Lesbók Morgunblaðsins - 23.10.1960, Blaðsíða 10
534
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Björn L. Jónsson lœknir
í þýzku náttúrulœkningahœli
ÁRIÐ 1934 var komið upp sér-
stakri deild fyrir náttúrulækning-
ar við hið stóra ríkissjúkrahús í
Dresden í Þýzkalandi. Ungur
læknir, Alfred Brauchle að nafni,
var skipaður yfirlæknir. í deild-
inni voru hvorki meira né minna
en 300 sjúkrarúm, sérstakt eldhús,
húsnæði og áhöld til ljóslækninga,
nudds og alls konar baða. Að því
er mér er bezt kunnugt. er þetta
í fyrsta skipti, sem hið opinbera
setur á fót og rekur slíkt sjúkra-
hús, enda átti náttúrulækninga-
stefnan þá þegar miklu fylgi að
fagna í Þýzkalandi, og um árabil
hafði háskólinn í Berlín haft fast-
an kennarastól í náttúrulækninga-
fræðum.
Við sjúkrahúsið var að sjálf-
sögðu venjuleg lyflækningadeild,
álíka stór og náttúrulækninga-
deildin. Yfirlækni hennar, Grote
að nafni — báðir hlutu þeir síð-
ar, Brauchle og Grote; prófessors-
nafnbót — var falið að fylgjast
með sjúklingum starfsbróður síns,
lækningaaðferðum hans og á-
rangri þeirra. Hér átti sem sagt
1 fyrsta sinn í sögunni að fram-
kvæma vísindalega rannsókn á
gildi náttúrulækningastefnunnar
til lækninga.
í deild Brauchles voru lagðir inn
sams konar sjúklingar og koma í
venjulegar lyflækningadeildir
sjúkrahúsa. En meðferðin var
annars eðlis. Fæðið var hreint
mjólkur- og jurtafæði, m. a. mikið
af hráu grænmeti. Margir sjúkl-
Björn L. Jónsson.
ingar voru látnir fasta dögum
saman og nærðust þá einvörðungu
á hráum aldin- eða grænmetis-
safa, seyði af tejurtum eða græn-
meti, en fengu enga fasta fæðu.
Flestir sjúklinganna fengu ýmis
konar böð eða bakstra, nudd og
Ijósameðferð. En lyf voru mjög
lítið notuð, varla nema sjúklingur
væri í bráðri hættu eða þeirra tal-
in brýn þörf af öðrum ástæðum.
Prófessor Grote var í fyrstu
ekkert um þessar nýungar gefið.
En brátt tókst hin bezta samvinna
með læknunum. Hinni vísindalegu
rannsókn höguðu þeir á þann veg,
að Grote fylgdist með sjúklingum
í 30 rúmum í deild Brauchles —
það hefði kostað of mikla vinnu að
fylgjast með þeim öllum. í þessi
rúm komu sjúklingar af handa-
hófi eins og í önnur rúm deildar-
innar, Aðstoðarlæknar Grotes
skoðuðu þessa sjúklinga, er þeir
voru lagðir inn, ásamt læknum
Brauchles, fylgdust með rann-
sóknum og meðferð og skoðuðu þá
aftur við brottför.
Grote sannfærðist fljótt um, að
þessar aðferðir væru sízt lakari til
árangurs en hinar venjulegu
lækningaaðferðir og lauk á þær
miklu lofsorði í ritgerðum í
læknaritum og bókum, sem þeir
Brauchle gáfu sameiginlega út.
Því miður kom styrjöldin í veg
fyrir, að unnt væri að halda hinni
vísindalegu starfsemi áfram, en
deildin var starfrækt, þar til
sprengjuárás lagði sjúkrahúsið að
nokkru í rúst í stríðslok.
Fyrir um það bil 7 árum var sett
á fót sams konar deild við stórt
sjúkrahús í útjaðri Hamborgar,
og er það einnig rekið af ríkinu,
og hin eina sjúkrahúsdeild fyrir
náttúrulækningar, sern nú er starf-
rækt af því opinbera í Vestur-
Þýzkalandi. Þessi deild hefir um
80 sjúkrarúm og gott starfslið.
Allur kostnaður er greiddur af
sjúkrasamlögum eða sjúkratrygg-
ingum. Yfirlæknirinn, sem er
maður um fertugt, sagði mér, er
eg skoðaði deild hans og átti ítar-
legt tal við hann og aðstoðarlækna
hans, að þótt enn hefði ekki verið
unnið vísindalega úr sjúkraskýrsl-
um deildarinnar, teldi hann árang-
urinn af þessum aðferðum betri en
af venjulegum aðferðum. enda
þótt svo að segja engin lyf væru
notuð.