Tíminn - 20.10.1966, Side 5

t
FIMMTUDAGUR 20. október 1966
'<37 <$■
Útgefandi: FRAMSÓKNARIFLOKKURINN
Frarakvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson. Fulltrúí ritstjórnar: Tómas Karlsson. Aug-
lýsingastj.: Steingrlmur Gíslasón. Ritstj.skrifstofur 1 Eddu-
húsinu, símar 18300—18305. Skrifstofur: Bankastræti 7. Af.
greiðslusími 12323. Auglýsingasími 19523. Aðrar skrifstofur,
sími 18300 Áskriftargjald kr. 105.00 á mán. innanlands. — í
lausasölu kr. 7.00 eint. — Prentsmiðjan EDDA h. f.
7 — — - ■
Bón Bjarna
Bjarni Benediktsson segist beina þeim tilmælum til
allra stétta í landinu, aS þær falli frá öllum kröfum um
auknar tekjur næsta ár. ,,Við skulum fara varlega“, segir
Bjarni, „og við verðum að stöðva tekjuaukninguna til
handa hverjum og einum“.
Þetta væri kannski ekki óeðlileg ósk ef kaupmáttur dag
launa hefði farið vaxandi á undanförnum árum í sam-
ræmi við auknar þjóðartekjur og skipting þjóðarteknanna
væri með eðlilegum hætti. Slíku er hins vegar ekki að
heilsa, þar sem t.d. kaupmáttur tímakaups verkamanna
hefur ekkert aukizt síðan 1959 og mánaðarkaup Dagsbrún
armanna er þannig, að það nægir rétt fyrir fæði og klæð-
um fjögurra manna fjölskyldu en ekkert er eftir fyrir hús
næði- Fyrir því verða verkamenn alveg að vinna í eftir-
og næturvinnu, ef hún þá fæst. Þrátt fyrir þessa stað-
reynd beiðist Bjarni þess, að óbreytt ástand haídist. Þeir
sem minnst bera úr býtum, skulu búa við óbreyttan hlut.
Hinir, sem mest græða, skulu líka halda áfram óskertum
hlut. Tekjuskiptingin skal vera óbreytt.
Þetta er beiðni, sem óneitanlega bentar ekki illa gróða-
öflunum í þjóðfélaginu.
Eins og Halldór E. Sigurðsson benti á í útvarpsumræð-
unum í fyrravöld, stæði ríkisstjórnin líka öðruvísi að vígi
til að bera fram umrædda bón, ef hún færi sjálf eftir
henni og krefðist ekki að hafa meira fé til umráða en áð-
ur. Hvað segir fjárlagafrumvarpið um þetta viðhorf rík-
isstjórnarinnar? Það gerir beint og óbeint ráð fyrir, að
ríkið hafi 800—900 millj. kr. meira til umráða á næsta
árien í ár. 800—900 millj. kr. eiga skattþegnarnir þannig
að greiða meira í ríkiskassann á árinu 1967 en árið 1966.
Þessi skattaaukning ein nemur mörgum þúsundum króna
á Irvjerja fjögurra manna fjölskyldu. /Ríkisstjórnin, sem
leggur þessa auknu skatta nær jafnt á fátækan sem ríkan.
jrefst þess svo, að..hinir tekjulægstu sætti sig við að fá
enga tekjuaukningu.
Önnur hefði aðstaða ríkistjórnarinnar verið, ef hún
reyndi hjálf að lifa eftir þeirri reglu, sem hún vill setja
öðrum.
I , \
Þjoðin er alltaf að kynnast betur og betur afstöðu
aúv. ríkisstjórnar og flokka hennar. Hið seinasta er það,
að ríkisstjórnin vill frysta núverandi tekjuskiptingu í
þjóðfélaginu, þ.e.a.s halda henni óbreyttri. Þeir, sem búa
við lökust kjör, skulu gera það áfram. Þéir, sem safna
mestum gróða, skulu fá að gera það áfram. Á þessu má
ekki gera neina breytingu, segir ríkisstjórnin.
Allt í ólestri
Það var ekki ófróðlegt að heyra lýsingar Magnúsar
Jónssonar á ríkisrekstrinum í fjárlagaumræðunum í gær-
kvöldi. Samkvæmt þeim er ríkjandi fyllsti ólestur á flest-
um sviðum og nefndir önnum kafnar við rannsókn á þvi,
hvað gera skuli. Slíkt er ástand þessara mála eftir átta
ára fjármálastjóm núv. stjórnarflokka. Það má því
segja, að þessi raunalestur Magnúsar hafi snúizt upp í
þunga ákæru á stjórnleysi og sukk núv. stjórnarflokka.
Það er hins vegar ekki nýtt, að ríkisstjórnin skipi
aefndir til að rannsaka málin. En ekki liefur enn heyrzt
um árangur af störfum slíkra nefnda.
) i
TÍMINN__________________________
r-......... ■ ..................
Féttaritari „Politiken,/ í Moskvu:
Metuppskera í Sovétríkjunum
vegna bættra kjara bænda
Líklegt, að þetta styrki hina pólitísku afstöðu Briesnjeff
Bresnjeff
SÍÐUSTU árin, sem Nikita
Krustjoff sat að völdum, kom
hann fram sem óumdeilanlagur
vitringur í landbúnaðarmálum
Naut hann þar við ágæts árang
urs, sem náðst hafði oftar en
einu sinni. Tveimur árum síðar
setja arftakar hans Sovétmet
í uppskeru, og það met fer
langt fram úr þeim árangri,
sem „gamli maðurinn" náði
beztum.
Fyrir skömmu voru birtar löl
ur, sem gefa til kynna, að korn
uppskeran i Sovétríkjunum
muni nema 160—165 milljón-
um smálesta á þessu hausti.
Þetta er.að mun meira en met
uppskeran 1964 (152 milljónir
smálesta) og 20 milljónum smá
lesta meira en meðaluppskera
í Sovétríkjunum (142 milljón
ir smálesta.)
Enn liggja ekki fyrir ákveðn
ar tölur um hveitiuppskeruna,
en hveitiræktin hefur valdið
Sovétmönnum hvað mestum erf
iðleikum. Vestrænir sérfræðin?
ar í Moskvu halda þó fram. að
ef hinar opinberu tölur um
heildaruppskeruna standist,
verði hveitiuppskeran 88—90
milljónir smálesta Þetm- »,t-n
einnig met, borið saman v’ð
76.6 milljónir smálesta árið
1958 og 74 milljónir smálesta
árið 1964
Margir reyndir sérfræðingar
í Moskvu höfðu búizt við góðri
uppskeru í ár, en hinar Dirtu
tölur virðast eigi að síður hafa
komið þeim á óvart. Reynisr
þær réttar, þegar til kastanna
kemur, er árangurinn til muna
betri en nokkur hefur þorað að
gera ráð fyrir. „Þetta táknar“.
segir einn hinna fróðu manna.
„að Sovétmenn fá nægilegt
korn, fyrst og fremst hveiti.
bæði til þess að fullnægja inn-
lendum þörfum, standa við út
flutningsskuldbindingar sína>
(m.a. til Kúbu) og auka mjös
verulega varaforðann, en hann
var genginn svo til þurrðaf að
til vandræða horfði-1.
Á ÞESSU sumri gengu Sovét-
menn frá samningi við Kanada
menn um hveitikaup fynr q00
milljónir dollara á þremur ár-
um. I Ijósi hinna nýbirtu taina
um uppskeruhorfurnar tcl)»
sérfræðingar, að Sovétmenn
kunni að hafa orðið oarna helzr
til fljótráðir. Reynist uppsker
an jafn mikil og gert er ráð fyr
ir, ættu þeir að geta staðizt
slæma uppskeru á næsta ári án
þess að lenda í verulegum vand
ræðum.
Uppskerubrestur varð mikill
í Rússlandi haustið 1963 og
hafa Rússar síðan neyðzt til að
kaupa hveiti t stórum strl á
Vesturlöndum, einkum i
Kanada. í árslok 1965 var pessi
innflutningur samtals kominr
upp í 16 milljónir smálesta
Reynist uppskeruáætlanirnar
hins vegar réttar, nemur upo
skera þessa eina árs meiry um
fram nauðþurftir (18—20 smá
lestum) en samanlagðui inn-
flutningur undangengin ár.
Samkvæmt áreiðanlegurn út
reikningum þurfa Sovétmenn
70 milljónir smálesta af hveiti
tii þess að fullnægia nevzlubörf
inni innan lands og standa við
útflutningsskuldbindingarnar.
ALLT þar tii umræddar tölur
um uppskeruna voru birtar
höfðu vestrænir sérfræðingar
búizt við um 80 milljón siná-
lesta hveitiuppskeru. Spár um
meiri ulppskeru þóttu eirki á
skynsamlegum rökum reistar
Veðurfar hefur að vísu verið
gott, en þó ekki frábærlega hag
stætt. Framleiðsla tilbúins á-
burðar hefur einnig verið meiri
en áður, en þó ekki mjög miklu
meiri (Áætlað er. að hún hafi
numið 6 milljónum smálesta a
móti 4.5 milljónum smálesta ár
ið 1965, en það táknar aftur á
móti, að 10 milljón smálesta
markinu er enn ekki náð)
Hér kemur einnig til greina
að sáð var í ár í víðáttuminna
akurlendi en áður Krustjoff
var eindregið andvígur þeirri
kenningu. að akurlendi hæri að
hvíla, og meðan hann réði ríki
um nam ósáið akurlendi * So-
vétríkjunum aldrei meiru en
12 af hundraði. Eftirmenn
KrustjofL hafa brevtr h“=su og
-síðan 1964 hefur ósáið akur
lendi aukizr um <0% 6' sam
ræmL við kenningar vest -ænna
sérfræðinga.
Álitið er, að hin mikla upp
skera sé fyrst og fremst að
þakka skynsamlegri ræktunar-
aðferðum en áður og umfram
allt þó hagstæðari kjörum
oændum til handa. -i að ■be!
ur tíðkazt. í sem fæstum orð
um ''lækkað verð a beim hluta
uppskerunnar, sem ríkið kaup.
ir (allt að 100%) aukin verð-
laun fyrir afhendingu umfrarn
áætlun (allt að 50%) og minni
skrifstofustjórnarhömlur en óð
ur, virðast vera í þann veginn
að vóina bug á þeirri vinnu-
tregðu, sem staðið hefur land-
búnaði Sovétríkjanna fyrir þrif
um um langa hríð.
ÞARNA er einmitt að finna
helztu nýjungarnar í stefnu So
vétmanna í landbúnaðarmálum.
Krustjoff lagði megináherzlu á
aukna framleiðslu tilbúins
áburðar og auknar áveitur. Bre
Snjeff hefur aftur á móti stefnt
að því að ýta, undir aukinn
vinnuvilja meðal bænda og virð
ist með þeirri áfrýjun til mann
legs eðlis hafa náð betri á-
rangri en fyrirrennurum hans
hefur auðnazt. ,
Landbúnaðurinn er og mun
enn um langa hríð verða ósegj
anlega mikilvægur fyrir stjórn
mái Sovéi'fk.ianna Þess vegna
er eðlilegt, að nafn fremsta
flokksforingjans sé tengt helztu
umbótum og þróunarþrepum í
iandbúnaði: Stalín kom á sam- |
yrkju. Krustjoff lét taka aukið ij
land til ræktunar, en Bresnjeff
borgar . . .
Hið stóraukna framlag til
landbúnaðarins (41 milljarður
rúblná á fimm árum) er því
þakkað Bresnjeff, eins og önn
ur nýmæli (minni kvaðir en áð
ur um skylduafhendingu til rík
isins, aukinn hlutur samyrkju-
bændanna sjálfra, hækkað verð
hækkuð ellilaun og minnkaðar
hömlur).
Það er því Bresnjeff, sem
nú flytur landbúnaðarræðurnar
á samkomum flokksstjórnarinn
ar og stendur eða fellur með
hini nýju skipan. Metuppsker
an oaustið '966 er honuon jafn
mikilvæg og uppskeran 1958
var Krustjoff. Hún þýðir ofur-
lítið meira öryggi en áður á
þeim valdastóli, sem valtari er
en allir aðrir valdastólar í þess
um heimi.