Tíminn - 07.04.1966, Síða 14
TIMINN
FIMMTODAGUR 7. apríl 1966
14
FRÁ ALÞINGI
Framihald af bls. 2
Ekki afskipti af kjaramálum.
Eysteinn ságði, að mikil hætta
væri á því, að álhringurinn mundi
vilja hafa afskipti af kjaramálum
og þau væru einmitt einn veiga-
mesti þáttur þjóðarbúskaparins.
Aiþýðuflokkurinn virtist skilja
þessa hættu og hefði sett það skil-
yrði, að hringurinn gerði þetta
ekki og gengi ekki í samtök at-
vinnurekenda. En hvernig ætlaði
flokkurinn að tryggja þetta. Bene
dikt Gröndal hefði sagt, að flokk-
urinn vildi fá yfirlýsingu hrings-
ins um þetta, en Meyer forstjóri
befur svarað þvi til um þetta mál,
að það væri ekki á dagskrá. Hvern
ig ætlaði flokkurinn að fá þessa
yfirlýsingu eða tryggja skilyrði sitt
í 45 ár?
Eysteinn dró síðan fram nokkur
samanhurðaratriði úr norsku og
fslenzku álsamningunum og nefndi
að Norðmenn fá 28% hærra raf-
magnsverð og auk þess vísitölu-
hækkun á fimm ára fresti. Norð-
menn réðu staðsetningu í sam-
ræmi við þarfir sínar og völdu
stað, þar sem hringurinn varð að
byggja alla þjónustu og búsetuað-
stöðu upp, sjá fyrir húsnæði verka
fólks síns, sjúkrahúsum, skólum o.
fl. Samanburðurinn leiðir í ljós,
að norsku samningarnir eru á all-
an hátt miklu hagstæðari en þeir
íslenzku. Þá gat Eysteinn þess, að
mótmæli gegn samningnum hefði
komið frá mörgum aðilum.
Engin haldbær rök.
Eysteinn sagði að lokum, að nið
urstaða þessarar fyrstu lotu um-
ræðnanna um álmálið væri sú, að
útreikningar ráðherrans um gróða
af rafmagnssölu til álvers hefðu
reynzt haldlausir og villandi í
veigamiklum atriðum, og dæmið
um gróðann gæti hæglega snúizt
við og orðið mikið tap. Afsölun
íslenzks dómsvalds væri niðurlægj
andi fyrir þjóðina. Framsóknar-
flokkurinn hefði krafizt þess, að
þing yrði rofið og málið lagt und-
ir dóm þjóðarinnar í kosningum
en vildi stjórnin ekki fara þá leið
ætti hún að láta þjóðaratkvæði
fara fram um málið, og þar gæti
vilji þjóðarinnar komið hreinlega
í ljós. Ekki væru til nein fram-
bærileg rök gegn því að málið
færi í þjóðardóm, heldur öll með
því, og þess vegna væri það rétt-
mæt krafa.
HÆTTA VIÐ
ÍSLANDSFERÐ
GB—Reykjavík, miðvikudag.
Rúmenski dansara- og söngva-
araflokkurinn, sem von var hing
að á annan páskadag á vegum
Þjóðleikhússins, hefur hætt við
ferðina til íslands og raunar til
Norðurlandanna allra, sem á-
formað var, að flokkurinn heim-
sækti á leið sinni vestan um haf.
Ákveðið var, að flokkurinn, sem
telur 85 manns, hefði eina sýn-
ingu í Þjóðleikhúsinu hér, á ann-
an í páskum. Fólkið hefur undan
farið verið á sýningaferð um
Bandarikin, ætlaði að koma hing
að meg Loftleiðavél frá New
ork, en i þess stað 'flytja Loft-
leiðir hópinn til Luxemburg, en
þaðan flýgur hann síðan til Rúm
eníu.
HERFERÐ
Framhald af bls. 32.
vandamál þróunarlandanna, að
þeir sendi henni álit sitt og tillög
ur um það, hvernig haga beri
starfseminni framvegis. Skrifstofa
nefndarinnar er nú sem fyrr í
æskulýðshöllinni að Frikirkju-
vegi 11, Reykjavík. Nefndina
skipa Sigurður Guðmundsson,
skrifst.stj., formaður, Elías Snæ
land Jónsson, blaðamaður, Gísli
B. Björnsson, teiknari, Magnús
Jónsson, stud. phil., Ragnar Kjart-
ansson, framkv. stj., Valur Vals-
son, stud. oecon, og Örlygur Geirs
son, framkv.stj. Jón Ásgeirsson
hefur frá upphafi verið framkv.
stjóri Herferðarinnar, en lætur
senn af því starfi. Mun Magnús
Jónsson taka við af honum.
Þá skýrði Hannes Þ. Sigurðs-
son, formaður ÆSÍ, frá því, að
starfsemi Herferðarinnar yrði
haldið áfram, en ekki væri enn
nánar ákveðið með hvaða hætti.
Þakkaði hann nefndarmönnum
og framkvæmdastjóra svo og öðru
starfsfólki fyrir frábær störf, og
þó sérstaklega landsmönnum öll-
um fyrir mikinn og góðan stuðn
ing við málefnið.
NÝJAR KVIKMYNDIR
Framhald af bls. 24.
sem Bandaríkin voru í hvað ör
astri uppbyggingu, en þá fóru
sirkusflokkar vítt og breitt um
landið. Aðalhlutverkin í þess
ari mynd leikur Elvis Presley
og Barbara Stanwyck. Leikstj.
er John Rich. Þetta er mynd
fyrir alla fjölskylduna.
LAUGARÁSBÍÓ sýnir kvikmynd-|
ina Rómarför frú Stone. Þar
segir frá amerískri leikkonu,
sem finnst að lífsblómið sé
að fölna og bregður á það ráð
að fara til Rómar sér til hress
ingar ásamt heilsutæpum eig
inmanni sínum .Maðuririn deyr
á leiðinni og frúin ákveður að
setjast að í Róm. Vinkona henn
ar útvegar henni síðan lags-
mann (gigolo). Samlíf þessa
lagsmanns og ekkjunnar geng
ur í brösum, einkum vegna að
gerða vinkonunnar, sem kom
sambandinu á og ætlaði að láta
lagsmanninn hafa peninga út
úr ekkjunni. Myndin endar
skemmtilega og óvænt. Það
mun heldur algengt fyrirbæri,
að konur fái sér lagsmenn, j rfn
vel launaða, þegar kemur til
Ítalíu, en ekki mun hafa verið
gerð jafn góð mynd um þetta
fyrirbæri áður. Aðalhlutverk
leika Vivien Leigh og Warren
Beatty. Leikstjóri José Quint-
cro. Myndin er byggð á verki
eftir Tennessee Williams.
HAFNARFJARÐARBÍÓ sýnir kvik
myndina Sannindi. Þetta er
frönsk mynd og fjallar um ó-
líkan skilning þriggja persóna
á hinum raunverulega sann-
leika. Eftir mikil átök og ást-
arleiki, hálfkveðnar vísur, sem
Frakkar hafa svo gaman af,
finnst einn aðal þátttakandinn
skotinn út í stoógi. Aðilar gefa
sig fram og hafa þrjár mismun
andi sögur að segja. Aðalhlut
verk leika Michéle Morgan,
Catherine Spaak (dóttir belg
íska ráðherrans) og Jean
Claude Brialy.
BÆJARBÍÓ sýnir kvikmyndina
Kvennalæknirinn á annan í
páskum. Myndin er um þekktan
og mikilsmetinn kvennalæknir,
sem giftur er fallegri konu,
en afbrýðíssemi er hvað eftir
annað nærri búin að eyðileggja
hjónaband þeirra. Stafar þetta
m. a. af því að hann hjálpar
konum við fæðingar, en sjálf
á læknisfrúin ekkert barn. Síð
an verður gömul ástmey lækn-
isins veik, og þá fara að gerast
ýmsir atburðir. Þessi gamla
vinkona er ólæknandi, en lækn
irinn og hún gera sér grein fyr
ir því að þau hafa alltaf verið
ástfangin hvort af öðru. Aðal
hlutverk leika Lex Barker og
Senata Berger. Leikstjóri er
Rudolf Jugert.
GAMLA BÍÓ sýnir kvikmyndina
Einkalíf leikkonunnar. Þetta
er mynd um unga svissneska
stúlku, sem býr hjá ríkri móð
ur sinni í Genf og er trúlofuð.
Síðan leiða atvinkin til þess að
þessi stúlka verður á skömmum
tíma fræg leikkona og með öllu
því amstri og umstangi sem
því fýlgir. Dramatískir atburð
ir láta ekki á sér standa og
skiptast á örvænting og ham-
ingja. Aðalhlutverkin leika
Birgitte Bardot og Marcello
Mastroianni. Leikstjóri er
Louis Mallf.
THOR—KRISTMANN
Framhaid ai bis. ö.
það séu fleiri eiris og þessi. Er
þetta fölsun? Ég bara spyr.
Áður en lengra er haldið, vil
ég enn eins og áður mælast til
þess að fá að vita, með hverjum
hætti, ég hafi brotið gegn 229.
grein almennra hegningarlaga
(sem fjallar um uppljóstrun einka
mála). Ennþá hef ég ekki fengið
að vita, hver þau einkamál séu,
enda hef ég aldrei vikið að einka
málum mannsins, hvorki fyrr né
síðar. Ég hef nákvæmlega engan
áhuga á einkamálum stefnandans
kannski mér verði nú næst stefnt
fyrir það tómlæti. Fyrir-
spurnir mínar um þetta til and-
stæðinga minna hafa engan ann-
an árangur borið, en lögmaðurinn
hafði þau orð í réttinum 1. apríl,
1964, að þarna myndi vera of-
stefnt, og ef það er ekki bókað,
vænti ég þess, að þáverandi dóm
ari staðfesti það, en nú er lög-
maðurinn fjarri góðu gamni. Ég
vil beina því til dómarans, hvort
ekki sé eitthvað athugavert við
svo tilefnislausa ákæru, og hvort
ekki megi sekta lögmann stefn-
anda fyrir það, enda eru það til-
efnislausar dylgjur, ef ekki rógur
að láta liggja að því, að ég hafi
áhuga á einkamálum stefnandans.
Og að ég sé ekki merkilegri mað
ur en svo, að ég sé að bera út
einkamál hans. Skyldi ég ekki
hafa annað betra við minn tlma
að gera? Er þetta ekki ærumeið-
ing?
í greinargerð minni óskaði ég
eftir vottorðum þvi til sönnunar,
að með minni litlu grein, eða eins
og segir í stefnunni: „að með
árás þessari á mannorð hans og
atvinnu sé stórlega raskað högum
hans.“ Ég óskaði eftir þvi, að
hann sannaði að mín grein hefði
valdið honum atvinnutjóni, og
með hverjum hætti hann hefði
orðið fyrir miska, hvers konar, og
mæti sérstaklega til fjár og skfl-
greindi þau óþægindi, sem hann
þættist hafa mátt þola aí völdum
greinar minnar samkvæmt stefn-
unni. Hvað á hann við með því
að ég hafi stórlega raskað högum
hans? Hvar eru vottorðin, sem ég
auglýsti eftir í upphafi málsins,
á morgun eru tvö ár síðan ég
auglýsti eftir þeim vottorðum,
hvar eru þau? Ég bað um vottorð
sem sýndu að hann hefði af mín-
um völdum verið sviptur laun-
um sem bókmenntafræðari í
skólum, um \að hann hefði
verið sviftur listamannalaunum
af sömu ástæðu, öðrum
tekjulindum. Ég man ekki betur
en ég læsi það fyrir jólin, að
komið hefði út bók eftir hann og
jafnvel verið skrifaður ritdómur
um hana, svo væntanlega verð ég
ekki sakaður um að hafa komið
því í kring, að hann fái ekki prent
að eftir sig lengur, hvernig sem
á því stendur. Það liggur ^kkert
fyrir réttinum, bókstaflega ' ekki
neitt, um að ég hafi að neinu
leyti raskað högum stefnanda, og
úr því að ekki hefur verið sýnt
fram á að högum' stefnanda hafi
verið raskað með grein minni, þá
er augljóst að miskabótakrafan er
fullkomlega tilefnislaus. Sá, sem
samdi stefnuna er svo seinhepp-
inn að minnast á mannorð stefn-
anda og mun ég síðar fjalla um
það, hvernig mannorð hans )ítur
út sem bókmenntafræðings og rit
höfundar, annað er ekki til um-
ræðu frá minni hálfu.
Ádeilu minni (í Birtingsgrein-
inni) er augljóslega beint gegn
stjórnmálamönnum, sem hafa mis
notað vald sitt gagnvart íslenzkri
menningu i sambandi við úthlut-
un listamannalauna. Þeir eru að-
ilar málsins og hefðu átt að
stefna mér ef þeim hefði sýnzt
svo. Ég hef aldrei hugsað mér að
eiga orðastað við stefnanda, þótt
ég hafi neyðzt til þess í þessum
réttarsal. Samvizka mín býður
mér að mótmæla því hneyksli sem
ég tel þetta vera og þeirri sér-
stæðu stefnu í bókmenntafræðslu,
sem um ræðir. Þetta er málefna-
leg menningargagnrýni á samfé-
lagslegum forsendum, það liggur
í augum uppi, að hér er ekkert
einkamál á ferðinni. Þetta er
þjóðfélagsvandamál og skyldi
mega um þau fjalla ef lýðræði er
meira en orðið tómt. Ef prent-
frelsi, hugsanafrelsi, málfrelsi er
meira en orðin tójn. Ég minni
á stjórnarskrána og sáttmála Sam
einuðu þjóðanna sem ísland hef-
ur undirritað.
Lögmenn hafa sagt mér, að þeir
telji þrjár stéttir manna ekki eiga
erindi til dómstólanna visandi til
meiðyrðalöggjafarinnar: Stjórn-
málamenn, listamenn og blaða-
menn. Heldur sé þeim ætlandi að
geta útkljáð deilumál sín á öðr-
um vettvangi, og rithöfundur, sem
ekki treyst.ir á vopn sín á ritvell-
inum, eigi ekki skiiið þann titil.
MeiðjTðaiöggjöfn á ekki að vera
skálkaskjól til að verja menn fyr-
ir réttmætri gagnrýni, þá er hún
orðin bættuleg og ósiðleg og veik-
ir tiltrú almennings til réttvisinn
ar og gæti jafnvel orðið argvítug
í augum fjöldans. Ég ítreka dóms
kröfur mínar að ég verði sýknað-
ur að öllu leyti og mér dæmdur
málskostnaður að mati hins virCti
legar réttar. Þá krefst ég þess að
lögmaður stefnanda verði sektað-
ur fyrir filefnislaus ummæli í
greinargerð sinni.
Það hefur iörigum tíðkazt hressi
legt tungutak í þessu landi, allt
frá Njálu, og má minna á þa3,
hvernig þjóðhetja íslendinga.
Skarphéðinn Njálsson kastar orð-
um á Þorkel bák í liðsbóninni
forðum. Þessu er þjóði® vön og
það væri miirið voðaverk aB lög-
bjóða tæpiömgu og rósamií i
þessu hrjóstnga landi og bann?.
mömmtn að segjr. img sinn, en
þaí .gefca reyndar eo*in 15g né
dóroatólar jjar
G£.
Maðurinn minn, faðir, sonur og bróðir,
Hróar Hermóðsson
Kleppsvegi 70, andaðist hinn 30. 3.
Útförin hefir farið fram.
Hulda Vilhjálmsdóttir, börn,
móðir og systkini.
Þökkum auðsýnda samúð og hluttekningu við fráfall og jarðarför,
Jóns Kristóferssonar
frá Vindásl
Vandamenn.
Kærar þakkir vottum við öllum þeim, sem sýndu okkur samhug og
vináttu við andlát og jarðarför konu minnar, móður okkar og tsngda
móður,
Sigríðar Guðmundsdóttur i
Kristján Jónsson frá Garðsstöðum
Einar Valur Kristjánsson,
Goðrún Eyþórsdóttir.
Kveðjuathöfn um
Sigurfinn Sveinsson
frá Bergsstöðum,
fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaglnn 13. apríi kl. 10.30 f. h.
og verður úfvarpað.
Jarðsett verður að Hruna fimmtudaginn 14. apríl kl. 2. e. h.
Bílferð verður frá Umferðarmiðstöðinnl kl. 10, f. h. sama dag.
Fyrir mína hönd barna minna uppeldissonar og annara vanda-
manna,
Guðrún Þorsteinsdóttir,
Þorsteinn Sigurfinnsson, Kristrún Sigurfinnsdóttir,
Þórunn Sigurflnnsdóttlr, Dórothea Sigurfinnsdóttlr
Sveinn Kristjánsson.
Björn Þorgrímsson
andaðist að heimili sínu Grettisgötu 67 þann 5. aprtl.
Marta Valgerður Jónsdóttir,
Anna Sigríður Björnsdóttir,
Ólafur Pálsson.
Útför
Steins Dofra
ættfræðings
fer fram frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 12. apríl kl. 1,30.
Vandamenn.
Hjartanlegar þakkir fyrir samúð og vináttu, sem okkur var sýnd
vlð andlát og útför,
Maríu Katrínar Ragnarsdóttur
Birtingaholti,
Magnús H. Sigurðsson og synir,
Ragna Gamalfelsdóttir,
Slgrún Ragnarsdóttir, Hannes Ragnarsson,
Sigriður Sigurfinnsdóttir, Sigurður Ágústsson.