Vísir - 03.12.1975, Blaðsíða 19
m __ ,
VISIR Mi&vikudagur 3. desember
1975.
AusturstrætiO var jólalegt og
ungir sem gamlir röltu milli
búðanna.
Viö heyrum ööru hvoru I frétt
um aö þaö sé frekar bágur efna-
hagur þjóöarinnar. Nú liggur
þaö i hlutarins eöli aö ef efna-
hagurinn er bágur veröa menn
aö halda I viö sig. Neita sér um
eitthvaö. En hvaö er það þá sem
menn neita sér um?
Ekki eru þaö fer&aiög þvi hjá
ferðaskrifstofunum eru langir
biðlistar yfir fólk sem vill kom-
ast til sólarlanda, eöa I inn-
kaupaferöir fyrir jólin. Þaö er
tæplega fatnaöur þvi tlsku-
verslanir viröast þrifast ágæt-
lega og þaö var meira aö segja
ein ný aö opna i vikunni.
Hverjir eiga peninga?
En hverjir eru þaö svo sem
eiga peningana? Þeir, sem ferö-
ast eru á öllum aldri, en ein-
hvern veginn höföum viö á tii-
finningunni aö þaö væri mest
yngra fólk, táningar, sem
stunduöu tiskuverslanirnar.
Viö töltum I bæinn tii aö at-
huga þaö aöeins nánar og röbb-
uöum viö ungt fólk I tiskufata-
leiööngrum, og unga fólkiö sem
afgreiðir þaö.
En hverjir eru þaö svo sem
eiga peningana? Þeir sem ferö-
ast eru á öllum aldri, en ein-
hvernveginn höföum viö á til-
Una Árnadóttir og Unnur Einarsdóttir eru I MR. Þær voru aö leita
aö kápu handa Unu. Kápur kosta frá 16-20 þúsund krónur. Una þarf
aö leita til pabba og mömmu þegar útgjöldin aukast. Unnur vinnur
hjá tollinum, meö skólanum: — Það er ekki fariö aö reyna á hvort
þetta hefur áhrif á námiö. Prófin eru ekki byrjuö. (Myndir Loftur
Ásgeirsson).
Hjálmar Kristmannsson var aö
velja sér jakkaföt I Adam: — Ég
er I gagnfræðaskólanum I
Keflavik. Ég vann viö af-
greiðslu á bensinstöö I sumar og
meö sumarvinnu tekst mér aö
leggja þaö mikiö fyrir aö ég get
nokkurnveginn tórt veturinn.
Þessi jakkaföt kaupi ég fyrir
eigin peninga.
Ómar örn, frá Akranesi, er I
skóia. Hann var aö fá sér galla-
buxur. — Ég vinn á sumrin og
svo vinn ég meö skólanum, hjá
Slippstööinni á Akranesi. Þaö er
auövitað ekki samfelld vinna,
ég tek þaö sem ég get þegar ég
fæ frl. Vinnan er ekki nógu mikil
til aöhún nægimér til framfæris
svo ég verö stundum aö taka
lán. Pabbi og mamma eru hvaö
hjálpsömust i þvi.
a
fyrir
Hrafnhiidur og Unnur: Unga fólkiö hefur minna fé á veturna.
finningunni a& þaö væri mest
yngra fólk, táningar, sem
stunduðu tiskuverslanirnar.
Viö töltum I bæinn tii aö at-
huga þaö aðeins nánar og
röbbuðum viö ungt fólk i tisku-
fatalei&öngrum, og unga fólkiö
sem afgreiðir þaö.
Meiri pening
á sumrin
1 Buxnaklaufinni voru viö af-
greiðslu þær Unnur Hauksdóttir
og Hrafnhildur Júllusdóttir:
— Hér verslar fólk á öllum
aldri og við höfum ekki oröið
varar viö neinn tilfinnanlegan
fjárskort. Þaö er kannski ekki
frá aö fólk kaupi heldur minna
en áöur, en þaö veröur jú aö
klæöa sig. Unglingar koma
hingaö mikiö. Þaö er greinilegt
aö þeir hafa minni fjárráö á
veturna en sumrin.
— Þaö er ósköp eölilegt, þvl á
sumrin stundar þaö vinnu en er
flestallt i skóla yfir veturinn.
Unga fólkiö hefur allavega ekki
ótakmarkaöa peninga.
Margt utanbæjarfólk
Svo einkennilega vildi til aö
flest af þvl fólki sem viö töluð-
um viö, var annarsstaöar aö á
landinu. Kannski var þaö bara
tilviljum, eöa kannski fjölmenn-
ir þaö I „kaupstaöinn” þessa
dagana til aö versla fyrir jólin.
Hvernig sem þaö nú var, á
ungt fólk yfirleitt viö svipuð
vandamái aö striöa, ekki sist
hvaö varöar skólavist og fjár-
mál. Og hérna eru nokkur sýnir-
horn. —ÓT. Myndir: —LA.
Ragnheiöur (Kópavogi) Birna (Súöavik) og Eva (Bolgunarvlk). Eva var aö leita aö vinnu I Reykjavík.
Allar heföu getaö notaö töluvert meiri peninga en þær áttu. Raunar voru þær ekki aö versla fyrir sjálfar
sig, heldur aö kaupa gallabuxur fyrir hann Þóri.
fötunum?
Sveinn Árnason og Brynjólfur óskarsson eru frá Grindavlk en viö
nám á Laugarvatni. — Þaö er ekkert ódýrara aö vera I héraösskóla,
maöur eyöir þá bara meii'ra i bæjarferöir þegar maöur á frl. Þeir
vinna báöir alltaf þegar þeir geta en eru ekki of rlkir samt. For-
eldrarnir koma til aöstoðar þegar meiriháttar fjárfestingar standa
fyrir dyrum.
Meö Evu, Birnu og Ragnheiði, var Jói litli. Hann var ekkert aö kaupa og var oröinn þreyttur á aö btöa
eftir þeim, svo hann lagði sig á meðan þær grufluöu I gallabuxum.