Lesbók Morgunblaðsins - 25.08.1968, Síða 15

Lesbók Morgunblaðsins - 25.08.1968, Síða 15
Kristján Helgasonz ^Álornb ycirc^ Hornbjarg mót helátt spornar, þar hafaldan brotnar og þrotnar. Gjósa upp brimstróka báknin. Gall hátt við stalla og hjalla. Harður er hnefinn, og nefin hafísa mola og flísa Grimm eins og galdraljóð hljóða. Glottir máninn og dottar. Sgill Jónssom Þ, 'jóchtiSci í húmi tíma hrundu tár mín á hvít lín. Ó raun, roðin bana-blóði. Ann mér enginn framar? Ég anda hljóðri hending: má ei höndla þá hjaðna ég í húmi tíma. Jónssqpar um medalíurnar í Kaup- mannahöfn 1888, læbur Breiðfjörð sér hvergi bregða, — í næstu ísafold er enn hin sama auglýsing, þar sem stendur svart á hvítu, að sú einasta öltegund, sem medalíu hafi hlotið á sýningunni í Kaupmannahöfn 1888 sé frá bruggeríinu í Rahbeks Allé, þeir einu sem færir séu að dæma um öl séu Kaupmannahafnar- búar, og einasti útsölumaður á fslandi sem kunni að aftappa öl eftir kúnst- arinnar reglum sé — W.O.Breiðfjörð. Sennilega hefur Helgi verið komnin að því að örvænta, þegar svo mikil þrjózka og ósvífni hélzt fullkomin í mannpúk- anum. Ekki tók betra við neðar á síð- inn — dónalegur og ljótur að vanda. unni, því þar er enn einn fyrirlestur- Þar er meira að segja komið við óþægi- legar skeinur: Líkt sem Helgi, lesendanna vegna, vil Jeg taka það fram, að herra Helgi Jóns- son hefir ekki og getur ekki á móti því borið, að hann bað mig að taka Mar- strands-ölið til útsölu, hvers vegna, veit hann bezt sjálfur. Herra Helgi Jónsson hefir ekki og getur ekki sannað, að Marstrands lag- eröl hafi fengið medalíu á K.hafnarsýn- ingunni 1888. Þótt það fengi þar sömu viðurkenningu sem öl frá ALLIANCE, sannar ekki annað, en að ALLIANCE hafi heldur ekki fengið þar medalíu. En hvað vill herra Helgi vera að slá um sig með þessum villandi samanburðum? Herra H.J. talar um einhver lygalofs- kaup, máske hann meini handa MAR STRANDS-ÖLINU. Hann um það. Jeg hef aldrei nefnt lygalof. Jeg brúka ekki svo gróf orð. Að Marstrands-öl hafi fengiS meda- líu frá einhverjum sýningum, þar sem allt innlent öl er lítt drekkandi, sann- ar lítið gæði þess, samanborin við ölið frá RAHBEKS ALLÉ. Þar á móti sannar það fram yfir aðra kunnáttu K. hafnarbúa að dæma um öl, að þeir medíiliusæmdu ölið frá bryggeríinu í Rahbeks Allé, en gáfu Marstrands-öli EINUNGIS „hæderlig Omtale“. Þetta er nú hið sanna og rjetta. Beri Helgi Jónsson á móti með rökstuddum ástæðum, ef hann getur, en fari ekki út um hóla í flæmingi utan um efnið, því að elta hann með sinn Marstrands lag- er-öls-belg á baki og grænjaxla-hala- rófuna á eptir, yfir jökla og Dritvíkur hra» nklungur, hefi jeg ekki tíma til, og hvort hann sökkur öli sínu niður í sjáv- ardjúp (sjá áður gefin heilræði mín), eða hann urðar það í Dritvíkurhrauns dýp«tu gjótu, læt jeg mig engu skipta. \V. O. BREIÐFJÖRÐ. Eins og áður er frá greint lét Helgi Jónsson sig engu skipta frekar hvað W.O.Breiðfjörð rausaði um ölið frá Rahbeks Allé. Enda skrifar hann ekki meir. Ólíklegt er þó að hann hafi ekki rætt málið við þá sem heyra vildu — að minnsta kosti sér Breiðfjörð ástæðu til að birta þetta í ísafold 13. júlí: Danskur ölþekkjari, sem nú er hjer í bænum, sendi til mín eftir 10 hálfum bjórum, og var honum sendur gl.Carls- berg, en hann sendi hann aftur til baka og bað um að mega heldur fá 10 hálfa af RAHBEKS ALLÉ, náttúrulega af- tappað af W.O.BREIðFJÖRð, Reykja- vík. NB. Maðurinn er sjálfstæður gentle maður, sem þorir að segja hvaða öl hon- um smakkar bezt, án tillits til, hvað smákritfleyga-Co segir, til staðfestu eru 4 vitni ef Co. óskar. W. O. BREIÐFJÖRÐ. Ekki er þó alveg frá, að fleira liggi til þessarar fréttar frá Breiðfjörð held- ur en ónæðið sem af Marstrands öli stafaði og útsölumanni þess. Aðrir kaupmenn í bænum eiga líka hags- muna að gaata í sambandi við áfengi. Hver veit nema Breiðfjörð hafi einmitt átt von á þessari klausu í fsafold 24. júlí: TUBORG-ÖL. Bjór þessi, sem viðurkenndur er fyrir sitt óvenjulega þægilega bragð og fyr- ir það, hvað hann heldur sjer vel, hef- ir verið sæmdur SILFURMEDALÍU á sýningunum í Malmö (Málmhaugum) 1887 FYRSTU VERðLAUNUM á sýningunni í Kaupmannahöfn 1888 og GULLMEDALÍU á heimssýningunni í Barcelona 1888 verður hafður á boðstólum innan fárra daga að staðaldri hjá undirrituðum með mjög vægu verði og prýðilega aftapp- aður (ábyrgð fyrir því) með hinum beztu áhöldum, sem til eru. ÖLVERZLUNIN t REYKJAVlK, N.H.Thomsen. 9. Aðalstræti 9. N.H. Thomsen kaupmaður í Aðal- stræti hefur blásið í herlúðra sína. Hin- ir tveir kaupmennirnir i Aðalstræti, Helgi og Breiðfjörð eru ekki lengur ein- ir á vígvellinum. Aðrir menn skjótast fram — eins og N. Zimsen, sem auglýs- ir beint fyrir neðan Thomsen ýmsar frábærar vörur: Undirskrifaður hefir einkasölu fyrir fsland á Södering og Co. kgl. privil. mineralvatnsverksmiðju SODA- OG SELTERSVATNI, LÆKNANDI MINER ALV ATN STEG- UNDUM eptir pöntun, tilbúnum með eptirliti prófessors, dr. med. Warncke, og AVAXTA-LIMONADE í mörgum teg- undum SÆNSKU SODAVATNI, GINGER-BEER FYRIR GOOD- TEMPLARA, og fengu þessir drykkir hæstu verð- laun á sýningunni í Kaupmannahöfn 1888. N. ZIMSEN. Gosdrykkjalaus var eykjavík svo sem ekki heldur og jafnvel óáfengt öl til sölu. En Zimsen hefur fleira: N. Zimsen verzlun í Reykjavík hefir útsölu á ekta ófölsuðum rauðvínum frá Korsíku: ST. LUCIA 1,2 fl. á 1 kr. 25 a. með fl. VINO SANO 1,2 fl. á 1 kr. 20 a. með fl., þetta ágæta vín er mjög styrkjandi fyr- ir sjúklinga og þá sem eru í apturbata. Efalaust hafa Reykvíkingar ekki fúls að við „ekta ófölsuðum" vínum þá frek- ar en nú og hver þiggur ekki læknandi og styrkjandi drykki hvenær sem er. Sömuleiðis hefur Breiðfjörð líklega gengið prýðilega að selja það sem hann fékk með Lauru í síðustu ferð og aug- lýsir fyrir neðan allt þetta: „Kjóltau, fataefni allavega, prjóna- tau á KRAKKA, kjólar með löngum ermum — klukkur — buxur — skirtur — og margt annað fleira. Einnig ágætar kartöflur — flesk af ungum grísum — allavega steintau, ó- vanalega billeg sett — hið al- þekkta góða öl frá Rahbeks Allé með ábyrgð á gæðum ...“ og svo framvegis. Ennfremur er gert „hjer með kunnugt heiðruðum almenn- ingi“ að P.J.Thorsteinsson á Bíldudal hefur „einkasölu á mínum góðkunnu vínum og áfengu drykkjum á Bíldudal og nálægum hjeruðum" — Peter Buch, Halmtorv 8, Kjöbenhavn. Þessi síðasta tilkynning hefur nú birtzt í hálft ár að minnsta kosti í ísafold og á eftir eð koma oft enn. Thomsen og Zimsen auglýsa drykkjar föng sín á sama hátt nokkrum sinnum í ísafold. Hver svo sem áhrifin hafa orð- ið á sölu bjórs í bænum við styrjöld- ina, hefur Breiðfjörð örlítið breytt víg- stöðu sinni. Hann gefst upp við að full- yrða að „hin einasta öltegund" sem verðlaun hafi hlotið á sýningunni í Kaupmannahöfn sé frá Rahbeks Allé, enda illa stætt á þeirri ósvífni lengur. Hann auiglýsir 14. ágúst: HIN EINASTA ÖLTEGUND sem gengur næst GL. CARLSBERG að smekk og gæðum og sem getur mælt sig með hinum beztu öltegundum (sjá neð- anritað vottorð), fjekk medalíu á sýn- ingunni í K.höfn 1888, er frá bruggeríinu í RAIIBEKS ALLÉ. Einasti útsölumaður þessa öls hjer á Iandi, og sem hefir lært að aftappa öl eptir kúnstarinnar reglum, og selur það í stærri skömmtun með fabríkuprís, er W. O. BREIÐFJÖRÐ, REYKJAVÍK. Fyrir neðan er svo ítarleg smálet- ursgrein á dönsfeu eftir Alfred Jör- gensen, Laboratorieforstander í Kaup- mannahöfn um hið hreina ger, sem hann hafi látið bruggeríinu í Rahbeks Allé í té um langt árabil, daglega um- sjón sína með gerjuninni, — hreinlæti, tækni og hagsýni í umgetnu bruggeríi, gott bragð framleiðslunnar, sem hægt sé fyllilega að bera saman við hvaða öl annað, sem framleitt sé. Breiðfjörð er á grænni grein. Honum er þetta orðin hin mesta íþrótt en skemmtun að svara auglýsingum og sneiða að mönnum. f þessari sömu fsa- fold er auglýsing frá H.Th.A. Thomsen. Hann tilkynnir Stóra útsölu. Dagana 20. ágúst til 8. september — 19 daga — átti að selja í Glasgowhúsinu „ýmsar eldri vörur, sumpart gengnar úr móð, með niðursettu verði". Þar á meðal voru: „Karlmanna fjaörastígvjel, — Dömu-skófatnaður, — Karlmanns gal- oscher, — Hattar harðir, — Isenkram ýmislegt og ýmsar restir af góðum varn- ingi“. Aftur á móti var ekki til þessarar út- sölu stofnað að lögum svo D. Thom- sen keypti vörurnar og seldi sjálfur í Glasgowhúsinu. Breiðfjörð auglýsir bráðlega geysimikinn lista af beztu vör- um, en prjónar aftan við eins og hon- um er nú orðið lagið: Það gleður mig, segi jeg enn, að sjá aö menn munu standast hina 19 tæl- andi freistingardaga, og ekki hlaupa eftir ginnandi framboönum, mygluðum og gömlum, úr móð fengnum varningi. Virðingarfyllst W. O. BREIÐFJÖRÐ. Þessi auglýsing er stíluð á „Heiðraða Reykjavíkurbúa, sveita- og sjávar- menn“. Allt er í blómanum, því annars nota menn ekki slíkt orðalag. Ráða má af auglýsingum Breiðfjörðs að hann sé búinn að koma sér nokkuð vel fyrir. Hann auglýsir Rahbeks ölið alltaf öðru hvoru, jafnt og aðrir kaupmenn sína drykki, en sér enga ástæðu til gifur- yrða eða nauðvarnar með smávegis skreytni eins og áður fyrr. Meira að segja mætti halda að Rahbeks Allé öl hafi selzt umfram vonir, því að: ÞETTA ÞARF Að LESA! Nú hjer eptir sel jeg REYKJAVÍK- ÚRBÚUM, hina alþekktu, kröptugu öl- tegund, frá Rahbeks Allé, fyrir ein- ungis þetta verð: 10 HÁLFFLÖ SKUR A 1,25. Jeg hef nú á lagari 12 þúsund hálf- flöskur og 3 þúsund af gl. Carlsberg. Reykjavík, 7. september 1889. W. O. BREIÐFJÖRÐ. Breiðfjörð víkur lítillega við orða- lagi héðan í frá og telur ölið frá Rah- beks nú ekki einungis lítið að baki gl. Carlsberg að „smekk og gæðum“, held- ur einnig að „lit og styrkleika“. Auk þess haldi það sér svo vel. Þessu öllu til staðfestingar birtir hann þetta bréf frá ísafirði: Hjer með þakka jeg yður yðar heiff- virffa brjef af 30. sept þ.á., og þar næst ölsendinguna, sem jeg get meff vissu sagt yffur, aff bæöi mjer og öllum, sem hafa smakkaff þaff, líkar þaff í BEZTA MATA og þykir það taka langt fram öffru öli. Jeg gef yffur því vissu fyrir, aff geta selt af þessu yffar ágætis-öli frá „BRYGGERÍINU í RAHBEKS- ALLÉ' í það minnsta 100 kassa á ári. Jeg er nú búinn með 9 kassa, en hitt geymi jeg til hátíffanna og annarra tylli- daga. ísafirffi 9. nóv. 1889. TEITUR JÓNSSON. Það er komið undir jól og mál að skiljast við ölkaupmenn fyrri aldar. Brefðfjörð, Thomsen og Zimsen héldu áfram að auglýsa drykki sína og hældu þeim svipað og venja var. En Helgi lét ekki í sér heyra. Og fátt var nú um þau stóru höggin eftir að lag var komið á frásagnir íslenzkra kaupmanna af meda- líum og annarri viðurkenning sem vör- um þeirra hafði hlotnazt á erlendri grund. Oft hefur það viljað brenna við síð- an að menn skreyttu frásagnir sínar í auglýsingum meira en góðu hófi gegn- ir, — og ef til vill á niðjum þeirra á næstu öld eftir að vakna mikil skemmt- un við lestur á dagblöðunum sem við pælum í gegnum athugasemdalaust í dag? Útgefandi: H.f. Ártfakur, Reykjavík. Fram'kv.stj.: Haraldur Sveinsson. Ritstjórar: Sigurður Bjarnascn frá Vigur. Matthias Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson, iRitstj.íltr.: <Gisli Sigurðsson. Auglýsir.gar: Árni Garðar Krislinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. Sími 10100. 25. ágúst 1968 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.