Tíminn - 04.06.1966, Blaðsíða 3

Tíminn - 04.06.1966, Blaðsíða 3
LAUGARDAGUR 4. júní 1966 TÍMINN MINNING AXEL BENEDIKTSSON fyrrverandi skólastjóri Góðm vlnur og gamall skóla- bróðir, Axel Benediktsson, fyrrv. skólastjóri, verður í dag til mold ar borinn. Hann andaðist í sjúkra húsi 30. f.m. Hafði hann átt við vanheilsu að striða að undan- fömu. Eftirfarandi orð verða að- eins örstutt kveðja frá gömlum bekkjarbróður. Axel Benediktsson var fæddur á Breiðabóli á Svalbarðsströnd 29. apríl 1914. Voru foreldrar hans hjónin Benedikt Jónsson og Sess elja Jónatansdóttir. Axel stund- aði nám í Menntaskólanum á Ak ureyri og lauk þaðan stúdents- prófi vorið 1935. Hann var náms- maður góður og hefur vafalaust haft löngun til háskólanáms. En sjóður margra ungra manna var léttur á þeim árum. Munu aðstæð- ur því ekki hafa leyft langt fram haldsnám. Sneri hann sér því að kennslustarfi, enda mun hugur hans snernma hafa beinzt að skóla máhnn. Tók hann kennarapróf vor ið 1937. Sarna ár lauk hann og prófi í forspjallsvísindum við Há skólaim. Gerðist hann síðan barna kennari, fyrst í Vestur-Húnavatns sýsta, og síðan í Haganeshreppi í Skagafjarðarsýslu, en 1940 varð hann fcennari við barnaskólann á Búsavík. Er gagnfræðaskóli var stofhaður á Húsavfk árið 1945 varð Axel skólastjóri við þann skóla og gegndi hann því starfi í fullan áratug eða þangað til hann fluttist til Reykjavíkur og gerðist þar kennari við gagnfræðaskóla. Hann var síðan um skeið skóla stjóri við gagnfræðaskólann á Akranesi, en varð að láta af því starfi sökum heilsubrests. Fébkst hann eftir það við skrifstofustörf í Reykjavík, en átti heimili 1 Kópavogi. Skólastjórn og kennsla voru að alstörf Axels Benediktssonar Eg er þess fullviss, að þau störf hef- ur hann rækt með prýði og styðst þar raunar við frásögn nemenda hans. En Axel Benediktsson lét til sín taka á fleiri sviðum. Hann var frá unga aldri áhugamaður um stjórnmál og félagsmálabar- áttu. Hann var traustur og einlæg ur fylgismaður Alþýðuflokksins. Gegndi hann ýmsum trúnaðar- störfum fyrir þann flokk. sat m.a. í bæjarstjórn Kópavogs, eftir að hann var þangað fluttur. Segir það sína sögu um manninn. Fyr ir þau bæjarfélög, sem hann starf aði hjá gegndi hann ýmsum trún aðarstörfum, sem eigi verða rak- in í þessum fáu minningarorðum. Það, sem mér verður efst í huga i á kveðjustund eru kynni okkar á skólaárunum. Við vorum alla tíð bekkjarbræður í Menntaskólan- um. Þá var stofnað til þeirra kynna, sem aldrei hafa með öllu rofnað, þó að leiðir hafi skilið. Frá þeim árum á ég margar hug- ljúfar minningar. og margar þeirra eru tengdar Axel. Ilann var jafnan hrókur alls fagnaðar, og hann var óumdeilt okkar bekikj arskáld, enda þótt þar væru fleiri ljóðasmiðir. Nú er skarð fyrir skildi í hópi okkar bekkjarsystkin anna frá 1935. f þeim hópi verður Axels sárt saknað. Axel Benediktsson var ljúfur maður og góðviljaður. Sjálfsagt hefur hann verið harðskeyttur bar áttumaður, ef svo bar undir, en þeirri hlið hans kynntist ég ekki. Hann var skáldmæltur vel og átti til góðlátlega kímni. Axel var kvæntur ágætri konu., Þóru Guðmundsdóttur, ættaðri úr Húnaþingi. Lifir hún mann sinn ásamt börnum þeirra þremur Guð mundi, Benedifct og Láru. Sendi ég þeim öllum innilega samúðar- kveðju. • Ólafur Jóhannesson. Kynni okkar Axels Benedikts- sonar hófust norður á Húsavik, er við vorum báðir ungir kennarar þar og störfuðum saman við barna- og umglingaskólann. Þau kynni voru góð frá fyrstu stundu, og þóitt þau rofnuðu um árabil, með an við vorum sinn á hvoru iands homi, lágu leiðir saman að nýju suður í Kópavogi, þar sem Axel átti heiima hin síðustu ár. Hann var kjörinn í bæjarstjóm Xópa- vogs fyrir fjórum árum, og hefði vafalaust verið þar efstur á lista nú og endurkjörinn, ef annað kall hefði honum ekki að höndum bor- ið fyrr. Starf Axels Benediktss. í bæjarstjóm Kópavogs var méð ágætum. Hann var glöggur maður og tilllögugóður, hafði góða reynslu í bæjarmálastarfi, var ræðumaður góður og mjög sýnt um að fylgja máli sfnu farsœllega fraim. Hann átti og sæti í fræðslu ráði Kópavogs þessi ár, og við samstarfsmen hans þar virtum hann mjög mikils, enda var hlut- ur hans þar bæði góður og heilla drjúgur. Axel Benediktsson var skóla- maður öðru fremur. Hann hafði ungur helgað sig því starfi kynnzt af eigin raun fræðslustarfinu við margvíslegar aðstæður, var ágæt ur kennari og naut bæði ástsældar og virðingar nemenda, enda varð árangur hans eftir því. Hann fcynnti sér fræðslu- og uppeldis- mál mjög vel. í fræðsluráði Kópa vogs hefur verið við margan vanda að etja hin síðustu ár, og þar naut hinnar miklu reynslu og skarpa skilnings Axels mjög vel, svo að hann átti drjúgan þátt í því að leysa þar margan hnút. Hann starfaði þar jafnan sem góð ur félagi, sem óhætt var að bera fullbomið traust til ekki sízt þegar á reyndi. Axel Benediktsson var búinn ágætum gáfum og töluvert sérstæð um. Kímni hans var til dæmis óvenjulega vel þroskuð, og skáld mæltur var hann ágœtlega og hag ur á ísenzkt lmál, og naut þess vel á góðum stundum. Gamanyrði hans og snjöll kimnistef voru jafnan vel þegin. Ég veit, að skóla stjóramir og fræðsluráðsmennim- ir, sem nutu kynna og samstarfs við Axel síðustu árin, líta allir með djúpurn söknuði á skarðið, sem orðið er við fundarborðið, og finnst það stórt og vandfyllt. Efst í huga er djúpur söknuður en einn ig glöð minning um óvenjulega mikilhæfan mann sem féll of snemma og kynni, sem ekki gleym ast. Við eigum margt að þakka. Ég sendi eftirlifandi konu hans bömum þeirra innilegustu samúö frú Þóru Guðmundsdóttur, og arkveðjur. Andrés Kristjánsson. Fyrir tæpum fjórum árum kom nýkjörin bæjarstjóm Kópavogs saman til fyrsta fundar. Allir vom bæjarfulltrúamir á bezta aldri og logandi af áhuga að vinna bæn um sínum sem bezt. Enginn þeirra hafði náð fimmtugsaldri, og eng um kom til hugar að úr þessum 'hópi yrði einn horfinn innan fjög urra ára. Eitt fyrsta verk Axels Benediktssonar sem var einn hinna nýkjörnu bæjarfulltrúa var að flytja tillögu í bæjarstjórn um skipun nefndar sem athugaði og gerði tillögur um á hvern hátt bæjarfélagið gæti bezt stuðlað að auknum atvinnurebstri í bænum. Tillaga þessi var samþykkt ein- róma eins og langflestar þær til lögur, sem bæjarstjórn Kópavogs fékk til afgreiðslu á liðnu kjör- tíimabili. Nefnd sú, er hér um ræðir hlaut nafnið atvinnumálanefnd og skilaði áliti, sem síðar varð grund völlur að samningu þeirrar 10 ára framkvæmdaáætlunar, er lögð var fyrir bæjarstjórn undir lok kjör tímabilsins. Má því segja að með tillöguflutningi sínum hafi Arel Benediktsson hrundið því merka verki úr vör. Axel hafði mikinn áhuga á að skapa þessu unga bæj arfélagi nokkra festu og átti hann hugmynd að því að bæjarfulltrúar gáfu kaupstaðnum fundarhamar. Var ánægjulegt að vinna með hon um að því máli og kom þar í ljós smekikvísi hans og hugkvæmni. Flokfcur hans átti ekki fylgi til þess að eiga mann í bæjarráði, en vegna áhuga hans á afgreiðslu mála þar var honum boðin seta í bæjarráði með tillögurétti. Sýnir það hvílíkt traust bæjarfulltrúar Framhald á bls 15 BRÉF TIL BLAÐSINS Um hafísinn á Rauðárvíkinni Það þóttust ýmsir hugsandi menn finna stundum unlanfarið, að í Rabbinu hjá fylgiriti Mogg- ans leyndust greindir náungar, sem seint gengi að beizla en segðu hitt og þetta fyrir sinn reikning. Gladdi slíkt margan sem hafa vill skynsemina að leiðarljósi. En ekki mátti svo búið lengi standa. Nú er þar komið sjálft glóruleysið og tröllríður nú öllu skynsamlegu viti. Þar eru nú valdir viðtalsvinir sem passa heldur en ekki ! kram- ið. Fyrst og fremst ómögulegt að botna í þessum kosningaúrslitum, stendur þar, og áttu þó þessir úr valsmenn það ekki skilið að verða fyrir tapi, mennirnir sem allt geta, þegar engir aðrir geta neitt. Það ættu allir að vita og skilja Að hugsa sér t.d. Keflavíkursjón varpið, að ætla sér að fara að stífla þá menningaruppsprettu þegar engir amast við því nema kommúnistar og framsóknarmenn þessir þá líka þokkalegu náungar! Eins og t.d. Sextíumenningarnir, allir framsóknarmenn! Eða 600 stúdentar, allir kommúnistar! Skyldi það vera munur á þessu eða 14 þúsundunum hans Hreins, allt útvalið sjálfstæðisfólk náttúr- lega. Því hvað ætli mark sé tak- andi á þeSsum Gunnari Karlssyni, sem telur plöggin þau heldur lít- ilsvirði. ef ekki enn verri, og sjálfu alþingi misboðið með því að fá þau í hendur. Eru þetta þá líka framsóknar- menn og kommúnistar. sem þarna eru á ferð? Eða hvað? Ellegar þetta með hafísinn Að hugsa sér þá ógn sem yfir höf- uðborginni vofði i þessum kosn ingum. þegar rnnn höfuðvitrinvur inn fullyrðir að svo miklu miklu betra hefði verið að „landsins torm fjandi,“ sjálfur hafísinn settist í borgarstjórn! En til allrar ham- ingju var hægt að bægja frá svo stórhættulegri manneskju í þetta skipti. En væri þá ekki rétt að á ruslakössunum væru eldci aðeins birtar myndir af englunum, heldur af þeim fordæmdu lika, svo að menn vöruðu sig á þeim! Og svo þetta hugsanlega, en þó jafnframt hið fáranlega, að menn væru ekki sem ánægðastir með rík isstjórnina! Mættu þó allir vita að hér hefði aldrei áður verið slík ágætisstjórn! Landinu aldrei bet- ur stjómað! Hvað gerir það til þótt raunar allir viti og margsannað sé með tölum og alls konar rökstuldum ályktunum, að dýrtíðin hafi marg- faldast i tíð þessarar stjórnar og sé að færa allt athafnalíf í kaf. að skattar og margs konar álogur hafi líka margfaldast. og skuldir stóraukist í góðærinu, að aðalat- vinnuvegir þjóðarinnar séu komn- ir í úlfakreppu sökum dýrtíðar og óstjórnar. og raunar blasir við upplausn í málefnum þjóðarinn- ar en útlendingum látín í té fríð- | indi, að dómi þeirra sem til þekkja. I Samt hafi aldrei verið betur stjórn I að! Slíkt er glóruleysið. Þó mega þessir blindu menn vita, að í brjósti hvers heiðarlegs íslendings hlýtur að loga óánægj- an með slíka óstjórn, þótt ýmsir, og raunar allt of margir þegi enn. Því að sánnleikurinn er sá, og það sjá nú fleiri og fleiri, að hér hefur aldrei ríki okkar ráðið jafn fáráð og vesæl stjórn. Hér er ekkert full yrt út í bláinn. Staðreyndirnar tala skýrt og greinilega og vitna f allar á eina lund. Glóruleysið gagnar ekki lengur I Ego. | Skrifað í tilefni af „rabbi“ í 1 Lesbók bl. 28. maí. a 3 Á VÍÐAVANGI Stefnulaus sam- : ■ tíningur Kosningaúrslitin hafa ekki orðið til þess að lægja deil- umar innan Alþýðubandalags- ins nema síður sé. Þar er hver höndin upp móti annarri og klíkurnar eru víst nær ótelj- andi sem þar eiga í stríði. Er heilt „stúdíum“ að komast til botns í þeim sundurleita sam- tíningi og raunar virðist eng- inn þessara hóipa vita, hvert hann vill fara. Út úr þessum hrærigraut verður stefnulaust fley, þar sem tugir forystu- manna hinna ólíku og sundur- leitu hópa eru í hörku slags- málum í brúnni um stýrið og áttavitann og þar hrópar hver í kapp við annan: f stjóm, í bak, út og suður, austur austur . . . Þetta er margraddaður kór og syngur hver sitt stef með sínu lagi. Heldur er þetta hvimleiður söngur og erfitt að finna hreinan tón. Þeir, sem á dekkinu vinna og hafa ráðið sig í skipsrúm á þessu stefnu- lausa skipi botna auðvitað ekki upp né niður í neinu og vita ekki hvaðan á sig stendur veðr- ið. Nokkrir halda sér þó fast í borðstokkinn með lokuð aug- un, hafa troðið upp í eyrun og tauta fyrir munni sér: Héma hef ég verið og héma verð ég, hvað sem hver segir. Enginn veit, hvar þessi sjó- ferð endar. Alþýðubandalagið og Sósíalistaflokkurinn Á Æskulýðssíðu ungkommún ista, sem var birt í Frjálsri þjóð fyrir kosningar til að und irstrika völd kommúnista en reyndar með því fororði, að „hvoragur aðilinn bæri ábyrgð á skrifum hins,“ segir svo í Þjóðviljanum í fyrradag. „Oft býsnumst við yfir þeim hernámsandstæðingum og öðr- um vinstri mönnum, sem kjósa og starfa fyrir krata og Fram- sókn. Þetta er mikill fjöldi manna, sem á tvímælalaust heima í Alþýðubandalaginu og hvergi annars staðar. En það er ekki hægt að ætlast til þess að aðrir en sósíalistar gangi í félög, sem stefna að sósíal- isma. Hins vegar er alveg von- laust, að ætla sósíalistum vist í flokki, sem er ekki sósialísk- ur, nema þeir geti starfað sem sósíalísk deild innan bandalags ins.“ Fjarstýrðu öflin og „villta vinstrið" f Frjálsri þjóð segja þeir svo, að það þurfj að losa sig við hin fjarstýrðu öfl f Al- þýðubandalaginu eða „villta vinstrið" eins og þeir kalla það. En ljóst er af þessu öllu, að mennimir vita hreint ekk- ert hvert þeir era að fara, en kjarni hins sundurleita samtín ings er þó kommúnisminn eða réttara sagt öll hin mörgu af- brigði hans, sem hafa þróazt í Sósíalistafélagi Reykjavikur. Vonandi skilst íhaldsandstæð- ingum. að það er ekki Ieiðin ti’ að hamla gegn íhaldinu að ráða sig í skipsrúm á svona fleyi. en hins vegar er skilj- anlegt að sálfræðingar vilji fá þarns aðstöðn til að sinna hugð arefnum sínum. I

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.