Lesbók Morgunblaðsins - 21.06.1970, Blaðsíða 16

PÝ(?S
MS

rí'
Oíft
HÁVftBt
q uí>
Rfltif)
HT
auv-
pi -
8£(H
e«!.-
KVEtJ-
NRFM
HEsr-
u R
$

(>P.;
c-NO.-
i Ma
UN4,-
\IiDt
liLumt
flokk-
BR
SflMHU

OH£/0
fl RLtfrMf
S o v'CT-
í-flMO
• v/
/ fíu;i
0$TO£>.
r i? f? Aý
U ft/fJN
OLM(
’CdBísr,
f' O NÍ-
NJggK!

Í$É>LT-
flLÍfl

■V*

/NU
V£R»C-
r/tRi
g/^D-
IbSC^
LK.*-
auf>s
V£/í?-
R-
f/ERfl
þRfl'-
UflöÍT
L-^
uNa
/•IF/R
DRm
Ffátl
£FN i
FÆ(?(
Boiití-
SR
WTALP
BROPP
V
PR-
fM4-
l S-
Höf-
u £>-
BÓL
3>Vg
ÖÍISLfl
HTUP
K'frflSr
£ND-
I M Q
gfluM
-V-
HUp'mj
T
re-
oOfí
'p

HMó'rr-
H/rNfl
ifaV'
HpI?H0í)
þíóffl
MAL-I
MuRI
ÍFRr
luMl"
ÉFMI
rdM
tf/rtT
Fl/ol
BflTfl.
ÍKYll
'f'oNti
c,attiT
Kfi
OPPAR
L.ÆT
FHRft
stAv-
R R-
P-VR
&n R-
DflOI
SKVLD
LfiT-
IM
OTZ-
VLAÍ)
TpMN
AViVi?

Lfl

SLITU
EftiZ-
LE.it
SfluR
afl®
Uiz.
Tor-
•Rfl
Lflsr-
flR
we-
Ló'N D
M
mm
mtm
Lausn á síðustu krossgáfu
jHg -n or <_>s ■% c-tn ra 70 Í2> ÍK — 70 t> n? 2 2 % \ n
r IS CA II > 2 CA H fc? -4- — — m r Or yz 7* < -/ 1 “
> ih -c 5 js > £ ri’t 1 1 R.- 2L > 2 o > < H / iUl (l Cí#
TV 1 i — r > fe Ti 70 7C [ÖT 1 I 2 2 — J> > a> l HL 1
X) > 72. > r 1 fc> J » r ‘Jv (T‘ jí/S r 1 1 H r — 70 sr |7 N »£31 H
- ir. > •n XJ > -T1 E ov r I I 75 H -r. > -n' o <5 7>£. ~x % <7L ■r ** |*| Ml
lo-' p ’*■ I T >> 11' 70 > 2 2 — ~T\ r >, t/ 73 > Va 7? O' q xr ‘S-
ír. -<N % -i pof CA m 71 I “21 > t 1 - o r* Í!i r 75 > r o- q m'ío
2 > I I o' x VA 1 1 r: 2 r 0-1 1 1 2 > 3 > 2 S.Z* > 2 33 75 c*
> 2. —- Ö —- -1 rl > 3 I 1 s> o. 7i 1 I CJ< > r- > M 71 1 3 l®£ i (A m > >s fs
+1 \| 73 > T c- -n Í'íi y X 1 1 1 H 22 >" r>. •< /0 IX v% 7> c H 2 S-iC^ |7r»
VT- Va > i}> $ i H H > T1 >" B i c. 2, r- — B 33 71 X A jljl
A. X' o l/\ 5 o r ^ ~ £ >1 2 >■ 1A > Mi > 1A >, % ■ ■§> r r >■ \
2L X p. J. c- W 2L — r > — 2 5<s; 75 > >' 7ð O 3? ■«o r — — — m
STÚDENTAR settu svip á um-
hverfið í síðustu viku eins og vera
ber, þegar líður að 17. júní. Að
þessu sinni brautskráðust fleiri
stúdentar en nokkru sinni fyrr úr
menntaskólum landsins, eða liðlega
550 úr sex menntastofnunum. Nýj-
um stúdentahópum fylgir hressandi
andblœr, þeir standa á þeim
áhyggjulausu tímamótum að hafa
lokið ströngum áfanga án þess að
hafa endilega gert það upp við sig
hvað við tekur. Og þeir, sem eldri
eru, hrífast með og einn úr þeirra
hópi sagði við undirritaðan í síð-
ustu viku, að honum fyndist alltaf
létta yfir borginni, þegar stúdent-
arnir útskrifuðust í júní.
Aukinn fjöldi nýrra stúdewta
er ekki fagnaðarefni eingöngu,
heldur þarf einnig að tryggja þessu
unga fólki, að það geti haldið áfram
sínu námi, svo að menntun þess og
hœfileikar fái notið sín til hins ítr-
asta. Nú er löngu viðurkennt, að
œðri menntun sé bezta fjárfesting,
sem þjóð getur lagt í, fjárfesting,
sem skiptir sköpum um það hvort
þjóð dregst aftur úr öðrum, eða
reynist fær um að halda í horfinu.
Það er því þjóðhagsleg nauðsyn að
sem allra flestir hinna nýútskrifuðu
stúdenta geti haldið áfram námi og
lokið prófum hver í sinni sérgrein.
Slíkt verður ekki gert átaka-
laust. Alkunna er. að mikil þrengsli
eru þegar í Háskóla fslands, en
lauslega áœtlað má gera ráð fyrir
að þar fjölgi um 3—400 nemendur
nœsta vetur. Gefur auga leið, að
œtla verður þeim talsvert rými og
kennslukrafta. Nú eru fyrirhugaðar
miklar byggingaframkvœmdir á
vegum Háskóla íslands til að bœta
úr brýnni húsnæðisþörf. Veltur á
miklu að þeim framkvœmdum
verði hraðað svo sem verða má. En
til þess að það megi takast, þarf
þjóðin að gera sér þess Ijósa grein
hve knýjandi þessar framkvœmdir
eru.
Á síðustu misserum hafa stúd-
entar og háskólayfirvöld unnið að
því gagngert að kynna Háskóla ís-
lands, það sem þar er gert og
áleiðis hefur þokað af réttlœtismál-
um. Mœtti því að lítt athuguðu
máli œtla, að öllum almenningi
vœri vel kunnugt um það, sem
gerzt hefur innan Háskólans á und-
anförnum árum, hvað fyrirhugað
er af nýjum kennslugreinum og
hvernig baráttumál stúdenta hafa
hafzt fram. En stúdentar við Há-
skóla /slands eiga nú meiri hlut að
stjórn skólans en gerist við háskóla
víðast hvar annars staðar í Evrópu.
Þessi mál munu þó þorra manna
ekki svo kunn sem skyldi.
Fyrir nokkru var hópur fólks hér
í borg að því spurður, hvað efst
vœri á baugi í málefnum íslenzkra
stúdenta, hvað gerzt hefði merkast
á þeim vettvangi nýlega og hvernig
þessi mál stœðu. Svörin við þess-
um spurningum voru einkar at-
hyglisverð. Flestir í þessum stóra
hópi skýrðu frá aðgerðum ellefu-
menninganna við sendiráð íslands
í Stokkhólmi og framhaldsaðgerð-
um íslenzkra stúdenta í Osló og
Kaupmannahöfn. En nœr enginn
kunni að greina frá því, að nokkuð
markvert hefði gerzt i málefnum
stúdenta innan veggja Háskóla ís-
lands.
Þess má því vœnta, að þegar
ófróðir menn, t.d. útlendir ferða-
menn, fara að spyrjast fyrir um ís-
lenzk- stúdentamálefni á nœstunni,
verði þeim skýrt frá aðgerðunum í
Stokkhólmi, en enginn kunni að
greina þeim frá því, að stúdentar
við Háskóla íslands hafi komið
baráttumálum sínum, hvað ítök í
stjórn skólans snertir, lengra áleiöis
en velflestir jafningjar þeirra er-
lendis.
í sjálfu sér er þetta ekki óeðli-
legt. Stokkhólmsaðgerðunum hafa
verið gerð slík skil í fjölmiðlum,
að óhugsandi er að framhjá nokkr-
um manni fari. Baráttumál stúd-
enta við Háskóla Islands hafa hins
vegar verið unnin í kyrrþey og fjöl-
miðlar hafa ekki látið sér títt um
þau. Fólk hefur t.d. ekki verið spurt
um það almennt, hvort rétt sé að
stúdentar hafi bein áhrif á rektors-
kjör við Háskóla hlands eða að-
stöðu til íhlutunar um önnur mál
þeirrar stofnunar.
Enn virðist því átaks þörf af
hálfu Háskóla íslands og stúdenta
til kynningar á því, sem innan
veggja skólans gerist og hefur
gerzt. Einhuga og vitandi vits þarf
þjóðin að fylgja eftir því brýna við-
fangsefni, sem fyrir hö?idum er,
œðstu menntastofnun landsins til
eflingar.
Þá mætti það einnig verða ís-
lenzkum fjölmiðlum umhugsunar-
efni, hvort þeir leggj a nœgilega
rœkt við það sem merkast er af
viðburðum samtíðar, hvort þeir eru
ekki um of bundnir yfirborðskennd
um atburðum, svo það, sem minna
lætur yfir sér, gleymist. Þeir, sem
til uppþots efna, i hverju formi sem
er og hvaða tilgangi sem er, geta
oftast nœr fengið birtar um sig
fréttir. En hljótt er oft um hina,
sem kjósa að vinna verk sín í kyrr-
þey. Hér mætti verða breyting á.
Jón Hnefill Aðalsteinsson.