Lesbók Morgunblaðsins - 25.09.1955, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
yinniir52i
-—■.............■'«?'
Garöakirkja eins og hún er nú útlítandi.
Eru þeir og anilldar vel hlaðnir,
og skyldi steinninn hafa verið límd
ur með kalki úr Esjunni, þá þarf
engan að undra þótt kirkjurústin
hafi staðið af sér öll veðraáhlaup
um mörg ár, því að það kalk hefur
reynzt óbilandi. Sama sumarið og
Garðakirkja var reist, var reist
steinhús í Reykjavík og límt með
Esjukalki. Það stendur enn í Lækj-
argötu og sér ekki nein ellimörk á
því, enda þótt það sé 75 ára gamalt.
Eins hefði kirkjan getað staðið enn
hnarreist og tíguleg, ef henni hefði
verið sómi sýndur.
Þótt marga tæki það sárt hvernig
fór um Garðakirkju, þá var eins
og örlög hennar væri orpin þögn
og hyldist í einhverri móðu. Það
var engu líkara en að Hverfis-
draugarnir sem séra Guðlaugur
Þorgeirsson í Görðum, setti niður
í Stíflishólum á leiðinni milli Hafn-
arfjarðar og Garða fyrir tvö
hundruð árum, hefði losnað og
villtu nú mönnum sýn hálfu meir
en þeir höfðu áður gert. Það var
eins og aðalsöfnuðurinn, sem nú
átti heima í Hafnarfirði, gæti ekki
séð út að Görðum. En öldruðu fólki
úr Garðahverfinu, sem fór til
kirkju inn í Hafnarfjörð, vöknaði
jafnan um augu er það gekk fram
hjá rústum Garðakirkju.
rrá
N Ú er niðurlægingar tímabil
gömlu Garðakirkjunnar senn á
enda. Hún verður bráðum færð í
sinn fyrra búning.
Árið 1853 var Kvenfélag Garða-
hrepps stofnað, og á stofnfundi
þess var þegar rætt um, að eitt af
því sem félagið ætti að beitast fyr-
ir, væri að reisa Garðakirkju úr
rústum. Síðan hafa 60 samhuga
konur unnið að þessu í kyrrþey.
Og þar sem konurnar leggjast á
sveif, á við gamla vísan:
Fram skal ganga haukur núna
hvort hann vill eður ei.
Hér mun og svo fara. Það er eins
og sérstök blessun hafi fylgt þessu
máli. Fjöldi manna, sem ber hlýan
hug til Garðakirkju, en hafði
gleymt henni, hefur nú vaknað
við, er konurnar voru komnar á
stáð, og ýmist lagt fram fé, eða
lofað fé til viðreisnar kirkjunni.
Aðrir munu á eftir koma.
Og sóknarnefndin hefur þegar af-
hent félaginu kirkjurústina til
eignar. Konurnar hafa fengið sér-
fróða menn til þess að athuga
veggina til þess að ganga úr skugga
um, að þeir sé enn svo sterkir að
forsvaranlegt sé að byggja ofan á
þá. Og veggirnir hafa staðizt
prófið.
Verður nú brátt hafizt handa um
að gera við veggina og koma þaki
á kirkjuna. Er það ætlan Kven-
félagsins að gera kirkjuna aftur
sem allra líkasta því er hún var áð-
ur, meðan hún var ein af snotrustu
og merkilegustu kirkjum landsins.
En þegar því er lokið er það ann-
arra en Kvenfélagsins að ákveða
hvort hún skuli gerð að sóknar-
kirkju aftur.
Margar minningar eru bundnar
við Garða, og sú ekki sízt, að þar
fæddist Jón biskup Vídalín árið
1666. Finnst mönnum ekki eðlilegt
að kirkja ætti að vera einmitt á
þeim stað, þar sem áhrifamesti
kennimaður íslands fæddist?
Garðakirkja var upphaflega helg
-uð Pétri postula, þeim mikla
kennimanni frumkristninnar. Nú
þegar hún rís af grunni aftur, þá
mætti hún vel heita Vídalínskirkja.
Á. Ó.
C_^Ð@®®CT^L>
Tveir menn unnu í sömu skrifstofu í
Whitehall í London, en svo var langt á
milli þeirra, að þeir töluðust aldrei við.
Annar þeirra fór alltaf á slaginu klukk-
an 4, en hinn hafði aldrei lokið sínu
verki fyr en klukkan 6—7. Honum
þótti það undarlegt hvað hinn hafði létt
starf, vék sér því einu sinni að honurm
og sagði:
— Viljið þér segja mér frá því hvern-
ig þér farið að því að ljúka verki alltaf
fyrir klukkan 4?
— Með ánægju. Þegar mér berst eitt-
hvað vandasamt eða seinlegt í hendur,
þá skrifa ég á það: „Athugist af com-
mandör Smith“. Ég geri ráð fyrir því
að í þessari stóru skrifstofu sé einhver
sem heitir commandör Smith, og að'
minnsta kosti hafa verkefnin aldrei
borizt mér aftur.
— Jæja, félagi, sagði inn iðjusami og
bretti upp ermarnar, nú skaltu verja
þig. Ég er comxnandör Smith.