Lesbók Morgunblaðsins - 30.07.1978, Page 8

Bolungarvík. Þar stundaö útræöi gegnum
aldir.
Klukkan var langt gengin í tvö og aö
baki um sextán sjómílur og báturinn var
kominn fyrir Deild. Enn hélzt sama blíðan
og bátinn bar hratt yfir.
Alnafni bátsins, Gunnar Sigurösson,
átján ára sonur Sigurðar austfirzkur í
móöurlegg, vestfirzkur í fööurlegg bróður-
sonur Dúu konu Rafns skipstjóra (bátur-
inn heitir raunar í höfuöið á tengdafööur
Rafns) haföi tekiö viö stjórnveli óðar og
sleppt var.
Hann Gunnar haföi farið í einn róöur
með Rafni áöur — þaö var í hitt-eð-fyrra
og var af þeim sökum ekki hreinn
viövaningur. í þokkabót haföi hann, þegar
hann var fjórtán ára, stundað svolítiö
trilluskak frá Vattarnesi (en þaöan kemur
móðirin Erla Lúövíksdóttir austfirzka)
ásamt meö afa sínum, sem gerir út
fiskibát á Austfjöröum og móöurbróður
sínum Kristjáni. Hann fór í velflesta róöra,
sem stundaöir voru þá um sumariö og í
ofanálag meö sjómannsblóö í æöum
(austfirzkt, vestfirzkt).
Gunnar stundaöi nám í Fjölbrautarskóla
Suöurnesja í Keflavík í fyrra og hefur
þegar tekiö sólópróf í flugi. Hann er
ákveðinn í að gerast flugmaöur og hyggst
verja tekjum sínum af sjómennskunni í
hart flugnám. Hann viröist hafa hlotið
jákvæö skapgeröareinkenni aö erföum,
sem ekki hafa gloprast niöur vegna áhrifa
af félagsskap, sem unglingar geta orðiö
fyrir.
Blíöan hélzt óslitið unz komiö var á
aÉSSípP^'

g|«e®Mg*gsa

Haldið á miðin.
Hálfri klukkustundu fyrir miönætti er
lagt upp frá ísafiröi.
9. júní.
Skakbátar og smábátar eru aö leggja
upp í róöur. Tiltölulega fáir bátar hafa
þegar hafiö vertíö. Bátsmenn hafa
undanfarið haft í hinu og þessu að snúast
vegna aðdyttingar og viðhalds og endur-
nýjunar á tækjum og bátum fyrir útróöra
og útilegu fyrir Vestfjöröum og Suövestur-
landi. Sjórinn hefur verið og er enn sóttur
fast fyrir vestan að alda raða hefö. í rás
tímanna er sjaldan, eiginlega aldrei
brugðiö út af því á Vestfjörðum.
Menn fóru aö tínast til báta. Einn og
einn kom labbandi. Aðrir komu til skips
á bílum.
Gunnar Sigurösson ÍS-13 — íshvítur aö
lit meö spænskbrúnum borðstokk og
spænskbrúnu dekki og stafni í sama lit
liggur bundinn við bryggju og margir
bátar allt í kring, hver meö sitt svipmót
og sína áferö.
ÍS-13 er ellefu tonna bátur, byggður ár
74 í Bátalóni, skipasmíöastöö í Hafnar-
firði, teiknaöur, hannaður þar af Þorbergi
Ólafssyni sem er framkvæmdastjóri
nefnds fyrirtækis.
Stjórnklöfi skipsins er úr áli gjöröur, sá
fyrsti sinnar tegundar og þykir henta vel
Rétt fyrir róður. Bátsformenn á Isdtfirði rœoasi viu.
Formenn frá ísa,
baminginn.
sem slíkur. Bátnum er vel viö haldiö og
er snyrtilegur, hvar sem á hann er litið.
Skipstjórnarmaður og eigandi og sá, er
gerir út, er Rafn Oddson, maður úr
Reykjavík (vestast úr Vesturbænum) á
góðum aldri, sem fluttist til ísafjaröar fyrir
ail-mörgum árum sem starfandi maður á
sjó og í landi og eftir talsvert mikla reynslu
sem siglingarmaöur úti um allan heim.
Hann fór ungur að heiman.
Sléttur sjór, en veður fór örlítið
kólnandi. Veðurspár þennan dag hermdu
suð-vestan fyrir fjöröunum. Seinasta spá
þá um kvöldið hljóðaöi hins vegar upp á
breytilega átt. Þaö finnst sumum fyrir
vestan ekki alltaf góðs viti, jafnvel allra
veöra von.
Fjórir bátar lögöu út undir og um og rétt
eftir miönætti frá ísafirði þá um kvöldiö.
Fyrstur til aö halda út var Eiríkur
Finnson 18 tonna smíöaður á Akureyri.
Kapteinn er Haukur Böðvarsson frá
ísafiröi. Kornungur maður.
Annar til að sigla út var ÍS-13, Gunnar
Sigurösson, sem áöur er getið og kemur
héöan í frá viö sögu í sjóferð fyrir vestan.
Rétt á eftir fór út Siguröur Þorkelsson,
23ja tonna, ÍS-200 smíðaður í Danmörku
1930, heldur snoturt skip. Sá, sem
stjórnar, er Guömundur Sigurðsson,
ísfiröingur í húö og hár, vel á sig kominn
og hress í bragöi og talinn almennt hafa
átt létt meö sjósókn gegnum árin. Þetta
er maöur liölega fimmtugur þótt ekki sé
þaö aö sjá.
Síðastur eöa sá, sem rak lestina innan
sviga, var hvorki meira né minna en Húni,
tíu tonna fley, smíðað 1962 og kom fyrst
nýtt til Bolungarvíkur og þá í eign
Sigurgeirs sjómanns þar í plássinu. Svo
eignaðist annar maður bátinn. Síöan lenti
báturinn í höndunum á Hirti Bjarnasyni
sjómanni. Hjörtur býr á ísafirði, kallaður
Stapi, kenndur viö Stapadal, enda
kynjaður úr Arnarfirði vestur, maöur viö
aldur, annálaður sæúlfur, sem kann ekki
að hræðast.
Hann keypti bátinn 73 og rær yfirleitt
viö annan mann. Hann var nú meö bátinn.
Það er keyrt léttan út fjörðinn. Á
bakborða birtast fjöllin og plássin viö
rætur þeirra. Gleiðarhjalli beint fyrir ofan
ísafjaröarkaupstað, en Gleiðarhjalli er
hluti af Eyrarfjalli og þá tekur viö Óshlíð
fyrir utan Hnífsdal, og þá Stigahlíð, sem
nær frá Bolungarvík allar götur að Deild,
sem er endi fjallsins.
Skálavík kemur í Ijós, sem nú er ekki
lengur byggð nema sem sumarverustaö-
ur. Þetta var löngum eins konar útstöö frá