Tíminn - 21.05.1966, Blaðsíða 6

MeSan gjaldheimta af borgur-
unum er við það miðuð, að Mó-
festa sem mest af tekjum launa-
manna sem hljóta að telja fram
hvem eyri tekna sinna til skatts,
en hlífast við stórtekjumönnum,
sem falið geta ofsagróða sinn með
bókhaldsbrellum, er hæpið að al-
menningur geti lofað guð fyrir
framferði borgaryfirvaldanna.
Á hinum glæsilega kosningafundi B-listans í gærkveldi
voru ræðumenn 7, þ.e. fjórir efstu menn listans, þau Einar
Ágústsson, Kristján Benediktsson, Sigríður Thorlacius og
Óðinn Rögnvaldsson og auk þeirra Baldur Óskarsson, for-
maður FUF, Jón Abraham Ólafsson, varaformaður SUF, og
Helga Þórarinsdóttir, rannsóknarstúlka.
Hér fara á eftir stuttir kaflar úr ræðum þeirra:
draugnum, hafa nú löngu talið
sér trú um, að það sé íslending-
um ofvaxið að bera það á borð
fyrir alþjóð. I>eir hafa tapað
traustinu á þjóð sinni og þegn-
um og þeirri kynslóð, sem nú
vex upp í landinu, hafandi uppi
sífellt agg og nöldur um nyrztu
mörk heimsbyggðar. Lausnir
á vandamálum íslendinga skal
sækja í skaut útlendra.
En þannig þýðir ekki að tala
við okkur unga fólkið. Æskan
hlustar ekki á eymdarsöng ráð-
herranna. Forsenda þess að við
getum haldið áfram að vera full-
valda þjóð er að tapa ekki trúnni
á okkur sjálf, þjóðinni og þjóðar
auðL Við vitum fullvel, að við
getum lifað mannsæmandi menn-
ingarlífi á fslandi án undirlægju
við aðrar þjóðir.
Framsóknarflokkurinn ætlar sér
með aðstoð æskunnar að brjóta
blað og hefja gagngerar endur-
bætur á íslenzku þjóðfélagi. Hann
hefur áður með ungu fólki hafið
merki framfara og framsóknar og
hann mun gera það enn.
☆
uppeldismálum, sem undir borg-
arstjórnina heyra, sérstakan á-
huga og er líkleg til þess að láta
margt gott af sér leiða ef hún
fær þar sæti. Það á að vera sómi
okkar kvenna yngri sem eldri,
að vinna ag kosningu hennar.
☆
Óðinn Rögnvaldsson sagði m.a.:
Ég staðhæfi ag það séu önnur
sjónarmið en bein velferð hins al-
menna borgara í Reykjavík, sem
liggja til grundvallar stefnu Sjálf
stæðisflokksins í borgarstjórnar-
málunum.
Þar sem það er ekki þörf borg
aranna fyrir húsnæði, sem ræður
stefnunni í byggingarmálunum,
heldur möuleiki einstaklinganna
til að græða á byggingunum er
ekki stjórnað með hag hins al-
menna borgara fyrir augum.
Þar sem lánveitingar til íbúða-
bygginga eru miðaðar við . þörf
fésýslumanna fyrir vexti, en ekki
við greiðslugetu hinna húsnæðis-
ilausu, eru það vissulega hagsmun
ir tiltölulega fárra manna, sem látn
ir eru sitja í rúmi fyrir hagsmun-
um mjög margra.
Helga Þórarinsdóttir
Meðan fésýslumenn borgarinnar
byggja verzlunarhallir fyrir hundr
uð milljóna misjafnlega fengnu fé
árlega frammi fyrir borgaryfirvöld
um sem sligast undan því að
koma upp einu borgarsjúkrahúsi
á 15 árum, eru það aðrir hags-
munir en líf og heilsa hins al-
menna borgara, sem þyngstir eru
á metunum.
Helga Þórárinsdóttir sagði m.
a.
Það getur vart talizt til stórtíð-;
inda í 80 þús. manna bæ, þótt |
byggður sé skóli eða dagheimili j
annað veifið en svo er þó að skilja ■
á borgarstjóra. Það er einmitt í;
uppeldis- og skólamálum, sem !
einna verst er ástatt í málefnum
Reykjavíkur, eins og rækilega
hefur verið lýst að undanfömu.
Konur hljóta að láta sig þessi
mál miMu varða, því að uppeldi
ungu kynslóðarinnar hvílir mest
á þeim. f borgarstjórninni eiga
að vera fulltrúar, sem helga sig
uppeldismálum. Ekki sízt þess
vegna finnst mér ánægjulegt að
kjósa B-listann, að þriðja sæti
hans skipar gáfuð kona, Sigríður
Thorlacius. Hún hefur sýnt þeim
Óðinn Rögnvaldsson
Krístján Benediktsson sagði m.
a.:
Þótt málflutningur í blöðum og
á fundum hafi verið óvenju prúð-
mannlegur að þessu sinni, er þó
mildll ágreiningur um ýmis atriði
borgarmálefnanna eins og jafnan
áður, Alþýðuflokkurinn syndir í
hringiðunni eins og fyrr og hefur
ekki varðandi borgarmálin mark-
að sér sjálfstæða stefnu fremur en
á Alþingi. Hafa þeir Alþýðuflokks-
menn tekið þann kost að láta
bitna á Sjálffstæðisfiokkmun en
vera sjálfir sem mest í vari.
Kristján Benediktsson
Þá hefur það vakið óskipta at-
hygli, að Alþýðubandalagið hefur
gefizt upp í andstöðu sinni við
íhaldið og snýr nú geiri sínum
fyrst og fremst að okkur, Fram
sóknarmönnum. Virðist það hið
eina, er öll flokksbrotin geta sam
einast um. Alþýðubandalagið ótt-
ast nú meira en nokkuð annað, að
Framsóknarflokkurinn muni á
sunnudaginn kemur- leysa það frá
því hlutverki, að vera stærsti
íhaldsandstæðingurinn í borgar-
stjórninni. Reykvíkingar hafa á
undanförnum áratugum sýnt Al-
þýðuflokknum og Alþýðubanda-
lagi mikinn trúnað. Hvorugur þess
ara aðila hefur hins vegar dugað
í átökunum við íhaldið. Báðir þess
ir flokkar hafa farið hraðminnk-
andi síðustu árin hér í höfuðborg
inni.
Þeir geta því ekki i neinni al-
vöru krafist þess af Reykvíking-
um, að þeir efli þá á nýjan leik
til áhrifa í borgarstjórn.
í þessum borgarstjórnarkosn-
ingum stendur baráttan milli
Baldur Óskarsson
Framsóknarflokksins annars veg-
ar og fhaldsins hins vegar. Ekki
aðeins hér í Reykjavík, heldur
hvarvetna í öðrum kaupstöðum og
kauptúnum landsins.
Þetta þarf engan að undra.
Sagan síðustu áratugina hefur
sannað, að Framsóknarflokkurinn
einn hefur dugað, þegar á reyndi,
í. átökunum við fbalds- og fjár-
gróðaöflin, sem öllu ráða í Sjálf-
stæðisflokknum. Úrræði íhalds
ins f borgarmálum þekkir hvert
mannsbarn í Reykjavík af eigin
raun.
Þeirra úrræði eru m.a. þau, að
hafa ekki getað útrýmt bröggun-
um úr borginni á tuttugu ára tíma-
bili og hafa í eigu borgarinnar á
annað hundrað heilsuspiHandi
íbúðir, sem búið er í og að hafa
hækkað álögur á borgarbúa um
200% á 6 ára tímabili meðan rík
ið lét sér þó nægja 150%
un.
Þannig mætti lengi telja.
Baldur Óskarsson sagði m.a.:
Unga fólkið vill efndir og at-
hafnir en ekM orð. Við krefjumst
þess, að forráðamenn flokka þori
að kannast við gerðir sínar og
flok ksinn. En nú er svo komið,
að hvergi má minnast á Sjálfstæð
isflokMnn enda svífur þar andi
uppgjafar yfir vötnunum. Innbyrð
is sundrung og óánægja almenn-
ings með gerðir ráðherranna valda
því að þeir snúa andliitunum aft-
ur og mega ekki einu sinni sjást
á mannamótum. Meira að segja
sjálfur landsfaðirinn hefur verið
lokaður inni.
Ráðherrar, sem í byrjun sóru
þess eiða að vinna á verðbólgu-
Og síðast en ekM sfzt, meðan
fjármunum og eignum hins aU
menna borgara er varið til þess,
á fjögurra ára fresti, að blekkja
nógu marga úr hópi þeirra sjálfra,
til þess að kjósa eðlislæga and-
stæðinga sína til að ráða málefn-
um borgarinnar, er ekM um kosn-
ingabaráttu að ræða af hálfu borg-
arstjórnarmeirihlutans, heldur
samsæri gegn lýðréttindum borg-
aranna og heilbrigðri skynsemi.
Sjálfur forsætisráðherrann hef-
ur nú krafizt þess í viðtali, sem
hann lét hafa við sig á forsíðu
Mbl., að borgarstjórnarkosningarn
ar verði fyrst og fremst eins kon-
ar þjóðaratkvæðagreiðsla um starf
og stefnu ríkisstjórnar hans. Það
er ekki nema rétt — og það er
meira en sjálfsagf, að kjósendur
verði við þessari ósk forsætisráð-
herrans enda varðar það alla laun
þega mestu, hvort þessari stefnu
verði fylgt eða ekki á næstu ár-
um. Fyrir launþega ætti þetta val
heldur ekki að vera neitt flókið
eða vandasamt. Yfir því þarf ekM
neinar vangaveltur.
☆
Jón Abraham Ólafsson
f ræðu sinni komst Jón Abra-
ham Ólafsson m.a. svo að orði:
Kæri samborgari, Við mat á
frammistöðu borgarstjórnarmeiri-
hlutans, ber að meta, hvernig
hann hefur rækt skyldur sínar í
borgarmálefnum, og hafa ber í
huga, að stjórn borgarinnar er
ekkert einkamál hans, þótt á
stundum hafi hann farið með
borgina sem eitthvert einkaheim-
ili íhaldsmanna, þar sem enginn
má helzt vera nema þeir. Meiri
hlutanum bar samkvæmt sveitar-
stjórnarlögum, að annast fjárreið-
ur borgarinnar og reikningshald,
framfærslumál, barnavemd,
fræðslumál, skipulags- og bygginga
mál, hreinlætis og heilbrigðismál,
eldvarnir og önnur brunamál, svo
og lögreglumál. Einnig var hon-
um skylt að vinna að sameiginleg-
um velferðarmálum þegnanna, svo
sem að sjá um vegagerð, gatna
KAFLAR UR RÆDUM SEM
GLÆSILEGA FUNDI B-