Vísir - 14.09.1974, Síða 6

6
Vfsir. Laugardagur 14. september 1974.
vism
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Ritstjórnarfulltrúi:
p'réttastj. erl. frétta:
Auglýsingastjóri:
Auglýsingar:
Afgreiðsla:
Ritstrórn:
Askriftargjald 600 kr.
Reykjaprent hf.
Sveinn R. Eyjólfsson
Jónas Kristjánsson
Jón Birgir Pétursson
Haukur Hclgason
Björn Bjarnason
Skúli G. Jóhannesson
Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Hverfisgötu 44. Simi 86611
íiíðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
á mánuði innanlands.
t lausasölu 35 kr. eintakið. Blaðaprent hf.
Óþörf lífshætta
Orðið „vitavert” kemur niu sinnum fyrir og
orðin „óaðgæzla” eða „aðgæzluleysi” koma
einnig niu sinnum fyrir i skýrslu Rannsókna-
nefndar sjóslysa um 56 sjóslys áranna 1972 og
1973.
Þar bregður einnig fyrir orðum eins og „ábóta-
vant”, „óeðlilegt”, „óvarlegt”, „athugunar-
leysi”, „kæruleysi” og „gáleysi”. í einu tilviki
eru „alvarlega brotin fyrirmæli Siglingamála-
stofnunarinnar” og i öðru voru „viðbrögð skips-
hafnar með afbrigðum óeðlileg”.
Rannsóknanefndin er ekkert að skafa utan af
þeirri skoðun sinni, að um helmingur slysa á sjó
sé ekki óhappaslys, heldur slys sem koma hefði
mátt i veg fyrir, ef meiri aðgæzlu hefði verið beitt
um borð.
Birting skýrslunnar kemur beint i kjölfar
mikillar öldu vinnuslysa á skuttogurum. Sumir
segja, að þau slys hafi stafað af of miklu vinnu-
álagi, og aðrir, að þau stafi af reynsluleysi
áhafna i meðferð slikra skipa.
Sjóslysanefndin mun væntanlega taka þessi
slys fyrir i næstu skýrslu sinni og skýra frá áliti
sinu á orsökum þeirra.
1 formála skýrslunnar hvetur nefndin sjómenn
og einkum sjómenn á skuttogurum til að hafa
samband við starfsmann nefndarinnar og koma á
framfæri ábendingum um atriði, er geti fækkað
slysum um borð i skipum.
1 formálanum segir einnig: „Með tilkomu
nýrra skipa og breyttra vinnuaðferða skapast
sifellt ný vandamál varðandi öryggi, sem glima
þarf við. Mjög mikilvægt er, að þeir, sem vinna
við þessar nýju aðstæður, geri sér hætturnar ljós-
ar og geri sér grein fyrir þvi, hvernig bezt verði
brugðizt við þeim.”
Að sjálfsögðu er það mikið vandamál, að ný
veiðitækni skuli setja sjómenn þjóðarinnar i
mikla lifshættu til viðbótar við þá lifshættu, sem
þeir eru stöðugt i vegna óútreiknanlegs
hamsleysis náttúruaflanna.
Sjómenn hljóta þvi að sjá, hve nauðsynlegt er,
að þeir aðstoði Rannsóknanefnd sjóslysa við að
finna orsakir vinnuslysa og annarra sjóslysa og
leiðir til að koma i veg fyrir þau. Slysaaldan að
undanförnu ætti að geta flýtt ýmsum fyrirbyggj-
andi aðgerðum, sem nefndin hefur mælt með og
mun mæla með eftir frekari athuganir.
Aukin tækni um borð i skipum á að geta gert
sjómenn öruggari um lif sitt og limi. Skipin sjálf
eiga að vera traustari en áður. Og allur öryggis-
og björgunarbúnaður á að vera langtum
fullkomnari en áður tiðkaðist. Þess vegna er
engin ástæða til að sætta sig við, að sjómenn séu i
meiri lifshættu en áður var. Ljóst er, að efla
þarf starf sjóslysanefndarinnar og flýta fram-
kvæmd endurbóta á hennar vegum, svo og að
gera Siglingamálastofnuninni kleift að gera
skipaskoðun strangari. En höfuðatriðið virðist
vera að ná fram hugarfarsbreytingu hjá skip-
stjórnarmönnum og öðrum sjómönnum.
-JK
Loks treystu
þeir sér gegn
„Ljóninu af Júda"
Margar hörmungar
lögðust á eitt. Þurrkar
komu og landið
skrælnaði. í kjölfar
þeirra hungursneyð.
Spillt stjórn, stjórn-
málalegur órói og
ófriður á vinnu-
markaðnum. — Engin
furða þótt eitthvað yrði
undan að láta.
Afleiðingarnar urðu
þær, að endi var bundinn
á fjörutiu og fjögurra
ára veldistima einvalda
keisarans.
Þeir sem til sáu, þóttust verða
þess varir, að svartskeggjaði,
grannvaxni öldungurinn, sem
gekk eitt sinn undir nafninu
„Ljónið af Judah”, liti sorg-
mæddum augum aftur um öxl til
aö virða fyrir sér höllina, senni-
lega I slðasta sinn, þegar honum
var ekið brott i fyrradag. —
Enginn vissi hvert, nema fanga-
verðir hans, einhverjir menn f
einkennisbúningum hersins.
Brottför hans stakk í stúf við
virðingarljómann, sem leikið hef-
ur um keisarann í augum þessara
26 milljóna þegna hans, er landið
byggja. Eða lék, þar til fyrir ári
eða svo.
Á meðan skriðdrekar, og
jeppar hlaðnir hermönnum
hröðuðu sér til þýðingarmestu
staðanna i höfuðborginni Addis
Ababa, las foringi úr hernum —
fulltrúi samræmingarnefndar
herjanna — upp tilkynningu fyrir
keisarann. Honum var kunngert,
aö veldistima hans væri lokið.
Reuterfréttastofan hafði það eftir
sjónarvottum, að Haile Selassie
hefði svarað þvi til, að hann hefði
ávallt þjónað ættj'örð sinni — i
striði sem i friði — og væri þess
óskað, að hann yrði á brott, þá
mundi hann veröa viö þvf.
Haile Saiassie, óbreyttur borgari.
Ljónið af Júda I hallargarðinum, meðan allt lék I iyndi.
Einvaldinum, sem steypt hafði
verið, var ekið burt frá Sigur-
höllinni — sem nú var skirð nýju
nafni, Þjóðarhöllin — en þar hef-
ur hann búið mánuðum saman i
svo til algerri einangrun.
Herinn hefur, þegar þetta er
skrifað, látið litið sem ekkert uppi
um, hvað hann ætlar að láta
verða um keisarann.
Stjórnendur hersins, sem á
siðustu mánuðum háfa látið
handtaka 160 embættismenn þess
opinbera til rannsóknar vegna
spillingar, vanrækslu i starfi og
stórkostlegra embættisglapa, létu
loks til skarar skriða gegn
keisaranum sjálfum. Lengi
þurftu þeir þó að sækja i sig
veðrið til þess. Þorðu þeir ekki að
ráðast gegn keisaranum strax i
upphafi, vegna ótta við, að hann
væri of ástsæll meðal þjóðar-
innar. En með þvi smám saman
að fletta ofan af mönnum, sem
hann hafði skipað i embætti og
sýnt traust, bendla nafn hans
nógu oft við hneykslanlega
verknaði, bliknaði smám saman
sól Eþiópiu á lofti, unz þeir þorðu
að saka hann sjálfan um hina al-
varlegustu glæpi.
Honum var borðið á brýn að
hafa dregið sér fé úr sjóðum
rikisrekinnar bruggunarverk-
smiðju og strætisvagnafyrirtæki
höfuðborgarinnar. Alvarlegasta
ásökunin var þó sú, að hann hefði
sent úr landi margar smálestir af
gulli, sem hann hefði látið þræla
vinna úr jörð I syðri hluta
Eþiópiu. öllu átti að hafa verið
komið fyrir i erlendum bönkum.
Engar ákveðnar fjárupphæðir
voru tilteknar. Þó hafa heyrzt
muldraðar tölur á borð við 630
milljarða króna, sem komið hafi
verið fyrir i svissneskum bönk-
um, eða fest i fyrirtækjum er-
lendis.
Ef frá voru teknir
skriödrekarnir, sem skröltu upp
til hallarinnar og annarra
þýðingarmikilla staða á fimmtu-
daginn, sögðu fréttamenn fátt
llilllllllll
)i mm
Ur nsjón: G.P.
hafa sézt til merkis um, að
keisarinn væri að fara.
Fimm þúsund manns höfðu i
fyrstu safnazt við höllina og
byrjað lófaklapp, en létu undan
áskorunum liðsforingja um að
verða á burt.
Verzlanir voru opnar, strætis-
vagnar gengu eðlilega og
glaölyndir ibúar borgarinnar
sýndust taka falli keisarans með
gleði.
Herinn hafði búið ibúana
vandlega undir þetta lokaskref
sitt. Þótt blöð og útvarp hafi
seinustu mánuðina verið uppfull
frásögnum af ólfkum lifnaðar-
háttum keisarans og fjölskyldu
hans miðað við eymd þegna
Eþiópiu, sem að niu tiundu hlut-
um eru bændur, hafði engin
kvikmynd verið sýnd af þurrka-
og hungursvæðunum i norður-
héruðunum.
En á miðvikudagskvöld — sem
var nýársdagur samkvæmt daga-
tali Eþiópiu — sýndi sjónvarpið
mynd af sveltandi börnum og fár-
sjúkum foreldrum þeirra,
betlandi mat á sama tima sem
sýndar voru svipmyndir af kök-
um, sem fluttar voru sérstaklega
frá Evrópu i flugvélum til
Eþiópiu til þess að keisarinn gæti
boðið gestum sinum i mót-
tökuveizlum upp á það bezta.
Þetta gekk alveg fram af
Eþlópiumönnum. Ekki sizt, þegar
þetta kom i kjölfarið á ásökunum
um, að keisarinn hefði flutt fé úr
landi og falið á bankareikningum
i Sviss. Siðasti vottur samúðar
með hinum aldna þjóðhöfðingja
hvarf þar með.