Lesbók Morgunblaðsins - 02.02.1980, Qupperneq 7
þetta er landiö í allri sinni nekt;
innsti kjarni þess, þar sem gróö-
urfar og dýralíf standa ævinlega
h illum fæti. Vel er því lýst í
síðustu mynd bókarinnar af
Hraunsandi viö Grindavík: Ekki
stingandi strá, aðeins grjót, sem
er á litinn eins og keramik, haf
og svartur sandur. En eins og
agnarlítill depill er tákn lífsins,
sem þarna er þrátt fyrir allt: Fugl
á flugi. Hann er ekki stærri í
myndinni en smæstu steinvöl-
urnar, — en segir samt allt sem
segja þarf.
arsstaðar frá. Alls veröa þar 47
verk og eru þau til sölu. Þetta
framtak McCurdys og Kjarvals-
staöa verður vonandi þakksam-
lega þegið. Öll tilbreyting er góð,
meöan haldiö er uppi listrænum
kröfum og ekki er þaö nú lengur
dregið í efa, aö sumum tekst aö
nota Ijósmyndavélina til aö ná
sömu markmiðum og góöur
myndlistarmaöur setur sér. Þar
eru sannarlega margir kallaöir
en fáir útvaldir. Sæmiiegar
myndavélar eru nú svo aö segja
í hvers manns eigu og allir
viröast geta náö miðlungsár-
angri og jafnvel slysast á aö taka
eina og eina góöa mynd. En frá
venjulegum Ijósmyndum og til
þess bezta, sem menn eins og
McCurdy láta frá sér fara, er
óraleið.
Ekki ætla ég aö hætta mér út
á þann hála ís, aö líkja myndum
McCurdys viö blýantsskissur
Rembrandts eins og Halldór
Laxness gerir í formála sínum.
Vera má aö sú samlíking fái
staöizt, en margt í myndlist er
einfaldlega svo ólíkt, aö þaö er
ósambærilegt. En þaö er hverju
oröi sannara, sem Halldór segir
þar, aö venjuleg Ijósmyndavél er
einmitt tæki, sem gert er fyrir
aula. Og einmitt með slíku tæki
nær McCurdy aö koma einhverju
á framfæri, sem ekki verður
alveg skýrt meö orðum, en
veröur aö sjást. G.S.
Fyrir tilstuölan Þóru Kristjáns-
dóttur forstööumanns Kjarvals-
staöa, hefur nú samizt svo um,
aö McCurdy heldur þar Ijós-
myndasýningu og veröur hún
einmitt opnuð í dag. Þar veröa
myndir, sem Ijósmyndarinn hefur
tekiö á íslandi; kannski einhverj-
ar þær sömu og prýöa bókina,
— en einnig fjöldi mynda ann-
Viö Dyrhólaey