Lesbók Morgunblaðsins - 27.10.1984, Qupperneq 13

Einn sem
leynir
á sér
Eins og sakir standa hér
á landi, er fyrst og
fremst sala í öllum
smærri bílum, bæði
hreinræktuðum smábílum og
bílum í smærri millistærðar-
flokki. Þarna er um mikið úrval
að ræða í verðflokki.sem nær frá
200 þúsundum uppí 350. að
sjálfsögðu væri ósanngjarnt að
bera þá ódýrustu í þessum flokki
saman við þá dýrustu enda verð-
ur það ekki gert hér. En það er
hinsvegar fróðlegt til saman-
burðar, hvernig góður Evrópu-
bíll í þessum flokki stendur sig á
móti góðum japönskum.
Fyrir valinu hefur orðið Peug-
eot 205 GR, 3,70 m á lengd,
5dyra, með framhjóladrifi, 1360
rúmsm. vél og 5 gíra. Hann kost-
ar nú í þessum búningi 350 þús-
und, en grundvallargerðin er
hinsvegar með 1100 rúmsm vél, 4
gíra og kostar 317 þúsund.
Þetta er snyrtilega teiknaður
bíll að utan og innan, en verður
naumast til að vekja sérstaka at-
hygli útlitsins vegna. Segja má
að það sé mjög hefðbundið, mið-
að við aðra bíla í svipuðum
stærðarflokki.
Sætin eru fremur mjúk að
hætti Fransmanna og hlýlegt og
mjúkt áklæði á þeim. Það fer vel
um ökumann undir stýri og öll
stjórntæki eru óaðfinnanleg, en
þessi sameiginlegi evrópski galli
er samt á gírskiptingunni: Hún
er loðmuskuleg og fremur
ónákvæm og í rauninni það eina
við þennan bíl, sem í fljótu
bragði væri hægt að segja að
mætti standa til bóta.
Þessi 1360 rúmsm. 60 hestafla
vél er mjög lífleg og platar mann
dálítið. Viðbragðið í 100 km
hraða er 14,8 sek. samkvæmt
svissnesku bílabókinni, en virð-
ist vera mun betra. Þessi bíll er
fremur hvetjandi til hraðaksturs
vegna þess hve skemmtilegur
hann er í akstri og það út af
fyrir sig segir heilmikið. Ég tel
verulega hættu á, að maður sem
kann að meta góða aksturseig-
inleika, yrði æði oft yfir lögleg-
um mörkum í akstri. Samt eru
tvær aðrar gerðir af Peugeot
205, sem eru mun snarpari: Önn-
ur auðkennd með GT og með 11,6
sek. viðbragð og 170 km há-
markshraða, — hin auðkennd
með GTI og nálgast að vera al-
vöru sportbíll með 190 km há-
markshraða og viðbragðið í
hundraðið en 9,5 sek. Sá bíll —
ugglaust eitthvað endurbættur
að auki — hefur staðið sig frá-
bærlega í rallakstri og Finnarnir
sem unnu 1000 vatna rallið í
Peugeot 205 er frem-
ur stór smábíll og
lætur ekki mikið yfir
sér í útliti, en gleður
ökumanninn þeim
mun meira meö fram-
úrskarandi ökuhæfni
Finnlandi, óku einmitt einum
slíkum.
Á þeim sem hér um ræðir og
auðkenndur er með GR væri
hægt að komast býsna greitt á
hlykkjóttum malarvegi, því
hann liggur vel og fjöðrunin er
mjúk og góð eins og ævinlega í
frönskum bílum, sem hafa nú
orðið yfirburði að þessu leyti,
þegar á heildina er litið. Og ekki
ætti eyðslan að fæla neinn frá
Peugeot 205. Samkvæmt Revue
Automobile er hún frá 4,6 uppí
6,9 lítra á hundraðið. Það er auð-
vitað miðað við sparakstur og
segir sig sjálft, að eyðslan er
eitthvað meiri, þegar bílnum er
beitt þannig, að skemmtilegt sé
að aka honum. Þess má geta, að
Peugeot 205 er fáanlegur með
dísilvél.
Mér finnst verðið full hátt
miðað við stærð, en því til rétt-
lætingar má segja að í þessum
flokki sé naumast hægt að benda
á skemmtilegri bíl í akstri. Því
er ekki að neita, að Japanir
bjóða sambærilegar stærðir
fyrir um 300 þúsund og til þess
að finna muninn, ef einhver
væri, prófaði ég samtímis Honda
Civic 1300 sem ég tel bezt leyst-
an allra japanskra bíla í þessum
flokki. Hondan er 10 sm lengri,
en 6 sm breiðari og kostar 40
þús. minna. Peugeot er fimm
dyra, en Hondan þriggja. í
akstri eru þeir svo líkir, að með
ólíkindum er, enda vélin jafn
stór. Gírskiptingin á Hondunni
ber af, en fjöðrunin á Peugeot er
mun betri og sömuleiðis sætin.
Það er þó fyrst og fremst í hönn-
un, sem Honda hefur yfirburði
og hefur enda vakið heimsat-
hygli fyrir frumlegt og listrænt
útlit. Hondan er líka rúmbetri
að innan og með betur teiknað
mælaborð, en það er í sjálfum
akstrinum — helzt á misjöfnum
vegi — að hvorki Honda né
neinn annar bíll í þessum verð-
flokki kemst framúr Peugeot
205.
Gísli Sigurðsson
V
Svo orti Staðarhóls-Páll,
vísan er og til í breyttri
mynd og öðrum eignuð.
Ýtar sigla austur um sjó
öldujónum káta.
Skipiö er nýtt en skerið hró,
skal því undan láta.
Sigurður Breiðfjörð átti erfiða
daga, bjó við mikla fátækt og dó
í Reykjavík, sumir segja úr ófeiti
og drykkjuskap. Hann var samt
eitthvert vinsælasta skáld meðal
alþýðu um sína daga, höfðingjar
létu hann stundum yrkja fyrir
sig rímnabálka og héldu hann þá
vel á meðan. Hér yrkir hann um
sín illu örlög og gefur um leið
öðrum góð ráð:
r
I
Lát ei kúgast þanka þinn,
þá er efnin vandast.
Þú skalt fljúga á forlögin,
fella þau og standast.
Þessi er líka eftir Sigurð:
Aö lifa kátur líst mér máti bestur,
þó að bjáti eitthvað á,
aö því hlátur gera má.
Alvarlegri er þessi:
Oss mun yfir augnabrá,
æðri birta skína,
sem enginn heyrði og enginn sá,
en allir skuggar dvína.
Einu sinni á ævinni hittust
þeir Sigurður og Bólu-Hjálmar.
s
Þeir ræddust við eina kvöld-
stund og langt fram á nótt, vel
fór á með þeim. Bólu-Hjálmar
fylgdi Sigurði á leið um morgun-
inn. Þeir komu að á og skildu þar
leiðir. Sigurður mælti þá:
Sú er bónin eftir ein,
ei skal henni leyna:
Ofan yfir Breiðfjörðs bein
breið þú stöku eina.
Bólu-Hjálmar svaraði all-
strákslega:
Ef ég stend á eyri vaðs
ofar fjörs á línu,
skal ég kögglum kaplataðs
kasta að leiði þínu.
u
En þegar gamla skáldið frá
Bólu frétti að Sigurður væri all-
ur, orti hann nokkrar fallegar
vísur. Hér koma nokkrar þeirra:
Breiðfjörðs farin fet upp tína
framhjá sneiða þvert ég vil.
Hver hann var, það verkin sýna,
vitni leiða þarf ei til.
Held ég vera óðs í önnum
— um það beri verðug drótt —
Breiðfjörð hér með mestum
mönnum
að mælsku, fjeri og sálarþrótt.
Breiðfirðingur allan aldur
angurboða þoldi megn,
heiðnyrðingur heimsins kaldur,
hamingjuvoðum stóð í gegn.
R
Breiðfirðingur móð ei misti,
menntuð sálin þrek sitt bar,
neyðgirðingur hlut þó hristi
hans í skálum fátæktar.
Breiðfirðingur kraft með Kristi
klauf fyrir stafni öldur kífs,
leiðbyrðingur Rán svo risti
rétt í hafnir betra lífs.
Ljóðið þannig lending hæfi,
látins beði frá svo sný, —
hefi ég manninn alls um ævi
eitt sinn séðan ferðum í.
Moldum ofar minning krýni
manninn sofin nás í rann,
vit þó dofið verðung týni,
verkin lofi meistarann.
J.G.J.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 27. OKTÓBER 1984 13