Lesbók Morgunblaðsins - 29.04.1956, Page 16

2«
LESBÓK morgunblaðsins
BRIDGE f
A D 8 4
V 7 2
♦ K 9 8 4 3 2
* G 4
A 953
V G 10 8 3
♦ 76
* A K 10 2
♦ K 10 6
V 9 5
♦ G 5
♦ D 9 8 7
ö 3
N
V A
S
A Á 7 5 2
♦ Á K D 6 4
♦ Á D 10
J» 5
Bczta sögn N-S hefði verið 5 tielar.
Jafnvel er hægt að segja 6 tigla á þessi
spil. En sögn þeirra var 4 hjörtu. og
gætilega verður að spila til þess að
vinns.
V. sló út LÁ og síðan LK, en hann
d.rap S með trompi. Geri hann nú ráð
fyrir því að trompin sé 3—3 hjá and-
stæðir.gum. þá er hægt að fá 6 slagi
með því að spila hátrompunum. En sé
skiptingin öðru vísi, þá verður sú spila-
mennska til falls. Hvemig skal þá spila
til bess að vinna? Bezt er að slá út
lágtrompi og lofa V að eiga slaginn.
Komi hann þá með lauf, er hægt að
trompa það í borði. En undir eins og
S kemst inn tekur hann þrjá slagi á
hátrompin og þá eru hinir tromplausir
og nú stendur tígullinn.
OnRl'STAN VIÐ LÆKINN
Þaó' var haustið 1879 að brunalið
höfuðstaðarins efndi til „sprautuæf-
inga“ fvrjr sunnan skólabrúna. Skóla-
piltnr Þ'ifðu safnazt saman á skóla-
blettinum fyrir handan lækinn til þess
að horfa á æfinguna, en allt í einu
var sprautunum beint að skólapiltun-
um, svo að þeir fengu gusuna framan
í sig og yfir sig. Reiddust piltar þessu,
sem ekki var tiltökumál, og undir for-
u«tu Hannesar Hafsteins. sem þá var
orðinn „inspector scholæ“. og fleiri
hraustra pilta. hljóp hópur þeirra vest-
ur yfir lækinn, tók sprauturnar af
þeim, sem þeim stýrðu, beindu þeim
Böm í vorhug á Austurvelli.
(Ljósm. Ól. K. Magnússon)
Vorið er komið
Þú kemur með ívaf úr örfinum þræði
í iðandi tíbrá um fjörur og sand.
Og ísaltan blæinn frá glitrandi Græði
og gróandans angan, er stígurðu á land.
Og fagnandi móðir með ungbarn á armi
fer út fyrir dyrnar á grasblettinn sinn.
Þú kcmur með sumar í sólheitum barmi
og sólskini stráir á föileita kinn.
MARÍUS ÓLAFSSON
að brunaliðinu sjálfu og hefndu sín
þannig. En þessi „orusta við lækinn“
gleymdist fljótt og er ekki neitt kunn-
ugt um, að brunaliðið erfði við pilta
þennan ósigur sinn, enda hafði slökkvi-
liðsstjórinn, sem ekki var viðstaddur
sjálfur er þetta gerðist, heldur einhver
varamaður hans, farið til rektors og
afsakað þetta sem einbert gáleysisverk.
— (Jón Helgason biskup).
SLtTUR
Margir hafa brotið heilan um hvað
ömefnið Slútnes muni þýða, en fáir
munu nú vita það, enda hefir nafnið
afbakast í margra munni og er nú bor-
ið fram Slúttnes. En nafnið er komið
af gróðri þarna. Slútur var til skamms
tíma nafn á gulviði, að minnsta kosti
í Mývatnssveit, og þar sem mikið var
af gulvíði þarna, var nesið (sem nú
er ey) kallað Slútnes. Ekki finnst
þetta nafn í Orðabók Sigfúsar Blön-
dals, en hann hefir kk. nafnorðið slúti,
og þýðir það svo, að*það sé eitthvað
sem hangi niður eða slúti, en getur
þess ekki að það sé eiginnafn. Nú
er gulvíðir oft jarðlægur, eða hallast
(slútir) og á nafnið slútur því vel við
hann, en er horfið úr mæltu máli. Vilja
jurtafræðingar ekki vekja þetta nafn
til lífsins aftur?
tRAFELLSMÓRI
Draugatrúin mátti heita með fullu
fjöri í bernsku minni. Voru þá fjölda
margir eldri menn, bæði karlar og kon-
ur, sem höfðu séð bæði huldufólk og
drauga í ýmsum myndum. Einu sinni
var eg með karli, sem ólst upp í Kjós-
inni. Hann kunni margar sögur af
hrekkjabrögðum Móra. Spurði eg þá
karlinn, hvort hann hefði nokkum
tíma séð hann. Karl byrsti sig og
sagði: „Hvernig spyrðu drengur? Held-
ur þú, að eg hafi ekki séð hann íra-
fells-Móra? Eg þekki hann miklu bet-
ur en þig“. (Kristleifur á Kroppi).