Vísir - 21.04.1975, Blaðsíða 16

Vísir - 21.04.1975, Blaðsíða 16
16 Geir R. Andersen: Vísir. Mánudagur 21. apríl 1975. Nýir og sólaðir sumarhjólbarðar i miklu úrvali á hagstæðu verði Hjólborðasalan Borgartúni 24 — Sími 14925. (Á horni Borgartúns og (Nóatúns.) ÚTBOÐ Tilboð óskast i byggingu 1. áfanga Dvalar- heimilis aldraðra sjómanna við Garðaveg i Hafjnarfirði. Uppdrátta og útboðsgagna má vitja á Teiknistofuna, s.f. Ármúla 6, eftir 25. april, á venjulegum skrifstofu- tima gegn kr. 15.000 i skilatryggingu. Til- boðin verða opnuð 12. mai n.k. á skrifstofu Sjómannadagsráðs i Reykjavik. Stjórn DAS Rækjuveiðar 6 Arnar- firði, ísafjarðardjúpi og Húnaflóa Sjávarútvegsráöuneytiö vekur athygli á þvi, aö vegna þess, aö rækjuveiöikvótar á Arnarfiröi, Isafjaröar- djúpi og Húnaflóa hafa ekki hækkaö undanfarin ár, og ekki er fyrirsjáanleg breyting þar á, munu þeir aðilar, sem ekki stunduðu rækjuveiðar á áðurgreindum stöðum, á siðustu vertið ekki geta treyst þvi, að þeir fái rækjuveiðileyfi á næstu rækju- vertið. Af ofangreindum ástæöum eru ekki líkur á þvl, aö rækjuveiöileyfum á þessum svæöum veröi fjölgaö frá þvi sem veriö hefur. Sjávarútvegsráðuneytið 17. april 1975. Fermingargjafir Mjög fjölbreytt úrval af allskon- ar speglum. Hinir margeftir- spuröu kúluspeglar fyrir stúlkur og pilta eru einnig til i óvenju miklu úrvali. Verð og gœði við allra hœfi. Komið og sannfœrizt Speglabúðin Laugavegi 15. Sími: 1-S6-35. VESTMANNA- EYJAR VÍSIR ÓSKAR AÐ RÁDA umboðsmann í Vestmanna- eyjum VINSAMLEGAST HAFIÐ SAMBAND VIÐ SKRIFSTOFUNA VÍSIR HVERFISGÖTU 44 SÍMI 86611 BÆNDAFLOKKAR FÓRU MED VÖLD Varhugaverðar yfir- lýsingar Þaö er fátt mikilvægara litilli þjóö sem okkur Islendingum en aö halda góðu sambandi við þær þjóöir, sem viö höfum haft vin- samlegust og hagkvæmust sam- skipti viö. Akveöin staöfesta, en ekki siöur gagnkvæmt traust hlýtur þó að þurfa aö sitja I fyrirrúmi i öllum samskiptum okkar viö aörar þjóöir, ekki sizt viö stór- veldin tvö, Sovétrikin og Banda- rikin. Samskipti okkar viö Banda- rlki Norður-Ameriku hafa reynzt okkur vel, svo ekki sé sterkara aö oröi kveöiö, allt frá þvi, er þau fyrst allra þjóöa urðu til þess aö viðurkenna ís- land sem lýöveldi, áriö 1944, og til þessa dags. Og meira en það. Viö höfum stööugt siöan getaö Þessi heimsókn utanrikis- ráöherrans haföi staðið til, allt frá þvl i tiö vinstri stjórnarinnar sálugu. — Ef til vill hafa Alþýðubandalagsráöherrar þeir, er þá réðu lögum og lofum I rikisstjórn þekkt sitt heimafólk of vel, til þess að foröa þvi, þrátt fyrir allt, aö slik heimsókn yröi gerði þeirra tlö, svo aö ekki yröi þeim um kennt slöar, aö nýir sáttmálar yröu geröir viö Sovét- ríkin, vitandi um þá andúö, sem almenningur hér hefur á stjómarfari þar I landi. og á út- breiöslu þess hingað. Iframhaldi af heimsókn utan- rlkisráöherra Islands til Moskvu, svo og annarra sendi- nefnda er þangað hafa farið til þess aö endurskoöa gildandi viöskiptasamninga milli land- anna, hafa fjölmiölar, meö dagblaöiö Tlmann i fararbroddi birt fréttir meö hástemmdum varö uppi á teningnum meö timburkaupasamningana, þrátt fyrir verölækkunina. Hér á landi myndi verðlækkunin ekki koma fram vegna fyrir- huga@rar hækkunar flutnings- gjalda skipafélaganna! Hver orsökin kann aö vera fyrir þeim fréttauppslætti, sem landsmenn hafa veriö mataöir á undanfariö, varðandi hin hag- kvæmu kjör i nýjum samning- um við Sovétmenn, skal ósagt látiö. Hins vegar heföi mátt láta þess getiö að ósekju, að það væri ekki fyrr en seint I júni, sem rætt veröur við Rússa um það, hvernig oliukaupum okkar veröur hagað I framtiðinni, og á þaö aö fara eftir niðurstöðum um nýjan „fimm ára samning” viö þá. Hérlendir fréttamiðlar heföu gjarnan mátt bæta einni ástæöu enn viö þær, er áður er getiö um, Nóg pláss fyrir Rússa I Noröurlandaráði? reitt okkur á stuðning þeirra viö hverja þá málaleitan, efnahags- lega eöa tæknilega, sem viö höf- um þurft upp að bera viö þar- lenda aðila. Sömu sögu er ekki hægt að segja um samskipti okkar viö Sovétríkin, ekki vegna þess að til þeirra hafi veriö leitaö eftir aöstoö eöa samskiptum, sem synjað hafi veriö um, heldur einfaldlega vegna þess, að við teljum, aö stjórnvöld þar meti hlutverk og stöðu lands sins og þjóöar á annan veg en viö myndum æskja fyrir okkar land, þannig aö erfiöara hefur verið aö mynda gagnkvæmt traust milli þessara fjarskyldu þjóöa, heldur en milli okkar og annarra þjóöa, sem viö teljum standa okkur nær, meö tilliti til skyldleika og menningararf- leiföar. — Þessi staðreynd er fyrir hendi og er óhrekjanleg. Það er þvi I hæsta máti óvið- kunnanlegt aö heyra yfir- lýsingar einstakra ráöamanna og ráöherra um, að nú eigi að gera viö Sovétrikin nýja samn- inga um aukin „menningar- tengsl”, nýja viöskiptasamn- inga og hvers konar önnur tengsl varðandi sambúö Islend- inga og Sovétmanna, og sem beinlínis voru birtar i tilefni af heimsókn utanrikisráöherra Is- lands austur fyrir járntjald. fyrirsögnum um „hagstæöa samninga um ollukaup” (sem raunar eru ófrágengnir enn) og um stórkostlegan afslátt Sovét- manna á timburverði (sem kemur ekki fram endanlega til almennings) og um sameigin- legar yfirlýsingar utanrikis- ráöherra beggja landanna. Af öllum hinum kyndugu yfir- lýsingum ráðamanna um endurnýjaða samninga við Rússa eru þó yfirlýsingarnar um „hagstæða” oliu-og timbur- kaupusamninga kyndugastar, og I hæsta máta villandi, hafa raunar vakið falskar vonir hjá fólki. Fyrstu fréttir til lands- manna um þessa „hagstæðu” samninga voru þær, aö sparnaður vegna oliukaupa myndi nema 150-200 millj. króna, og sem þýddi 2-3% af heildarveröi oliukaupa til ára- móta. SlÖar fóru fréttirnar af þess- um „kjarakjörum” aö dofna, og var dregið I land með spamaðarhliðina um sinn, þar sem I ljós kom, að talsveröar birgðir væru i landinu af olíu og benzini, auk þess skipsfarmar á leiöinni til landsins á gamla verðinu, og oliusjóður væri „öfugur” vegna „lágrar verölagningar innanlands — og væri þvi ekki að vænta aö oliu- verð lækkaöi i bráö! — Sama varðandi þá staðreynd, aö ekki þurfi aö búast viö lækkuðu veröi hérlendis á ollum og benzíni, nefnilega þeirri, að oliufélögin hafa látiö þá frétt frá sér fara, aö til þess aö oliu- og benzinsala I landinu bæri sig, þyrfti verð þessara vara aö hækka um „litil 20% ” — Ef til vill hefur sú hækkun eitthvaö verið I tengsl- um viö hinn „öfluga oliusjóö.” Allar eru þær fréttir, sem landsmenn hafa fengið af hin- um „hagkvæmu” viðskiptum viö Rússa hinar furðulegustu, og þeir einu jákvæöu þættir, sem slegið var upp sem stór- fréttum I fjölmiðlum, hafa reynzt falskar vonir einar. Óhreinindin i þessum málum um nýja viðskiptasamninga eru þvi jafn mikil og I oliunni sjálfri, óunninni. Óskað eftir aðstöðu Það er staðreynd, sem ekki verður hrakin, aö lang-stærstur hluti Ibúa þessa lands hefur kosið að fylgja þeirri vestrænu heildarstefnu, sem svo glögg- lega var mörkuð, eftir heims- styrjöldina siöari, þegar ljóst varð að hverju stefndi meðyfir- gangi Rússa I Austur-Evrópu, og inlimun landa þar I hina frelsisfjötruöu ráðstjórnar- blokk.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.