Lesbók Morgunblaðsins - 29.04.1951, Blaðsíða 7

' LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
243
Marta og Indriði Einarsson og börn þeirra. Talið frá vinstri: Ingibjörg,
Emilia, Gunnar, Eufemia, Lára, Einar, Marta, Guðrún.
fylgis, en til þess þarf einurð og
drenglyndi og það afl sannfæring-
arinnar, er að lokum sigrast á öll-
um andstæðum öflum. Þetta afl
sannfærángarinnar og þann eldlega
áhuga, sem henni er samfara, átti
Indriði Einarsson í ríkum mæli.
Þessvegna tókst honum að leiða
þetta mikla hugsjónamál til far-
sælla lykta. Á þessum merkisdegi,
er hundrað ár eru liðin frá fæðingu
skáldsins, er íslensku þjóðinni Ijúft
að minnast hans og geyma í huga
sínum á óbornum öldum þakklæti
sitt fyrir afrek hans í þessu máli.
Hann er einn af brautryðjendum
hins unga og frjálsa íslands á tutt-
ugustu öld og minning hans mun
ætíð verða umvafin Ijóma.
A. J.
*?*?*?*?
þenna mannvænlega barnahóp
vaxa upp.
Lífshamingja Indriða var því
mjög mikil og var því eðlilegt, að
hann gæti haldið sínu rómantíska
skapi allt til dauðadags. Þar við
bættist, að hann var hreinlyndur
maður og ástúðlegur í viðmóti og
vildi öllum vel. Hann bar lífsgieð-
ina í brjósti sjer og varð því ham-
ingjumaður.
Honum var ljett um að rita, og
blaðagreinar hans og tímarita báru
sjerkennilegan blæ. Hann losaði
sig við viðjar hins venjubundna
stíls og ljettur gamanblær hvíldi
yfir mörgum greina hans. Honum
auðnaðist að líta yfir farinn veg
og rifja upp helstu áfanga lífsins
í sjálfsæfisögu sinni „Sjeð og lif-
að.“ En mest lífsgleði hans mun
þó hafa verið sú að koma áhuga-
máli sínu, stofnun þjóðleikhúss á
íslandi, í framkvæmd, þótt honum
entist ekki líf til þess að vera við-
staddur, er Þjóðleikhúsið hóf starf-
semi sína. íslendingar voru bláfá-
tæk þjóð, er Indriði setti fram
hugmynd sína í ræðu og riti um,
að stofna Þjóðleikhús á íslandi.
Hann setti fram tillögur sínar
með þeim myndarbrag og þeirri
framsýni, að öllum varð ljóst, að
hjer var um að ræða eitt mesta
menningarmál þjóðarinnar. Fyrir
honum vakti að skapa stofnun, þar
sem þjóðin sæi sjálfa sig, sögu sína
og líf á liðnum öldum, í spegli fag-
urrar listar, er myndi eiga sinn
þátt í því að göfga þjóðina og vekja
hana til dáða, en um leið skyldi
íslensk tunga leidd til öndvegis og
fagurt mál og vandað hljóma í söl-
um leikhússins. Eins og títt er um
öll mikil hugsjónamál, varð Indriði
að heyja l^nga baráttu gegn þröng-
sýni og vesalmennsku til þess að
leiða þetta mál til farsællegra
lykta, ýmsir góðir menn veittu hon-
um mikilsverða aðstoð til þess að
koma þessu hugsjónamáli í fram-
kvæmd. Er það ætíð svo, að for-
ystumenn verða að njóta stuðn-
ings þjóðarinnar. Hlutverk for-
ystumannanna er einmitt a<3 bera
hugsjónirnar fram og afla þeim
STAFA-GOLF
Þ E T T A er skemtilegur leikur, sem
margir geta tekið þátt í, og efalaust
gæti fólk skemt sjer vel við hann á
síðkvöldum í skíðaskálunum. Leikur-
inn er í því fólginn að breyta einu orði
í annað með sem fæstum „höggum“.
Menn eiga að mynda nýtt orð, með
því að breyta einum staf, og þannig
koll af kolli þangað til komið er það
orð, sem ætlunin var að ná. Hver staf-
breyting er kölluð eitt „högg“ og þess
vegna er þessi list nefnd stafa-golf, og
sá sigrar, sem getur breytt um orð í
fæstum „höggum“. Til þess að skýra
þetla betur, skuium við setja svo að
þú eigir að breyta orðinu „kona“ í
„mann“:
kona — vona — vana — mana — mann.
Aldrei má nota orðskrípi, heldur að-
eins góð og gegn íslensk orð, en þau
mega vera í hvaða falli, tölu, kyni, tíð
eða beygingu sem vera vill. Og jafn-
margir stafir verða að vera í orðinu,
sem breyta skal og hinu, sem nást skal
með „höggunum". Annað dæmi: Breyt-
ið „skófla“ í „ákalla".
Skófla — skafla — skalla — ákalla.
Og nú kemur til ykkar kasta. Skemti-
legast er að sem flestir taki þátt í
leiknum. Einn leggur þá þrautina fyrir
og takmarkar tímann, sem menn mega
eyða í lausnina, 3 mín., 5 mínútur, eftir
því hvað lausnin er erfið.