Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1968, Blaðsíða 16

IHRöe
i~EC,r
; ierr,
Tlt*
l*t 14 M
Opfl
roiLt-l
ÍK V*fí
+ flKF?
fíR
Heeíf-
ihíí,

&

, *
^o/eí-
La«4
+fOUMC.
ClK
KOM-
LJNfl
fíf-
OfíKT-j
H M
V/ET-
uq
íen>-
IR
JKRIFfl
tfPP
TltlLL
þf?K
T!(,W-
flST
SflM-
HLT-
bPflK
LfMtiKR
Bmrtm
F^K*
P .jÍ.ÍP-
V5«K-
FÆI?|
ÍKflKfl
ÍKUHD
€>»
íNTo-
IfJMR
ÖIKK'J'i
R M
ÍI//KUU
V«v
iv'Mn
FRhmi
05fl^
stæíj
IR
PRV-
KK«
f/LTflR
1KI?U-
IHH

ci-Dirm,
+HEIPUF
æ:í?ir
íeyniíi
S L'ftK
TuíHU
fWLLT
J’ý'/?
, V
U RK-
omu
-v-
f'ifc L-
inu^
IMEV-
U 3K
fltt'
fltD
VFRIC'
FÆRl

£HC-
I H£.
HURPf
+
TRun
Cfm I
15fl4N
/N

REQH-
ÍKÍIKIH,
&«ór
jfffPUR

p or
K'/PID
LiKtiMl
'HLurt
t V
i#
I N N)
>
puft
PUD-
u a FT
Ul*('
ToUN
FLJöT-
ONUW
'it-'gr
Fflfi
mhqur
>
(Xelt
S'lKI
SP/i-
y/-F

Ufc'-n
v >o
KVC^K-
NflFN
$N/£-
Fok
Pihmk

IHEmmr
ILfíT
UPPHR.
YlfHR-
fJfFHI
ZBINÍ
WfíDl
>
I
Jr

fUí*-
US
£KKI
MHRC-
HR
úTcir
iFie-
aoeÐS-
ifís

Lausn á síðustu krossgátu
k| ir v5 X U) v>: U. œ X .Œ a X - SJÍ. -TC. <E SS) E> | S1 Œ. v\ a ■— <E 2
p X UJ z Ui X Q 3 X - .= X G> -3 03 X <s X £ - B
1 S œ cc x Œ - > 0( X 2 <E \1 >* <E JL s> X § 1* u £ vj <r 9
3 X af ac ■Z a 5 g .«.3 -J K O l- ?4 X 3 -J <t _i í öíf 3$ 3 © ct lc
u «• -J X. J mO _«c: fO U £ >3 tr >3 <E £. éiZ Œ *- <E ,<Z íí £ £ Æ oa b 3 - X
OL '~p-> -J t“> X jsl! £ -J 3 i- 3 X I mj z 5* o h- — X O 3 h 3 0£ c
«C X w v3 - £ «E U. <E X U <t X X X o <E X 3 £
% &3|>c» X Uj — X iís X I 1 X <E l-U 5 h«- z Uj > c Q JT

W // éAil&SÉí \ i\ fbr B -J ^5* - £ J 3 2 QL >o £ X vA .cc rXL b <£ tt S X 3 X •J £ £ p a
5 «- *£ h- K• X <L Xi <3 c mj <E X <E f VI z fit tr X
O -3- - -J £ X o § VT !~í u. U O 1- - X 3 ð X z ct
3 X. U. — O *3 X £ cc V- í- - w k ** v> •3 so X — ©
X tt Cl 0- <E X. «"1 1- -3 X SJ\ eo - -J JCC X m X 53
"tr 5| + •2 ^5- c/ 5- * JL. u ujjí <i X £ £ íJ SL V. . or cl- ,°to %
ÞAÐ vakti mikla athygli á Evrópu-
mótinu í Dublin þegar ísrael sigraði
Bretland með 75:40 eða 8 stiigum gegn 0.
Hér fer á eftir spil frá þessum leik.
Norffur.
A 6
¥ Á-K-G-9-8-7-6-5-4-3
♦ 5-2
Vestur.
A Á-D-8-4-3
y D-io
♦ 6
* K-G-10-8-4
Austur.
* G-9
¥ 2
4 Á-D-G-10
9-8-4-3
4> Á-6
ra
Brezki spi'larinn Hiron sat í Austuf
við annað borðið og opnsSi á & tíglum,
Suður og Vestur sögðu pass, ftn Norður
sagði 5 hjörtu, sem varð lokasögnin.
Hiron lét út tígul ás, en þar sem hann
vissi ekki hvort félagi hans eða sagn-
ht.fi hafði e n.spil í tígli í byrj-
un, lét hann naest út laufa ás. Spilið
vannst og sveitin frá ísrael fékk 650
fyrir.
Við hitt borðið sátu brezku spilair-
arnir Tarlo o@ Rodrigue N.—S. og þar
gengu sagnir þanni:
1 tígull 2 Lauf Dobl. 2 hjörtu
3 hjörtu Pass 3 spaðar 4 hjörtu
5 tiglar Dobl Pasis 5 hjörtu
DobL Pass Pass Pass
Austur lét út spaða gosa, Vestur drap
með ási, lét úf tígul, Auistur drap með
ási og lét enn út tígul, sem Vestur
trompaði. Sveitin frá ísrael fékk 200
fyr> spilið á þesisu borði eða samtals
850 á báðum borðum.
Suffur.
A K-10-7-5-2
¥ —
♦ K-7
* D-9-7-5-3-2
/ nœst síðustu Lesbók skýrði
Arni Ola jrá því, að heimildir að
íslenzkri verzlunarsögu vœri ef til
vill að finna á milli þils og veggj-
ar í Ingólfsapóteki. t athugun, sem
Mbl. lét gera af þessu tilefni, kom
ekkert fram, er haggaði þessari til-
gátu. Það kom einnig fram, að
enda þótt þessi grunur vœri sterk-
ur, vœru engar líkur til þess, að
__ hafizt yrði
■ handa um það
Uí náinni fram-
H tíð að kanna
B málið og nálg-
U ast skjöl þessi,
■ ef þau væru til
■H einhvers nýt.
• | a |Léí skjalavörð-
lur, sem vinnur
L 1 ^ J að könnun
verzlunarsögu
íslands, í Ijós áhuga á málinu, en
lýsti því jafnframt yfir, að Þjóð-
skjalasafn réði ekki yfir neinum
fjármunum, sem gerðu kleift að
rannsaka mál sem þetta, er upp
koma.
Nú veit auðvitað enginn, hvort
þessar verzlunarbœkur kœmu að
nokkru gagni sem heimildir, ef svo
kynni þó að fara, að hœgt yrði
að draga þœr fram úr veggjunum.
Enda þótt réttur reyndist sá grunur,
að b œkurnar séu þarna, getur
margt hafa komið fyrir þær eftir
að frá veggnum var gengið. Þœr
geta verið fúnar í gegn og einnig
getur verið að mýs og rottur hafi
fyrir löngu hirt bróðurpartinn af
þeim. Það er því ekki víst, að eftir
miklu vœri að slœgjast þótt vegg-
irnir yrðu kannaðir. En sá hugsan-
legi möguleiki, að í veggjum Ing-
ólfsapóteks séu ef til vill nothœfar
frumheimildir að verzlunarsögu
Islands, leggur okkur sem menn-
ingarþjóð að sjálfsögöu þá skyldu
á herðar að kanna málið. Vil ég
í þessu sambandi taka undir orð
Sigfúsar Andréssonar, skjalavarð-
ar, sem kvaðst álíta það siðferði-
lega skyldu Þjóðskjalasafnsins að
kanna m.ál þetta. Þá könnun yrði
að styrkja af sameiginlegum fjár-
munum þjóðarinnar, ef Þjóðskjala-
safnið eitt hefur ekki bolmagn til
að standa undir henni.
Við kunnum margar harmsögur
um örlög bóka, handrita og ann-
arra frumheimilda elztu sögu þjóð-
arinnar. Oft höfum við legið þeim
forfeðrum okkar á hálsi, er létu
verðmæt handrit fúna og eyðileggj-
ast, notuðu þau í skœði eða lögðu
þau sér til munns. En okkur gleym
ist oft í þessu sambandi, að sjálf
erum við ef til vill í sömu andrá
að líða það, að heimildir, sem frœði-
mönnum framtíðar þykja ómiss-
andi, grotni niður við bœjardyr
okkar sjálfra. Og við förum ekki
alltaf betur með bœkur, en þeir
sem fyrir nokkrum öldum létu þær
grotna á haugum.
Fyrir nokkrum árum leitaði ég
eftir bókum, sem Jón Ólafsson gaf
út á sínum tíma á Eskifirði og lét
prenta þar í prentsmiðju sinni,
Skuld. Komst ég brátt á slóð all-
mikils bókalagers og er ég hafði
rakið slóðina nokkuð urðu einnig
örlög bókanna Ijós. Þœr höfðu ver-
ið rifnar niður í forhlöð og skotið
á eftir rjúpum inni á Svínadal.
Svipuð örlög bóka og merkra hand-
rit.a hafa verið rakin víðar um land
á síðustu áratugum. Sem betur fer
mun nú tekið fyrir slíka atburði, en
ætíð er þörf að vera á verði ef slíkt
á ekki að endurtaka sig. Og þau
mistök, sem mönnum hafa orðið á,
hvetja til þess að láta ekki þau
tækifœri, sem gefast, ganga sér
úr greipum.
l' þessu sambandi er ekki úr vegi
að minna á enn eitt atriði í varð-
veizlu heim'lda, sem maður drap
á við mig fyrir nokkrum dögum.
Er það merking Ijósmynda í einka-
söfnum. Allmikil Ijósmyndasöfn eru
til víða, en sums staðar hagar svo
til að ekki er nema kannski einn
maður, sem þekkir safnið, kann að
greina frá af hverjum hver einstök
Framhald á bls. 14