Vísir - 08.11.1975, Blaðsíða 11

VtSIR. Laugardagur 8. nóvember 1975.
11
■i
Algjörar andstœður
í sögnum - órang-
urínn samt só sami
Sveit Stefáns efst hjá BR
Að tveimur umferðum loknum i sveitakeppni Bridgefélags
Heykjavikur er sveit Stefáns Guðjohnsen efst. Röð og stig efstu
sveita er þannig:
1. Sveit Stefáns Guðjohnsen 35 stig
2. Sveit Einars Guðjohnsen 34 stig
3. Sveit Hjalta Eliassonar 32 stig
4. Sveit Gylfa Baldurssonar 31 stig
5. Sveit Helga Jóhannssonar 26stig
6. Sveit Benedikts Jóhannssonar 25 stig
7. Sveit Jóns Hjaltasonar 24 stig
8. Sveit Gunngeirs Péturssonar 23 stig
Næst spila saman sveitir 1 og 2, 3 og 4 o.s.frv. Margt áhuga-
verðra leikja er að sjá og eru áhorfendur velkomnir meðan hús-
rúm leyfir. Spilað er i Domus Medica á miðvikudagskvöldum.
Undankeppni fyrir íslandsmót
Undankeppni fyrir islandsmót er nú að hefjast og er fyrst að
nefna Keykjanesmót i sveitakeppni.sem hefst á morgun. Spilað er
i Skútunni i Hafnarfirði, en það er sami staður og undanfarin ár,
en bar áður nafnið Skiphóll. Leikirnir hefjast kl. 13.30 og eru
spilaðar annan hvern sunnudag tvær umferðir.
Eigendur Skútunnar munu gefa verðlaun til keppninnar og er
búist við mjög mikilli þátttöku.
Forkeppni fyrir Reykjavikurmót i tvímenningi hefst i Domu=
Medica þriðjudaginn 25. nóvember kl. 20. Sunnudaginn 30.
nóvember verður siðan spiluð siðari umferð forkeppninnar.
Tuttugu og sjö efstu pörin komast i úrslitakeppnina um Reykja-
vikurmeistaratitilinn ásamt Reykjavikurmeisturunum, Stefáni
Guðjohnsen og Simoni Simonarsyni frá Bridgefélagi Reykjavikur.
Reykjavikurmótið verður jafnframt svæðiskeppni fyrir Islands-
mót i tvimenningi. Þátttökutilkynningar berist fyrir 16. nóvember
og munu þátttökulistar ganga i Reykjavikurfélögunum á spila-
kvöldum þeirra.
Vestur Norður Austur Suður
4*44 5* 5*
P P D P
P 64 D P
P P
I opna salnum sátu n-s Gunn-
ar Guðmundsson og Orn Guð-
mundsson, en a-v Hörður Arn-
þórsson og Þórarinn Sigþórs-
son. Þar gengu sagnir á þessa
leið:
A-v hirtu sina upplögðu fjóra
slagi og fengu 500. Eins og kom-
ið var máttu þeir vel við una,
þvi erfitt er fyrir vestur að segja
slemmuna ef suður segir pass.
Honum til varnar er rétt að
benda á það að fjögurra tigla
sögn norðurs var Fishbein eða
úttektardobl.
I lokaða salnum var annað
upp á teningnum. Þar sátu n-s
Stefán Guðjohnsen og Simon Si-
monarson, en a-v Benedikt Jó-
hannsson og Lárus Karlsson.
Nú gengu sagnir þannig:
Vestur Norður Austur Suður
3 3 4G 6
P P D P
P P
Ég er ekkert hissa, þótt Bene-
dikt langaði i slemmu. Eftir
þeirra kerfi er opnun Lárusar
hálfkrafa og áreiðanlega hefur
Benedikt haldið að þetta væri
nær alsmemmu en hálfslemmu.
Hins vegar gæti verið fróðlegt
að sjá Lárus og Þórarinn spila
saman.
t siðustu umferð sveitakeppni
Bridgeféiags Reykjavikur börð-
ust tvær af efstu sveitunum,
sveit Stefáns og Benedikts, um
forystuna. Lauk þeirri viður-
eign með sigri þeirrar fyrr-
nefndu og i rauninni var gert út
um leikinn í fyrri hálfleik, en
honum lauk 82:40 fyrir Stefán.
Mörg skemmtileg spil komu
fyrir og m.a. eitt með niu-lit.
Fróðlegt er að bera saman
sagnir i þvi, en segja má að þar
komi fram algjörar andstæður,
enda þótt lokasamningurinn og
árangurinn yrði sá sami á báð-
um boröum.
Staðan var allir utan hættu og
vestur gaf.
* 9-7
TD-9-5-4
A-K-D-10-8-7
* 9
A 2 4A-D-G-8
V A-K VG-10-8-7-3-2
'* D-G-10-8-7-5-4-3-2 V A-K
4 K-10-6-5-4-3
1 46
4 9-6-4-3-2
46
Frá leik sveita Benedikts og Stefáns. Talið frá
vinstri: örn Guðmundsson, Simon Simonarson og
Gunnar Guðmundsson. Stefán snýr að þessu sinni
baki i ljósmyndarann. (Ljósmynd Jim)

dansa í
flest veitingahús á einu afmörk-
uðu svæði.
Rökin sem mæla með eru
mörg. Alls konar óþægindi
fylgja þvi að stöðunum er dreift
vitt og breitt, bæði fyrir
snemmsvæfa ibúa sem búa ná-
lægt húsunum, og þá sem fara
út að skemmta sér.
Skemmtanalifið verður miklu
einhæfara, þar sem staðir eins
og jazzklúbbar, visnaskonsur og
dixilandbúllur geta ekki þróast
nema i nábýli við stærri veit-
ingahús. Fólk verður að geta
dottið inn i stutta stund og farið
siðan eitthvað annað eigi slikir
staðir að draga að sér gesti.
Þá má einnig benda á, að
miklu auðveldara er að halda
uppi eftirliti, ef skemmtanalifið
er sem mest á einu svæði. Að ég
tali nú ekki um hve það væri
miklu skemmtilegra og gæfi
borgarbragnum nýjan lit.
Hvernig væri að stefna að þvi að
flytja dansmenninguna aftur i
miðbæinn? Væri Grjótaþorpið
ekki upplagt sem landnáms-
svæði? Við Austurvöll eru þegar
starfandi tveir veitingastaðir:
Borgin og öðal, auk þess sem
Tjarnarbúð er þar skammt frá.
Ef sama stefna á að rikja i
skemmtanalifi og dansmenn-
ingu Reykjavikur og rikt hefur
siðustu misseri, held ég að eftir-
farandi orð vinar mins verði
sannleikur áður en varir:
„Helsta fridaga-hobbi
reykvikinga er að þeytast i
leigubil á milli veitingastaða,
eða standa i biðröð fyrir utan
þá. Liklega verður bráðum fariö
að innrétta leigubila meö dans-
gólfi og láta skemmtikrafta
troða upp fyrir biðraðir."
Hrafn
Gunnlaugsson
skrifar
Að
„ ....Eins og ég sagði áðan,
gæti maður haldið að skemmt-
analif Reykjavikur væri skipu-
lagt með það eitt fyrir augum að
skapa atvinnu fyrir leigubil-
stjóra. Ég get nefnt ýmis dæmi
þessu til sönnunar. I fyrsta lagi:
staðirnir eru svo fáir, að þeir
anna' engan veginn eftirspurn
um helgar: viðast hvar er upp-
selt áður en klukkan verður tiu
— en það hefur i för með sér að
menn þeytast á milli i von um að
komast einhvers staðar inn. I*
öðru lagi: stöðunum er dreift
þannig um borgina, að óhugs-
andi er að komast á milli þeirra
öðru visi en i bil. — Nú þetta hef-
ur i för með sér að menn gera
ekki annað en stiga út úr eða
upp i leigubila. Kannski að
borgaryfirvöld haldi að leigubil-
ar séu skemmtistaðir! ”
Vinur minn lét móðan mása.
Hann var i stuttri heimsókn hér
heima, en er annars við verk-
fræðinám i útlöndum. Honum
höfðu orðið á þau mistök að ætla
sér á reykviskan veitingastað
laugardagskvöldið áður. Niður-
staða þeirra skemmtunar var
sú, að hann keyrði i leigubil á
milli yfirfullra staða i rúman
klukkutima, og komst svo
hvergi inn. Þessi frábæra leigu-
bilaskemmtun kostaði hann að-
eins örfáa þúsundkalla.
„Ég er sannfærður um að
ástæða þess hve margir eru
teknir ölvaðir við akstur i borg-
inni um helgar, er skipulag veit-
leigubíl
ingastaðanna. Menn geta átt á
hættu að sitja fastir fyrir utan
einhvern skemmtistað i meira
en klukkutima, eftir að dans-
leiknum er lokið, biðandi eftir
leigubil, bláir af kulda, eða
gegndrepa. — Og hvað gerist:
menn álpast undir stýri, i stað
þess að breytast i stein við
sólárupprás.”
Ég á auðvelt með að taka
undir margt i orðum vinar
mins. Það er viss hætta fólgin i
þvi að dreifa skemmtistöðum
jafn viða og gert hefur verið i
Reykjavik siðustu ár, sérstak-
lega ef tekið er tillit til veðráttu
og hve viðfeðm borgin er. Miklu
eðlilegra væri að sameina sem
Séra Guðbjörn Kristinsson fyrir utan einn hinna alræmdu skemmtistaða. Ljósmynd: J.R. Geirfugl.