Lesbók Morgunblaðsins - 24.10.1954, Blaðsíða 8

668
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Og hann varð hrörlegri og rolu-
legri með hverjum deginum sem
leið.
Jón Borgfirðingur segist hafa hitt
hann á aðfangadag jóla næstan hér
á eftir. Var þá kalsa veður og var
Sæfinnur þá enn ver til fara en áður
berhálsaður með bera bringu, því
allt flakti frá honum, í götóttum
buxnaræflum, svo skein inn á bert
hnéð gegnum aðra skálmina. Og
ekki sá Jón betur en að fæturnir
væri hálfberir í hinum mörgu skó-
ræflum. Spurði hann Sæfinn þá
hvort honum væri ekki kalt. Þá
svaraði Sæfinnur:
„Nei, það er nóg að hjartað er
heitt í mér“.
CÆFINNUR bar vatn og mó í
^ nokkur ár eftir þetta, en hann
náði sér aldrei eftir það að safni
hans var ekið í sjóinn. Heilsunni
hnignaði smátt og smátt, enda
færðist nú aldur yfir hann. Seinast
gafst hann upp á vatnsburðinum
og var honum þá komið fyrir í
Skildinganesi. Þar andaðist hann
5. febrúar 1896 og var jarðaður 15.
febrúar. Segir í kirkjubókinni að
hann hafi verið niðursetningur í
Skildinganesi um tíma. Peningar
hans hafa þá verið uppgengnir með
einhverjum hætti og virðist helzt
svo að óhlutvandir menn hafi haft
þá út úr honum með loforðum um
að greiða honum gífurlega vexti.
Áður en hreinsunin fór fram í
kytru hans, hafði Vesturfari nokk-
ur haft út úr honum peninga, eftir
því sem á honum var að skilja. Og
eftir það hafði einhver annar fé út
úr honum eftir sögn Jóns Borg-
firðings og er einnig vikið að því í
ísafold. Allt það er hann safnaði
á langri ævi með ótrúlegum sparn-
aði og nýtni, var því fokið út í veð-
ur og vind — farið sömu leið og
kærastan.
Nokkuð er á reiki um aldur Sæ-
finns. í sálnatali Garðakirkju 1866
er hann talinn 39 ára og ætti því
að vera fæddur 1827. Sama kemur
einnig fram í manntali í Reykjavík
1890, því að þar er hann talinn
63 ára. En í kirkjubókum Reykja-
víkur er aldurinn annar, því hann
er talinn 63 ára þegar hann deyr
sex árum seinna. Það er sennilega
villa og kemst hún inn í kirkju-
bækur hér þegar Sæfinnur kemur
frá Hafnarfirði, því að hann hefir
yngst við það um fimm ár, ef born-
ar eru saman kirkjubækur Garða-
prestakalls og Reykjavíkur. Verður
því að telja réttast að Sæfinnur
hafi verið á 69. árinu er hann lézt.
---------------★------
Á þessum hreinlætistímum mun
mönnum blöskra er þeir hugsa um
hvern aðbúnað Sæfinnur hafði um
aldarfjórðungs skeið. Aldrei kom
hann í hreina flík, aldrei fór hann
í bað, aldrei greiddi hann hár sitt
né skegg.
Maturinn í dalli hans var
skemmdur og úldinn, en þetta lagði
hann sér til munns. Engin eldfæri
voru í kytru hans. Þar var moldar-
gólf og veggirnir þunnir og gisnir,
svo að ógurlegur kuldi hefir verið
þar inni um vetur. Þar var hvorki
stóll né borð, ekkert nema rusl-
haugurinn, sem var alltaf að rotna
niður og fyllti andrúmsloftiö ó-
geðslegum súrum þef. Þarna undi
Sæfinnur sér og honum varð aldrei
misdægurt. Hver skilur það? Var
hann svo hraustur að eðlisfari, að
ekkert gæti bitið á hann?
Líklega hefir hér mestu um ráð-
ið það lögmál, er mótar menn eftir
urríhverfi og staðháttum, og einn-
ig hitt, að það hefir aldrei hvarflað
að Sæíinni að óþrifnaðurinn stofn-
aði heilsu sinni í voða. Hann fann
ekki til þess að hér væri um neinn
óþrifnað að ræða. í hans augum
var hinn rotnandi ruslhlaði sam-
safn hinna mestu dýrgripa. Mundi
sú trú eigi hafa gert hann ónæm-
an fyrir óhollustu rotnunargerl-
anna? Að minnsta kosti þraut hann
ekki heilsu fyr en eftir að hann
hafði misst þennan fjársjóð.
Og kuldinn vann engan bug á
honum, hvorki vetrarfrostin né
kuldi mannlífsins, því að hjarta
hans var heitt fram á seinustu
stund. Á. Ó.
BRIDGE
*KG73
VD942
♦ D G 6 4
* 9
★ D 10 5 2
¥ G 10 3
♦ Á K 10 2
* Á 2
★ Á 9 4
V Á 8 5
♦ 5
* K G 6 5 4 3
Suður sagði 3 lauf.
Vestur slær út 4K og síðan ¥G.
Hvernig á S nú að vinna spilið? Hann
má missa einn slag í hjarta, einn í tigli
og tvo í trompi. En V. hafði áður sagt
í tveimur litum og þá er ólíklegt að
laufin sé jafnt skift milli þeirra. Mest-
ar líkur eru til að V hafi ásinn annan.
S drepur HG með HD og A með
HK, svo að S verður að drepa með ás.
Svo slær hann út lágtrompi og A fær
slaginn á 10. Hann slær út hjarta og
V fær slaginn- á H10. Enn kemur
hjarta út og er tekið með 9 í borði.
Tígli er nú slegið út og hann trompað-
ur heima. Aftur kemur lágtromp, og
V verður að láta ásinn. Hann slær
út spaða og gosinn verður að duga.
Þá kemur enn út tígull og er trompað-
ur á hendi. Nú eru jafn mörg tromp hjá
S og A. Þess vegna slær S út lágspaða
og drepur með SK. Svo kemur seinasta
hjartað. Nú á A úr vöndu að ráða.
Drepi hann með trompi þá drepur S
með hærra trompi og nær svo því
seinasta út. Ef A gefur þá slær S
spaðaásnum í og lætur svo út spaða
í borði og þá verður A að trompa og
kemur þá í sama stað niður.
★ 9 8
¥ K 7 6
♦ 9 8 7 2
* D 10 8 7