Lesbók Morgunblaðsins - 23.10.1960, Blaðsíða 16
540
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Viálverka-
synmg
Pétur Friðrik
Sigurðsson list-
máiari hefir mál-
verkasýnineu
í Reykjavík um
hessar mundir.
*>að er góður og
hressandi blær
yfir þessari sýn-
ingu, enda hefir
fjöldi mynda
selzt. — Hér er
mynd af Jófríðar-
staðavegi í
Hafnarfirði.
Mafnus sálarháski
Guðmundur og Ingibjörg hétu hjón,
sem bjuggu í Steinadal. Þau voru lang-
afi og langamma Guðbjargar Jónsdótt-
ur í Broddanesi. Hún hefir sagt þessa
sögu: — Einu sinni kom Magnús sálar-
háski þangað, hann flakkaði þá um
sveitirnar eins og fleiri förumenn.
Hann þótti hvimleiður gestur, einkum
kvenfólki. Þetta var um hásláttinn og
allt fólk á engjum, en Ingibjörg ein
heima með eitthvað af smábörnum.
Þegar hún sér hvaða gest ber að garði,
tekur hún raft einn, er var á hlaðmu
og henni vel vopnhæfur. Gengur síðan
í bæinn. Spýtunni stingur hún í eldmn
og bíður svo gestsins, er gengur óboð-
inn inn. Hann ávarpar hana hranalega
og spyr, hvort piltarnir sé heima; hún
kveður þá eigi langt í burtu. Gesturinn
tekur upp hníf og fer að brýna hann,
ætlaði að ógna henni með þessu. Hún
fer sér að engu óðslega, en þegar nægi-
lega er kviknað í spýtunni, dregur hún
hana úr eldinum og segir karlinum, að
með þessu skuli hún berja á honum,
ef hann ekki óðar hafi sig á burt. Hann
verður hræddur og hleypur sem mest
hann má ofan fyrir tún og Ingibjörg
á eftir með eldibrandinn, Þannig skildi
með þeim.
Sigiufjarðarkirkja
Fyrrum áttu Siglfirðinear kirkju-
sókn að Siglunesi. En á aðfangadag
1613 fell snjóflóð á kirkjufólkið og
fórust þar 50 menn í svokölluðum
Nesskriðum. Má enn sjá þess merki að
snjóflcð hefir fallið þar, og nokkur ör-
nefni eru bundin við þennan atburð.
Þar er Oddnýarmeiur og Oddnýarbolli
og eru kennd við konu sem Oddný
hét; hún komst lemstruð úr snjóflóð-
inu, skreiddist af melnum niður í boll-
ann og fannst þar örend. Þá er Kolla-
klöpp og Sigurðarsæti, kennd við
menn er þar fundust. Hrafnsnef heitir
þar sem maður er Hrafn hét hekk á
handleggsbrotinn, en bjargaðist þó. —
Eftir þetta mikla slys var ákveðið að
flytja kirkjuna til Siglufjarðar
(Hvanneyrar). Eru til munnmæli um
það, að er kirkjuklukkurnar voru
fluttar inn að Hvanneyri árið 1614,
hefði þeir, sem þær fluttu, róið upp á
sker fram af svonefndum Kambalág-
um, skammt utan við Selvíkina, hvolft
þar undir sér og einn maður farist.
Heita þar síðan Klukkusker. (Siglu-
fjarðarprestar)
Menntun
á ekki að vera yfirskin til þess að
safnast til kaupstaðanna og lifa þar í
skemmtunum og glaumi hún á þvert
á móti að efla dáð og dug og veita
ánægju með sjálfan sig og sinn kraft;
en þetta vantar okkur einmitt nú, þeg-
ar einna mest þarf á stöðuglyndi og
vinnukrafti að halda. (Benedikt Grön-
dal)