Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 12.10.1952, Qupperneq 16

Lesbók Morgunblaðsins - 12.10.1952, Qupperneq 16
500 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS BLÓMARÓSIH — BLÓMADROTTNING — Á mánudaginn var lauk Garð- yrkjusýningunni með því að valin var blómadrottning ársins. Átta blómarósir kepptu um titilinn og sjást þær allar hér á myndinni, og þótti það ærið vandaverk að gera upp á milli þeirra. Sú, sem fyrir valinu varð, heitir Heba Jónsdóttir og stendur lengst til hægri á myndinni. Hún er 19 ára að aldri, dóttir Jóns heitins Jakobssonar prests á Bíldudal. (Ljósm. Mbl.: Ól. K. M.) Fornaldarminjar í Þýzkalandi SNEMMA á þessu ári var þýzkur verkamaður að grafa skamt frá Salz- gitter í Neðra-Saxlandi, og rakst þá á minjar frá steinaldarmönnum. Hefir fornleifafundur þessi vakið athygli fornfræðinga um allan heim, vegna þess hve merkilegur hann þykir. Byrjað var þegar að rannsaka stað- inn og hafa þar fundist um 700 hlutir, þar á meðal mammútstennur (er vega um 10 pund), steinaldarvopn, birking- aráhöld, bein, horn, plöntur, skeljar og fiskbein. Fornfræðingar, sem hafa rannsakað staðinn, segja að það sé aueljóst að þarna hafi verið sumar-veiðistaður fyrir svo mörgum öldum, að þá hafi menn ekki átt sér aðra bústaði en hella. Og vegna þess hve mikið er þarna af ailskonar beinum, hafa þýzk- ir fornfræðingar gizkað á, að þarna hafi þá verið vatn eða á, sem fiskar hafi lifað í, en landdýr sótt þangað til þess að fá sér að drekka. Fyrst i stað gizkuðu menn á að þessar fornleifar mundu vera um 200.000 ára gamlar, en nú er talið að aldur þeirra sé um 120.000 ár. Sýnishorn af steinum, beinum, jurt- um og upplýsingar um jarðlagið, sem þetta fannst í, hefir verið sent til jarðfræðinga. dýrafræðinga, jurtafræð- inga og fornfræðinga í Bandaríkjum, Englandi og Frakklandi. Telia allir að þetta sé einstakur fornleifafundur, og ber margt til þess. Hlutirrir fundust í óhrevfðum leir um 16 metra undir yfirborði jarðar og höfðu haldið sér svo vel, að beinin eru ekki orðin steind. Og áreiðanlega er þetta frá veiðistöð — hinni elztu sem menn hafa fundið. Prófessor Tode, sem hefir fornleifa- rannsóknir fyfir þjóðminjasafnið í Brunswick, segir um þenna fund: ,,Hér er um að ræða hinar elstu minjar mannabygða, einhvern tíma frá því snemma á seinustu ísöld. Þarna hafa fundist merkileg verkfæri og vopn ásamt dvalarstrð og miniiim um að þar hafi verið k'æikt bál. Möre b>mdr- nð eCT«Jiuð áhöld oe vopn úr ste'ni hafa fundist þarna. F"rir iarðfræð'n^a bef- ir þessi fur.dur þá sérstaka bvð'-imj, að nú er hægt að draga á'vktanir um framþróun dýra og manna eftir jarðlaginu, sem þetta fannst í. Af dýraleifum eru þarna mammútstennur, horn af bisonuxa, bein úr villihestum, hreindýrum og nashyrningum og hefir því dýrafræðin líka mikið á þessu að græða. Af jurtaleifum sést að hér hafa þá verið freðmýrar. Allt þetta gefur upplýsingar um löngu liðna tíma“. Sumt af vopnunum er þó þannig gert, að þau benda til meiri tækni en talið er að verið hafi á þeirri öld, og menn eru í vafa um hvernig á að skýra þetta. Sumir segja að þetta beri vott um upphaf menningartímabils, þegar sögu hellisbúanna var að verða lokið og hugvitsmaðurinn kemur á sjónarsvið- ið. Það þykir líklegt að þessir menn hafi veitt hin stærri veiðidýr í gildr- ur, svo sem mammúta, hreindýr og bisonuxa og þá gátu þeir ráðið nið- urlögum þeirra með þeim vopnum, er þeir höfðu. Mörgum ö'dum síðar drápu hermenn Hannibals fíla sína á þann hátt, að þeir settu oddhvassan stein á svæfingarholuna á þeim og börðu svo á með öðrum steini. En það er áreiðanlept að þessir menn í Saxlandi hafa verið uppi þúsundum ára áður en hinir, sem máluðu hellamyndirnar í Frakklandi, Spáni og Júgóslafíu. Eldstæði hafa glögglega sést þarna, svartir blettir í leirnum. Er líklegt talið að menn hafi ekki hafst þarna við nema þrjú eða fjögur sumur. Þar á milli hefir flætt þarna yfir í vor- leysingum og askan sigið niður í blaut- an leirinn. Þess vegna eru þessir svörtu blettir í honum. (Úr „Star Weekly“ í Toronto). ★ ★ ★ ★ ★ Jón Þorkelsson rektor leit altaf á hitamælinn, þegar hann kom inn í bekkinn, því að hann var mjög kulvís. Einu sinni héldum við hitamælinum niðri i fötu með ísvatni í fimm mínútur rétt áður en rektnr kom inn. Jafnframt kappkyntum við ofninn, svo að funheitt var í bekkn- um. Þegar rektor kom, leit hann á hitamælinn og sagði „Skelfing er nú kalt hjá okkur í dag, piltar mínir“. Rektor trúði betur hitamælinum en sjálfum sér. (Dr. Jón Stefánsson).

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.