Tíminn - 05.05.1966, Síða 14

FIMMTUDAGUR 5. maí 1966
14
TÍMINN
FUNDUR B-LISTANS
Framhald af bls 13
í húsnæði, serp beint væri ætlað
til slíkra hluta.
Þá sagði Gunnar, að kreíjast
yrði þess, að hrint verði nú þegar
í framkvæmd hinni fyrirhuguðu
byggingu sýningarhúsnæðis fyr-
ir myndlistarmenn, en ósæmandi
væri fyrir menningarborg að geta
ekki boðið upp á viðunandi hús-
næði fyrir myndlistarsýningar og
væri skortur á slíku húsnæði
löngu orðinn tilfinnanlegur.
Gunnar sagði, að brýn nauðsyn
væri, að borgarstjórnin beiti sér
fyrir stórbættri listfræðslu og list
kynningu í skólum borgarinnar,
enda muni þeir nemendur fáir.
sem lært hafi að meta að verðleik
um það gildi, sem fagrar listir
hafa fyrir þá, er læri að njóta
þeirra. Jafnframt væri þörf á al-
mennri listfræðslu og listkynn-
ingu í formi sýninga og fyrirlrstra
svo að almennivgi gefist betri
kostur á að kynnast, fylgjast með
og skilja, þar sem bezt er gsrt í
þeim efnum hverju sinni.
Kristján Friðriksson, iðnrekandi
ræddi sérstaklega verð á íbúða-
byggingum í borginni. Hann rakti
það dæmalausa forustuleysi, sem
rj'kt hefði hjá hinu opinbera varð
andi byggingamálin. Hann sagði
að ef forustumenn í landsmálum
og borgarmálum hefðu sinnt þessu
máli eins og forustumenn í öðrum
nálægum löndum, og notfært sér
þá möguleika, sem fjöldafram-
leiðsla veitir í þessari iðngrein
þá hefði verið hægt að byggja
hcr íbúðarhúsnæði stórum ódýr-
ara.
Kristján rakti nokkuð aðferðir
við byggingu íbúðahúsnæðis e”-
lendis, og sagði, að með réttri for
ustu væri hægt að stórlækka /erð
á íbúðabyggingum í borginni.
Þá vék Kristján einnig að lóða
málum iðnaðarins, og sagði, að
það hefði vérið vanrækt í áratugi
að sjá iðnaðinum fyrir lóðum. Ein
hver breyting hefði þó orðið á
þessu nú fyrir skömmu, en hún
þó ekki sérlega heillavænleg, því
Iðngarðar hf. hafi fengið lóð á
mýrarkviksyndi. Væri ákaflega

Innilegar þakkir færum viS öllum þeim er auðsýndu okkur sam-
úð og vinarhug við andlát og útför hjartkærrar eiginkonu minnar,
dóttur, systur, móður, tengdamóður og ömmu,
Sigríðar Margrétar HlöSversdóttur
Skagabraut 40, Akranesi.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Sjúkrahúss
Akraness einnig öllum stofusystrum hinnar látnu.
Sigurður Jóhannesson, Rósa Eiríksdóttir,
Hlöðver Lúðvíksson, systkini, börn, tengdabörn og
barnabörn.
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og vlnarhug við andlát og
jarðarför móSur okkar,
Petreu A. Jóhannsdóttur
I jósmóður
Þórólfur Sæmundsson, Rögnvaldur J. Sæmundsson
Ingibjörg Sæmundsdóttir, fósturbörn, tengdabörn
barnabörn og barnabarnabörn.
Guðmundur Skúlason
verður jarðsunginn að heimili sínu Keldum, laugardaginn 7. maí
kl. 2 e. h.
Lýður Skúlason,
Jónína Jónsdóttir.
Alúðar þakkir flyt ég öllum þeim, sem hafa vottað mér vinsemd
og hluttekningu, og veitt mér stuðning í sambandi við andlát og
jarðarför eiginkonu minnar,
Hólmfríðar Helgadóttur
sem andaðist þ. 29. marz s. I.
Guð blessi ykkur öll.
Einar Jóhannsson, Mýrarkoti.
Öllum þeim, sem sýnt hafa okkur hluttekningu við andlát og jarð-
arför, okkar kæru systur,
Guðrúnu Sigurðardóttur
frá Norðtungu
sendum við okkar innilegustu þakkir.
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Sigurbjörg Sigurðardóttir,
Elinborg Sörenson.
Minningarathöfn um móður okkar,
Ragnheiði Guðrúnu Kristjánsdóttur
frá Straumfjarðartungu
Fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn 6. þ. m. kl. 3 s. d.
Jarðsett verður að Fáskrúðarbakka í Miklaholtshreppi laugardaginn
7. þ. m. kl. 2,30.
Fyrlr hönd vandamanna
Alexander Einbjörnsson, Vigdís Einbjörnsdóttir.
Eiginkona mín og móðir
Svanhildur Hiartar
andaðist miðvikudaginn 4. mai.
Grímur Kristgeirsson,
Ólafur Ragnar Grímsson.
dýrt að grafa grunnana í þessum
lóðum. Þetta væri helzta lausnin
á lóðamálum iðnaðarins, sem íeng
izt hefði hjá forustumönnum borg
arinnar.
Fundarstjóri á kjósendafundin-
um var Jóhannes Elíasson, banka-
stjóri.
KJÖRBÚÐ
Framhald af bls. 2
Kjörbúðin er í stóru og nýju
verzlunarhúsi og er þar góð að-
staða og bílastæði næg. í kjörbúð
inni eru allar helztu matvörur og
nýlenduvörur fullkomin kjötbúð
og frystikistur. Til hliðar í sama
húsi verður mjólkurbúð Samsöl-
unnar og síðar einnig fiskbúð.
Verður því þarna verzlunarmið-
stöð með allar daglegar nauðsynja
vörur heimila.
VARPFÓÐUR
Framhald á bls. U
um hringlaga gataplötur. Úr
pressunni koma kögglarnir heit
ir og fara í kögglalyftu inn í
kæli og þaðan til afsekkjunarvél
ar. Kögglarnir eru 4.5 mm í þver
mál, sem er hæfilegt fyrir varp
hænur, en hægt er að minnka þá
með því að láta þá á leiðinni
fara í gegn um sérstakan tætara.
Að svo komnu er það aðallega ’
varpfóðrið, sem Mjólkurfélagið
hefur byrjað að köggla, en síðar
kemur væntanlega einnig til
greina kögglun á fleiri kjarnfóður
tegundum.
Mjólkurfélag Reykjavíkur er
stofnað árið 1917 og er því
50 ára á næsta ári. Eins og
kunugt er, var það brautryðjandi
hér á landi um mjólkurmeðferð
og sölu á grundvelli nýrrar hreins
unar- og gerilsneyðingartækni, en
mjólkurstöð þess var reist 1920,
og önnur fullkomnari 1930. Árið
1930 kom það einnig upp fóður-
blöndunarstöð með fullkomnum
vélum eftir því sem þá var, þótt
nú sé önnur Sullkomnari tækni
tekin við. Félagið er samvinnufél.
og eru félagsmenn þess bændur
á svæðinu sunnan Skarðsheiðar og
vestan Hellisheiðar að meðtöld
um höfuðstaðnum. En annars hef
ir það jafnan átt mikil viðskipti
um allt land og flestir landsmenn
munu kannast vel við það.
Stjórnarformaður Mjólkurfélags
Reykjavíkur er Ólafur Bjarna-
son, Brautarholti, en aðrir stjórn
armenn eru Jónas Magnússon,
Stardal, Erlendur Magnússon,
Kálfatjörn, Ólafur Andrésson,
Sogni og Sigsteinn Pálsson, Blika
stöðum. Framkvæmdastjóri er
Leifur Guðmundsson.
FISKSÖLUMÁL
Fraimhald af bls. 16.
efnaminnstu. Þá segir í tillögunni
að borgarstjóm líti með vaxandi
kvíða á hraðfara aukningu verð-
bólgunnar, sem geri það að verk-
um m.a., að minna verður úr fram
kvæmdafé borgarinnar og nauð-
synlegum verkefnum eins og bygg
ingu skóla, dagheimila og sjúkra-
heimila seinki.
UNGA FÓLKIÐ
Framhald af bls. 3.
ar fullrar kennslu. Alls eru um
30 húsmæður við kennslu á
þann hátt í Reykjavík núna, og
yfirleitt eru konurnar heldur í
meirihluta nú orðið í barna-
kennarastéttinni, enda má e.t.
v. segja, að það eigi belur við
kveneðlið að fást við smæstu
börnin.
— Er ekki að verða lítið um
réttindalausa barnakennara?
— Hér í Reykjavík er nú
engin réttindalaus við barna-
stigið. Á öllu landinu eru alls
774 kennarar með réttindi á
þessu stigi, en 134 réttindalaus
ir, og þeim síðarnefndu fækk-
ar heldur, a.m.k. hlutfallslega.
um leið og farskólunum fækk-
ar. Vandamálið er það, að ný-
ir kennarar eru tregir til að
fara út á land, líklega mest
vegna þess, að hér er betri að-
staða til aukavinnu. Aðsóknin
að Kennaraskólanum hefur að
vísu sóraukizt, en það koma
samt ekki nándar nærri allir
inn í stéttina. Þeir hafa meira
upp úr því að vinna víð annað.
— Hvað viltu segja um launa
mál ykkar kennara frekar?
— Almennir barnakennarar
eru nú í 16. launflokki, en þó
eru nokkrir í 17. eftir að hafa
lokið einhverju viðbótarnámi.
Við síðasta úrskurð kjaradóms
hækkúðum við um einn launa-
flokk, og 1963 fengum við líka
kjarabót, sem maður varð var
við í nokkra mánuði. Þessi
laun hrökkva náttúrulega alls
ekki fyrir fjölskyldumann, eins
og til dæmis mig, sem á þrjú
börn. Segja má, að aukavinn-
an sé nú ok á kennarastéttinni,
enda kenna margir það sem
þeir þola. Aðrir vinna með
kennslunni að óskyldum eða
lítt skyldum störíum, sérstak-
lega á sumrin. Ég hef aldrei
tefkið mér sumarfrí síðan ég
byrjaði að kenna, hef verið í
lögreglunni undanfarin sex
sumur. Æskilegra væri vitan-
lega að þuría ekki alltaf að
sitja kyrr á sömu hundaþúf-
unni, heldur geta farið á sum-
arnámskeið fyrir kennara er-
lendis. Hér er mjög lítið um
slík námskeið, en t.d. Svíar
hafa yfir 400 kennaranámskeið
á hverju sumri, og menn velja
bara á milli.
— Heldurðu þá, að menn
vilji kennarastarfið af hugsjón
hérna?
— Það var lengi talið, að
kennarar ættu að vera öðru
vísi en aðrir menn og þyrítu
að hafa hugsjón. En þeir verða
auðvitað að lifa eins og aðrir.
Samt held ég, að þetta sé eitt-
hvert það starf, sem sízt er
hægt að vera í án hugsjóna,
enda er endalaust hægt að
bæta kennsluna.
— Og fræðslukerfið þarf að
endurskoða, Svavar, er ekki
svo?
— Tvímælalaust, enda verð-
ur það aðalmál þings okkar í
sumar. Reyndar hefur rými í
ýmsum ákvæðum fræðslulag-
anna ekki verið nægilega not-
að, það á m.a. við um kennslu
fyrir tornæm börn, en í þeim
efnum skortir okkur mjög sér-
menntaða menn og erum mörg
um áratugum á eftir hinum
Norðurlöndunum. í þessu sam-
bandi má líka gjarna nefna, að
mér finnst algjört hneyksli,
hvernig fjárveitingar hafa ver-
ið sleornar niður til byggingar
fyrirhugaðs æfinga- og tilrauna
skóla við Kennaraskólann. Þá
framkvæmd hefði Reykjavíkur-
borg löngu átt að styðja, enda
yrði þetta um leið skóli fyrir
hverfið í kring. Þetta mál
finnst mér að borgarstjórnar-
meirihlutinn mætti íhuga vand-
lega sagði Svavar að lokum.
MINNING . . .
Framhald af bls. 9.
12 ár hafa öll verið á þann veg
sem hann kom mér fyrir sjónir
við fyrstu sýn- — bjartur og
hreinn.
Sigurður var höfðinglegur mað
ur í framkomu, hlýr og traustvekj
andi. Hann var meira en meðal
maður á vöxt og svaraði sér vel
— léttur og snarlegur í hreyfing
um, skaphress og skapfastur. Hvar
sem hann fór var honum veitt eftir
tekt. Persónuleiki hans var slíkur,
sterkur og athyglisverður.
Starf hans sem fulltrúi hjá raf
orkumálastjóra var mjög fjölþætt
og leysti hann það af hendi með
festu og trúmennsku til hinzta
dags. Hann var starfsmaður ágæt
ur og kunni því bezt að vinna f
hröðum skorpum.
Þegar Sigurður kom til raforku
málaskrifstofunnar var hann cll
um ökunnugur þar, en þó fór það
fljótt svo, að enginn á þeirri stofn
un var vinsælli en hann. Slikir
voru persónutöfrar hans. Við kus
um hann sem trúnaðarmann okkar
í Starfsmannafélag ríkisstofnana
og reyndist hann í því staríi, sem
annarsstaðar hinn ágætasti maður.
En nú er hans saknað á raforku
málaskrifstofunni.
Sigurður lézt á Landakotspítal
anum laust fyrir hádegi á föslu
daginn var, þann 29. apríl. Daginn
áður sinnti hann sínum venjulegu
störfum til kvölds. Að loknusn
kvöldverði með fjölskyldu sinni
fébk hann aðsvif og komst ekki
til meðvitundar aftur, það var heila
blæðinig sem olli því.
Eg veit að ég mæli fyrir munn
alls samstarfsfólksins þegar ég
votta frú Önnu og öllum öðrum
aðstandendum innilega saimúð og
kveð Sigurð með þökk og virðingu.
Páll Hafstað.
Fyrir hönd okkar Skálafélag-
anna langar mig að minnast Sdg-
urðar Steinþórssonar og bera íram
okkar innilegustu kveðjur og
þakkir.
Félagið okkar um Hraunflatar-
skálann varð til fyrir brennandi
áhuga Sigurðar á þessum friðsæia
og fagra stað. Hann var sjálfkjör
inn fonmaður félagsins frá stofn
un þess.
Daginn áður en hann lézt var
einmitt stjórnarfundur í Skála-
félaginu. Það var komið vor og
hugurinn leitaði vestur að Hraun
flöt. Sigurður var fullur áhuga að
skipuleggjia sumarstarfið, Og ráð-
gerð var ferð vestur hið allra
fyrsta. Ekki kom mér þá í hug að
ég væri þarna að kveðja hann
hinztu kveðju í þessu lífi.
Við félagarnir kölluðum hann
„Fóstra" á þessum fjallaferðtmt
ofckar. Ekki man ég hver fann upp
þetta ágæita nafn, en það festisl
við hann og fór honum svo vel
því að hann var forsvarsimaður
okkar á öllum sviðum. Sigurður
var aldursforseti okkar, en þó var
hann okkur yngstur í anda, og
hvað líkamlegt atgervi snerti þá
bar hann af okkur öllum.
Það kom fyrir að við lentum í
ófærð vegna snjóa og bleytu og
bifreiðin komst ekki á leiðarenda.
Þá þurfti oft að ganga síðasta
áfangann með farangurinn. Tók
þá „Fóstri“ ævinlega stærsta bagg
ann og stikaði af stað, en við hin
yngri drógumst aftur úr, og kom
ið gat það fyrir að hann var svo
langt á undan okkur að hann var
búinn að kveikja upp eld og hita
upp húsið þegar við hin komum.
Þannig var þrek hans og dugnað
ur.
Sigurður var einstaklega elsku
legur og skemmtilegur maður, og
þó að við séum hrygg í huga á
þessum dapurlega degi, þá mun
hann ætíð verða okkur minnisstæð
astur, sem maður gleðinnar.
Við skálafélagarnir erum for-
sjóninni þakklátir fyrir að hafa
kynnzt þessum góða manni og
ætíð munum við minnast hans, er
við komum á uppáhaldsstað hans
Hraunflöt og þess að það var hann,
sem kenndi okur að meta þennan
dásamlega stað.
Við flytjum frú Önnu, eiginkonu
Sigurðar og börnum þeirra inni-
legar samúðarkveðjur. Endaþótt
okkar missir sé mikill þá er þeirra
svo miklu meiri. Það var indælt
að vera gestur þessara elskulegu
hjóna hvort heldur var á heimili
þeirra eða á Hraunflöt.Þeim stund
um gleymum við aldrei, og minn
ing Sigurðar lifir í hugum okkar
Jón Kárason.