Lesbók Morgunblaðsins - 07.02.1971, Blaðsíða 13

Eftlrfarand! bílar fá fjrjár
stjörnur. (Sæmilegt sæti, þó
ekkl nóg;u gott. En tillit Iiefur
verið tekið til líkamsliyg-gingar,
að minnsta kosti í einhverjum
atriðum.)
Aston Martin
Bentley X
BMW 2500
Fiat 124
Cortina XI. og GT
Jaguar XJ6
Jensen
Opel Record
Opel Commodore
Porsche
Rolls-Royce
Triumph Spitfire
Volvo 144
Volvo 164
Volvo 1800E
Eftirfarandi bílar fá fjórar
stjörniu*. (Gott sæti frá lækn-
Isfræðilegu sjónarmiði).
Alfa Romeo 1750GTV
Trhimph Stag
Range Rover.
Að lokum gera læknarnir eft
irfarandi athugasemdir: Sætin
í Range Rover voru þau heztu,
en Alfa Romeo kom þar næst.
Ford Cortina og Escort eiga
næstum því skilið að fá þrjár
stjörnur. Á sama hátt á Morris
Mini næstum skilið tvær
stjörnur. í söluáróðri hefur
sætum verið hrósað um efni
fram í Rover og Volvo. í þeim
siðasttalda eru sætin lakari en
þau voru áður.
Þossar niðurstöður ensku
læknanna eru eftirtektarverð-
ar, þó ekki sé víst, að allir
verði þeim sammála. Hins ber
líka að gæta, að líkamsbygging
manna er mismunandi og sæti,
sem fellur vel að einuni, reyn-
ist öðrum óliæft. í»að er næsta
ótrúlegt, hvað ameriskir fram-
leiðendur hafa lagt litla
áherzlu á sæti. Enda þótt amer-
ískum bílum liafi verið hátt
lof haldið liérlendis, t.d. fyrir
endingu, þá telja læknarnir þá
alla hafa óliæf sæti. Af ein-
hverjum ástæðum eru bílar frá
amerisku Ford verksmiðjunum
hvergi með á þessum lista. Það
er einnig eftirtektarvert, að
dýrir bílar eins og Benz skuli
aðeins hljóta tvær stjörnur.
f þriggja stjörnu flokknum
eru sjö rándýrir sportbílar,
sem kosta mundu eina til tvær
milljónir ísl. króna og er það
naumast annað en sjálfsagður
lilutur, að góð sæti séu í slíkum
bílum. f þennan flokk komast
tvær gerðir miðlimgsbila sam-
kvæmt íslenzku verðlagl, Opel
og Volvo, og elnn bíll úr flokki
liinna ódýru: Fiat 124.
Aðeins þrír bílar teljast liafa
nokkurn veginn fullnægjandi
sæti, en englnn þelrra er til á
fslandi. Umboð mun að visu
vera til fyrir hina itölksu Alfa
Romeo og einn ódýr bíll til af
þeirri gerð, en enginn
1750GTV. Umboð er til fyrir
Triumph, en það er dautt um-
boð og enginn Triumph Stag
liefur flutzt Wngað. Af ein-
hverjum ástæðum hefur Hekla
aðeins flutt inn Land Rover.
Að vísu ekur einn ráðherr-
anna á Rover, en Rover 2000
og 3500 hafa ekld sézt og ekki
heldur Range Rover með hln
ágætu sætl.
Missögn
leiðrétt
RAGNHILDUR Sigfúsdóttir
frá Þorkelshóli var ekki son-
ardóttir Steins biskups, heldur
var anima heimar Ragnhildur
Guðmundsdóttir, kona séra Sig-
urðar Einarssonar á Barði,
bróðurdóttir frú Valgerðar
Jónsdóttur konu Steins bisk-
ups. hannig erum við ekki af-
komendur Steins biskups þótt
Ragnhildur á Barði væri bróð-
urdóttir konu hans.
Ragnhildarnafn í móðurfólki
okkar i Klömbrum er ekki
komið frá Valgerði biskupsfrú,
heldur miklu eldra kvennafn í
ættimii, líklega frá Ragnhildi á
rauðum sokkum, eða enn
eldra.
Ein systirin í Klömbrum hét
Rannveig Snorradóttir, kona
Björns. Vafalaust hafa þau átt
börn.
Séra Jón Auðuns hefir bent
mér á þessa leiðu villu, sem ég
bið Lesbók Morgunblaðsins að
leiðrétta. Sjálfur get ég borið
við minnisleysi í rúnit ár, er
nærri 79 ára, en skrifaði grein-
ina um æskuheimili móður
niinnar sl. sumar.
31/1 ’71.
Hannes Jónsson.
Leiðrétting
Hr. ritst. f bréfi mínu til
Einars Páissonar í Lesbók 2.
tbl. urðu tvær prentvillur,
sem ég vildi fá leiðréttar: Þar
hafði í 4. dálki, Þorgils orðið
Þorsteinn og neðar í sama
dálki hafði flækzt inn smáorð-
ið „að“, sem gerði merkingar-
mun. Ég skrifaði, — sem ég
ætla sanna — en ekki, sem ég
ætla að sanna, eins og stendur
í 28 línu talið neðan frá.
K. f. D.
Sannleikurinn
Framh. af bls. 3
og Ólafur að Hjarðarholti eft-
ir homuim heitinn. Hailigerður
hefði því átt að tengjast sögn-
um af Njálsdyngju Bergþórs-
hvols, þrídrang, Stöng og átt-
inni suðvestur-norðaustur.
Hún hefði þá jafnframt átt að
tengjast hugtaki mýrlendis,
svo og rauðum og hvitum lit
hins svonefnda kornkomung-
dæmis. Hafi orðið brok verið
notað um mýrlendisurt sem er
hvít og rauð, er sennilegt, að
Hallgerður hafi verið við þá
urt kennd. Að hári hennar væri
jafnað til slíkrar urtar væri í
beinu samræmi við hugtök forn
aldar, samanber hár Sif jar, sem
vafalítið var gróður jarðar. Og
hafi orðið brok jafnframt
merkt norðauvindur kynni hug
tak frjóvgarans að tengj-
ast þessari drottningarmynd.
Drottning fornra kornkonung-
dæma tengdist jafnan meyjar-
hugtakinu, upphaflega var
jörðin sjálf mærin sem frjóvg-
aðist á vori fyrir samúðar-
kynngi drottningar. Líklegt
hefði þvi verið, að þær Auður
og Hallgerður væru settar
í saimband við meyjarhugtak
konungdæmanna. Meyfæðing
grískra goðsagna varð einatt af
völdum Boreasar -—• Norðan-
vindsins -— sem álitinn var
frjóvga ósnortna hryssu vall-
arins á helgri tíð. Þetta bend-
ir til hins sama og flest annað:
að grundvöllur sé ekki fyrir
þvi að álíta íslenzka heiðni (og
frumkristni) aðskilda frá meg-
instraumum Indó-Evrópu-
manna og Miðjarðarhafsþjóða.
Tákn Njálu benda til þess að
íslendingar hafi þekkt viss hug
tök grískrar heiðni í smáatrið-
um.
„En allt þetta mun verða
bókstafsþrælum stór biti að
kyngja" segir þú, og er rétt, að
þvi undanskildu, að þeir sem
fylgja bókstafnum munu vafa-
litið fagna nýjum heimildum
heilum huga, er þeir kynnast
máli fornrar goðafræði. Hinir
verða sjálfsagt örðugri viður-
eignar sem fylgt hafa tizku síð-
ustu áratuga og dæmt fornrit
vor aðallega sem „bókmenntir"
í stað þess að leggja til atlögu
við hin torræðari verkefni
menningarfræðinnar. Án efa
mun einhverjum þeirra góðu
niaima finnast liikt sem gulrót
standi í hálsi sér, verði honum
gert að endurmeta öll sín fyrri
viðhorf til íslenzkrar forn-
menningar. Vonandi minnist
hann þá spakmælis þíns um
trefjarót sannleikans sem kom
eins og frískur norðanvindur-
inn til að frjóvga saklausar
hryssur norrænunnar hér fyr-
ir sunnan.
Með þökk og virðingu til
ykkar á Akureyri,
þinn
Einar Pálsson.
Hetjan
snýr heim
Framh. af bls. 7
með sex öðrum vanræktum og
yfirgefnum náungum. Við er-
um ekki einfærir um að þvo
okkur. Við getum ekki einu
sinni fengið okkur vatnsglas
hjálparlaust.
— Við erum allir með þvag-
poka. Starfsliðið annar því
ekki að tæma þá. Það lekur úr
þeim niður á gólfið. Aðstoðar-
mennimir flýta sér ekki meira
en þeir nauðsynlega þurfa, og
hvers vegna skyldu þeir líka
gera það? Þeir eru ekki svo
vel launaðir. Eitt sinn lá ég í
rúmi mínu frá því klukkan sex
um morguninn til klukkan
fjögur um daginn, án þess að
mér væri snúið eða þvegið. Fái
maður steypibað, er maður
lagður aftur í sömu svita-
storknu og skítugu rúmfötin,
að því loknu. Þetta er engu
líkara en fangelsisvist. Það er
eins og verið sé að refsa
manni.
— Það var einu sinni, að ég
lá á grúfu í rúminu og dottaði.
Klukkan var ekki orðin ell-
efu; ég hafði bara lagt augun
aftur rétt sem snöggvast.
Skyndilega hrökk ég upp. Það
sat rotta á hendinni á mér. Ég
get ekki hreyft hendurnar, en
ég get yppt aðeins öxlum. Ég
æpti upp yfir mig. Rottan
klifraði niður úr rúminu. En
ekki fór hún sér óðslega að
því. Sumir sjúklingarnir, þeir
sem ekki eru alveg farlama,
eru famir að koma fyrir gildr-
um við rúmin. Taugakerfi
Fraimh. aif bls. 2
ekki til of mikils mælzt, að
fyrsta eða önnur kynslóð
f jöldans, sem getur tekið létti-
lega á brauðstritinu, verði svo
lieimspekilega sinnuð, að hún
hafni þeim verðmætum, sem
mölur og ryð fá grandað úr því
að liöfðingjar allra alda, í öll-
um löndum, hafa fæstir komizt
áþetta stig? Þeir, sem gerasér
vonir um slíka skyndibreyt-
ingu á manninum verða að telj
ast óraunsæir með afbrigðum.
Þetta leiðir aftur hugann að
öðru.
Hverju er alltaf verið að
mótmæla? Mótmælt er stríði,
heimsku og græðgi, með of-
beldi, fljótræði og þver-
móðsku. Hver skyldi verða ár-
angurinn?
Mótmælt er ófullkomnum
heimi ófullkominna manna. En
þeir eru ekki bara í valdastól-
unum, heldur alls staðar um
allar jarðir, og ekki síður í
höpi mótmælenda. Menn eru
ekki betur gerðir en þetta.
Hálfsyndum er alltaf hætt við
drukkniun. Og hverjiir eru vel
syndir við allar aðstæður?
Heiméka hiinna viltru og vonzka
hinna góðu gerir það að verk-
um, að enginn syndlaus finnst
til að mótmæla af fyllstu ein-
sumra hefur Iaskazt svo að
þeir finna ekki til neins. Þeir
gætu sem hægast orðið fyrtr
biti án þess að verða varir viS
það.
Marke Dumpert vonaðist tM
!að verða lögfræðingur. Eti
það þarf meira en lítinn kjark
og baráttuvilja til. Og bar-
áttuþrek Dumperts er brostið.
— Áður fyrr hataði ég og
fyrirleit þessa náunga, sem
stungu af til Kanada til þess
að komast hjá herskyldunni.
Nú lít ég ekki sömu augum á
málið. Ég get ekki sagt, að ég
hafi beinlínis dálæti á þeím.
En ég ber virðingu fyrir
breytni þeirra. Hefði ég
vitað það þá, sem ég veit núna,
þá hefði þurft ólma hesta til
þess að draga mig í herinn. Ég
hefði barizt á móti af öllum
lífs og sálar kröftum. Ég segj
þetta ekki einungis vegna
þeirrar ógæfu, sem ég sjálfur
hef ratað í. Nei, það er þetta
tómlæti, þetta yfirþyrmandi
tilfinningaleysi, sem gegnsýr-
ir allt. Það kemur mér til að
velta því fyrir mér, hvort aliir
þeir, sem ég sá deyja, og hin-
ir, sem eru hálfdauðir eins og
ég, höfðu í rauninni nokkum
tíma nokkuð að berjast fyrir.
lægni og kasta fyrsta steinin-
um, enda er það varla von úr
því að jafnvel Fétur sofnaði á
verðinum, og þó var hann að
sögn gerður að dyraverði.
Er ekki til of mikils mælzt
að segja manninum að vera allt
af gæfur og réttlátur, þegar
náttúran og tilveran allt í
kringum hann er svo grimm, og
sú grimmd er miklu eldri en
aldingarðurinn.
Hætt er því við að margir
mótmælendur geri of miklar
kröfur, nema að einu leytf.
Þeir gera áreiðanlega ekki
nógu miklar kröfur til sjáWra
sín. Á það hefur alltaf mest
skort. Menn ættu nefnilega
ekki að láta sig dreyma um
sæluríkið í hyllingum þoku-
kenndrar framtíðar, heldur að
reyna að nálgast það hver í
sínu umhverfi, og hafa ekki allt
á homum sér þótt fullkomleik-
inn láti á sér standa. Ef raenn
geta ekki verið góðir, og látið
gott af sér leiða, í nútíðinni
eru litlar líkur á, að framtíðin
muni standa í þakkarskuld við
þá. Enda hefur enginn rétt til
að níðast á samtið sinni, með
framtíðina að skálkaskjóli,
sem er líkleg til að hafa aHt
annan skiining á lífinu og tíl-
verunni.
Hverju er verid að mótmæla?
Eftirfarandi spil er frá leiknium
milli Darumerkur og írlands á Evrópu-
mótinu í bridge, sem fram fór í Porbú-
gal í október 1970.
Norður
A K-7
¥ K-6
4 Á-G-10-7-3-2
*1 D 8-3
Vestur
A Á-D-10-4
¥ 9-7-5-4-2
4 K-9-4
* 2
Austur
A G-8-6-5-3-2
¥ Á-D-10-8-3
♦ -
* 6-4
Suður
A 9
¥ G
4 D-8-6-5
A Á-K-G-10-9-7-5
Sagnir gengu þannig: (írsku spilar-
arnir eru N.—S. og nota sagnkerfið
„Liit'tlie Major“).
Vestur — Norður — Austur — Suður
Pass 1 Spaði Dobl. 4 Grönd
5 Tíglar Pass 5 Hjörtu 6 Lauf
Ðobl. Pass Pass 6 Tíglar
Dobl. Pass Pass Pass
GpniUin Norðurs á 1 spaða þýðir langur
tígullitur, en aðrar sagnir þarfnast ekíki
skýringa.
Augljóst er að A.—V. geta strax tekið
2 sliagi þ. e. á spaðaás og hjartaás.
Danski spilaninn í Vestri lét í byrjun
út laufa 2 og þar sem tígulkócnguriinin
var á réfctum stað fyrir sagnlhafa, fékik
sagnhafi alla Slagina eða 1190 fyrir
spilið.
Við hitt borðið sátu dörasku spilar-
arnir N.—S. og þar varð lökasögnin
5 lauf og var Suður sagnhatfi. Vestur
lét í byrjun út spaðaás, Austur gaí til
kynna að hanin vildi fá tígul út og þess
vegna lét Vestur næst út tígull 4. Sagn-
hafi drap í borði með ási, en Austur
trompaði. Síðar í spilinu fengu A.—V.
2 slagi til viðbótar þ. e. á tígulkóng og
hjartaás.
írska sveitin fékk þrf 100 fyrir spilið-
á þessu borði eða samtals 1290 á báðum
borðum. Leiknium lauik með sigri ír-
lands.
7. fiebrúar 1971
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 13