Lesbók Morgunblaðsins - 27.06.1971, Blaðsíða 15

JAMES
DURST
Síðastliöinn mánudag birtist
James Durst á sjónvarpsskerm
inuim, rúmium tveiirruur mámuð
ium eítir að hantn var hér á
landi. Háim vaikjti athyigli fyr-
ir sönig sinn í sjónvarpimu og
er þvi ástseða tii a-ð ætla, að
hon.um verði veitt meiri at-
hygli, þegar hann kemjur himg
að næst, en það gæti orðið ein
hvern tirna á næsta ári
James Durst er Bandariikja-
maðu.r, Kalifomíuibúi, 25 ára
gamaffl, fæddur 6. nóvember
1945 í merki siporðdrekians.
Hann hefur femgizt við visna
söng í ein átta ár, síðustu f jöig-
ur árin hefur hann samið eigin
ljóð og lög. Hann hefur sungið
vísur sínar, ljóð og lög viða í
Bandaríkjunum og í Evrópu,
Ekki hefur hann neinar s.tór-
tekjur atf söng sinum, en kemst
þó af, lifir ágætu iífi, enda
þótt hann gseti grætt meiri
penin.ga með þvi að vinna það
starf, sem hann hefiur háskóla
próf í, upptökuistjöm sjón-
varpsþátta. En hann segist
sjálfur ekki búast við að vinna
það starf nokkurn tíima. Strax
að loknu háskólanámi gerðd
hann sönginn að aðalstarfi.
Tónlist hans hefur breytzt að
undanförnu. Framan atf samdi
hann mótmseLasöngva, var reið
ur, ungur maður. Nú hefur
hann enga þörf fyrir mótmæli;
hann viffl syngja söngva um
efni sem allir skilja, ástina og
íriðinn.
Hann fékk herkvaðningiu á
sínum tíma. Hemennska sam
lýmdist ekki Mfsskoðunum
hans og þess vegna sótti hann
■uim undanþágu frá herþjón-
uistai, þar sem samvizka hans
ieyfði honum ekki að vera
hermaður. Hann var kallaður
fyrir nokkrar nefndir, sem all
ar synjuðu beiðm hans. Ekkert
stoðaði þótt 'hann hefði sér til
stuðnimgs vottorð átta manna,
sem afflir staðfestu, að þetta
væri hans einlæga skoðun.
Þessir átta menn voru bæði vin
ir hans, prófessorax í háskólan
um, sem hann nam við og einn-
ig presitur, sem hann hafði
kynnzt á Italíu; var sá meðlim
ur Alþjóða kirkjuráðsins.
Á endanum gafsf hann upp,
fékk sér lögfræðing, sem var
kiunnur af frammistöðu sinni í
sams konar máluim. Sá lögfróði
sendi Jam.es til læknis, sem
skoðaði hann afflrækilega og
fann hjartagaffla, sem nægði til
að losa hann unean herkvaðn-
ingunni. Hjartað í James Durst
slær ekki „da-dúmm“, „da-
dúmm,“ eins og hjörtu flestra,
heldur bætir það einhverjum
aukaslögium inn í; nefnist þetta
á ensku T,heart-murmur“ eða
hjartamuMur.
Hingað kom Jarnes á vegum
Upplýsmgaþjónustu Bandarikj
anna. Hér kom hann nokkrum
sinnum fram, fynst á þjóðlaga-
kvöldi í Tónabæ, síðan á ýms-
um einkasamkomum á vegum
Upplýsingaþjónustunnar og sið
ast lék hann fyrir áheyrendur
í Ameriska bókasaíninu í
Bændahöliinni. Hann lék nær
eingöngu frumsamin lög, en
einniig gat hann flutt þjóðlög
annarra landa. Lög hans voru
fjöibreytt og ljóðin ekki siður.
Fyrir nokkrum árum samdi
hann fremair iétt lög og brand
aratexta, siðan kom skeið
flóknari laga við ljóð, sem
minntu heizt á málverk. Þau
voru fuffl aí margflóknum orð-
um og ógerningur að skilja
þau til fuffls fyrr en eftir að
haía heyrt þau nokkrum sinn-
um. En upp á siðkastið hefur
hann þó náð hvað hæst í tón-
iistarsköpun sinnl Hann heíur
náð upp á það eftirsóknar-
verða stig að semja lög, sem
gripa huga manns við fyrstu
áheym, en halda þó gildi sinu
og fegurð og batna fremur en
hitf eftir því sem tímar líða.
Þegar listamaðu.r hefur náð
þessu stigi í tónliistarsköpun
sinni, hefur hann rau,nveru-
lega unnið sinn stærsta sigur.
James Durst hefur því u.nnið
stóra sigra með löguim sánum,
enda þótt þaiu s,éu lí.tt þekkt og
nafn hans litiu betur.
Það er staðreynd, að ýmsir
afbragðsgóðir listamenn öðl-
ast aidrei þá viðurkenningiu,
sem þeim ber. TiiLviijiun ræður
mikiu um það hverjir verða
frægir og hverjir ekki. James
Durst hefur aHt til að bera,
sem þarf til að verða írsægur
og virtur tónlistarmEuður. En
tilviljunin hefur enn ekki haft
áfirif á gang mála honum í hag.
Kannski gerir hún það aldreL
En við von.um hið gagnstæða.
JOHN
og YOKO
Fræga fólkið í poppheimin-
um á það til að birtast ölliim
að óvörum uppi á sviði í ein-
hverjimi hljómleikasalmmi og
taka að spila af fullum krafti.
Enginn veit fyrir hvenæfr
þetta gerist, en þegar það ger-
ist, veknr það jafnan mikla
hrifiningu áhorfenða.
John Lennon og Yoko Ono
Ia?ddust upp á svið í FiUmore
hljómleikasalnum í New York
eina nóttina, þegar Frank
Zappa og Mothers Of Inventi-
on höfðu verið að leika fyrir
fuUu húsi áhorfenda. „Það er
indælt að vera kominn hing-
að,“ sagði John og setti gítar-
inn sinni í samband. Áhorfend
ur tryUtust næstum þvi aí
fögnuði og John og Yoko tókst
aðeins að leika 2 lög á 30 niín-
útum vegna fagnaðarláta og
hávaða áhorfenda.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15