Vísir - 22.08.1975, Qupperneq 2

2
riSBSm:
Ætlar þú aö sjá vörusýn-
inguna i Laugardalshöll?
Hilmar Gunnarsson, járnsmibur:
— Jú, ég verð þar vist með annan
fótinn, ef svo má segja, þvi að ég
á þar föt, sem sýnd verða.
Svavar Ilelgason, birgðavörður:
— Já, það mundi ég segja. Ég veit
varla, hvað það er; sem þarna
verður, þvi að ég hef ekki séð
þessar sýningar áður. En nú
kynni ég mér það væntanlega.
Geir Hafsteinn Sigurgeirsson,
starfar við jarðboranir:— Ég hef
ekki ákveðiö það, en það getur vel
verið, að ég skoði hana.
Sólveig Berntsen, skrifstofu-
stúlka: — Ég hugsa ekki. Ég er
ekkert ofboðslega spennt fyrir
henni og svo býst ég ekki við, að
ég hafi tima til þess.
Ilalldór H. Þorsteinsson lager-
maður: — Ég býst við, að ég geri
það. Ég hef yfirleitt sótt þær sýn-
ingar, sem haldnar hafa verið áð-
ur.
Birna Ber«sdóttir, skrifstofu-
stúlka: —É er nú ekki búin að á-
kveða það. ,n það getur vel ver-
ið, að ég fa ,, en ég hef aldrei far-
ið áður.
Vísir. Föstudagur 22. ágúst 1975
Hofa Kópavogsbúar sœtt
sig við leiðakerfið?
Viðar Þormóðsson strætis
vagnabilstjóri.
Á veturna sagði hann að væri
öllu erfiðara, að fylgja áætlun.
Timataflan tekur ekkert tillit til
óhagstæðra veðurskilyrða. Er
Viðar var spurður, hvort
farþegar væru nokkuð að tjá
óánægju sina með leiðakerfið,
svaraði hann neitandi.
. „Þetta kerfi hefur reynzt
ágætlega,” sagði Karl Árnason
hjá Strætisvögnum Kópavogs.
Farþega kvað hann fleiri en
nokkru sinni fyrr. Þeir eru
taldir að minnsta kosti einu
sinni i mánuði og ferðast um
3.500 manns á dag með vögnun-
um i sumar. Á vetrarmánuðum
eru þeir um 4.400 á dag.
Karl sagði, að nýr vagn hefði
bætzt við i sumar og væru það 14
bilstjórar á 7 vögnum, sem önn-
uðust flutningana.
Karl sagði, að mjög áberandi
aukning hefði orðið á ferðum
fólks frá austri til vesturs og
öfugt. Sagðist hann eiga von á,
að enn yrði aukning þegar nýi
miðbærinn yrði tilbúinn.
—BÁ
Leiðakcrfið nýja i Kópavogi
var svo umdeilt, að það gat
komið óaðskiljanlegum vinum I
hár saman. örfáir kunnu þvl
vel, margir töldu skref stigið til
baka og enn aðrir lýstu þvi yfir,
að nú keyptu þeir sér bil.
Aðalóánægjan var með það
fyrirkomulag að geta ekki kom-
izt heim til sin i einum og sama
vagninum. Fólk varð að fara út
úr vagninum og biða jafnvel upp
i 12-15 minútur eftir næsta
vagni. 1 sumar hefur ferðum
fækkað úr 5 i 4 á klukkutima.
Hvað segja Kópavogsbúar nú?
,,Ég er nokkuð ánægð með
breytinguna á leiðakerfinu,”
sagði Auður Stefánsdóttir,
strætisvagnafarþegi. Eina at-
hugasemdin, sem hún vildi
gera, væri sú, að vesturbæingar
fengju heldur kerfið sem
austurbæingar búa við. Fyrir-
komulagið er þannig, að
farþegar úr vesturbæ verða að
fara úr vagninum á Hálsinum,
skálma yfir götuna og biða eftir
næsta vagni, sem kemur úr
austurbæ. Sú bið á (samkvæmt
timatöflu) að vera 3 minútur, en
kvartað er mjög yfir þvi, að hún
sélengri. Austurbæingar fá hins
vegar akstur alveg heim, en sá
böggull fylgir skammrifi, að
þeir komast ekki beint til
Reykjavikur. Farþegar úr
austurbæ verða að fara úr á
Hálsinumog biða þar eftir næsta
bil úr vesturbæ.
„Ég er mjög óánægður með
þetta kerfi og tel breytinguna
hafa verið til hins verra á allan
hátt”, sagði Hallgrimur Hall-
grimsson, annar farþegi, sem
viðhittum að máli. Ekki kvaðst
hann heldur skilja það, hvernig
siaukinn vagnakostur sýndi sig
alls ekki i bættri þjónustu.
Kvaðst Hallgrimur eiga mjög
erfitt með að átta sig á timatöfl-
unum og sagði óþolandi með
öllu að þurfa að fara úr vagnin-
um á miðri leið heim. Aðhaldið
er mikið að bilstjórunum. Þeir
verða að reyna að halda áætlun,
svo að ekki skeiki nema i hæsta
lagi 3 minútum. „Það er i sjáifu
sér ekkert erfiðara að aka eftir
þessu kerfi — að minnsta kosti
ekki á sumrin”, sagði Viðar
Þormóðsson, strætisvagnabil-
stjóri.
Strætisvagnaskýlið á hálsinum.
metra I átt til Austurbæjar.
Hægt er þar að fara niöur I undirgöng, sem' liggja nokkur hundruö
#/
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Ber vott um mennta-
hroka og sjálfsöryggi"
Jón Blöndal, Kópavogsbraut 13,
skrifar:
„Sr. Bolli Gústafsson i Lauf-
ási skrifar ágæta hugvekju i
Morgunblaðið á dögunum, þar
sem hann fjallar um trúmála-
deilur þær, sem undanfarið hafa
staðið yfir. Sr. Bolli fjallar þar
um ýmislegt, sem mér finnst á-
stæða til að itreka rækilega, nú
þegar þessar deilur virðast vera
nokkuð að hjaðna niður. Ég tala
sem leikmaöur, auðvitað, en
það ætti ekki að há mér, þvi að
ekki hafa öll skrif prestanna i
blöðin um þetta mál, haft á sér
það aðalsmerki, sem guðfræði-
námið ætti að tryggja.
En hvert er þá aðalsmerkið?
Það er auðmýktin, sem sr. Bolli
saknar meðal prestanna. Hin
hógværa auðmýkt, sem prýða
ætti sérhvern kristinn mann,
prestanna ekki sizt.
Þau skrif, sem hleyptu trú-
máladeilunum af stað, voru frá
rektor Skálholtsskóla komin.
Allur málflutningur rektorsins
þá og siðar ber vott um mennta-
hroka og sjálfsöryggi, sem ekki
eru til þess fallin að auka traust
okkar almennings á prestunum.
Þótt menn hafi lesið guðfræði og
trúfræði við háskóla hér og er-
lendis, þá þurfa þeir ekki að
reyna að kenna almenningi neitt
um frelsi i Kristi, hreina trú eða
endanlegan dauða, með þvi að
litilsvirða skoðanir tugþúsunda
landsmanna. Slikt ber ekki vott
um sannkristið hugarfar. Menn
geta ekki reist sér skjaldborg
með kennisetningum trúfræð-
innar. Menn réttlætast ekki af
lærdómi sinum. Þvert á móti
réttlætist maðurinn af trú á
Krist jafnvel óverðskuldað, al-
veg burtséð frá verkum sinum
eða lærdómi. Þannig er enginn
öðrum fremri, allir standa jafn-
ir fyrir augliti Guðs. Guð hefur
næg tækifæri til að opinbera sig,
öllum er frjálst að koma til hans
i samfélaginu við Jesú Krist,
son hans. Þess vegna sé ég enga
ástæðu fyrir þvi, að Guð þurfi á
hrokafullum málflutningi að
halda til þess að útbreiða riki
sitt. Hann gaf son sinn i heiminn
fyrir alla menn — og sonur hans
er fyrir oss dáinn til þess að við
öðlumst eilift lif með honum.
Fagnaðarerindið um Krist
stendur af sér allt dægurþras.
Það sker sig úr hinum ofstopa-
fulla málflutningi.
Hinn kristni maður vinnur i
kyrrþey. Hann stendur ekki
skör hærra en almenningur.
Þetta vill sumum gleymast, en
þó trúi ég ekki öðru en flestir
prestar landsins sýni skoðunum
sóknarbarna sinna virðingu og
séu jinnugir orða Páls postula i
6. kap. Galatabréfsins:
„Bræður, ef einhver misgjörð
kann að henda mann, þá leið-
réttið þér sem andlegir eruð
þann mann með hógværðar
anda, og haf gát á sjálfum þér,
að þú freistist ekki ilika. Berið
hver annars byrðar og uppfyll-
ið þannig lögmál Krists.”
Tryggingar taki þátt
í gleraugnakostnaði
Kona á Selfossi hringdi:
„Mig langaði til þess að koma
þeirri fyrirspurn á framfæri,
hvort Tryggingarnar gætu ekki
tekið þátt i gleraugnakostnaði
fyrir börn.
Ég á þá einungis við gleriö
sjálft, en ekki umgjörðina, þar
sem fólk ræður kostnaði hennar
nokkuð sjálft.
A sumum heimilum þurfa
öll börnin að vera með gler-
augu, þvi að augnsjúkdómar
vilja ganga i erfðir. Sonur minn
notar gleraugu og á röskum
tveimur árum höfum við þurft
að borga 26 þúsund krónur i
kostnað i sambandi við gleraug-
Ég vil þó taka fram, að gler-
augun brotnuðu einu sinni og
glerin eru sérstök. En það er
sama, glerin sjálf eru alltaf
mjög dýr.”
SENDI ENGRI
VERU SLIKA KVEÐJU..."
G.S. skrifar:
„Það er alveg merkilegt,
hvað sumt fólk leyfir sér að vera
ósvifið i samskiptum við með-
bræður sina. Tilefni þessara
hörðu orða er svonefnt keðju-
bréf, sem ég fékk sent i pósti i
gær. Það viðbjóðslegasta i
þessu bréfi er þó, hve svivirði-
lega er blandað saman morð-
hótunum og guðsorði. Ekki veit
ég, hvaða tilgangi þetta á að
þjóna, nema þá aðeins að hrella
fólk og draga trú þess niður i
svaðið. Eða gæti þessi I.
Josephs, sem virðist hafa sent
mér þennan snepil, skýrt frá
þvi, hvaða undarleg árátta er
þarna að verki? Hann getur
allavega veriö viss um, að ég
sendi engri lifandi veru slika
kveðju.”