Tíminn - 05.07.1966, Qupperneq 13
ÞRIÐJUDAGTJR 5. júlí 1966
ÍÞRÓTTIR
Dcnsk sókn stöðvuS. Magnús Torfason spyrnir frá. Fyrir miSju er Anton Bjarnason og til hæ-gri er Jóhannes Atlason. Guttormur, markvörður,
til vinstri, horfir á eftir knettinum. ' (Tímamynd G.E.
TÍMINN
íslenzka unglingalíðíð tapaði
fyrir Oönum 0 : 3
Alf-Reykjavík. — Enn einu
sinni urðu íslenzkir áhorfendur
að horfa upp á tap gcgn „rauðu
erfðaféndunum“ frá Danrn. Um
8. þús. áhorfcndur sneru vonsvikn
ir heim af Laugardalsvcllinum í
gærkveldi eftir að hafa séð danska
unglingalandsliðið sigra íslenzka
liðið með 3:0, en öll mörkin voru
skoruð í síðari hálfleik. Úrslitin
voru sanngjörn, því dönsku pilt-
arnir höfðu yfirburði á flestum
sviðum.
íslenzka liðið olli miklum von-
brigðum, því það náði aldrei
saman, og fátítt var, ef knöttur-
inn gekk á milli fleiri en 2ja leik i
manna. Efst í huga manni eftir i
leikinn var spurningin, ætlar |
aidrei að birta til í íslenzkri knatt
? yrnu? Aðeins tveir leikmenn
i :enzka liðsins stóðu fyrir sínu
i gærkveldi, Anton Bjarnason,
miðvörður, sem barðist eins og -
ljóri í vörninni og hrundi mörgu
dönsku áhlaupi, en undir lokin
urðu honum þó á ein mistök, þeg
ar hann hitti ekki knöttinn og
danski miðherjinn Marcussen
komst inn á milli og skoraði
þriðja markið. Hinn leikmaður-
inn, sem stóð sig vel í íslenzka
liðinu, var Guttormur Ólafsson,;
markvörður, sem varði oft skín-
andi vel. Raunar má segja, að
Anton og Guttormur hafi borið
hita og þunga dagsins.
Skínandi gott knattspyrnuveð- j
ur var í gærkveldi, logn og hiti |
— og annað veifið sást til sólar. j
Áður en leikurinn hófst, lék lúðra j
sveit þjóðsöngva landanna, en að !
því búnu hófst leikurinn. Og strax j
á 1. mínútunni barst knötturinn
hratt að danska markinu, en
dönsku leikmennirnir björguðu í
horn. En þetta var aðein? byrjun-
in. Brátt tóku dönsku leikmenn-
írnir leikinn í sínar hendur og náðu j
völdum á miðjunni. Var það ekki í
sízt að þakka Niels Erik Ander-
ser '4>' sem var áberandi bezti
maóu: vallarins ásamt Jörgen
Jörgensen (8). En þrátt fyrir,
að Danirnir ættu meira f spili úti
á vellinum, áttu þeir ekki eins
hættuleg tækifæri og íslenzka lið-
ið.
Á 18. niínútu lék Hcrmann Gunn
arsson, miðherji, skemmtilega
upp vinstra megin og komst frarn
hjá bakverðinum. Hermann lék
áfram með endalínu að marki —
og þurfti ekki annað en scnda
knöttinn 2 metra út til Eyleifs,
scm fylgdi vel eftir. En Hermann
varð aðcins of seinn, og danski
niarkvörðurinn, Hildebrandt, náði
að krafsa til knattarins. Á sömu
minútu skapaðist aftur hætta við
danska markið, þegar Jóhannes
Atlason, h. bakvörður, scndi svif-
bolta inn í teiginn til Eyleifs,
scm stóð óvaldaður. En Eyleifur
fór illa með þetta tækifæri, „kiks-
aði“ — og þar með rannu tvo
tækifæri á söinu mínútunni út í
sandinn.
Danir áttu sín tækifæri í leikn-
um, og hurð skall nærri hælum á
35. mín., þegar mikil þvaga mynd
aðist við íslenzka markið, en á
síðustu stundu var bjargað í horn.
Og á hiniri alræmdu 43. mínútu
bjargaði Guttormur vel, þegar
hann sló skot frá hægri innherj-
anum, Jörgen Jörgensen, í slá.
Eftir atvikum rná segja, að ísl.
Iiðið hafi sloppið sæmilega frá
fyrri hálfleiknum, en það sama
verður ekki sagt varðandi síðari
hálfleikinn, sem var sorglega illa
leikinn af hálfu ísl. piltanna.
Fyrsta mark Danmerkur skoraði
Jörgen Jörgensen (8) á 16. mín.
eftir sendingu frá vinstri. Ódýrt
mark. Á 33. mínútu kom svo 2:0.
Há sending frá miðju stefndi að
ísl. markinu. Anton rétt náði að
koma við knöttinn, en Jörgensen
komst á milli og skallaði í stöng
og inn. Þriðja og síðasta markið
kom á 43. mínútu og skoraði mið-
herjinn Marcussen það eins og
fyrr er sagt.
í heild var leikurinn ' gærkveidi
daufur og ekki bætti úr skák, að
áþorf.Qndur vpru flestir með jarð
arfararsvip og gerðu lítið til þess
að hvetja ísl. piltaria. Hosturinn
við heimavöll á að vera sá að
|hafa áhorfendur sem bakhjari. En
' hvað um það, ekki afsakar þetta
; getuleysi piltanna. í fyrri hálf-
jleik stóðu báðir bakverðirnir, Jó-
hannes og Guðni. sig nokkuð sæmi
iega, en gerðu margar ljótar
skyssur í síðari hálfieik. Báðir
framverðirnir, Magnús Jónatans-
son og Magnús. Torfason, brugð-
ust, náðu aldrei neinum tökum á
miðjunni. Og innherjarnir, Berg-
sveinn og Eyleifur, léku illa, þó
átti Eyieifur stöku sinnum ágæta
spretti. Hermann var í daufara
lagi, og ógnaði ekki nóg. Hörð-
ur Markan á hægra kanti gerði
virðingarverða tilraun til baráttu
en Guðmundur Haraldsson vinstra
mégin var daufur.
Heildarsvpur liðsins var því
miður neikvæður. Það vantaði
samleik, baráttu og sigurvilja,
eða með öðrum orðum, það vant
,aði flest það, sem þarf til að
vinna leik. Það ætlar seint að
birta til í íslenzkri knattspyrnu,
þarna brugðust vormennirnir.
Danska iiðið var á flesium svið
um betra, en þó hafði maður bú-
izt við betri knattspyrnu. Beztu
menn liðsins voru tvímælalaust
! Niels Anderson og Jörgen Jörg
ensen. Markvörðurinn, Hilde-
brandt, var mjög öruggur — og
reyndar allt liðið frekar jafnt.
Skozki dómarinn, Mullen, var
full kærulaus og ónákvæmur.
13
Píanósnillingurinn Askenazy:
íslendingar voru ekki nógu
sóknharðir og þá skorti bar
áttuviljann. Ég hafði vonað að
þeir myndu skora eitt mark.
Mér fannst Eyleifur góður á
köflum.
Ríkharður Jónsson, Akranesi;
Mér fannst þetta afar slappt út
í gegn. Jörgensen var áberandi
bezti maður vallarins.
Jón Maríusson, þjónn, Revkja-
vík: Þetta var allt of lélegt h:iá
ísl. liðinu. Það vantar hörku i
* strákana. Hörður Markan
fannst mér beztur af okkar
mönnum, duglegur og harður.
Axel Axelsson, knattspyrnumað
ur, Þrótti: Mér fannst Danirnir
áberandi betri, spörkin betri
hjá þeim og meiri hreyfanleiki.
Framlínan hjá okkur var ekki
nógu jákvæð. Af okkar mönn
um fannst mér Anton og Gutt
onmur beztir og Jörgensen hjá
Dönunum.
Halldór Halldórsson, fyrrver-
andi knattspyrnumaður hjá Val:
Þetta voru réttlát úrslit.
Haukur Jóscpsson, deildarstj.,
Reykjavík: Munurinn var í
rauninni enginn á liðunum,
nema hvað íslendingarnair
voru svo miklu seinni eða lat-
ari.
Pétur Guðjónsson, rakari, Rvk:
Það vantar allan lirej’fanleika í
ísl. liðið.
Hafsteinn Guðmundsson, Kefla-
vík: Ég er óánægður með
frammistöðu ísl. liðsins í seinni
hálfleik. Hefðum átt að skora
í seinni hálfleik.
Karl Guðmundsson, þjálfari
íslenzka liðsins vildi ekkert
um leikimn segja, og Sæmund
ur Gíslason, formaður lands-
liðsnefndar, var einnig dauf
ur í dálkinn.
Hermann Gunnarsson og
fleiri leikmenn:
Þeir eru ekkert líkamlega
sterkari en við, en þeir eru
miklu frískari og liprari. Ann
ars lékum við undir getu og
úthaldið brást hjá iiðinu í
heild. Við hefðum kannski
náð okkur betur á strik ef
okkur hefði tekizt að skora,
Svo fenguim við á okkur kiaufa
mörk, sem setti okkur út af
laginu.
Það er líka alltaf sama sag-
an — við erum með ,,kom-
plexa“ þegar við leikum við
erlend lið.
IJjörgvin Schram:
” Okkar lið var lakara en ég
y bjóst við. en það er ekkert ann
nð að gera en herða upp hug
ann. Danska liðið var heldur
ekki sterkt og ég bjóst við.
Danski þjálfarinn:
Okkar menn voru seinir að
komast í gang, enda var vörn
íslenzka liðsins góð í fyrri hálf
leik. Þegar ró færðist yfir leik
inn. náðum við yfirhöndnni.
Karl Petcrsen fararstjóri:
Jörgen Jörgensen (8) var
beztur í okkar liði, hann náði
mörgum boltum og spijaði vel
úr. Númer 5 var langbeztur
hjá ykkur, hann var óheppinn
þegar hann hitti ekki boltann
g og okkar maður skoraði.
■MBMMMiaHmb...