Lesbók Morgunblaðsins - 08.02.1976, Síða 7
HUS OG
HÚSBÚN-
‘ <i
Hér er dðKtiS öðruvisi að farið en
venjulega tiSkast hjð okkur og
útkoman er f senn litrikari, frum-
' legri og umfram allt ódýrari en
oftast verður hjð okkur. Bakvegg-
urinn hefur veriS mðlaSur svartur
og verSur hann þvl fallegur og
sterkur bakgrunnur fyrir myndir.
SömuleiSis er arin úr svörtu jðrni.
Þarna er óvenjulegur, hvltur
lampi, knallrautt teppi, bókaskðp-
ur úr furu, blóm — og trégólf sem
einhverjum fyndist kannski aS
vœri einum of gróft. En þarna eru
hvoki dýrar innréttingar né dýrir
húsmunir.
Margur hefur byrjað búskap með litlum efnum og notazt við allskonar gamalt dót og
samtíning, sem reyndist furðu heimilislegur. Hver sem ætlunin var í byrjun,
vill þróunin verða sú, að eftir fáein ár er heimilið næstum of fínt íyrir
daglegt líf, — allt í plussi harðviði og postulíni
um og einföldum innrétting-
um, þar sem notazt er viö eitt-
hvað annað en harðplast og
harðvið. Þð ber þess að geta, að
fáanleg hafa verið nú uppá sfð-
kastið húsgögn einkum f barna-
herbergi, úr bæsuðum spóna-
plötum. Þesskonar efni mætti
til dæmis nota f svefnher-
bergisskápa og vissulega einnig
í eldhúsinnréttingar. Þá mætti
segja að búið væri að einfalda
hlutina til muna frá þeirri tíð,
þegar fara varð þrjár umferðir
með sparsli og málningu til
þess að áferðin yrði sú hin
sama og á dönsku postulfni.
Betur væri að almennings-
álitið kæmi fleiri breytingum
áleiðis og gæti það stuðlað að
því að húsbyggingar yrðu ekki
önnur eins fjárhagsleg þrek-
raun og verið hefur.
^7 •
Hér höfum við dæmi um and-
stæðu þess, sem sést á myndinni
að ofan. Þessi stofa getur meS
góðri samvizku kallazt glerfln.
Maður hefur á tilfinningunni að
þessi eina bók, sem liggur á borð-
inu, skapi næstum þvl óreiðu og
að þarna þurfi að „þurrka stuf"
a.m.k. einu smni á dag.