Lesbók Morgunblaðsins - 20.10.1957, Blaðsíða 16
548
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
3
♦ K D 9 H
6 2
V -
♦ D 9 8 7
4 2
♦ K
Suður gaf, hvorugir í hættu. Sagnir
urðu þessar: S V N A
1 L pass 1 T 1 S
2 H pass 3 H 3 S
4 H pass pass pass
Ut kom H2 og S tekur slaginn og
þegar hann athugar spilin, sér hann
ekki nema 7 slagi vissa. En með þvi
að trompa sitt á hvað og nota þanmg
öll tromp sín, fær hann 10 slagi. Hann
tekur fyrst slag á T A og siðan á L A
og SA. Því næst spilar hann tígli og
laufi til skiptis , þar til trompunum er
lokið, og V á aðeins eftir 3 tromp á
hendi.
A G 7 3
V D 10 9 3
♦ A G 10 5
+ 6
* A 10 5
V A K G í
♦ 6
+ Á G 9 7 4
FYRIR 300 ÁRUM
Veturinn 1657 var framúrskarandi
góður, með hlákum og þíðviðrum
fram á vor, en vorið var heldur kalt.
Eigi geta annálar þá um hafís. En
eftir fráfærur um sumarið urðu menn
á Eiríksstöðum í Svartárdal varir við,
að bjarndýr var komið þar inn í fjár-
hús, og tókst þeim að vinna á því.
Það var „hvitt að lit, stórt sem þrevett
naut lítið“, segir á einum stað. Eiríks-
staðir er miðja vegu milli Bólstaðar-
hlíðar og Bergsstaða, og hefir bjarn-
dýrið því verið komið óraleið frá sjó.
KEGGSA SIGGA
í Kaldadalóni framan til við Þvera
VÖGGUSTOFA OG BIÐSKÝLI — Sunnan í Laugarásnum hjá Sunnutorgi,
stendur húsið Hlíðarendi. Það er eitt með fyrstu steinhúsunum, sem risu upp
í Laugarásnum og reisti það Sigurður Kristinsson forstjóri. Bjó hann þar nokk-
ur ár, en síðan keypti húsið Ludvig Kaaber bankastjóri og bjó þar til æviloka.
Reykjavíkurbær keypti siðan húsið af ekkju hans, lét breyta því og kom þar
á fót fyrstu vöggustofu bæarins. Tók hún til starfa 1. okt. 1949 og eru þar
að jafnaði 22 ungbörn. Forstöðukona heimilisins hefir frá öndverðu verið frú
Ólöf Sigurðardótttir. — Mynd þgssi er af húsinu en framan við það er eitt
af fyrstu biðskýlunum, sem reist voru á strætisvagnaleiðum. Þetta biðskýli mun
nú eiga að hverfa og annað betra koma í þess stað.
gengur klettahöfði mikill fram úr hlíð-
inni, og nefnist hann Keggsir. Fremst
í honum er einstakur klettadrangur,
sem nefndur er Keggsa-Sigga; er hann
til að sjá eigi ósvipaður konu, er situr
álút yfir prjónum. Segja munnmæli að
það sé Sigríður, unnusta Ólafs Hávarðs
-sonar, er þar hafi orðið að steini, þeg-
ar eftir lát hans. Ennfremur eru þau
ummæli, að Keggsa-Sigga muni hrynja.
þegar dys Ólafs sé komin í sæ, sú er á
Lónseyri var. Dysin er nú fyrir nokkr-
um arum með öllu horfin í sjó, en enn
situr Keggsa-Sigga kyr, þó að allmikið
hafi úr henni hrunið á seinni árum
(Frá Djúpi og Ströndum)
1INAR FRANZSON
hét maður og dó hann á Arngerðar
eyri um síðustu aldamót. Ólst hann
upp hjá presti og lærði hjá honum forn
fræði eða kukl. Einar gat vitað hver
stal og lét hann þjófa skila aftur þýf-
inu. Fengu ýmsir hann til hjalpar sér
í þeim sökum. — Það bar til eitt sinn.
að unglingsstulka dó í nágrenni við
Einar, og var hann fenginn til að vera
líkn aður. Þegar hann tók upp kistuna,
þótti honum hún vera létt og fullyrti,
að hún væri tóm. 1 rökkrinu heima
hjá honum um kvöldið var barið, og
réyndist að það var enginn, er komið
var til dyra. Um kvöldið þegar komið
var í fjósið, sem innangengt var í, lá
þar dautt tryppi, er Einar átti. Þegar
hann kom heim, sagði hann folkinu,
að það hefði hleypt stelpunni inn í bæ-
inn, og svo hefði hún drepið tryppið.
(Sögn Guðmundar Bárðarsonar)
STAFUR A HANDARBAKI
Eg hefi heyrt að æðarnar á handar
bökum manna mynduðu ávallt staf.
Stafurinn á vinstra handarbakinu er
upphafsstafurinn í nafni konu manns
tilvonandi. Ef um konu er að ræða, þá
er stafurinn upphafsstafur í nafni
mannsefnisins. (Ól. Dav.)