Lesbók Morgunblaðsins - 02.12.1945, Blaðsíða 11

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
601
Sandtaka í sandnámi bæjarins við Elliðaárvog.
Eigi æðraðist Skúli nje örvænti,
þó nxóti bljesi. En þungt hefir hon-
um fallið alt þetta. Má sjá það af
því, að hann skuli í einu brjefi
sínu, vitna í og telja rjett að vera
orð sem Lafrentz amtmaður hafði
látið falla einhverju sinni endur
fyrir löngu: — „Allstaðar er ýtt á
(þann vagninn sem hallast, en þó
hvergi eins og á íslandi“.
Þeir sem fögnuðu mest yfir þess
urn aðförum og hjeldu að Skúli
væri loksins alveg úr sögunni fóru
alveg viltir vega. — llann var hiu
sterka eik. er þoldi þá storma, sem
myndi hafa brotið reyrinn. — Það
gerðu þeir sjer ekki l.jóst. Einnig
var Skúli ennþá landfógeti og átti
niarga áhrifaríka vini, bæði hjer á
landi, en þó einkum í Kaupmanna-
höfn. Þar naut Skúli trausts margra
hiiuia bestu manna í íslensku stjórn
ardeildinnij er sannfærðir voru um
ráðvendni hans, ósjerplægni og
ættjarðarást. — Þótt Skúli væri tek
inn að reskjast, átti hann enn
drjúgan varasjóð at' atorku, þreki
og stórræðahug. Enda fengu óvinir
hans brátt að kenna á því að hann
var ^kki dauður úr öllum æðum.
Enda þótt Finnur biskup reynd-
ist Skúla miður en skildi, var öðru
máli að gegna um llannes biskup
son hans. Er áhrifamikið að sjá
hve vinátta þeirra var bjargföst og
innileg. Einhverju sinni átti Skúli
von á hannesi biskupi í orloísferð
til Viðeyjar. En hann kom ekki á
tilsettum tíma, varð Skúli, þessi sí-
vinnandi eljumaður, svo órór og'
eirðarlaus, að hann gekk um gólt'
og gat ekkert aðhafst vegna eftir-
væntingar. — Fer Hannes biskup,
og hinum mestu viðurkenningar-
orðum um Skúla, en lætur þess }>ó
getið: — ,,Að honurn sje ekki lag-
ið að fara laglega með lítið“. —
Enda voru þeiF'Skálholtsfeðgar fje
glöggir menn, sem kunnugt er.
Framhald.
GRJÓT- OG SANDNÁM
Frh. af bls. 599.
hjer undanfarin ár, að bærinn hef-
ir fengið stórvirk tæki við verk
þetta. En malbikunin sjálf heíir
tafist nokkuð undanfarin ár vegna
þess, að erfitt hefir verið að í'á
tjöruna, og eins meðan ekki var
nema ein bikmulningsvjel. En á síð
. astliðnu sumri hefir verið hægt að
malbika nrikið af götunum og
ganga frá þeim, sem áður voru að-
eins grjótlagðar, alls 5 km.
Viðhald gatnanna er mikið verk
á hverju ári. llefir bænum verið
skipt milli 5 hverfisstjóra, er hafa
Úmsjón með viðhaldi gatna hver í
sínu hverfi. Þeir hafa líka umsjón
með götuhreinsuninni. Áður var
hún í hönduni heilbrigðisfulltrú-
ans. Hai'a hverfisstjórarnir flokks-
fctjóra, er annast verkstjórn vinnu-
ílokkanná hvers um sig.
Ýfirverkstjóri við gatnagerð er
Guðjón Þorsteinsson, en yfirverk-
stjóri við nýbygging gatna — Guð-
mundur Jónsson. Verkstjóri við
tjörulagningu er Stefán Guðnason.
ÍHverfisstjórar eru þessir: Geir
jMagnússon, Guðlaugur Stefánsson,
Jón Ólafsson, Sigurbergur Elísson,
Sveinbjörn Hannesson. Aðstoðar-
verkstjórar eru: Guðni Þorsteins-
son og Guðni Þórðarsson.
Eínar Pálsson, verkfræðingur
jhefir yfirumsjón með gatnagerð-
inni, Árni Daneílsson hefir umsjón
með grjót- og sandnáminu.
Götum, sem ekki eru enn malbik
aðar, er haldið sljettum með venju-
legum vegheflum, sem kunnugt er.
Sú nýlunda var tekin upp á fyrra
ári að setja járnbenta steinsteypu
í götusveigjur þar, sem mikil er
umferð. Því að þar vill malbikun-
in slitna mest. Hei'ir þetta geíist
vel.
Bolli Thoroddsen, núverandi bæj
arverkfræðingur, tók upp þessa ný-
breytni, og hafa Reykvíkingar í
daglegu tali kallað götur þannig
útbúnar „bollalagðar“.