Lesbók Morgunblaðsins - 15.02.1948, Blaðsíða 11

87
LESBÓK MGRGUNBLAÐSINS
*
SIGURVEGARINN FRÁ MÖRA
Svíinn Nils Karlsson (Mora-Nisse) bar sigur af hólmi l 50 km. sklöa-
göngunni í St. Moritz fyrra föstudag. Tími hans var 3.47.Jf8 klst.
I SUMAR sem leið voru tveir röskir
menn uppi á Hemulberg og hjuggu
skóg. Alt um kring stóð háreistur
skógurinn, en neðan við þá hlöstu við
„Silju grænar strendur“. Sólskinið var
lítt þolandi, en mýbitið var þó verpa.
Þá er ekki garaan að höggva skóg.
Inni á milli trjánna hreyfist loftið
ekki, þar er óþolandi molla. Þegar
von er á versta mývarginum flýja all
ir sem geta. En þessir tveir menn
flýðu ekki. Þeir hjuggu skóg hvern
einasta dag. Og annar þeirra gekk
jafnan ber að ofan og var orðinn húð-
dökkur eins og Indíáni. Það var Nisse
Karlsson — skíðakóngur Mora. Hann
var að herða líkama sinn á þennan
hátt.
Árið 1931 stóð lítill drengur og
horfði í þögulli hrifningu á skíða-
mennina, sem keptu í Vasahlaupinu.
Fremstur var Anders Ström frá Mora
* *
kvæmdum við höfnina.. Var því hóll-
inn með þeim mannvirkjum, sem þar
voru, nokkru seinna rifinn niður til
grunna svo að þar varð sljett svæðí
eftir, er hann hafði áður staðið. —
Stendur þar nú sænska frystihúsið, en
ekkert minnir á staðinn þar sem önd-
vegissúlur Ingólfs bar að landi forð-
um.
LEIÐRJETTINGAR. — í fyrri hluta
þessarar greinar var rangt sagt frá gerð
fána Jörundar. í tilskipan hans, dag-
settri 11. júlí 1809, er 3. gr. þannig:
„Að það íslenska flagg skal vera blátt
með þremur hvítum þorskfiskum á,
hvörs virðingu Vjer viljum takast á
hendur að forsvara með voru lífi og
blóði“.
Þar stóð líka undir mynd Jörgen O.
Trampe, en átti að vera Jörgen D.
(Ditlev).
Nils Karlsson.
— úr sveitinni hans, skíðamaðurinn
sem hann dáði mest allra manna. —
Anders sigraði — Mora sigraði, og
allir þaðan úr sveitinni voru tryltir af
gleði. Nema Nils. Hann fór heim, al-
einn og hugsandi. Þann dag tók hann
ákvörðun sína. Hann strengdi þess
heit að einhvern tíma skyldi hann
sigra fyrir Mora....
Svo liðu 12 ár og öll þessi ár hafði
hann æft sig af kappi. Ðg nú tók hann
þátt í Vasahlaupinu. Hann varð fyrst-
ur að marki. Elsa systir hans lagði
sjálf heiðurssveiginn um háls honum.
Og faðir hans — stóri og sterki hnífa-
smiðurinn — gekk fram og faðmaði
drenginn sinn að sjer. Ljensbiskupinn
tók í hendina á honum og mann-
fjöldinn æpti af hrifningu. Sjerstak-
lega Morabúar. Hann var hetjan
þeirra. Nú fekk hann laun fyrir 12 ára
strit og miskunarlausa þjálfun.
Árið eftir tapaði hann fyrir Gösta
Andersen. Það voru mörgum von-
brigði, enda var það að nokkru Ieyti
óhepni að kenna. Gösta var kallaður
að hljóðnemanum til að ávarpa fólk-
ið. Og á eftir var Nisse Karlsson kall-
aður að hljóðnemanum.
— Hvað segir Nisse Karlsson svo
um hlaupið?
— Ekkert annað en það, að jeg
samgleðst sigurvegaranum innilega.
Engin beiskja, ekkert orð um það
að hann hefði verið óheppinn. Og bros
%
andi rjetti hann sigurvegaranum hönd
sína. Þetta er að falla með sæmd, það
fundu allir. Þarna kom fram hihn
sanni íþróttamaður. ...
Nisse Karlsson hefur aldrei bragð-
að tóbak nje áfengi. Og hann blótar
aldrei. Og aldrei stærir hann sig af
sigrum sínum. Það er mælt að faðir
hans hafi tekið það heit. af honum
þegar hann var lítill drengur, að hann
skyldí altaf vera hinn sami alþýðlegi
og góði drengur, hversu marga sigra
sem hann kynni að vinna. Og Nisse
f
hefur æft sig og kept af því að hann
hefur sjálfur haft yndi af því, og það
er dásamlegt að finna kraftana og
þolið aukast og fjaðurmagn vöðv-
anna eflast. Slík eru áhrif skíðaíþrótt-
arinnar á þá, sem kunna að stunda
hana.
Og nú hefur Nisse Karlsson unnið
glæsilegan sigur, ekki aðeins fyrir
Mora, heldur lyrir þjóð sína. Það var
hann, sem sigraði í 50 km. skíða-
göngunni á Olympsleikunum í Sviss.
Heitið, sem litli sveitapilturinn vann
árið 1931, er meira en uppfvlt. Þá
hugsaði hann sjer aðeins að sigra
fyrir Mora í kepni heima fyrir. Nú
hefur hann sigrað fyrir Svíþjóð á
alheimsmóti, þar sem fræknustu
skíðamenn alira þjóða keptu.
Sigur hans er enn einn vottur þess
hvað reglusamt líferni hefur mikið að
segja fyrir íþróttamenn.
yi yi yi
i
i