem sagt með karlmann
legan þankagang og æðrulaus má
gæta við. Um hann má segja með
sanni, að það er gaman að kynn-
ast honum og þægilegt að vera f
návist han.
Ég veit, að vinir hans og vanda-
menn senda honum hlýjar óskir
í dag, en hann mun verða að
heiman á þessum degi.
G.G.Í.
kostnað. Sú framleiðsla, sem selzt
hér innanlands og býr við inn-
flutningsbann samkynja varnings
■eða í skjóli hárra tollmúra er að
þessu leytinu miklu betur sett.
Það ríður því á miklu að takast
megi að stöðva verðbólguna eða
draga úr vexti hennar, því að ef
það ekki tekst er vá fyrir dyrum
í þessum atvinnuvegi.
Viðreisnarstjórnin lofaði meiru
en aðrar stjórnir hafa gert um
að hún ætlaði sér að stöðva dýr
tíðina fyrir fullt og allt. Hætta
átti smáskammtalækningum fyrri
ára en framkvæma holskurð á
þjóðarlíkamanum og skera mein-
semdina í burt.
Allir vita hvernig til hefir tek-
izt í þessúm efnum.
VEITA VERÐUR
Framhald af bls. 5.
vandvirkni. Og við verðum að
að halda áfram að vera á
verði gegn því. að samkomu
lagið sé rofið, og í samkomu
lagiruu sjálfu verður að kveða
á um, að Bandaríkin leyfi ekki
erlendu valdi að hrifsa land
ið undir sig eða stjóm þess.
VIÐ MARGA fleiri erfið-
leika verður að etja og marg
an annan vanda að leysa. Mér
dettur/ ekki í hug að halda
fram, ag ég geti sagt fyrir um
einstök atriði endanlegs sam-
komulags eða lýst framvindu
mála við að koma því i kring.
Það er hlutverk stjórnkænsk
unnar, sem hefir yfir að ráða
öllum möguiegum leiðum til
sambands jg samskipta. En
við verðum að gera okkur
sjálfum liósa grein fyrir okk
ar eigin skilmálum. Ög við
verðum að gera Hanoi-mönn
um ijóst nægilega mikið af
áformum okkar til þess að út-
rýma öllum eðlilegum ótta
um. að við ætlum að fá þá til
viðræðna nu til þess eins að
krefjast uppgjafar af þeim.
Einnig verður að gera þeim
ljóst að kröfurnar, sem þeir
setja opinberlega á oddinn nú,
jafngilda í raun og veru því,
að heimta að við gefum á bát-
inn brýna þjóðarhagsmuni og
ennfremur að ekki er unnt að
láta Bandaríkjamenn afsala
sér brýnum þjóðarhagsmun-
um, eins og miklu stærri og
voldugri þjóð komst áþreifan
lega að raun um 1 október
1962.
Mér er fyllilega ljóst, að
Bandaríkjamenn geta ekki lýst
yfir og krafizt fyrirfram að
ákveðnum. tílteknum skilmál
um verði að íullnægja í um-
saminni lausn. sem þeir sæt.ti
sig við. Við getum ekki sýnt
öll okkar spil áður en við
setjumst að samningaborðinu.
Við getum heldur ekki látið
í Ijós allar hugsanlegar ti!-
slakanir okkar áður en gagn-
aðilinn lætur sínar tilslakanir
í ljós. Ef við gæfum höggstað
á okkur á þann hátf sýndum
við veikleika, sem ekki gæti
orðið málstað friðarins til
framdráttar.
En við verðum að skoða
okkar eigin spil. Og við verð
um ag láta það mikið uppi um
þau að andstæðingamir geri
sér grein fyrir, að samkomulag
sé þeim sjálfum fyrir beztu
ekki síðui en okkur.
BÓNSTÖÐIN
AUGLÝSIR
Höfum flutt starfsemi okk
ar að Miklubraut 1.
Opið alla virka daga.
BÓNSTÖÐIN
MIKLUBRAUT 1.
Sími 17522.
I