Lesbók Morgunblaðsins - 19.01.1958, Blaðsíða 16

32
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A KG 4
¥ G 5
♦ A K 10 8 2
* 7 5 2
A D 10 7 5
¥ Á K 9 3
♦ D 9 fr 4 3
—
é A 2
¥ D 10 8 7 4 2
♦ 7
* Á G 10 3
Suður gaí. S og N í hættu. Sagnir
voru þessar:
N V N A
1 h 2 1 2 t pass
2 h pass 3 h pass
4 h pass pass tvöf.
V sló út TG, en það hefði verið betrs
ð slá út LK, því að þá hefði A drepið
með trompi, spilað HÁ og HK og síðan
lághjarta, en eftir það gat S ekki unn-
ið. En með tígulútspilinu fekk S tæki
færi, sem hann notaði sér vel. Hann
drap í borði og sló út lágtrompi, en
A kom með lágspil og S fekk slaginr
ó H 10. Aftur kom tromp og þá drap
A gosann, og kom siðan með hitt há-
spilið sitt í trompi. Og svo sló A ut
seinasta trompinu sínu, sem S drap.
Hann slær svo út LÁ og sér að A hefir
ekkert lauf. Síðan spilar hann tromp-
um sinum og á þá eftir í borðinu 3
spaða og 2 tígla. Austur verður líka að
halda 3 spöðum og 2 tíglum. Nú keni-
ur SÁ og síðan spaði undir kónginn.
Því næst slær S út úr borði SG og A
verður að drepa. En nú hlýtur hann
að spila undir tígulinn og borðið fær
báða slagina.
(Það var rangt í seinasta blaði,
að spilin, sem haldið skyldi eftii
í borði, væri HK, HD og LD,
átti að vera HK, LD, L10)

GOLF er þannig, að maður leggur
hnött, sem er um 1% þumlungur í
þvermál, ofan á annan hnött, sem er
um 12.000 km. í þvermál. Og nú er
galdurinn sá, að hitta litla hnöttinn,
en ekki þann stóra.
FOLÖLD FLUTT ÚT. — Gunnar Bjarnason ráðunautur hefir um nokkur ár unn-
ið að því að fá markað fyrir íslenzka hesta í Þýzkalandi. Er nú svo komið að eft
irspurn varð meiri árið sem leið, en nægt var að sinna. — Upp úr áramótunum
kom hingað þýzkt flutningaskip, „Forma Rass“, gagngert þeirra erinda að sækja
hesta. Tók það hér 100 folöld og fór Árni Pálsson dýraiæknisneml utan með skip
inu til þess að líta eftir folöldunum. Lagt var á stað héðan 8. janúar og mun
þetta vera í fyrsta sinn að hestar eru fluttir út um hávetur. Myndin er tekin í
lest skipsins. (Ljósm. Ól. K. Magnússon)
BRÚÐKAUPSVEIZLUR
Lengi fram eftir öldum var enginn
hjúskapur talinn löglegur, nema brúð-
kaup væri „drukkið". Það var tvennt
sem gerði hjúskapinn löglegan: festar
og brúðkaup. Að vísu var hjúskapur-
inn stofnaður og lögbundinn með fest-
unum, en þó var það „brúðkaups-
drykkjan" með hinum heilögu minn-
um og öðrum ákveðnum siðum, er
gerði hjúskapinn gildan og löglegan til
fullnustu. Það gat verið löglegur hjú-
skapur án hjónavígslu, en eigi án „brúð
-kaupsdrykkju" og sýnir það sem
margt annað, hve fastir og rótgrónir
heiðnir helgisiðir voru um langan ald-
ur eftir að kristni komst á. Hjúskapur
var oft stofnaður, án þess hjónin væri
vígð saman af presti, og var þó hjú-
skapur þeirra talinn réttur að lands-
lögum. En aldrei mátti undan bera að
„drekka brúðkaup" við stofnun hjóna-
bandsins; það var jafn stranglega boð-
ið bæði í „landslögum" og „guðslög-
um“. (Sæm. Eyólfsson)
JÓLAVÍSA FRÁ NEW YORK
Þessi vísa er gamall húsgangur í ís-
lenzku nýlendunni í New York, senni-
lega ævagömul, frá tíð Ólafs Ólafs
sonar og Sólons Benediktssonar, og ef
til vill ort af öðrum hvorum þeirra:
Einn á ferli 1 Fimmtutröð
fagna mun eg jólunum.
Heima dísir draumalands
dansa í nýju kjólunum.
VÍSA
Sveinn á Hallbjarnarstöðum á Tjör-
nesi, afi Kristjáns Fjallaskálds og lang-
afi Nonna, var hagmæltur vel. Kunni
Guðný dóttir hans mikið af vísum eft-
ir hann, en þær munu nú gleymdar.
Þessa vísu orkti hann við eina af dætr-
um sínum, sem hann sendi íram á sjó:
Ekki spara ætla eg þig,
elda marar þöllin,
þú skalt fara fyrir mig
fram á þaravöllinn.
(Skuggsjá)