Lesbók Morgunblaðsins - 29.04.1956, Blaðsíða 14

& LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
f 242
r sóparinn var líka með fjöðvir í hatt-
inuxn sínum.
VERSLUN OG PÓLITÍK
Við komum inn í verslun á götu-
fcorni. Þar voru auglýsingaspjöld
fyrir Kodak og Coca Cola. Þar voru
seldir ávextir, pylsur og ostur,
píparmintur og póstkort. Ungur
f maður kom inn, keypti sér eina
f sígarettu og fór út Það hefði verið
r óhófleg bruðlunarsemi að kaupa
r heilan pakka!
Við gengum fram hjá hóp
manna, sem var að lesa auglýsing-
ar, límdar á vegg. Kosningar fóru
í hönd og þarna var aðal áróðurs-
staðurinn. Við sáum þar einkenni
stjómmálaflokkanna — einn hafði
kross, annar dýrlingamynd, sá
þriðji kórónu. Kunningi okkar út-
skýrði þetta:
„Krossinn er merki kristilegra
demokrata — og hefir stórmikla
þýðingu. Þeir segja við kjósendur
að þeir verði að styðja krossinn.
Og þar sem aliir eru kaþólskir hér,
þá urðu hinir flokkamir að fá sér
eitthvert kröftugt merki á móti.
Einn valdi dýrlinginn og nú segir
hann við kjósendur, að þeir verði
að vera með dýrlingnum, svo að
hann sé með þeim. Það hefir geisi-
leg áhrif á almenning.
Kosningabardaginn fór aðallega
fram með slíkum fregnmiðum. Um
leið og einhver flokkur hafði fest
upp míða, komu hinir til að skoða
hann og flýttu sér -svo áð gefa út
og líma upp annan miða til að
koilvarpa öllu því, er stóð 6 þeiro
fjórri. Og svo var hver miðinn
límdur ofan á hnnan, þangað til
á kosningadegi að miðabunkinn
var orðinn þumhmgur á þykkt.
Á hverjum morgni heyrðist
bjölluhljómur og klaufnaspark á
götunum. Þar fóru menn með geit-
ur og miólkuðu þaer fyrir framan
dyr hvers, sem mjóik vildi kéupa
^ Sjómennimir fóru venjulega í
róður á kvöldin. Þeir róa á löngum
og mjóum bátum og hafa blys í
stafni til þess að draga að sér fisk
með geislum þess. Koma þeir svo
aftur að með morgni og eru þá
lengi að greiða net sín og breiða
þau til þerris. Svefntíminn er því
stuttur áður en þeir þurfa út á sjó-
inn aftur. Afli þeirra var svo lítill
og óverulegur, að okkur stórfurð-
aðí á því að nokkur maður skyldi
gefa sig við slíku. En ef við höfð-
um orð á því við einhvern, þá hafði
hann svarið á reiðum höndum:
„Feður okkar og afar voru fiski-
menn. Við erum líka fiskimenn og
synir okkar verða fiskimenn. Hvað
ættu þeir annars að verða?“
FORNMINJAR
Fomfræðingurinn Giorgio
Buchner, sem hefir verið mörg ár
á Ischia sýndi okkur tvo staði, þar
sem hann hafði grafið eftir forn-
minjum. Það var hjá Casamicciola
og Lacco Ameni. Segist hann hafa
fundið þar sannanir fyrir því, að
byggð hafi verið á eynni fyrir
5000 árum.
Sagnritarinn Strabo segir að
Cumae hafi verið fyrsta nýlendan.
sem Grikkir stofnsettu á Ítalíu og
það hafi verið 750 árum fyrir Krist.
Cumae er á meginlandinu gegnt
Ischia. En svo segir Livy að Grikk-
ir frá Euboéa hafi stofnað fyrstu
nýlendura þar á eynni Pithecusae,
en þar er sama eyan sem nú heitir
Ischia. Seinna hafi þeir svo flutt
sfg til méginlandsins og stofnað
Gumea, sem brátt hafi orðið miklu
öflugri e'n nýlendan á eynni.
Fornminjar þær, sem dr. Buchn-
er hefir fundið, benda til þess að
frásögn Livy sé rétt. Hann sýndi
okkur ýmiskonar skrautleg ker og
ennfremur lítið anganhvlki. sem
var mynd af uglu.
Eldgos og jarðskjálftar gerðu
Grikkjum ýmsar skráveifur meðan
þeir voru á Ischia. Seinna var þarna
oft ófriður, því að ýmsar þjóðir
lögðu evna undir sig og -gekk á
þessu fram á 19. öld. En þá fóru
að hefjast framfarir þar og þá var
gerð þar in ágæta höfn, en hún er
þannig, að þar var gamall eldgígur
rétt á sjávarbakkanum og var brot-
ið skarð í hann og gerð þar inn-
sigling.
Dr. Buchner kenndi okkur einn-
ig að njóta þæginda heitu hvera-
vatnsbaðanna. Skammt frá Lacco
Ameno, þar sem hann var að grafa,
sýndi hann bkkur dálítinn poU
fram við sjó, gerðan af manna
höndum. f þennan poll rann stöð-
ugt heitt vatn. Við fórum j bað og
dr. Buchner sagði okkur að við
skyldum grafa með höndunum nið-
ur í sandinn. Þar var hitinn svo
mikill, að við þoldum hann ekki.
En baðinu mátti halda hæfilega
heitu með því að blanda það sjó,
og það var sannarlega notalegt.
Rómverjar inir fornu kunnu þeg-
ar að nota hveravatníð á Ischia,
og allt frá þeirra dögum hafa
streymt þangað þúsundir manna á
hverju ári að Ieita sér lækninga
við allskonar kvillum, með því áð
stunda þessi heitu böð. Árið 1588
gaf læknir nokkur í Neapel út opin-
bera yfirlýsingu um að heilsuböð-
in á eynni gæti læknað öll manh-
anna mein og ráðlagði sjúklingum
því að stunda þau. Nú sækir þang-
að fólk úr öllum löndum heims 'til
lækninga, en það eru áðallega þeir,
sem þjást af liðagigt eða tauga-
gigt.
Grimaldi Liberato uppgjafa sjó-
maður, tók að sér að sýna okkur
Cava Scura (Svartagil), en þar
eru mjög fræg böð. Hann fór með
okkur á báti sínum til St. Angelo,
sem er syðst á eynni, og þaðan fór-
um við svo fótgangandi upp gilið.
Eru þar brúnleitir hamrar á báðar
hendur, en lækur rennur þar nið-
ur. Við tókum af okkur skóna og
gengum farveg hans óg varð hann
I