Lesbók Morgunblaðsins - 30.04.1950, Blaðsíða 11
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
247
1 w
I*ÓTT Japan sje gott og frjósamt land og tíðarfar þar yfirleitt hlýtt, geta komið miklir kuldar þar, og svo hefur verið í
vetur. Frost hafa verið svo mikil að helluis hefur koinið á stöðuvötn. Hjer sjást nokkrir bændur vera að dorga silung upp um
ís á fjallavatni. Hafa þeir flutt með sjer smáskýli til þess að skjótast inn í þegar kuldinn ætlar að gera út af við þá.
Þessi skýli geta þeir flutt með sjer á ísunum eftir þvl hvar veiðin reynist best í þann og þann svipinn.
\
" ---------------------------------------------------------- -------- ' " .................. ' "
sem við vinnum að. En frá mínu
sjónarmiði sjeð, er eitthvert þýð-
ingarmesta málið að fá iðngrein
okkar lögfesta á svipaðan hátt og
hjá sumum öðrum iðngreinum. Það
eru vissulega fleiri iðngreinar, sem
svipað er ástatt um, en einskis
mun verða látið ófreistað til þess
að þetta nái fram að ganga.
í nágrannalöndum okkar, t. d.
Danmörku, eru iðngreinarnar yfir-
leitt flokkaðar meira en hjer þekk-
ist og njóta meiri lögverndar en
hjer.
1. maí hvatning til dáða.
— Þú ert eitthvað kunnugur
verkalýðshreyfingunni í nágranna-
löndunum?
— Það er nú ekki mikið. Verka •
lýðssamtökin í nágrannalöndunum
eru sem eðlilegt er allmiklu fjár-
hagslega sterkari heldur en hjer og
styrkir það þeirra aðstöðu verulega.
Má þar til dæmis nefna að ef mað-
ur er vinnulaus þá getur hann, svo
framarlega sem hann er fullgildur
fjelagi einhvers verkalýðsfjelags
fengið vikulegan styrk, sem er all-
hár. Einnig er það áberandi að fje-
lagagjöld eru þar nokkuð hlutfalls-
lega hærri heldur en hjer á landi.
En með sameiginlegu átaki hinna
lýðræðissinnuðu afla verkalýðs-
hreyfingarinnar munu samtökin á
næstu árum eflast að mun. Eining,
sem byggist á drengskap, er okkur
nauðsynleg, og 1. maí á að vera
okkur hvatning til dáða fyrir sam-
tök okkar og þjóð okkar.
- Molar -
Fangelsisprestur kom til fanga, sem
var að höggva grjót úti í garði. Hafði
prestur orð á því, að hann ætti æði
mikið eftir óhöggvið.
„Já, þessir steinar eru eins og boð-
orðin“, sagði fanginn. „Maður getur
margbrotið þá, en maður losnar aldrei
við þá“.
★
„Skammastu þín ekki fyrir að
ljúga?“ sagði skrifstofustjórinn við
sendisveininn. „Veistu hvernig fer fyr-
ir þeim, sem venja sig á að ljúga?“
„Já, þegar þeir eru orðnir nógu
leiknir í því, þá eru þeir gerðir að
sölumönnum".
★
Settu þig í spor annara. Heldurðu
að þú mundir þá velja þjer að vini
mann, sem er alveg eins og þú ert
nú?