Lesbók Morgunblaðsins - 08.03.1959, Blaðsíða 1
Séro Císli Brynjólfsson:
Þrjátíu skipströnd á fjörutíu árum
Eyólfur Eyólfsson á Hnausum segir frá minn-
isverðasta strandinu
EINHVERN tíma hef ég heyrt
það haft eftir Gísla Sveinssyni að
Vestur-Skaftafellssýsla væri lands-
ins mesta „stranda“-sýsla. Þetta
má vitanlega til sanns vegar færa,
og skilja þá allir við hvað er átt.
Og það er eg viss um, að af hverj-
um 10 ströndum í Skaftafellssýslu
hafa 9 borið upp á fjörur Meðal-
lands. Það er því engin furða, þó
að maður sem hefur verið hrepp-
stjóri Meðallendinga í 40 ár, kunni
frá mörgu að segja í sambandi við
ströndin. Og þegar hér er um að
ræða jafn frásagnamerkan mann
og Eyólfur á Hnausum er, nota ég
tækifærið í tilefni af sjötugsafmæli
hans og bið hann að segja mér eitt-
hvað í sambandi við ströndin. —
„Þau munu vera orðin mörg í
þinni hreppstjóratíð?“
„Líklega kringum þrjátíu, sem
ég hef þurft að hafa meiri og minni
afskipti af.“
„Hvert er minnisstæðast?"
Eyólfur þarf ekki lengi að hugsa
sig um það.
„Það er eitt, sem jafnan er efst
í huga mínum. Sumir atburðir
þess standa mér svo glöggt fyrir
sjónum eins og skýrustu ljósmynd-
ir, þótt nú sé senn aldarfjórðung-
ur liðinn síðan það skeði. — Það
var 11. marz 1935 í rigningu og
dimmviðri. Þá strandaði franska
skipið Lieutenant Boyan á Slýja-
fjöru kl. 11 að kvöldi. í mínum
huga er þetta skipstrand „strand
strandanna“. Hvers vegna? Vegna
þess hvernig aðkoman var þegar
við komum á strandstaðinn. Nú
skaltu fá að heyra um það“.
Og Eyólfur heldur áfram að
rekja þræði minninganna um þessa
sorglegu atburði:
Strandsins varð fyrst vart dag-
inn eftir. Þegar líða tók að hádegi
komu fjórir útlendingar gangandi
frá sjó upp að Syðri-Fljótum. Sá
bær stendur á vestri bakka Eld-
Eyólfur Eyólfsson
vatnsins. Var þá strax séð hvað
skeð hafði. Nokkru seinna fannst
sá fimmti undir rofbarði skammt
frá bænum. Allir voru mennirnir
mjög þreyttir og illa til reika.
Eyólfur hreppstjóri kom fljótt á
vettvang við þriðja mann. Voru
þeir með honum, nágranni hans,
Sumarliði Sveinsson bóndi á
Feðgum (þar er nú auðn) og Ingi-
mundur Stefánsson nú kennari i