Vísir - 03.12.1975, Qupperneq 11

VISIR Miðvikudagur 3. desember 1975.
Jakob Magnússon
ritar um fyrstu
sóló plötu
Gunnars Þórðarsonar
útvarpið vill!
Þetta er fyrsta plata
Ingimars Eydal hjá
hinu nýja útgáfufyrir-
tæki sinu Steinar h/f,
og vonandi ekki sú sið-
asta.
1 þetta sinn prýða plötuna
fjögur frumsamin lög hljóm-
sveitarinnar, þ.e. þrjú eftir
bassaleikarann Sævar Bene-
diktsson og eitt eftir Finn Ey-
dal.
Onnur tvö eru svo eftir þá
sómamenn Pál Isólfsson og
Gylfa Ægisson.
Það sem eftir er, hefur Ingi-
mar tint saman úr ýmsum átt-
um, svo sem frá Carpenders
o.fl.
Undirritaður hefur oft orðið
þeirrar ánægju aðnjótandi að
hlýða a flestöll þessi lög á
dansleikjum Ingimars, og ævin-
lega orðið ánægður með útkomu
þeirra.
Stærsti gallinn við þessa nýju
plötu Ingimars, er hve söngur-
inn er oft á tiðum óskýr og lágt
stilltur, þannig að hann hrein-
lega skilst ekki.
Óvanalegt frá Ingimar og Co.
Þetta á kannski aðallega við
um lögin, „Sigga Geira”,
„Gamla trillan”, og „Róði
raunamæddi”.
Til allra þessara laga hefði átt
að vanda betur og þá aðallega
sönginn, Óli Rió hvar varstu??
Æag Páls tsólfssonar hefur
fengið góða meðferð hjá Ingi-
mar og Co, söngurinn strax
betri og útsetningin blönduð
jassi og „ballöðum”.
Sævar á eins og fyrr sagði
þrjú lög á plötunni, og þar ber
lagið „Bæn um betri heim” af,
rólegt og fallegt lag.
í „Vorljóði” bregður hins
vegar fyrir of þungum áberandi
trommuleik hjá vini vorum
„Leibba”, sem þarf þó ekki að
vera hans sök.
Lag Finns „Stakir jakar á
reki” er ágætt, en hvað skyldu
þeir félagarnir Pétur og úlfur-
inn hafa verið að gera i laginu?
„Only Yesterday”'með Carp-
enders fær heitið „Þangað til i
gær”, og mætti það hafa fengið
smá Carpenders-blöff, þ.e. allt
að fimmfaldan söng Helenu.
„Siggi var úti” er bráðsmellið
lag, a.m.k. þegar ég hef heyrt
það i „Sjallanum”, en á plötunni
missir það marks sökum söngs-
ins, sem vissulega hefði átt að
vera miklu skýrari.
Annars er hugmyndin að baki
laginu (á plötunni) smellin, þó
að smávægilegt stef hafi verið
fengið að láni frá Steely Dan.
„Sumar og sól”, já, Ingimar
veit svo sannarléga, hvað Rikis-
útvarpið vill fá i alla sina þætti,
sumar og sól, sól á Sýrlandi og
fjöl i Búðárdal, uppskrift sem á
sér ekkert leyndarmál, bara
hlusta á Rikisútvarpið.
Þetta er semsé kremið af
plötunni hans Ingimars, og ef
maður sleppir kritiskum smá-
atriðum (nema útfærslu söngs-
ins) þá er hún bara ágæt sem
dægurlagaplata.
Ein breyting hefur átt sér stað
i hljómsveitinni frá upptöku
þessarar plötu, þvi að sökum
náms hefur Grimur Sigurðsson,
söngvari og gitarleikari hljóm-
sveitarinnar, flust búferlum til
Reykjavikur og spilar nú með
hljómsveit Ragnars Bjarnason-
ar á Hótel Sögu.
Um nafn eftirmanns Grims er
mér ekki kunnugt, en hann ku
hafa spilað i hljómsveitinni
Ljósbrá á sinum tima, með
þeim Sævari og Þorleifi.
Flesta texta við lög plötunnar
hefur Þorsteinn nokkur Egg-
ertssonsamið, „nesti áhálftima
fresti, rafmagnslofti, með
bræddum osti” o.s.frv.
Lögin sem að öllum likindum
koma til með að svifa hvað mest
á öldum ljósvakans á næsta ári,
eru „Litla Gunna og litli Jón”,
„Sumar og sól”, og e.t.v. „Sam-
skipti” og „Fjölskyldan”.
Tónhornið fór þess á leit við
Jakob Magnússon hinn góð-
kunna tónlistarmann, að
hann skrifaði nokkur orð um
nýútkomna sóló-plötu Gunn-
ars Þórðarsonar, og varð
hann fúsiega við þeirri bón.
Þá nálgast jólin, aðalvertið
búðarmanna, og helsti timi
hvers kyns útgáfustarfsemi.
Undanfarin jól hefur verið
rætt um „bókaflóðið” svokall-
aða, en i ár virðist ætla að flæða
hljómplötum, og er óhætt að
fullyrða að aldrei fyrr hafi kom-
ið jafnmargar hljómplötur út á
sama tima og nú.
Einnig mun vist að gæði is-
lenskrar tónlistarviðleitni i
hljómplötuformi fer stöðugt
vaxandi, og er það vel, þvi svo
virðist sem þróun menningar-
neyslu landsins færist æ meir úr
formi bókar yfir i hljómplötur.
Dýr og fullkomin hljómburð-
artæki prýða sifellt fleiri heim-
ili, og aukin plötusala hefur
dregið úr sölu bóka og starf-
semi útgáfufyrirtækja þeirra
sem nú munu nokkur hver
hyggja á hljómplötuútgáfu
samhliða bókaútgáfunni. Eitt
umsvifamesta hljómplötufyrir-
tæki Islands i dag, og um leið
sennilega það traustasta, er
Hljómar h/f i Keflavik og hefur
það nýlega gefið út fyrstu sóló
plötu Gunnars Þórðarsonar, en
um hana var mér gjört að fjalla
hér i Tónhorninu.
HLJÓMSVEIT INGIMARS EYDALS - STEINAR HF. 001
Umsjón: Örn Petersen
fegurð
Eftir „Tiu ár á toppnum” á
Islandi sannar Gunnar enn
hæfni sina sem lagasmiður,
hljóðfæraleikari, söngvari og
útsetjari.
Hann er auðheyrilega jafn
opinn fyrir umhverfinu og
nýjum áhrifum og hann var á
timum „Fyrsta kossins” og
„Bláu augnanna”, munurinn er
einungis sá að hæfileikinn til að
sémja hefur vaxið með mannin-
um, og nú virðum við fyrir okk-
ur i stað gelgjutánings full-
þroska mann sem gefur frá sér
hlýju og fegurð.
„When summercomes along”
lýsir samlyndi við tilveruna,
jákvætt viðhorf til mannlifsins
og bjartsýni.
Bjartsýnin kemur einnig i ljós
i innflytjendalaginu „Mani-
topa”.
E.t.v. hefur búferlisflutningur
Gunnars og fjölskyldu hans til
Englands á siðasta sumri verið
kveikjan að þessum tveim
lögum, en þau eru mér kærust
vegna melódiuog hljómsetning-
ar.
Það sem kom mér þó mjög á
óvart var söngur Gunnars i
þessum tveim lögum, en þar
bregðúr fyrir raddblæ sem
minnir helst á The Beach Boys
(fremstá söngsveit Bandarikj-
anna sl. 10ár), oghefur Gunnar
vafalaust lært margt af þeim
varðandi raddbeitingu, radd-
setningu o.fl.
„Magic Moments” er annað
dæmi um bandarisk áhrif i út-
setningu og flutningi, þ.e. hið
svokallaða „Philly sound” sem
Barry White er talinn einn af
upphafsmönnum að i Phila-
delphia.
Yfirleitt krefst „Philly
sound” strengjasveitar, en
Gunnar hefur i staðinn notað
svonefndan, „stringsynthesis-
er” með mjög góðum árangri.
Yfirleitt er allur hljóðfæra-
leikur á plötunni afar fágaður
og einkennist af smekkvisi
frekar en tæknilegri sýndar-
mennsku eins og ýmsum hættir
til.
„Reykjavik” er gott dæmi um
smekklega samsetningu hljóð-
færa og lipran hljóðfæraleik.
Eitt er ónefnt Gunnari til lofs,
og er það upptökustjórn eða
hljóðstjórn öllu heldur.
Hingað til hefur engum hér-
lendum manni tekist að ná jafn
góðum heildarhljóm (overall
sound) á plötu, hvað þá að spila
á flest hljóðfærin um leið, og
ljúka öllu saman á 90 timum?
Um leið og ég óska Gunnari til
hamingju með þessa vönduðu
ogfallegu plötu, hvetéghann til
frekari dáða og óska honum
gæfu i framandi landi.
Jakob Magnússon.
sem iagasmiður, hljóð-
— Ljósm.: Örp.
sér
hlýju og
Gunnar Þórðarson sannar enn hæfni sina
færaieikari, söngvari og útsetjari.
Gefur fró
Liðsmenn hijómsveitar Ingimars Eydal i hvildarstóium Hljóðritunar hf. i Hafnarfirði á milli laga.
Veit svo sann-
arlega hvað