Lesbók Morgunblaðsins - 15.02.1948, Síða 3
LESBOK MORGUNBLAÐSINS
79
Úr þingsalnum. Frú Pandit Nehru í miöju, Thor Thors til hœgri.
stundar væri okkert írekara unt að
gjöra. Það var vegna þess, að sam-
komulagi milli aðila var svo erfitt að
ná, að þetta mál var l.agt fyrir S. þ.
Mjer sjálfum var það ljóst, að sættir
gátu ekki náðst, þrátt fyrir okkar til-
raunir, fundarhöld og brjefaskriftir,
fyrr en þessi nefnd, sem fjell undir
allsherjarþingið, hefði tekið sína á-
kvörðun.“
Af þessu má fulltrúunum vera ljóst,
að allar tilraunir til þess að koma á
sáttum virtust fyrirfram dauðadæmd-
ar. Báðir aðilar hjeldu fast við sitt,
hvor um sig trúði þvi fastlega, að hans
málstaður mundi sigra, annaðhvort í
nefndinni eða á allsherjarþinginu. —
Sáttanefndin fylgdist nákvæmlega
með þvl, sem gjörðist, bæði í undir-
nefnd 1 og undirnefnd 2. Til allrar ó-
hamingju virtist bilið milli aðila of
breitt til þess að það yrði brúað frið-
samlega.. Arabar virtust ekki vilja
fallast á fjöldainnflutning Gyðinga,
nje að veita sjálfstæði ríki Gyðinga í
Palestínu. Gyðingar vildu ekki sætta
sig við neitt minna en nokkurnveg-
inn frjálsan innflutning og vonir um
sjálfstæði. Milli þessara tveggja and-
stæðna var ekki unt að koma á nein-
um sáttum á meðan þetta vandamál
var til meðferðar hjá Sameinuðu þjóð
unum.
Rannsóknarnefnd Sameinuðu þjóð-
anna í Palestínu málinu sneri sjer
margsinnis til Stórráðs Araba, og leit-
aði sarhvinnu þess vegna starfs nefnd-
arinnar, en því var neitað. I Palestínu
nefnd þessa þings, sagði fulltrúi Stór-
ráðs Araba, að hann mundi því aðeins
taka þátt í starfi hennar að fallist
væri á stofnun eins sjálfstæðs ríkis,
en ekki að því er snertir tillögur rann-
sóknarnefndarinnar, hvorki meiri
hluta hennar nje mirmi hluta.
Enn á ný í undirnefnd 1 í Palestínu-
nefnd þessa þings var Stórráði Araba
boðið að taka þátt í ákvörðun nefnd-
arinnar að því er snerti hin nýju
landamæri hinna tveggja ríkja innan
Palestinu, en aftur var svarið það,
að ráðið vildi aðeins taka þátt í um-
ræðum um stofnun eins állsherjar-
ríkis í Palestínu.
En nú á síðustu stundu, rjett í því
að verið er að ganga til atkvæða-
greiðslu kemur fram athugasemd um
starf sáttanefndaritmar, og það er
jafnvel gefið í skyn, að sættir liefðu
verið hugsanlegar. Hitt er þó vitað,
að sáttanefnd reyndi allar leiðir, en
árangurslaust. Ennfremur er það Ijóst
að fram til síðustu stundar höfðu eng-