Vísir - 20.02.1975, Blaðsíða 2

2
Vísir. Fimmtudagur 20. febrúar 1975.
TÍSIE SFIB'-
Finnst þér borga sig að eiga bil?
Arni Jónsson. bilstjóri: — Nei. Ég
átti bil og ég hreinlega gaf hann
fyrir ári.
Pétur Evsteinsson, nemi: — Mér
finnst það borga sig, já. Ég á einn
og mér finnst það mjög þægilegt.
Það er svo ægilegt fyrirtæki að
vera að fara þetta með strætó.
Auðvitað er það rokna dýrt að
eiga bil, en það er lika orðið dýrt
að fara með strætó.
Katrin Magnúsdóttir, nemi: — Ég
á nú ekki bil sjálf, en ég held að
það borgi sig ekki. Það er allt of
dýrt. Ég held það sé skynsam-
legra að fara með strætó.
Jóhann Antoniasson, útgerðar-
maður: — Já, sannarlega borgar
það sig. Það er ekki of dýrt —
mátulega dýrt.
Guðmundur Kristinsson, veit-
ingamaður: — Já, það held ég nú
að borgi sig. Vegalengdir eru það
miklar. Annars ætti fólk að gera
miklu meira að þvi að ferðast
með strætó. Það hefði bara gam-
an af þvi — engar stöðumælasekt-
ir eða þvi um likt.
Bjarni Djurhoim frá Færeyjum:
— Ja, ég veit ekki um það hér a
íslandi, en það fer ákaflega mikiö
eftir vegalengdum til dæmis.
Annars held ég að það sé dýrara
að gera út bil hér en i Færeyjum.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
„ Hafnarfjarðarb œr taki
við fólksflutningunum"
Guðbjörg Guðmundsdóttir
hringdi:
,,Ég var að lesa spurningarn-
ar og svörin varðandi Strætis-
vagna Kópavogs, sem birt er i
lesendadálkunum i þriðjudags-
blaði. Ég vil ekki gera neinar at
hugasemdir við það sem þar er
prentað. Aftur á móti vil ég lýsa
vanþóknun minni á Hafnar-
fjarðarvögnunum.
Um það leyti sem mestur
fjöldi ferðast með strætisvögn-
unum á milli Hafnarfjarðar og
Reykjavikur eftir vinnu á
kvöldin, að viðbættum þeim,
sem þá hafa lokið innkaupaferð-
um, eru vagnarnir svo troðfull-
ur, að maður nær tæpast andan-
um.
Manni finnst nú að ekki sé
hægt að miða vagnafjöldann á
þessum mesta annatima við
meðalfarþegafjölda. Við hljót-
um að eiga heimtingu á þvi, að
þeirsem hafa einkaleyfi á fólks-
flutningum standi sómasam-
lega i stykkinu.
Það hefur mikið verið skrifað
um það, hvað vagnar Landleiða
eru orðnir úr sér gengnir. En
alltaf er þeim þrælað áfram,
enda eru þeir að bila i miðjum
áætlunarferðum öllum til ama.
Það virðist ekkert vera hugsað
um viðhald þessara bila, né
heldur endurnýjun vagnanna.
Er ekki orðið timabært, að
Hafnarfjarðarbær taki þessa
fólksflutninga i sinar hendur?
Ég vil taka það skýrt fram, að
það eina, sem er i lagi hjá Land-
leiðum, er jafnaðargeð bilstjór-
anna. Þeir bjóða manni gjarnan
góðan daginn þegar maður er að
stiga upp i vagnana og reyna að
brosa breitt þegar vagnarnir
eru óþægilegir við þá. Það fæ ég
þó ekki skilið, hvernig þeir geta
látið bjóða sér upp á þessar
gömlu druslur.
Já, og eitt að lokum: Þegar
álagið er mest á vögnunum á
kvöldin er gripið til aukavagna.
Vagna, sem engan veginn eru
brúklegir til þess arna, þar sem
aðeins er hægt að komast inn og
út um einar dyr, dyrnar að
framan. Það skeður oft og iðu-
lega i þessum þröngu og pakk-
fullu vögnum, að farþegar ná
ekki að komast alla leið fram i
vagninn fyrr en komið ér að
næstu stoppistöð á eftir þeirri
sem þeir ætluðu að komast út.
Þetta er aðeins eitt dæmi af
mörgum um óviðunandi ástand
i fólksflutningum á þessari leið.
Það mætti segja mér, að þeir
fengju að heyra sitt af hverju,
Landleiðaforstjórarnir, ef þeir
þyrðu að efna til skoðanakónn-
unar á meðal sinna farþega eins
og SVK gerðu i sinum vögnum”.
SETJIÐ HJÓL UNDIR
„STR AN DAGLÓP AN A"!
Viggó Oddsson, Jóhannesar-
borg, skrifar:
,,A siðasta ári urðu fleiri og
dýrari sjóslys á friðartimum en
á nokkru öðru ári til þessa.
Samt eru skip heimsins betur
búin „fullkomnustu tækjum”
til allra sjóstarfa og sjómenn
betur æfðir og menntaðir.
Einföld lausn.
Þvi stórfenglegri sem vanda-
málin eru, þvi einfafdari er oft
lausnin. Ég hef þvi fundið upp
einföld björgunartæki sem leysa
vandamál þeirra sem sigla vilja
skipum sinum á þurru landi, en
það er vökvadrifinn hjólabúnað-
ur eða skriðflögur eins og á
jarðýtum og skriðdrekum. Ekki
hef ég tekið nein einkaleyfi á
þessari uppfinningu, þar eð
þetta álit ég vera i þágu alls
heimsins og ég of önnum kafinn
við önnur störf til að sinna þessu
máli tileigin ágóða. A meðfylgj-
andi rissi er ljóst hve einfaldur

SIKáMÐA®!
V o KVa K h ú I n n Land9 'on9'Jt>únaéur
Qyétr SKÍfú'Stfbndum 05 eignati'oni , ^
- ~ f o-
DrÓgU ^LandraérabclUr"/náé SlcQnd-úábúnaAi J'/ '
Verðanda
aXjaKMr
Landre&ri
KKriéfLaoc, / LanJróéri °f Uppd'-ef.n bdt«P*U oj
átbanad" Á ítafni. ESnnty AUÍ ovta J/cV dtkk
Útbanaé-ar SLrarnt. Eiiunty ■ . . -.
>C Stórf-jt' , <tn SKrtéfloyur X sartcft
þessi útbúnaður er og getur
sparað mikið i eignum og
mannslifum. Sigla má skipum
beint i land, og að fiskvinnslu-
stöðvum eða á baH; á Hvols-
velli. Ryðja þyrfti STRAND-
GÖTU meðfram suðurströnd-
inni svo strandkafteinar geti ek-
iö að næsta þorpi án þess að ó-
náða björgunarfólk.
Þetta minnir mig á sögu af
gömlum skútukalli sem sigldi i
strand, fyrir rétti sagði hann
hvaö hefði skeð, en grunur lék á
að hann hefði sofnað við stýrið:
„Nú, ég stýrði og stýrði, þar til
strikið var búið og allt I strand,.
andsk., maður”.”
„ VILDI HELZT
GETA SÉÐ
ALLAR KVIK-
MYNDIRNAR“
S.K. skrifar:
„Franska sendiráðið á miklar
þakkir skildar fyrir þann menn-
ingarauka, sem það útvegar
okkur með „kvikmyndaviku”
sinni. Ég var að skoða dagskrá
þessarar syningarviku og sá að
það eru hinar mestu kræsingar,
sem okkur er boðið upp á.
Ég sá þrjár af myndunum,
sem sýndar voru i fyrra. Helzt
vildi ég geta komizt yfir að sjá
þær allar núna. Allt eru þetta
myndir nýjar af nálinni og þær
sem telja má til athyglisverðari
mynda Frakka i dag. Kvik-
myndahúsin hér hafa litið sýnt
okkur af franskri kvikmyndalist
og þvi er þetta kjörið tækifæri til
að bæta upp skaðann.
Það er vonandi, að aðsóknin
að þessum sýningum verði góð.
Hún var vist eitthvað slök i
fyrra, en þá fór kvikmyndavik-
an af stað um leið og verkfall
prentara. Fékk þetta framtak
sendiráðsins þvi ekki þá auglýs-
ingu sem með þurfti.
Skyldu önnur sendiráð nokkuð
hafa hugleitt myndasýningar af
þessu tagi?”
„Takk fyrir
séra Halldór"
Elsa Sigurðardóttir hringdi:
„Mig langaði til að biðja ykk-
ur fyrir þakklæti mitt til hans
sr. Halldórs Gröndals fyrir
ræðuna hans i útvarpsmessunni
á sunnudaginn.
Það var aldeilis stórkostleg
ræða og indæl. Hann svaraði af-
bragðs vel Morgunblaðsskrifum
dómprófastsins fyrrverandi”.