Lesbók Morgunblaðsins - 06.09.1953, Side 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Westminster Abbey
firði, sem raunar ætlaði aðeins í
Skotlandsferð„en fer fyrir mistök
til London og Parísar. Við félagar
hans megum hrósa happi yfir
þeim mistökum, því hann kann
frá mörgu að segja og gefur ekki
unglingunum eftir hvað kátínu
snertir. í þessu sambandi dettur
mér það í hug, að misjöfn eru' nú
kjörin mannanna þótt skyldmenni
séu, þessi áttræði bóndi hefir
aldrei á sjó komið fyr en á þessu
ferðalagi, en bróðursonur hans,
Vilhjálmur Stefánsson landkönn-
uður er sennilega meðal víðförl-
ustu manna veraldarinnar.
En dagurinn líður og bezt er að
halda áfram ferðasögunni. Við
borðum hádegisverð á Danum-
hóteli í Doncaster og síðar um dag-
inn á „The Old Barn“ í Stamford,
en það er gamaldags veitingastað-
ur, ekki ósvipaður íslenzkri bað-
stofu og eru veggir og bitar í loft-
inu alsettir munum sem við ís-
lendingarnir hefðum þegið að hafa
heim með okkur sem minjagripi.
Fjórir dagar í London
Kl. 9 um kvöldið komum við
svo til London eftir tveggja daga
skemmtilega ferð frá Glasgow.
Aðeins einn af ferðafélögunum
(auk fararstjórans) hafa komið til
London áður, svo við erum bæði
hrifin og eftirvæntingarfull.
Við fáum nú mat og rúm á ágæt-
um veitingastað, Nationalhotel,
sem er rétt hjá háskólanum og
British Museum, og búum þar í
bezta yfirlæti í næstu 4 daga. Þar
getum við m. a. horft á sjónvarp
ef við höfum stund aflögu, en það
er nýung fyrir flest okkar.
Dagarnir eru fljótir að líða og
margt er að skoða í Lundúnaborg.
Það er sólskin og hiti og á leið
okkar um borgina fyrsta daginn
komum við m. a. að konungshöll-
inni (Elísabetu sjáum við samt
ekki, hún hefir dregið niður
gluggutjöldin), Downingstreet nr.
10, Kleopötrunálinni sem kölluð
er, Þinghúsinu og Big Ben, förum
inn í St. Paulskirkju og hlustum
á yndisfagran söng í drengjakór og
ennfremur komum við í vaxmynda
safnið fræga og skoðum þar lif-
Covent Gardeu
495
St. Pálskirkjan
andi eftirmyndir merkra manna og
ómerkra. Um kvöldið sjáum við
þriðju víddar mynd, en það er nýj-
asta tækni í kvikmyndagerð.
Annan daginn í London höfum
við frjálsan. Þeir sem eiga vini
eða kunningja geta hitt þá, aðrir
skoða í búðarglugga og kaupa hitt
og þetta, enn aðrir fara í Hyde
Park o. s. frv. Um kvöldið býður
fararstjórinn okkur öllum á ball-
ett í Royal Festival Hall og ég er
yfir mig hrifin, en aldursforseti
okkar kann ekki að meta slíkt hopp
og hí. Það er misjafn smekkur
mannanna.
Þriðja daginn förum við í dýra-
garðinn, skemmtum okkur við að
horfa á chimpansana reykja sígar-
ettur og skoðum þar flestallt,
nema fiskasafnið, sem okkur gefst
því miður ekki tími til að sjá.
Eftir að hafa satt hið líkamlega
hungur okkar, fær augað ánægju-
stund í einu mesta málverkasafni
heimsins, National Gallery of Art.
Það er gaman að skoða og ég kaupi
þar bók til minja með myndum