Lesbók Morgunblaðsins - 28.03.1954, Blaðsíða 11
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
215
ið og bátarnir voru fullir af fólki,
sem fagnaði ákaft hinum mikla
gesti. Um borð söfnuðust farþegar
saman í hinum mikla sal og færðu
skipstjóra viðurkenningu fyrir hve
vel ferðin hefði gengið. Allt var
nú í bezta gengi.
Þegar skipið fór fram hjá Castel
Green á odda Manhattan, var þar
fyrir ótölulegur grúi fólks að fagna
því og svo hljóp allur skarinn upp
eftir West Street til þess að elta
það.
Skipið hafði aldrei lagst að
bryggju fyr. Og það var erfitt að
leggjast að bryggju, því að hjóla-
skóflu hlífarnar náðu 15 fet út
fyrir byrðinginn. En hafnsögumað-
ur var þó hvergi hræddur. Á hafn-
arbakkanum stóð manngrúinn al-
veg fram á fremstu brún. Skipið
rakst með allmikilli ferð á hafn-
arbakkann. Fólkið æpti af skelf-
ingu og reyndi að forða sér. Hlífin
á hjólskóflunni hjóst fimm fet inn
í bakkann áður en það staðnæmd-
ist. Þótt undarlegt megi virðast
fórst enginn maður þarna, en 12
meiddust. Sjónarvottur sagði að hið
mikla skip hefði gert tilraun að
kljúfa New York í tvennt. En svo
gerðist ekki fleira sögulegt og
skipið var bundið við bakk-
ann.
Uppi í borginni hafði verið sett
upp spjald mikið og á það letrað:
„Leiðin að Austra hinum mikla.“
Og allan daginn streymdu alls kon-
ar farartæki þangað full af fólki
í áparifötunum, konum, körlum og
börnum. En skipið var lokað og
enginn fékk að fara um borð. Áður
en tekið væri á móti gestum varð
að fága allt og prýða þar, mála
og dubba upp, á því stóð í fimm
daga. Blöðin í New York voru æf.
Þau heimtuðu að almenriingi væri
leyft að skoða skipið undir eins.
Nokkur óhöpp skeðu meðan skip-
ið lá þarna. Einn af skipverjum
var sendur til þess að skoða skóflu-
hjólið og tókst svo slysalega til að
hann beið bana við það. Tveir skip-
verjar duttu niður í lest og slösuð-
ust. Slagsmál urðu meðal kyndar-
anna og særðust tólf, en einn beið
hana. Ölvaður sjómaður fell fram
af hafnarbakkanum og drukknaði.
Lík hans kom seinna upp með
leirnum, sem skófluhólin rifu upp
úr botninum þegar skipið lagði frá
bryggju.
Skipið til sýnis.
Á þjóðhátíðardegi Bandaríkj-
anna, þegar fagnað var 85 ára af-
mæli ríkisins, var skipið opnað
almenningi til sýnis. Löng göngu-
brú var gerð af hafnarbakkanum
og gengið inn um gátt á hlið skips-
ins. Þar var teljari og það small
stöðugt í honum meðan fólkið
streymdi um borð. Unglingar und-
ir 12 ára aldri borguðu minna en
aðrir, en þeir voru furðanlega há-
vaxnir og þreknir og skildu Bret-
ar ekkert í því hvaða ofvöxtur
hafði hlaupið í amerísku æskuna!
Veitingar voru um borð og uppi
á hafnarbakkanum höfðu verið
gerð söluskýli. Þau vöktu hina
mestu óánægju og uppistand. Það
var ekki nóg að þetta brezka skip
drægi menn frá öðrum skemmtun-
um, heldur leyfði það sér einnig
þá ósvinnu, að keppa við innlenda
áfengissala. En skipsmenn voru
líka óánægðir. Allur fjöldinn af
gestunum tuggði munntóbak í grið
og ergi og þeir spýttu hvar sem
þeir voru staddir. Gooch var æfui
og seinast lét hann bera sand á
aðalþilfarið. Brezk-ameríska vin-
áttan var í mikilli hættu stödd
þessa stundina.
Ekki voru það nema 2000 gestir
sem komu um borð þennan dag.
Stafaði það af hátíðahöldum víðs-
vegar um borgina, að menn
gleymdu hinu mikla skipi, og var
dagurinn því óheppilega valinn.
Gestirnir bættu sér upp aðgangs-
eyrinn með því að hnupla alls-
konar munum, til þess að eiga til
minja. Dugði ekkert þótt Gooch
setti varðmenn til þess að gæta
gestanna. Gjaldkeri skipsins kom
að tveimur mönnum í stóra saln-
um, þar sem þeir voru að ná dýr-
indis málverki af vegg. Hann
ávítaði þá harðlega, en þeir svör-
uðu með því að berja hann í höf-
uðið með umgjörðinni og rota
hann .... (Meira).
C_^'ð®®®G\_?
BRIDGE
A K G 8
V A K 4 3 2
♦ Á K 3 2
+ 2
A 5 3 2
V D 10
♦ D G 10 9
8 6
*D10
A Á D 10 9 7
V 7 6 5
♦ 54
A Á 4 3
N
V A
S
A 6 4
V G 9 8
♦ 7
* K G987
6 5
Suður sagði 6 spaða. V slaer út TD og
slagurinn er tekinn með TK í borði.
Útlitið er ekki gott. S þarf að geta
trompað tvö láglaufin, sem hann hefur
á hendi, og þó er fleira að gæta. Við
skulum nú athuga hvernig hann getur
unnið spilið.
Hann slær út laufi í borði, tekur með
ásnum, slær svo út laufi og trompar í
borði. En nú á hann enga innkomu
nema í trompi og verður því að spila
trompi úr borði. Svo slær hann út laufi
og tekur á seinasta trompið í borði. —
Hvað á hann nú að gera?
Hann á að slá út lágtígli og lofa hin-
um að komast inn, hvort heldur A
trompar, eða V fær slaginn. Nú er sama
hvað út kemur. Sé það tígull frá V er
lágspil látið í og trompað í borði og
síðan eru trompin tekin af andstæðing-
unum, Hjartahrakið á hendi fellur í TÁ.
— Ef A drepur lágtígulinn með trompi
og slær út hjarta, þá er það tekið í borði
og siðan slegið út tígulhraki og tromp-
að á hendi og svo verður lokaspilið eins
og áður er sagt.