Lesbók Morgunblaðsins - 08.06.1985, Blaðsíða 10

ur og heí góða von um að beiðnin kom-
ist inn á fjárlög næst. Það er þó huggun
harmi gegn, að fyrir liggur frá borg-
inni, að húsið fær að standa og verður
sett inn á deiliskipulag fyrir Laugar-
nesið. Það út af fyrir sig er verulegur
áfangasigur.
Til þess að greiða fyrir því, að málið
yrði farsællega til lykta leitt, var form-
lega stofnað Listasafn Sigurjóns
Ólafssonar þann 1. desember síðastlið-
inn. 1 stjórn þess eru auk mín, Brynja
Benediktsdóttir leikkona og Ögmundur
Skarphéðinsson arkitekt.
Reglugerð hefur verið samin fyrir
safnið, sem er einkasafn mitt, þar til
öðruvísi hefur verið ákveðið. Þar eru
nefndar þær eignir, sem ég legg safn-
inu til og tilgangur þess rakinn. Hann
er í fyrsta lagi: Að varðveita og hafa til
sýnis fyrir almenning öll listaverk, sem
stofnandi leggur fram, svo og önnur
listaverk, sem safnið kann að eignast
síðar. í öðru lagi að koma listaverkum
Sigurjóns Ólafssonar á framfæri við al-
menning með sýningum, bókaútgáfu og
á annan hátt. /þriðja lagi að reka sýn-
ingarsal og skylda starfsemi, sé þess
kostur. “
Spor í sandi — kannski spor drengs í fjör-
unni i Eyrarbakka. Þetta er síðasta myndin,
sem Sigurjón lauk rið.
STUÐNINGUR Frá
myndlistarþingi Og
Styrktarsjóður
í þessu sambandi má geta þess, að svo-
felld tillaga var einróma samþykkt á ný-
lega afstöðnu Myndlistarþingi í Reykjavík:
„Myndlistarþing 1985 fagnar stofnun
Listasafns Sigurjóns Ólafssonar og skorar
jafnframt á stjórnvöld ríkis og borgar að
styðja þetta merka framtak einart og af-
dráttarlaust, svo hús Sigurjóns Ólafsson-
ar fái að standa áfram óhögguð á sínum
stað í Laugarnesi, með safni mynda hans
og öðrum ummerkjum sem eru um ómet-
anlegt starf hans. Verði öllu hagað í fullu
samráði við Birgittu Spur, ekkju Sigur-
jóns, stofnanda þess safns, og börn
þeirra, sem eiga verkin nú, og verði hagur
hennar enda tryggður og aðstaða til að
skipulcggja og varðveita safn þetta, öllum
íslendingum til yndis, gestum landsins
einnig, þjóðinni til sæmdar, svo sem sæm-
ir minningu þessa mikla listamanns og
brautryðjanda."
Vonandi verður þessi samþykkt Mynd-
listarþings málinu til framdráttar. En
fleira hefur gerzt sem markvert má kalla.
Þegar afgreiðslan varð neikvæð hjá borg-
inni, varð Birgittu ljóst, að leita þyrfti til
einstaklinga, að minnsta kosti til bráða-
birgða. Það var gert á þann hátt, að stofn-
aður var Styrktarsjóður Listasafns Sigur-
jóns Ólafssonar hinn 15. maí síðastliðinn
og eru nú þegar komin fjárframlög til
hans. Þessi styrktarsjóður er með reglu-
gerð, sem forseti íslands staðfestir, en
sjóðnum er ætlað að brúa bil og bæta úr
mjög brýnni þörf.
SÝNING OG GLÆSI-
LEG SÝNINGARSKRÁ
Til þess að kynna styrktarsjóðinn og
* 10
Pallas Aþena — kynngimögnuð andlitsmynd
gyðjunnar er skemmtilega stílfærð og hefur
ákveðna rísun til heiðni og römmustu forn-
eskju.
bók, eða svo sem tíökast að hafa sambæri-
legar skrár erlendis.
Um þessa myndarlegu skrá segir Birg-
itta svo:
„Þar eru myndir af um það bil 100
verkum og skýringar á ensku, dönsku
og íslenzku. Þar er æviágrip Sigurjóns
með mörgum myndum, grein um Sigur-
jón eftir Kristján Eldjárn, sem skrifuð
var 1978. Einnig viðtal, sem Kristín
Halldórsdóttir núverandi alþingismað-
ur átti við Sigurjón fyrir Vikuna 1965,
ný grein eftir Thor Vilhjálmsson um
Sigurjón og list hans, — og formáli,
sem ég hef sjálf skrifað.
Sigurjón hirti ekki um að halda sam-
an skrá yfir þær sýningar, sem hann
tók þátt í um dagana, — en hér birtist í
fyrsta sinn slík skrá. Þar er einnig full-
komin skrá yfir verk hans á opinberum
vettvangi, bæði hér og erlendis. Til
dæmis eru ekki allir sem vita, að stytt-
an af séra Friðrik við Lækjargötu er
eftir Sigurjón. Svo þetta er í senn
handbók og myndabók. Enn sem komið
er, hefur þó engin listaverkabók verið
gefin út um Sigurjón.
Áður en við slítum þessu tali langar
mig til að segja þetta: Ég vona að ráða-
menn beri gæfu til að meta að verðleik-
um hvílík perla Laugarnesið er. Þar eru
fornminjar í jörðu og merkilegt lífríki
við ströndina að ógleymdri náttúrufeg-
Síðustu handtök listamannsins voru við þennan eikardrumb, sem hann fékk í skipasmíðastöð
og er um 2 metrar i lengd.
einnig til að kynna tilvist þeirra verka,
sem geymd eru í húsi Sigurjóns á Laug-
arnestanga, er haldin sýning í Listasafni
ASl, sem hefst í dag og stendur til 30. júní.
Meðal þess, sem þar má sjá, eru sum
síðustu verk Sigurjóns. En nú stendur ekki
til að dreifa þeim, heldur að varðveita þau
á einum stað og þess vegna verður þetta
ekki sölusýning. Á sýningunni verður fjöl-
breytt dagskrá, sem Birgitta nefnir Sigur-
jónsvöku. Þar munu skáld lesa ljóð, sýnd
verður kvikmynd, sem sýnir m.a. Sigurjón
að gera við eina af höggmyndum Kaup-
mannahafnar: Hestinn á Kóngsins Nýja-
torgi. Einnig verður tónlist: Hlíf dóttir
Birgittu og Sigurjóns mun halda tónleika;
einnig þau Anna Guðný Guðmundsdóttir
og Sigurður Snorrason. Skoðunarferð
verður um Laugarnesiö á Jónsmessukvöld
af þessu tilefni og þá verður vinnustofa
Sigurjóns opnuð svo fólk geti litið þar inn.
Birgitta hefur unnið mikið undirbúnings-
starf fyrir sýninguna; stærsta átakið er
sýningarskráin, sem hún hefur sjálf út-
búið og er 230 blaðsíður. Sem sagt; heil
urðinni, sem er einstök. Ef ekki verður
saxað meira af Laugarnesinu undir
skemmur og malbik, þá er hér svæði,
sem gæti orðið Reykjavíkurborg það
sem Sveaborg er Helsingfors, Hövik-
odden er Osló og Luisiana er Kaup-
mannahöfn. Borgaryfirvöld ættu að
gefa borgarbúum Laugarnesið í afmæl-
isgjöf á 200 ára afmæli borgarinnar á
næsta ári. “
GfSLI SIGURÐSSON
KRISTÍN JÖNSDÓTTIR
Kveðið við
lamba-
drottninguna
Litla fríða lambadrottning
loksins ernú vorið komið.
Loksins liðinn langur vetur
lífið gengur stöðugt hring.
Vetrarblómið óx úr urðu
óðum leysir gadd úrjörðu.
Ævintýrin allt í kring.
íslenskt sumar aldrei verður
eilíft, þó að fögur skíni
morgunsól sem sest að kveldi
sjaldan skín hún endalaust.
Hörð er hríð um haustsins nætur
húmið langt og dagar stuttir.
Það kemur alltaf aftur haust.
Gott er að þiggrunar ekki
grimmd og heimsku okkar manna.
Börnin eiga bara að sofa.
Best er að vita ekki neitt
um þau illu öfl sem deyða
allt það góða í þessum heimi.
— Af því við fáum engu breytt.
Þú með þínar fimu fætur
fríðu snoppu oghrokkna lokka,
lífið okkar allra verður
örstutt sumar — veistu það?
Þegar hvíta fífan fýkur
frostið yfir landið strýkur
sjáumst við á sama stað.
Ljóðað
loknum vetri
Hefur það blundað í brjósti mínu
í byljum og vetrarhríð?
Hefur það hafst við í híði sínu
og háð þar við dauðann stríð?
Hefur hún snert við hjarta þínu
höndin þess mjúk og blíð?
Ef að ég týni því út í bláinn
hvert andartak verður breytt.
Ef að deyr hjá mér innsta þráin
ég einmana verð og þreytt.
Þá lifi ég þó ég sé löngu dáin
— og lifi ekki fyrir neitt.
Ég vil það sé einlægt og segi satt
— segi allt eins og er.
Svo geti það bæði grætt ogglatt
oggefið þér hluta af sér.
Því Ijóðið er fugl sem flýgur hratt
og fjölmarga kveðju ber.
Það rennur líkt og hið rauða blóð
og litar mitt hvíta blað.
Það brennur eins og hin bjarta glóð
— bálið íhjartastað.
Til þín yrki ég öll mín Ijóð
— ástin mín, veistu það?
Kristín Jónsdóttir er ung stúlka I Hllð I Lóni.