Lesbók Morgunblaðsins - 25.08.1974, Side 9

tílfiA
Tfmarnir hreytast. Kitt sinn
voru Arabaþjórtirnar hálffíeróur
skræiingjalýóur í augum Vestur-
landabúa; nú njóta þær viróingar
þeirra. Arabar líta sjálfa sig
einnig öórum augum en fyrr og
um það er ekki minna vert. Enn
er svo skammt iiðið frá
umskiptunum, að þeim hef-
ur varia gefizt tfmi að njóta
þessarar skyndilegu upp-
hefðar sinnar. En þaó er al-
mennt álit Araba, aó gjörbylting
hafi oróió á stiióu þeirra í heimin-
um. Þessar þjóðir hafa allt í einu
vaknaó til vitundar um mátt sinn
og mikilvægi. betta er f.vrst og
fremst að þakka tveimur mjiij;
svo árangursrfkum aðgerðum —
októberstríóinu og olfusölubann-
inu.
Sinnaskipti Arabanna brustu á
eins og sandstormur, öllum að
óvörum. Þeirra vegna (a.m.k. að
nokkru leyti) inega bandarískir
bileigendur bíða tímunum saman
í löngum röðum eftir nokkrum
lítrum af bensíni, ráðagerðum
Bandaríkja- og Sovétmanna og
bætta sambúð hlekktist á í fæð-
ingunni, japanska efnahags-
undrið stöðvaðist í bili, og Bretar,
sem eitt sinn réðu fyrir Mið-
austurlöndum, urðu að taka upp
þriggja daga vinnuviku. (Jengið
hefur jafnt og þétt á rikissjöði
ríkra þjóða sem fátækra eftir að
Arabar hækkuðu olíuverðið um
370% i fyrra eð var, og loks hefur
þeim tekizt að hrekja fjendur sina
fornu, ísraelsmenn, i diplómat-
íska einangrun.
Arabar hafa ekki átt slíkri vel-
gengni að fagna frá því að herir
Islams tóku sig upp fyrir þrettán
öldum og héldu út af Arabíuskaga
að boða orð Múhameðs. bá varð
fyrirstaðan lítil og enda þótt langt
sé um liðið virðast Vesturveldin
enn ekki kunna ráð við hættunni.
Eitt sinn lágu allar leiðir til
Kómar; nú liggja þær til Riyadh,
hinnar rykugu og grómteknu
höfuðborgar Saudiarabíu, þar
sem Feisal konungur ræður
löndum, voldugastur ailra olíu-
kónga. Lfður vart sú vikan, að
ekki skjóti þar upp koliinum
sendinefnd frá einhverju iðnrík-
inu að gera hinum óþýða kóngi
boð. Það fór svo að iokum, að
fjallið kom til Múhameðs.
Það er því sízt að undra, þótt
Arabar séu upp.með sér. F.vrstu
vikurnar eftir stríðið voru allar
búðir við helztu umferðargiitur
Kaíróborgar fullar með myndir,
sem sýna áttu för Egvpta yfir
Súesskurð og sigurinn í kjiilfar
hennar. Egypzka stjórnin gaf út
frímerki með áletruninni ,0.
október 1973". Komið var á fót
mikilh sýningu á herteknum fsra-
elskum hergögnum og drögust
daglega að henni þúsundir Kafró-
búa. Þá vaktist ennfremur upp
fjöldi ljöðskálda, lagasmiða,
balletthiifunda og leikskálda, sein
allir sungu lof' októbersigrinum
og því sjálfstrausti, sem hann
hefði blásið öllum Aröbum í
brjóst.
Dansflokkur einn hefur samið
nýjan ballett, sem nefna mætti
„(lönguna miklu". Sýningin hefst
á því, að leikendur drúpa allir
hiifði og táknar það kvöl og pinu
Egypta eftir ósigurinn í sex daga
stríðinu. En þá birtist allt í einu
herflokkur í dularklæðnaði eyði-
merkurhermanna; fara þeir hægt
yfir sviðið á gúmflekum, hljóm-
listin hækkar og egypzki taninn
rfs: fiirin yfir Súesskurð. Leik-
skáldin hafa heldur ekki legið á
liði sínu. Söngieikurinn „Sham-
ina, ástin min“, sem sýndur
er i þjóðleikhúsinu lýsir því, er
Salómon konungur nemur burt
Palestínska brúður því næst kem-
ur ástmögur hennar „Palestinska
þjóðin — og frelsar hana
Algengustu dæmin uin hina
nýju afstiiðu eru þó líklega sá
aragrúi siingva. sein orðið hala til
á undanförnum vikum. Hér er
einn:
Land mitt, allt hefur
iiðlazt þýðingu.
Egyptaland, móðir heimsins,
Egyptaland, möðir jarðar.
Land mitt, land mitt.
Hvað get ég gert
fyrir land mitt?
Sjá nœstu
síou
Til vinstri: Hinar heilögu borgir
Múhameðstrúarmanna. Lengst til
vinstri er sú alheilagasta, Mekka,
þarnæst er Medina, sem er önnur
i röðinni að helgi. Lengst til hægri
er svo Jerúsalem og næst á mynd-
inni musterið. Þaðan gerði
Múhameð himnaför sina.