Lesbók Morgunblaðsins - 17.10.1965, Blaðsíða 13

•PHW Sfiom STUttUSOÍIAR-
T<IKÍ1: HAMUÞfc<fc4$SOI1*

Þ'fí MÆiríi PRlÐi: SV'A SEM KAL7 S7ÓO A? NIFLHEIMÍ
OK flLUR HLUTII7 CRIMM1R, SVÁ VflR AX.L7 ÞfíT^ÍR
VISSl NAMUfJDA MÚSPEUI, HEI7T OK LJÖSf, £N ClMf-
UNCACflP v>5í? SVA hlLÆrr (.HLÝrr) 5£M LOPT VIND
LAusr. OK Þ'A ÍR M'OTTI HRÍMIA/U ÍSLÆ.R HiTAtJS,
S\ÍA A7 CR'AÐNAÞ OK DRAt)Pt OK AF Þ£lM KV/K'O-
DROPUM (v/ATNSDROPUM) WtKfljA-Dl MEÐ KRflPTl ÞESS,
£RTIL SENDI HlTflNN, OK VflRO MANNS L'iKANDI, OK
VAR S’A NEFNDR YMlR, £N HRTMÞORSflR KflLLfl HANlJ
flURCELMI/ OK ERU ÞAÐAN KOMNAR ÆTTlR HR'lMÞUlUfl.
Þ'A MÆLTI CANaLERi: HVERNIA ÖVO ÆTflR ÞflDAN
EÐA SKAPAÐISK SV'fl, flT FLEIRI MENN URÐU, EÐfl
TRÚIÐ Þ'ER ÞflNN SUÐ, £R NÚ SflCÐlR ÞÚ FRA ?
PA SVflRAR WflRR: FVRIR ENíAN MUN JflTUM VÉf?
HANNOUE>. HflNN VAR ILLR OKALLlR HflNS/fTf*
M£NN, Pfl KÖLLUM VÉR HR'iMPURSfí.
EN SVfl ER SAÖT, AT ÞA ER HflNN SVflf, F£KK
HflNN SVEITA, ÞÁ OY UNDIR V/NSTRl HfNDI
HONUM MADR OK KONA, OKAfJNfíR FÚTn
HANS 4AT SON VIÐ ÖDRUM. £N PflÐflN AF
KÖMU/ETT/R; ÞflT ERU HR'iMÞURSflR. INN
AflMLI HR/MPURS HflNN KOLLUM VÉR YMI.
ÞAMÆLTi QANCLERV. HVAR WCDI VMIR ÍÐA VIÐ HVAT
LIFDI HflNN ? H'flRR SVflRAR: NÆST VflR ÞAT Þfl ER HRÍN-
|T DRflUP, AT PflR VARD AF K</R SÚ, ER AU0HUMLA HÉT;
£N FJÓRAR MJÓLKflR RUNN'OR SPENUH HENNAR,OK
FÆDDI HON VMl.----------------------------------
t>A Kl/ELTI QANCLERl: V/Ð HVAÐ FÆDDISf KVRlA/ ?
HÍÍRR SECIR: HON SLElKTl HRTMSTEINANA.ER SALJIR
VÁRU- OK iNN FVRSÍA DAG,ER HöN SLEIKTi STElflJANfí,
KOM Öfl STEININUM flT KVELDl MANWS HAR, ANNAN DflG
MfifllNS'HÖFUÐ, ÞRIDifí DAC UAR ÞfíR AU.RMAÐR. S’fí ER
NEFfllDR &ÚRI. HANN VflR FAQR 'AUTuM, N1KIU OK MATTi/CR.
Þið, sem eigið skáldlega afdali, með
engandi sumargróðri, þetta er ein mynd-
in úr aðalsborg landsins. — En nú er
þetta, guði sé lof, breytt til batnaðar,
á þeim langbreiðum blasa nú við fagr-
ir listigarðar og fögur blóm — langlund-
argeð íslenzkrar menningar — hefir vit-
að hvað það var að gera.
Hinar ótígulegu fjarlægðir gleymast
í nýjum keimnum að vestan og sunn-
an og jafnvel að norðan, síöan Grænland
varð „moderne“ við Austurvöll. Söguöld-
in er orðin okkar eign og ný gullöld
kallað á fólk sitt í breyttu þjóðskipulagi,
frá kyrrstöðu og mislyndum áhrifum,
sem heimsækja einn borgaralegan fé-
lagsskap, þar sem allir borgarar geta
oröið útlagar, án þess að vita af, eða
veita því eftirtekt — af því enginn einn
heilagur andi er þeim sameiginlegur,
þar sem séreðli borgaranna verður þá
eins og ólík stjörnumerki himinsins —•
en þá er nú hætta búin í litlum bæ,
þeim óþroskuðu og trúgjörnu sálum,
sem alast upp — þá er gott að eiga
eitthvað sérstakt, sem hægt er að safn-
ast um, sem allir eiga minningar um,
sem er fallegt frá byrjun eins og skáld-
legir afdalir, þá fer ástin ekki í felur
•— þá heftist ekki gróðrarmagn fólks við
illar minningar, þá koma draumarnir
ungu úr fylgsnunum, með loforðin fögru
— og hugsjónirnar miidu um framtíð-
ina, þá þroskast gamansemin og saklaus
fyndni hjá fólki, sem ekki kærir sig
um að taka orðið alvarlegar en nauð-
syn krefur.
Þá er gott að eiga stórar hugmyndir
handa því fólki, því það þarf þeirra þá
með, þegar lífsfjörið er í vexti — til
þess að umsetja kraftana við, svo ekki
allir draumarnir verði vonbrigði og
Norðurljós.
33. tbl. 1965
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 13