Lesbók Morgunblaðsins - 15.05.1949, Blaðsíða 10

262
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
HEIMSBORGARINN
GARRY DAVIS
ÞAÐ var í september s. 1. að fvr-
verandi árasarflugmaður, Garrv
Davis að nafni, tilkynti bað að
hann hefði skilað hinu ameríska
vegabrjefi sínu og væri upp frá
þeim degi heimsborgari og ætlaði
sjer að vinna að alheimsfriði. Og
til þess að leggja enn meiri á-
herslu á þetta, reisti hann tjald
handa sjer við dyrnar á Chaillot-
höll, þar sem allherjarþing Sam-
einuðu þjóðanna situr á rokstól-
um. Hann skýrði svo frá, að þar
sem hann væri heimsborgari, þá
væri þetta eini staðurinn þar sem
sjer væri frjálst að vera. Eða var
ekki höllin og umhverfi hennar al-
þióðaeign? Hafði ekki sjálfur Auri-
el Frakklandsforseti afhent lvkl-
ana að höllinni til þess að sýna að
hún væri ekki framar undir frönsk-
um Iögum?
Inni í höllinni deildu menn á
sameiginlegum fundum og nefnda-
fundum, en úti fyrir stóð Garrv
Davis og útlistaði skoðanir sínar.
„Jeg er maður blátt áfram og ieg
get ekki sætt mig við umhugsun-
ina um að annað stríð skelli á“,
sagði hann. „Sameinuðu þjóðirnar
gera ekkert til að þess að afstýra
styrjöld. Það hefir sótt í sama far-
ið og fyrir 1939 um reipdrátt milli
ríkja. En við hverju öðru er að 'bú-
ast, þar setn S. Þ. getur ekki á
neinn hátt skoðast sem heims-
stjórn, valin af þjóðum heims-
ins".
Hann krafðist þess því, að allar
ríkjastjórnir legði niður völd og
ein alheimsstjórn mynduð, áður
en það væri um seinan. Þess vegna
hafði hann ónýtt vegabrjef sitt.
„Vegabrjef minna á þá heimsku að
menn eigi að skiftast eftir þjóð-
flokkum“, sagði hann.
Þessi fyrsti alheimsborgari varð
fvrst í stað fvrir miklu aðkasti.
Menn kölluðu hann „Vitlausa
Garry“. En það fór nú samt svo,
þegar hann fór að halda ræður vf-
ir fólkinu og útlista skoðanir sín-
ar, að menn hættu að kalla hann
því nafni, flyktust að honum til
þess að hlusta á hann, og orðstír
hans barst um alla borgina. Eftir
viku þyrptust menn að honum til
þess að hlusta á hann. Á einni
slíkri samkomu þar sem ekki var
rúm fyrir meira en 2 þúsundir
manna, börðust 5 þúsundir um bað
að komast að. Á annari samkomu
voru 20 þúsundir manna — og
engum hafði þá tekist að draga að
sjer slíkan áheyrendafjölda nema
de Gaulle og Maurice Thorez.
Nú á Garry Davis ekki aðeins
fylgismenn í París, heldur um víða
veröld. Og meðal þeirra eru marg-
ir frægir menn eins og t. d. Albert
Einstein, Sir John Boyd Orr, Sir
Adrian Boult hljómlistarstjóri og
rithöfundurinn Jean Paul Sartre
Tuttugu breskir þingmenn hafa
gefið út þessa yfirlýsingu: „Vjer
undirritaðir föllumst algjörlega á
skoðanir Garry Davis“. Á aðfanga-:
dag jóla í vetur veitti Vincent
Auriel Frakklandsforseti Garry
Davis áheyrn og talaði við hann í
hálfa aðra klukkustund.
Nú er Davis önnum kafinn við
það að safna saman heimsborgur-
um og hefir sett upp sjerstaka skrá-
setningarskrifstofu í því skyni.
•,Jeg skora á hvern þann, sem
aðhyllist alheims stjórn, að skrifa
mjer“, segir hann. „Hverjum brjef-
ritara verður þá sent skírteini um
það að hann sje alheimsborgari.
Árið 1950 hafa miljónir manna
fengið slík skírteini. Þá höldum
vjer þing og kjósum alheims
stjórn".
Síðan skrifstofan var opnuð hef-
ir brjefum rignt yfir hana. Skrif-
stofan er ekki annað en húsgagna-
laust herbergi í gistihúsi nokkru á
vestri bakka Signu. En þar hefir
Davis stóra hlaða af brjefum frá
mönnum, sem gerast vilja alheims-
borgarar. Brjefin eru úr öllum átt-
um: frá Þýskalandi, Libyu, Kína,
Afríku, Englandi, Bandaríkjunum
o. s. frv. Allan daginn er þangað
straumur ungra og aldraðra
manna, sem bjóðast til að vera sjálf
boðaliðar hjá honum.
SUMIR halda því fram, að eítt-
hvað hafi komið fyrir Davis í
æsku og valdi þessu ofstæki hans
um að koma á alheimsstjórn og
alheimsfriði. En þeir mega lengi
leita, og verða þó einskis vísari.
Hann er fæddur í Bar Harbour
og er 27 ára að aldri. Móðir hans
var Lúterstrúar, en faðir hans
Gyðingur. Heimilislíf þeirra var
ágætt. Þau voru fjögur systkinin,
tvær dætur og tveir synir. Hinn
pilturinn hjet Emery og fell í stríð-
inu hjá Salerno.
Garry Davis kom sjer vel í skóla
og kennurum og nemendum lík-
aði vel við hann. Hann var mjög
hneigður fyrir tónlist og átti ekki
langt að sækja það, því að faðir
hans, Mayer Davis, er kunnur tón-
listarmaður. En mestan áhuga
hafði Garry þó fyrir leiklist Hann
fór í leikskóla og ljek í „Let’s Face
It“. En næst þegar hann átti að
leika, skall stríðið á og hann var
tekinn í flugherinn.
Hann fór sjö árásarferðir til
Þýskalands. „Mjer var það þá tæp-
lega ljóst“, segir hann, „að jeg var