Tíminn - 20.10.1966, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
FIMMTUDAGUR 20. október 1966
Austurleið
auglýsir
Reylcjavík — Kirkjubæjarklaustur, ein ferð í viku.
Frá Reykjavík: Laugardaga kl. 13-30
Frá Kirkjubæjarklaustri: Sunnudaga kl. 13,00
Reylcjavík — Vík, tvær ferðir í viku.
Frá Reykjavík: Laugardaga og þriðjudaga kl. 13,30
Frá Vfk: Sunnudaga kl. 15,30 miðvikudaga kl. 8.
Reykjavík — Fijótshlíð-
Ferðir alla daga, allt árið. (óbreitt).
Austurleið h. f. Hvolsvelli.
Styrkir til iðnnáms
Stjórn styrktarsjóðs ísleifs Jakobssonar, auglýsir
hér með eftir umsóknum um styrk úr sjónum. Til
gangur sjóðsins er að styrkja iðnaðarmenn að full
nema sig erlendis í iðn sinni. Umsóknir ber því að
leggja inn á skrifstofu Landssambands iðnaðar-
manna í Iðnaðarbankahúsinu, Lækjargötu 10 B.
fyrir þann 6. nóvember n. k. ásamt sveinsbréfi í
löggiltri iðngrein og upplýsingum um fyrirhugað
framhaldsnám.
Sjóðsstjórnin.
T"

ÁTTRÆÐ
Ritarastaða
Staða ritara við Flókadeild Kleppsspítaláns er
laus til umsóknar frá 1. nóvember n. k. Góð vélrit
unarkunnátta nauðsynleg. Laun samkvæmt kjara
samningum opinberra starfsmanna. Umsóknir með
upplýsingum um aldur, menntun og fyrri störf
sendist Skrifstofu ríkisspítalanna, Klapparstíg 29
fyrir 27- októher n. k.
Reykjavík, 20. október 1966.
J I
Skrifstofa ríkisspítalanna.
★ Stpdentafélag Reykjavíkur
HELDUR
KVÖLDVÖKU
í Súlnasal Hótel Sögu
síðasta dag sumars — föstudaginn 21. þ. m. kl. 8,30
★ Vetrartízkan 1966—67: Tízkuverzlunin Guðrún
Rauðarárstíg 1 og Hattabúð Soffíu Pálma. Glæsi-
legastu sýningarstúlkur landsins.
Kynnir: Ragna Ragnars
'A' Húmor að hausti: Ómar Ragnarsson
★ Dansað og sungði fram á vetur:
Kveðjum sumar — Fögnum vetri
Óráðið hvénær skemmtuninni lýkur. Öllum heimill
aðgangur. Borðpantanir föstudag kl. 16—19.
Kvöldverður framreiddur frá kl. 19.
Nb. Tízkusýningin hefst kl. 21.30 Stjórnin.
FYambuld af hlu. 3
hans. — En honum var ég vel
kunnug og fjölskyldur okkar ná-
grannar og vinir. — Hann varð
vel við, skrifaði mér aftur um
hæl og sagði meðal annars: — rit
höfundarhæfileikinn er ótvíræður,
og væri hér um dóttur mína að
ræða, mundi ég hiklaust ráða
henni til að halda áfram.“ —
Nú þóttist ég hafa gott tromp á
hendinni. Ég skrifaði Svöfu sam-
stundis eldheitt hvatningarbréf,
— að mér sjálfri fannst —og
sendi henni ummæli Kvarans. En
öll atvik voru mér andstæð. Faðir
hennar var heilsubilaður og féll
frá 1911. Eignir hygg ég, að hafi
engar verið. Kennslustörf voru iUa
launuð, en vinna þrotlaus. Vinnu-
tími kennara var ,þá tæplega
reiknaður í klst. Skólarnir áttu
ekki bara að veita fræðslu í ein
stökum námsgreinum. Þeir áttu að
vera uppeldisstofnanir. Vinnu-
fúsir kennarar sinntu börnun-
um, þegar þau kölluðu og þörf
krafðist, meðan dagur entist og
Svöfu datt víst aldrei í hug að
hlífa sér. — Hvar sem hún
kenndi, tók hún mikinn þátt í
i félagsmálum. Var formaður og
stofnandi ungmennafélaga, kven
félaga o.fl. Hún taldi sér nauð-
synlegt vegna starfs síns, að kynn
ast heimilunum og halda sam-
bandi við fyrrverandi nemendur.
— Þá bættist bað ofan á, að góð
vinkona Svöfu andaðist frá mörg-
um börnum. Tók hún þá kornung-
an son hennar til fósturs og ann-
aðist jippeldi hans| að öllu leyti.
Móðir hennar var líka njá henni
j í ellinni og sízt mátti vanrækja
að annast hana vel. Ritstörfin urðu
’• í'að sitia iá hakapum.. Alltaf hef
" 'ég saknað þess.
Það ,var löng leið milíi Siglu-
fjarðar og Bíldudals og Siglufjarð
ar og Akraness áður en úr sam-
gönguleysi greiddist með stór-
bættum strandferðum, miklum
bílakosti og flugferðum, og ekki
hvað síit stórauknum möguleik-
um til' farareyrisöflunar, en
„hrísi vex og háu grasi, vegr es
vætki treðr.“ —
Bréfaskipti okkar smástrjáluð
ust og ég frétti fátt af vinkonu
Dúnsængur
Dúnsængur
Æðardúnssængur
Gæsadúnn
Hálfdúpn
Fiður
Sængurver
Koddar — Lok
Þýzk rúmteppi
Tilvalin brúðar- eða
tækifærisgjöf
Patons-ullargarnið
fyrirliqgjandi.
Allir litir — hleypur
ekki.
Drengjajakkaföt
Stakir jakkar og buxur
Matrosaföt og kjólar
Hvítar drengjaskyrtur
kr. 75.
Vesturgötu 12, sími 13570.
minni. En einstök atvik urðu þó
til þess, að ég fekk gleggri hug-
mynd um líf hennar og störf en
lengri fréttir hefðu ef til vill gefið
mér. Skólastjórastaða á Siglufirði
var auglýst laus til umsóknar.
iSvafa sendi umsókn og henni
fylgdu meðmæli frá hinum gagn-
merka presti, séra Þorsteini Bfiem
á Akranesi. En Svafa hafði þá um
hríð verið skólastjóri barnaskól-
ans á Akranesi. Mörgum með-
mælabréfum veitti ég viðtöku á
áratuga starfsferli mínum í skóla-
nefndum skólanna á Siglufirði, en
engum jafnfallegum. Séra Þor-
steinn talaði um ágæta kennara-
hæfileika Svöfu og þó sérstaklega
hve vel henni léti móðurmáls-
kennslan og kennsla í sögu lands-
ins okkar, en mest væri þó um
það vert, hve hollráð hún reyndist
foreldrum og börnum, þegar sér-
stakan vanda bæri að höndum.
Ekki fengu Siglfirðingar þó að
njóta starfskrafta Svöfu, því að
hún dró umsókn sína til baka.
Lágu til þess sérstakar orsakir,
sem ekki skulu hér tilgreindar. Ef
til vill hefur það ráðið nokkru
um, að þá hefur hún líklega verið
farin að kenna sjúkdóms (astma),
sem nú hefur um langt skeið þjáð
hana og þreytt. — Tvisvar hefur
það komið fyrir, með nokkurra ára
millibili, að ég hef mætt óvæntri
vinsemd og jafnvel trausti frá bráð
ókunnugum, karli og konu, sem
ég hitti af tilviljun, svo að það
vakti hjá mér nokkra furðu. Skýr-
ingun'a fékk ég eftir á. Bæði
höfðu verið nemendur Svöfu og
vissu, að við vorum vinkonur.
Betri meðmæli gat ég ekki feng-
ið að þeirra dómi.
Þegar Svafa fluttist til Reykja-
víkur, og gerðist framkvæmda-
stjóri Kvenfélagssambands ís-
lanls, (1944), lágu leiðir okkar
aftur talsvert saman, því að um
langt skeið sat ég aðalfundi sam-
bandsins. Undirbúningur þeirra
virtist mér framan af að minnsta
kosti, hafa komið mest ,á Svöfu.
Á fundunum sjálfum var hún alls
staðar nálæg, ef einhver nefndin
þurfti aðstoðar við, að semja til-
lögur. Var það kannski ekki óeðli-
legt, jafnlitla æfingu og flestar
konur höfðu þá í félagsmálastörf-
um og hafa reyndar enn. Annars
virtist mér hún helzt vilja draiga
sig sem mest í hlé. Þó var það
svo, að stundum þegar umræður
urðu úr hófi langar, og deilur um
auakatriði yfirgnæfðu, stóð Svafa
upp og tókst með örfáum orðum
að hitta svo vel í mark, að öllum
varð aðalatriðið ljóst, og urðu á
eitt sáttir. Rök hennar var ekki
auðvelt að véfengja. Minnis-
stætt er mér það, að þegar frú
Ragnhildur Pétursdóttir baðst und
an endurkosningu, sem formað-
ur Kvenfélagssambandsins og
henni var þökkuð margra ára
ágæt forysta, vildi hún ekki láta
þakka sér einni. Hún hefði haft
góðan stuðning meðstjórnenda
sinna og raunar ætti Svafa Þor-
leifsdóttir allar þakkirnar fyrir
skipulagningu sambandsins.
f frábærlega snjallri og skemmti
legri ræðu, sem prófessor Sigurð
ur Nordal flutti í samkvæmi, sem
menntamálaráðherra hélt honum
til heiðurs, í tilefni af áttræðis-
afmæli hans, sagði hann meðal
annárs, að hann hefði alltaf litið
á lífið hér á jörðu sem skóla og
líklega hefði Guði þótt nokkuð erf
itt að ala sig upp, fyrst hann léti
sig hafa svona langa skólagöngu.
Væri ekki rétt að skoða þetta líka
frá öðrum sjónarhól? Skyldi það
vera ósennilegt. að Guð liti svo
á, að þeir sem sköruðu sérstak-
lega fram úr að gáfum og góðum
hæfileikum væru þess verðir að
mikil rækt væri lögð við uppeldi
þeirra og vel til þess vandað —
beir fengju langa skólagöngu við
strangan aga — því ,hvem sem
Drottinn elskar, þann agar hann.“
Svafa Þorleifsdóttir er áttræð í
dag. Skólaganga hennar er orðin
löng og auðveld hefur hún ekki
verið. Við vinir hennar biðjum
þess af heilum hug, að hún megi
uppskera, svo sem hún hefur til
sáð.
Guðrún Björnsdóttir
frá Kornsá.
KAUPFÉL. BORGFIRÐINGA
\
Framhald af bls. 9.
fjölda gesta sem lagt hafa leið
sína í Borgarnes í haust til að
sjá og læra hin nýju vinnubrögð.
f stuttu máli er aðalbreytingin í
því fólgin að skrokkurinn færist
með jöfnum hraða eftir tveim
keðjum, frá því hann kemur úr
banaklefanum, og þar til hann er
tilbúinn til kælingar. Er, skrokkur-
inn rúman hálftíma í keðjunum,
og fer á þeim tíma í gegnum
hendur margra, sem hver vinnur
sitt ákveðna verk. Hægt er að
slátra eitt þúsund kindum á átta
klukkustundum þegar þessi nýja „
slátrunaraðferð er viðhöfð. Fram-
leiðsluráð landbúnaðarins lét
setja upp þetta kerfi. Hafa margir
sláturleyfishafar lagt leið sína í
tilraunasláturhúsið til að fylgjast
með hinum nýju vinnu brögðum,
en segja má að þetta sé eina
verulega breytingin í sláturaðferð
um sem orðið hefur síðan slátur-
hús komu til sögunnar hér á lándi.
f hófi að Hótel Borgarnes hélt
Ingólfur Jonsson landbúnaðarráð
herra ávarp, þar sem hann lýsti
ánægju sinni yfir hinu nýja og
glæsilega sláturhúsi og óskaði
Kaupfélagi Borgfirðinga til ham-
ingju með þetta stórátak. Þá tók
Agnar Tryggvason framkvæmda-
stjóri búvörudeildar SÍS til máls
og fagnaði því að nú væri komið
sláturhús, er uppfylli kröfur þær
er erlendir kjötkaupendur gera til
sláturhúsa, og þá líklegt að opn-
ast aftur ameríkumankaðurinn
sem lokaðist í fyrra vegna þess
að ekkert sláturhús var viður-
kennt af fulltrúum kaupenda.
Kröfurnar um sláturhúsin væru
alltaf að aukast, og sérstaklega
væru það hinir stóru markaðir
sem gerðu miklar kröfur um hrein
læti og alla meðferð kjötsins.
Að lokum tók Gunnar Guð-
bjartsson formaður Stéttarsam-
bands bænda til máls og ræddi
á víð og dreif um sláturhúsamál
í landinu. Kvað hann nú vera
70-80 sláturhús í landinu mg væru
flest þeirra mjög ófullkomin, og
fá löggilt. Undanþágur um starf-
rækslu sláturhúsa sem ekki eru I
fullkomnu lagi verða gefnar á
næstu þrem árum, og á þeim
tíma á sláturleyfishöfum aðgefast
tími til að koma sláturhúsum sín-
um í viðunandi horf. Sagði hann
að Framleiðsluráð hefði veitt 1.5
millj. úr verðjöfnunarsjóði til að
koma upp tjlraunasláturhúsinu í
Borgarnesi, og væri það augljóst
að ef nýta ætti þessa nýju tækni
við slátrun þyrfti að fækka slátur-
húsunum í landinu allverulega, og
færa þau saman. Skipuleggja yrði
svæði þau sem hvert sláturhús
næði til, annars væri ekki hægt að
auka afköstin og notfæra sér ný-
tízku tækni og aðferðir í húsun-
um.
LátiS okkur stilla og herSa
upp nýju bifreiðina. Fylg-
izt vel með bifreiðinni.
BÍLASKOÐUN
Skúlagötu 32, sími 13100.
Skúli J. Pálmason,
héraðsdómslögmaður
Sölvhólsgötu 4,
Sambandshúsinu 3. hæð
Símar 12343 og 23338.