Lesbók Morgunblaðsins - 25.08.1968, Qupperneq 15

Kristján Helgasonz
^Álornb
ycirc^
Hornbjarg mót helátt spornar,
þar hafaldan brotnar og þrotnar.
Gjósa upp brimstróka báknin.
Gall hátt við stalla og hjalla.
Harður er hnefinn, og nefin
hafísa mola og flísa
Grimm eins og galdraljóð hljóða.
Glottir máninn og dottar.
Sgill Jónssom
Þ,
'jóchtiSci
í húmi tíma
hrundu tár mín
á hvít lín.
Ó raun, roðin
bana-blóði.
Ann mér enginn
framar?
Ég anda
hljóðri hending:
má ei höndla
þá hjaðna ég
í húmi tíma.
Jónssqpar um medalíurnar í Kaup-
mannahöfn 1888, læbur Breiðfjörð sér
hvergi bregða, — í næstu ísafold er enn
hin sama auglýsing, þar sem stendur
svart á hvítu, að sú einasta öltegund,
sem medalíu hafi hlotið á sýningunni í
Kaupmannahöfn 1888 sé frá bruggeríinu
í Rahbeks Allé, þeir einu sem færir séu
að dæma um öl séu Kaupmannahafnar-
búar, og einasti útsölumaður á fslandi
sem kunni að aftappa öl eftir kúnst-
arinnar reglum sé — W.O.Breiðfjörð.
Sennilega hefur Helgi verið komnin að
því að örvænta, þegar svo mikil þrjózka
og ósvífni hélzt fullkomin í mannpúk-
anum. Ekki tók betra við neðar á síð-
inn — dónalegur og ljótur að vanda.
unni, því þar er enn einn fyrirlestur-
Þar er meira að segja komið við óþægi-
legar skeinur:
Líkt sem Helgi, lesendanna vegna, vil
Jeg taka það fram, að herra Helgi Jóns-
son hefir ekki og getur ekki á móti því
borið, að hann bað mig að taka Mar-
strands-ölið til útsölu, hvers vegna,
veit hann bezt sjálfur.
Herra Helgi Jónsson hefir ekki og
getur ekki sannað, að Marstrands lag-
eröl hafi fengið medalíu á K.hafnarsýn-
ingunni 1888. Þótt það fengi þar sömu
viðurkenningu sem öl frá ALLIANCE,
sannar ekki annað, en að ALLIANCE
hafi heldur ekki fengið þar medalíu. En
hvað vill herra Helgi vera að slá um
sig með þessum villandi samanburðum?
Herra H.J. talar um einhver lygalofs-
kaup, máske hann meini handa MAR
STRANDS-ÖLINU. Hann um það. Jeg
hef aldrei nefnt lygalof. Jeg brúka
ekki svo gróf orð.
Að Marstrands-öl hafi fengiS meda-
líu frá einhverjum sýningum, þar sem
allt innlent öl er lítt drekkandi, sann-
ar lítið gæði þess, samanborin við ölið
frá RAHBEKS ALLÉ. Þar á móti
sannar það fram yfir aðra kunnáttu K.
hafnarbúa að dæma um öl, að þeir
medíiliusæmdu ölið frá bryggeríinu í
Rahbeks Allé, en gáfu Marstrands-öli
EINUNGIS „hæderlig Omtale“.
Þetta er nú hið sanna og rjetta. Beri
Helgi Jónsson á móti með rökstuddum
ástæðum, ef hann getur, en fari ekki út
um hóla í flæmingi utan um efnið, því
að elta hann með sinn Marstrands lag-
er-öls-belg á baki og grænjaxla-hala-
rófuna á eptir, yfir jökla og Dritvíkur
hra» nklungur, hefi jeg ekki tíma til, og
hvort hann sökkur öli sínu niður í sjáv-
ardjúp (sjá áður gefin heilræði mín),
eða hann urðar það í Dritvíkurhrauns
dýp«tu gjótu, læt jeg mig engu skipta.
\V. O. BREIÐFJÖRÐ.
Eins og áður er frá greint lét Helgi
Jónsson sig engu skipta frekar hvað
W.O.Breiðfjörð rausaði um ölið frá
Rahbeks Allé. Enda skrifar hann ekki
meir. Ólíklegt er þó að hann hafi ekki
rætt málið við þá sem heyra vildu —
að minnsta kosti sér Breiðfjörð ástæðu
til að birta þetta í ísafold 13. júlí:
Danskur ölþekkjari, sem nú er hjer í
bænum, sendi til mín eftir 10 hálfum
bjórum, og var honum sendur gl.Carls-
berg, en hann sendi hann aftur til baka
og bað um að mega heldur fá 10 hálfa
af RAHBEKS ALLÉ, náttúrulega af-
tappað af W.O.BREIðFJÖRð, Reykja-
vík. NB. Maðurinn er sjálfstæður gentle
maður, sem þorir að segja hvaða öl hon-
um smakkar bezt, án tillits til, hvað
smákritfleyga-Co segir, til staðfestu eru
4 vitni ef Co. óskar.
W. O. BREIÐFJÖRÐ.
Ekki er þó alveg frá, að fleira liggi
til þessarar fréttar frá Breiðfjörð held-
ur en ónæðið sem af Marstrands öli
stafaði og útsölumanni þess. Aðrir
kaupmenn í bænum eiga líka hags-
muna að gaata í sambandi við áfengi.
Hver veit nema Breiðfjörð hafi einmitt
átt von á þessari klausu í fsafold 24.
júlí:
TUBORG-ÖL.
Bjór þessi, sem viðurkenndur er fyrir
sitt óvenjulega þægilega bragð og fyr-
ir það, hvað hann heldur sjer vel, hef-
ir verið sæmdur SILFURMEDALÍU á
sýningunum í Malmö (Málmhaugum)
1887
FYRSTU VERðLAUNUM
á sýningunni í Kaupmannahöfn 1888 og
GULLMEDALÍU
á heimssýningunni í Barcelona 1888
verður hafður á boðstólum innan fárra
daga að staðaldri hjá undirrituðum með
mjög vægu verði og prýðilega aftapp-
aður (ábyrgð fyrir því) með hinum
beztu áhöldum, sem til eru.
ÖLVERZLUNIN t REYKJAVlK,
N.H.Thomsen.
9. Aðalstræti 9.
N.H. Thomsen kaupmaður í Aðal-
stræti hefur blásið í herlúðra sína. Hin-
ir tveir kaupmennirnir i Aðalstræti,
Helgi og Breiðfjörð eru ekki lengur ein-
ir á vígvellinum. Aðrir menn skjótast
fram — eins og N. Zimsen, sem auglýs-
ir beint fyrir neðan Thomsen ýmsar
frábærar vörur:
Undirskrifaður hefir einkasölu fyrir
fsland á Södering og Co. kgl. privil.
mineralvatnsverksmiðju
SODA- OG SELTERSVATNI,
LÆKNANDI MINER ALV ATN STEG-
UNDUM eptir pöntun, tilbúnum með
eptirliti prófessors, dr. med. Warncke,
og
AVAXTA-LIMONADE í mörgum teg-
undum
SÆNSKU SODAVATNI,
GINGER-BEER FYRIR GOOD-
TEMPLARA,
og fengu þessir drykkir hæstu verð-
laun á sýningunni í Kaupmannahöfn
1888.
N. ZIMSEN.
Gosdrykkjalaus var eykjavík svo
sem ekki heldur og jafnvel óáfengt öl
til sölu. En Zimsen hefur fleira:
N. Zimsen verzlun í Reykjavík hefir
útsölu á ekta ófölsuðum rauðvínum frá
Korsíku:
ST. LUCIA 1,2 fl. á 1 kr. 25 a. með fl.
VINO SANO 1,2 fl. á 1 kr. 20 a. með fl.,
þetta ágæta vín er mjög styrkjandi fyr-
ir sjúklinga og þá sem eru í apturbata.
Efalaust hafa Reykvíkingar ekki fúls
að við „ekta ófölsuðum" vínum þá frek-
ar en nú og hver þiggur ekki læknandi
og styrkjandi drykki hvenær sem er.
Sömuleiðis hefur Breiðfjörð líklega
gengið prýðilega að selja það sem hann
fékk með Lauru í síðustu ferð og aug-
lýsir fyrir neðan allt þetta:
„Kjóltau, fataefni allavega, prjóna-
tau á KRAKKA, kjólar með löngum
ermum — klukkur — buxur
— skirtur — og margt annað fleira.
Einnig ágætar kartöflur — flesk af
ungum grísum — allavega steintau, ó-
vanalega billeg sett — hið al-
þekkta góða öl frá Rahbeks Allé með
ábyrgð á gæðum ...“
og svo framvegis. Ennfremur er gert
„hjer með kunnugt heiðruðum almenn-
ingi“ að P.J.Thorsteinsson á Bíldudal
hefur „einkasölu á mínum góðkunnu
vínum og áfengu drykkjum á Bíldudal
og nálægum hjeruðum" — Peter Buch,
Halmtorv 8, Kjöbenhavn. Þessi síðasta
tilkynning hefur nú birtzt í hálft ár að
minnsta kosti í ísafold og á eftir eð
koma oft enn.
Thomsen og Zimsen auglýsa drykkjar
föng sín á sama hátt nokkrum sinnum í
ísafold. Hver svo sem áhrifin hafa orð-
ið á sölu bjórs í bænum við styrjöld-
ina, hefur Breiðfjörð örlítið breytt víg-
stöðu sinni. Hann gefst upp við að full-
yrða að „hin einasta öltegund" sem
verðlaun hafi hlotið á sýningunni í
Kaupmannahöfn sé frá Rahbeks Allé,
enda illa stætt á þeirri ósvífni lengur.
Hann auiglýsir 14. ágúst:
HIN EINASTA ÖLTEGUND
sem gengur næst GL. CARLSBERG að
smekk og gæðum og sem getur mælt sig
með hinum beztu öltegundum (sjá neð-
anritað vottorð), fjekk medalíu á sýn-
ingunni í K.höfn 1888, er frá bruggeríinu
í RAIIBEKS ALLÉ.
Einasti útsölumaður þessa öls hjer á
Iandi, og sem hefir lært að aftappa öl
eptir kúnstarinnar reglum, og selur það
í stærri skömmtun með fabríkuprís, er
W. O. BREIÐFJÖRÐ, REYKJAVÍK.
Fyrir neðan er svo ítarleg smálet-
ursgrein á dönsfeu eftir Alfred Jör-
gensen, Laboratorieforstander í Kaup-
mannahöfn um hið hreina ger, sem
hann hafi látið bruggeríinu í Rahbeks
Allé í té um langt árabil, daglega um-
sjón sína með gerjuninni, — hreinlæti,
tækni og hagsýni í umgetnu bruggeríi,
gott bragð framleiðslunnar, sem hægt sé
fyllilega að bera saman við hvaða öl
annað, sem framleitt sé.
Breiðfjörð er á grænni grein. Honum
er þetta orðin hin mesta íþrótt en
skemmtun að svara auglýsingum og
sneiða að mönnum. f þessari sömu fsa-
fold er auglýsing frá H.Th.A. Thomsen.
Hann tilkynnir Stóra útsölu. Dagana
20. ágúst til 8. september — 19 daga —
átti að selja í Glasgowhúsinu „ýmsar
eldri vörur, sumpart gengnar úr móð,
með niðursettu verði". Þar á meðal
voru: „Karlmanna fjaörastígvjel, —
Dömu-skófatnaður, — Karlmanns gal-
oscher, — Hattar harðir, — Isenkram
ýmislegt og ýmsar restir af góðum varn-
ingi“.
Aftur á móti var ekki til þessarar út-
sölu stofnað að lögum svo D. Thom-
sen keypti vörurnar og seldi sjálfur í
Glasgowhúsinu. Breiðfjörð auglýsir
bráðlega geysimikinn lista af beztu vör-
um, en prjónar aftan við eins og hon-
um er nú orðið lagið:
Það gleður mig, segi jeg enn, að sjá
aö menn munu standast hina 19 tæl-
andi freistingardaga, og ekki hlaupa
eftir ginnandi framboönum, mygluðum
og gömlum, úr móð fengnum varningi.
Virðingarfyllst
W. O. BREIÐFJÖRÐ.
Þessi auglýsing er stíluð á „Heiðraða
Reykjavíkurbúa, sveita- og sjávar-
menn“. Allt er í blómanum, því annars
nota menn ekki slíkt orðalag. Ráða má
af auglýsingum Breiðfjörðs að hann sé
búinn að koma sér nokkuð vel fyrir.
Hann auglýsir Rahbeks ölið alltaf öðru
hvoru, jafnt og aðrir kaupmenn sína
drykki, en sér enga ástæðu til gifur-
yrða eða nauðvarnar með smávegis
skreytni eins og áður fyrr. Meira að
segja mætti halda að Rahbeks Allé öl
hafi selzt umfram vonir, því að:
ÞETTA ÞARF Að LESA!
Nú hjer eptir sel jeg REYKJAVÍK-
ÚRBÚUM, hina alþekktu, kröptugu öl-
tegund, frá Rahbeks Allé, fyrir ein-
ungis þetta verð: 10 HÁLFFLÖ SKUR
A 1,25.
Jeg hef nú á lagari 12 þúsund hálf-
flöskur og 3 þúsund af gl. Carlsberg.
Reykjavík, 7. september 1889.
W. O. BREIÐFJÖRÐ.
Breiðfjörð víkur lítillega við orða-
lagi héðan í frá og telur ölið frá Rah-
beks nú ekki einungis lítið að baki gl.
Carlsberg að „smekk og gæðum“, held-
ur einnig að „lit og styrkleika“. Auk
þess haldi það sér svo vel. Þessu öllu
til staðfestingar birtir hann þetta bréf
frá ísafirði:
Hjer með þakka jeg yður yðar heiff-
virffa brjef af 30. sept þ.á., og þar næst
ölsendinguna, sem jeg get meff vissu
sagt yffur, aff bæöi mjer og öllum, sem
hafa smakkaff þaff, líkar þaff í BEZTA
MATA og þykir það taka langt fram
öffru öli. Jeg gef yffur því vissu fyrir,
aff geta selt af þessu yffar ágætis-öli
frá „BRYGGERÍINU í RAHBEKS-
ALLÉ' í það minnsta 100 kassa á ári.
Jeg er nú búinn með 9 kassa, en hitt
geymi jeg til hátíffanna og annarra tylli-
daga.
ísafirffi 9. nóv. 1889.
TEITUR JÓNSSON.
Það er komið undir jól og mál að
skiljast við ölkaupmenn fyrri aldar.
Brefðfjörð, Thomsen og Zimsen héldu
áfram að auglýsa drykki sína og hældu
þeim svipað og venja var. En Helgi lét
ekki í sér heyra. Og fátt var nú um þau
stóru höggin eftir að lag var komið á
frásagnir íslenzkra kaupmanna af meda-
líum og annarri viðurkenning sem vör-
um þeirra hafði hlotnazt á erlendri
grund.
Oft hefur það viljað brenna við síð-
an að menn skreyttu frásagnir sínar í
auglýsingum meira en góðu hófi gegn-
ir, — og ef til vill á niðjum þeirra á
næstu öld eftir að vakna mikil skemmt-
un við lestur á dagblöðunum sem við
pælum í gegnum athugasemdalaust í
dag?
Útgefandi: H.f. Ártfakur, Reykjavík.
Fram'kv.stj.: Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnascn frá Vigur.
Matthias Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson,
iRitstj.íltr.: <Gisli Sigurðsson.
Auglýsir.gar: Árni Garðar Krislinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6. Sími 10100.
25. ágúst 1968
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15